💠 #حدیث روز 💠
💎 چه کنیم دعاهایمان مستجاب شود؟
🔻حضرت آقاامام هادی (علیهالسلام) :
إذا أخلَصتَ فی طاعَةِ اللّهِ، وَاعتَرَفتَ بِرَسولِ اللّهِ(ص) و بِحَقِّنا أهلَ البَیتِ، وسَأَلتَ اللّهَ ـ تَبارَک وتَعالی ـ شَیئا لَم یحرِمک
❇️ اگر مخلصانه از دستورات واجب و حرام خدا اطاعت کردی و به حقّانیت پیامبر خدا و ما اهل بیت اعتراف نمودی و آنگاه از خدا چیزی خواستی، خدا تو را محروم نخواهد کرد.
📚 الأمالی للطوسی: ص ۲۸۶، ح ۵۵۵
💠 #حدیث روز 💠
💎 سختترين پشيمانى
🔻أمیرالمؤمنین علی علیهالسلام:
أشَدُّ النّاسِ نَدامَةً و أكثَرُهُم مَلامَةً: العَجِلُ النَّزِقُ الّذي لا يُدرِكُهُ عَقلُهُ إلاّ بَعدَ فَوتِ أمرِهِ
➖ سختترين پشيمانى و بيشترين سرزنش دامنگير كسى میشود كه شتابكار و بىفكر است و وقتى كار از كار گذشت، تازه به سر عقل مىآيد.
📚 غررالحكم، حدیث ۳۳۰۸
💠 #حدیث روز 💠
💎 سه توصیه قابل تأمل از حضرت آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
🔻امیرالمؤمنین علی علیهالسلام:
مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ، أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِيَتَهُ؛ وَ مَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ، كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ؛ وَ مَنْ أَحْسَنَ فِيَما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ، أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ
✔️ آن كس كه درون و باطن خويش را اصلاح كند، خداوند ظاهرش را اصلاح مینمايد.
✔️ هركس براى دين خود كار كند، خداوند كار دنيايش را سامان میبخشد.
✔️ آن كس كه رابطه ميان خود و خدايش را اصلاح كند، خداوند رابطه ميان او و مردم را اصلاح خواهد كرد.
📚 نهجالبلاغه، حکمت۴۲۳
💠 #حدیث روز 💠
💎 ثمره تواضع در برابر برادر دینی
🔻حضرت آقاامام هادی علیهالسلام:
مَن تَواضَعَ فِِی الدُّنیا لِاخوانِهِ فَهُوَ عِندَ اللهِ مِنَ الصِّدّیقینَ وَ مِن شیعَةِ عَلِیِّ بنِ أَبِی طالبٍ علیه السلام حَقّاً
❇️ کسی که در معاشرت با برادران دینی خود تواضع کند، به راستی چنین کسی نزد خدا از صدّیقین و از شیعیان امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام خواهد بود.
📚 احتجاج، ج ۱، ص ۴۶۰
💠 #حدیث روز 💠
💎 سزای آزار مؤمن
🔻حضرت آقا محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم:
مَنْ آذَی مُؤْمِناً وَ لَوْ بِشَطْرِ کَلِمَةٍ جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَکْتُوباً بَیْنَ عَیْنَیْهِ آیِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
❇️ هر كس مؤمنى را و لو به يك جزء كلمه آزار دهد، در روز قيامت در حالى محشور مىگردد كه ميان دو چشمش نوشته شده: اين شخص از رحمت خدا مأيوس باشد.
📚 إرشاد القلوب، جلد ۱، صفحه ۷۶