مرحبااا

این را به تمام مسوولین جمهوری اسلامی ارسال کنیم!!

نمی شود که بگویم خری خطرناک است که خر به وسعت نازلتری خطرناک است! ستمگری و گناه است نامش آوردن .. میان این همه خر تو خری خطرناک است چرا نخواست بفهمد پدر ، که بچهٔ بد... برای حرمت هر مادری خطرناک است وجود او به خداوندی خدا سوگند .. برای باورِ هر کشوری خطرناک است چقدر اَجّی و مَجّی چقدر ورّاجی .. همیشه حرفه ی جادوگری خطرناک است شنیده ام که نشسته به پای غرب ای جان! بگو، به گردِ عمو! می پری خطرناک است! بگو،!چگونه «کریمی »«علی» و«میهن» را هنوز در نَسَبَت می بری خطرناک است نتیجه گیری کلی دو نقطه از سرِ سطر.. برای بی وطنان اکبری خطرناک است! پدرام اکبری

"به بهانه‌ی یادروز خواجو" کمال‌الدین خواجوی کرمانی (۶۸۹ تا ۷۵۰)، از شاخص‌ترین غزل‌سرایان و مثنوی‌گویان سده‌ی هشتم است که به دلیل قرارگرفتن بین دوران درخشش سعدی و حافظ، در تاریخ ادبیات فارسی کمتر به اشعارش توجه شده است. شهرت او در غزل‌سرایی به اندازه‌ای است که در اغلب جنگ‌ها و آثار منتخب سده‌های هشتم و نهم، غزلیاتی متعدد از او درج شده و در دهه‌هایی از سده‌ی هشتم، در کنار سلمان ساوجی و عماد فقیه، او را می‌توان یکی از اضلاع تشخص مثلث غزل پیش از حافظ دانست. مثنوی‌های خواجو نیز، هرچند رنگ زبان و خیال نظامی دارد؛ از منظر قوت از برترین آثار غنایی ادبیات فارسی است. از مهمترین جلوه‌های اهمیت او، جایگاهش در اشعار دینی و مضامین نزدیک به شعر شیعی است؛ به‌طوری که در سرودن معراج‌نامه و ستایش رسول(ص) و امام علی(ع) اشعاری درخشان از او باقی مانده است؛ اما مهمترین جنبه‌ی شعر دینی خواجو، ترکیب‌بندی است که در هر بند آن یکی از امامان شیعه(ع) را ستوده که از این منظر، یکی از مهمترین اشعار در تاریخ تحوّل شعر شیعی فارسی است. #خواجو_کرمانی #شعر_شیعی https://eitaa.com/mmparvizan

مهلت ارسال آثار تا سی ام دیماه تمدید شد

مهربان كه باشی خورشید از سمت قلب تو طلوع خواهد کرد.. و صبح مگر چیست؟! جز لبخند مهربانت... سلااااام صبح همگی بخیر

جام ملائک در شب خلقت به هم خورد ابليس سرگرم رياضت بود، کم خورد دور خدا آن شب ملائک حلقه بستند او چار قُل خواند و سپس انسان رقم خورد در خاطراتش مادرم حوا نوشته دستي ميان گيسوانم پيچ و خم خورد حوا که سيب... آدم فريب و آسمان مُهر درها به هم، جبريل غم، شيطان قسم خورد همزاد من از انگبين اصفهان و همزاد تو نارنج از باغ ارم خورد وقتي به دنيا آمدم شاعر نبودم يک سنگ از غيب آمد و توي سرم خورد نام تو از آن پس درون شعر آمد نام من از دنياي عاقل ها قلم خورد #محمدحسين_ملکیان

با طعم طنز... ای کاش به پای عشق ،دل دل نکنیم دل را به دل غریبه بُکسل نکنیم آنگونه که سهراب سپهری می گفت آدم بشویم وآب را گِل نکنیم #حسین کیوانی

«پرویز شاپور» پرویز شاپور آدمِ شوخ‌طبعی بود و از دمِ‌دست‌ترین اشیا و اتفاق‌ها زیبایی می‌آفرید. هم‌نشینانش آن‌قدر ماجرای شیرین از او نقل‌کرده‌اند که اگر روزی کسی به‌صرافتِ گردآوریِ آن‌ها بیفتد، اثری خواندنی خواهد‌شد. کاریکلماتور قالبی است که به‌نامِ او سکه‌خورده‌است. شاپور که خود آغازگرِ این شیوه در زبان فارسی بود، چندان آن را تکامل‌بخشید که امروز عبورکردن از آن مرزها و دست‌یافتن به قلمروهای تازه به‌راستی کارِ دشواری است. از شاپور چندین هزار عبارت به‌جا مانده که اگر نبود برخی تکرارها و آسان‌گیری‌ها، شاید هنرِ یگانه‌اش امروز در مرتبه‌ای والاتر می‌نشست‌. او طرّاح زبردستی نیز بود و با ترسیمِ خطوطی ساده سنجاق‌قفلی را دیگرگونه دید، به گربه و موش و ماهی جانی ‌تازه ‌بخشید و آن‌ها را جاودانه‌کرد. در این ساحت نیز از میانِ هم‌روزگارانش تنها اردشیر محصّص با او سنجیدنی است. شاپور کودکِ درونِ فعّالی داشت. می‌گویند مادرش سرِ پیری گفته‌بود شصت‌سال است دارم این بچه را بزرگ می‌کنم! از نمونه‌های کاریکلماتورِ او که در آن‌ها اشیا و مفاهیم گوناگون را طنزآمیز دیده و تعریف‌کرده‌است: بیدِ مجنون، درختِ هیپی! ناف، مُهر استانداردِ شکم! گُل، فرودگاهِ زنبورِ عسل! زن، مردِ نگاتیو! نقطه‌چین، خطّ الکن! بیضی، دایرهٔ مست! ابر، بارانِ کال! کاریکلماتور

😔😔😔برای کوچکترین شهید کرمان همراه بادبادک پرواز کرده دختر رنگین شده گلویش از کینه ستمگر با کودکان غزه همبازی اند آنجا غرق سرور و شادی نزدیک حوض کوثر آمد به سوی گلها تا عطر عشق گیرد برقی زد و درخشید در آسمان چو گوهر مانند یک فرشته پروانه وار رقصید همراه باد پرزد چون شعله های اخگر روپوش صورتی اش شد یادگاری از او گوشواره های قلبی ماند و نماند پیکر تی شرت سبز رنگش جا ماند در خیابان جسم عروسکش هم خونین شده است و بی سر دردانه پدر رفت داغش به دل نشست و بابا گرفته بی او زانوی غصه در بر خوابید دختری در آغوش گرم مادر رفتند سوی جنت تا صبح روز محشر لالا لالا لالایی ریحانه ام لالایی راحت بخواب جانم آرام جان مادر ک.قالینی_نژاد_افروز

*سومین جشنواره ملی شعر فاطمی در سایه سار طوبی* با اجرای : شهرام شکیبا و حضور برترین شاعران آیینی کشور زمان : پنجشنبه ۱۴۰۲/۱۰/۲۱ مکان : دانشگاه آزاد اسلامی واحد نی ریز

🔶 حدیث عشق زما یادگار خواهد ماند بنای شوق زما استوار خواهد ماند . «خواجوی کرمانی» 📝سلسله نشست های محفل ادبی قند پارسی 💠با شعرخوانی شاعران شیراز وشاعران محفل قند پارسی 🔶 معرفی کتاب ونقد شعر 📝 سه شنبه ۱۹ دیماه ۱۴۰۲ ✏️ ساعت ۱۶ سالن کتابدار کتابخانه رییسی اردکانی _ میدان اطلسی 💠 چشم به راه شما خوبان ،اهالی قلم وذوق وشعر واندیشه می مانیم. 🔻نهاد کتابخانه های عمومی استان فارس

عشّاق را به تیغ زبان گرم می کنیم چون شمع تازیانه ی پروانه ایم ما #صائب تبریزی #صبح با صائب

قابل توجه شاعران فرهنگی ...

"آیینه‌ها: با شاعران دیار فارس" نشست دوم: محمدطالب جاجرمی با سخنرانی: دکتر مهدی فاموری دکتر محمدهادی خالق‌زاده یک‌شنبه ۲۴ دی‌ماه ساعت ۱۶ اداره‌ی ارشاد فارس، سالن غزل https://eitaa.com/mmparvizan

نشست محفل ادبی شعرقند پارسی سالن کتابدار _کتابخانه رییسی اردکانی عصر ۱۹ دیماه ۱۴۰۲