📚 آموزش و پرورش و دانشگاه باید زمینه کتابخوانی را برای نوجوان و جوان فراهم کنند ✏️ رهبر انقلاب: آموزش و ‌پرورش و دانشگاه‌ها... بایستی زمینه‌ی کتاب‌خوانی را برای نوجوان و برای جوان فراهم بکنند و کتابهای خوب را در اختیارشان بگذارند. ✏️ البتّه خانواده‌ها به نوبه‌ی خودشان وظایفی دارند که باید انجام بدهند، امّا دستگاه‌هایی که به طور ویژه نسبت به جوان و نوجوان فعّالند بایستی احساس مسئولیّت کنند و زمینه را برای کتاب‌خوانی جوانان فراهم کنند؛ جوانها خیلی احتیاج دارند به خواندن کتاب. هم ادبیّات، هم تاریخ، هم مواریث، هم معرّفی شخصیّت‌ها؛ اینها چیزهایی است که انصافاً ما در آنها خلأ داریم. [همین‌طور] شرح قضایا و حوادث گوناگون. 🔹️بخشی از بیانات رهبر انقلاب در مصاحبه با خبرنگار صداوسیما در جریان بازدید از سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران. ۱۴۰۳/۲/۲۴ 📚 #بهار_کتاب 🔹️متن کامل بیانات: 💻 khl.ink/f/56361

📚 کتابِ خواندنی در زمینه تبیین درست وقایع مهم تاریخی، کم داریم ✏️ رهبر انقلاب: آن نگاه واقعی و صحیح نسبت به آنچه به عنوان مشروطیّت در کشور اتّفاق افتاد، باید درست تبیین بشود؛ کتاب در این زمینه کم داریم یا نداریم یا کتابِ خواندنی کم داریم. اینها کارهایی است که باید انجام بدهیم. از قبیل مشروطیّت، حوادث فراوان دیگری هم وجود دارد؛ ما درباره‌ی دفاع مقدّس... درباره‌ی خود انقلاب کم داریم، درباره‌ی امام (رضوان الله علیه) [هم همین‌طور]... ✏️تولید کتاب خیلی مهم است که بیشتر به عهده‌ی وزارت ارشاد و دستگاه‌های تبلیغاتی و حوزه‌ی هنری و امثال اینها است، امّا ترویج کتاب به عهده‌ی آموزش و ‌پرورش و به عهده‌ی دانشگاه‌ها و مانند اینها است. 🔹️بخشی از بیانات رهبر انقلاب در مصاحبه با خبرنگار صداوسیما در جریان بازدید از سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران. ۱۴۰۳/۲/۲۴ 📚 #بهار_کتاب 🔹️متن کامل بیانات: 💻 khl.ink/f/56361

🏠 #پنجره | ویژه بازدید رهبر انقلاب از نمایشگاه کتاب مواجهه و گفتگوی رهبر انقلاب با جوان فلسطینی که دو ماه پیش خود را از غزه به تهران رساند! / در روز حمله وعده صادق احساس کردیم در این نبرد تنها نیستیم 🔹️جوان اهل غزه در بخش ویژه فلسطین در نمایشگاه کتاب، خطاب به رهبر انقلاب: یکی از مهمترین عوامل ایستادگی ما در این شش ماه کمک و پشتیبانی جمهوری اسلامی و ملت ایران است 🔹️در روز حمله وعده صادق ما فلسطینی‌ها برای اولین بار ترس را در چشمان صهیونیست‌ها دیدیم واحساس کردیم که در این نبرد تنها نیستیم 🔹️امیدوارم ان‌شاء‌الله روزی بیاید که نمایشگاه بین‌المللی کتاب ایران در نزدیکی مسجد‌الاقصی برگزار شود ✏️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: کمک و پشتیبانی از مردم فلسطین وظیفه ما است. سلام من را به خانواده خود برسانید 💻 Farsi.Khamenei.ir

#داستانهای_شگفت ۷۲ - فدا شدن سگی برای صاحبش ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ و نیز مرحوم حاج شیخ سهام الدین مزبور نقل کرد از پدرش و آن مرحوم از جدّش که وقتی مرحوم حسینعلی میرزا فرمانفرما در کنار دریا🌊 برهنه می شود که در دریا شنا🏊‍♂ کند، سگی که داشته، مانعش می شود. فرمانفرما به سگ 🐕 اعتنایی نمی کند و آماده رفتن در آب می شود، آن لحظه که می خواسته خود را در آب بیندازد و سگ می بیند جلوگیری کردنش فایده ندارد و الان صاحبش در آب می رود، ناچار خود را در نقطه معینی از دریا پرتاب می کند، ناگاه حیوان بزرگی او را می بلعد. فرمانفرما می فهمد جهت جلوگیری کردن سگ چه بود و چگونه خودش را فدای صاحبش کرده است، از رفتن به آب منصرف می شود و از کار سگ حیران و سخت ناراحت و گریان 😭 می گردد. #علامه_مجلسی در جلد 14 بحار، داستانهای عجیبی در باب وفای سگ و فدا کردن خودش را برای صاحبش نقل نموده است و چون در این چند داستان از حیا و وفای سگ و قیاس به حال انسان و بی حیایی و بی وفاییش ذکری شد، مناسب دیدم داستانی را که جناب شیخ بهائی علیه الرحمه به نظم درآورده اینجا نقل شود : شعر : عابدی در کوه لبنان بُد مقیم در بُن غاری چو اصحاب رقیم روی دل از غیر حق برتافته گنج عزت را ز عزلت یافته روزها می بود مشغول صیام یک ته نان می رسیدش وقت شام نصف آن شامش بُدی نصفی سحور وز #قناعت داشت در دل صد سرور بر همین منوال حالش می گذشت نامَدی از کوه هرگز سوی دشت از قضا یک شب نیامد آن رغیف شد ز جوع آن پارسا زار و نحیف کرد مغرب را ادا وانگه عشا دل پر از وسواس در فکر غذا بسکه بود از بهر قوتش اضطراب نه عبادت کرد عابد شب نه خواب صبح چون شد زآن مقام دلپذیر بهر قوتی آمد آن عابد به زیر بود یک قریه به قُرب آن جَبل اهل آن قریه همه گَبر و دَغل عابد آمد بر در گبری ستاد گبر او را یک دو نانِ جو بداد عابد آن نان بِستُد و شکرش بگفت وز وصول طعمه اش خاطر شگفت کرد آهنگ مقام خود دلیر تا کند افطار بر خُبز شعیر در سرای گبر بُد گرگین سگی مانده از جوع استخوانی و رگی پیش او گر خط پرگاری کشی شکل نان بیند بمیرد از خوشی بر زبان گر بگذرد لفظ خبر خُبز پندارد رود هوشش ز سر کلب در دنبال عابد پو گرفت از پی او رفت و رخت او گرفت زان دو نان عابد یکی پیشش فکند پس روان شد تا نیاید زو گزند سگ بخورد آن نان و از پی آمدش تا مگر بار دیگر کا زاردش عابد آن نان دِگر دادش روان تا که باشد از عذابش در امان کلب آن نان دگر را نیز خورد پس روان گردید از دنبال مرد همچو سایه از پی او می دوید عُفْ و عف می کرد رختش می درید گفت عابد چون بِدید این ماجرا من سگی چون تو ندیدم بی حیا صاحبت غیر از دو نان چیزی نداد وان دو نان را بستدی ای کج نهاد دیگرم از پی دویدن بهر چیست وین همه رختم دریدن بهر چیست سگ به نطق آمد که ای صاحب کمال بی حیا من نیستم چشمی بِمال هست از وقتی که من بودم صغیر مسکنم ویرانه‌ی این گبر پیر گوسفندش را شبانی می کنم خانه اش را پاسبانی می کنم گَه به من از لطف نانی می دهد گاه مُشت استخوانی می دهد گاه از یادش رود اطعام من وز مجاعت تلخ گردد کام من روزگاری بگذرد کاین ناتوان نه زِ نان یابد نشان نه استخوان گاه هم باشد که این گبر کهن نان نیابد بهر خود نه بهر من چون بر درگاه او پرورده ام رو به درگاه دگر ناورده ام هست کارم بر در این پیر گبر گاه شکر نعمت او گاه صبر تو که نامد یک شبی نانت به دست در بَنای صبر تو آمد شکست از در رزّاق رو برتافتی بر در گبری روان بشتافتی بهر نانی دوست را بگذاشتی کرده ای با دشمن او آشتی خود بده انصاف ای مرد گزین بی حیاتر کیست من یا تو ببین مرد عابد زین سخن مدهوش شد دست خود بر سر زد و بی هوش شد ای سگ نفس ″بهائی″ یاد گیر این قناعت از سگ آن گبر پیر بر تو گر از صبر نگشاید دری از سگ گرگینِ گبری کمتری https://eitaa.com/mabaheeth/49547 ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۵۵ 『 #دعای پنجاه‌ و پنج – درخواست خوبی‌های ستوده و افعال پسندیده 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ ⤶ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ بَلِّغْ بِإِیمٰانِی أَكْمَلَ الْإِیمٰانِ، وَ اجْعَلْ يَقِينِي أَفْضَلَ الْيَقِینِ، وَ انْتَهِ بِنِيَّتِي إِلیٰ أَحْسَنِ النِّيَّاتِ، وَ بِعَمَلِی إِلیٰ أَحْسَنِ الْاَعْمَالِ اَللّٰهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي، وَ صَحِّحْ بِـمٰا عِنْدَكَ يَقِينِي، وَ اسْتَصْلِحْ بِقُدْرَتِكَ مٰا فَسَدَ مِنِّي خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ایمانم را به کامل‌ترین ایمان رسان و یقینم را برترین یقین قرار ده و نیتّم را به بهتـرین نیّت‌ها و عملم را به بهتـرین اعمال پایان بخش. خداوندا نیّتم را به لطفت کامل گردان و یقینم را به رحمتت در گردونۀ صحّت و سلامت قرار ده و فسادم را به قدرتت اصلاح کن اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنِي مٰا يَشْغَلُنِي الاِهْتِمامُ بِهِ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِـمٰا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ، وَ اسْتَفْرِغْ أَيّٰامِي فِيمٰا خَلَقْتَنِي لَهُ، وَ أَغْنِنِي، وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ فیٖ رِزْقِكَ، وَ لاٰ تَفْتِنِّي بِالنَّظَرِ، وَ أَعِزَّنِی وَ لاٰ تَبْتَلِيَنِّي بِالْكِبْـرِ، وَ عَبِّدْنِی لَكَ وَ لاٰ تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ، وَ أَجْرِ لِلنَّاسِ عَلیٰ يَدِيَّ الْخَیْرَ، وَ لاٰ تَـمْحَقْهُ بِالْمَنِّ، وَ هَبْ لیٖ مَعَالِیَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ. خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از آنچه توجّه به آن دچار سـرگرمی و مشغولیّت می‌کند، باز دار؛ و در اموری به کار گیر که فردای قیامت در ارتباط با آن از من بازپرسی می‌کنی؛ و روزگارم را در اهدافی که مرا به خاطر آن به وجود آوردی پایان ده؛ و مرا توانگر کن و روزی‌ات را بر من بگستـران و مرا به چشم‌داشت نسبت به آنچه در دست این و آن است دچار مکن و ارجمندم ساز؛ و مرا به سـرکشی و گردن‌کشی، گرفتار مساز؛ و بر مدار بندگی‌ات قرار ده و عبادتم را به خودپسندی تباه مکن و خیر و نیکی را به دست من برای تـمام مردم جاری ساز و آن را با آلوده شدن به منّت نابود مکن و اخلاق شـریفه و بلند مرتبه به من ببخش و از فخرفروشی نگاهم دار. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لاٰ تَرْفَعْنِي فِی النَّاسِ دَرَجَةً إِلّٰا حَطَطْتَنِي عِنْدَ نَفْسِی مِثْلَهَا، وَ لاٰ تُحْدِثْ لیٖ عِزّاً ظَاهِراً إِلّٰا أَحْدَثْتَ لیٖ ذِلَّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِی بِقَدَرِهَا. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و درجه و مرتبه‌ مرا نزد مردم بلند مکن، مگر آن‌که به همان اندازه نزد خودم پَست گردانی؛ و عزّت آشکاری برایم ایجاد مکن، مگر آن‌که به همان اندازه، خواری باطنی برایم ایجاد کنی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ مَتِّعْنِي بِهُدًى صَالِحٍ لاٰ أَسْتَبْدِلُ بِهِ، وَ طَرِيقَةِ حَقٍّ لاٰ أَزِيغُ عَنْهَا، وَ نِيَّةِ رُشْدٍ لاٰ أَشُكُّ فِيهٰا، وَ عَمِّرْنِی مٰا كَانَ عُمُرِي بِذْلَةً فیٖ طَاعَتِكَ، فَإِذَا كَانَ عُمُرِي مَرْتَعاً لِلشَّيْطَانِ فَاقْبِضْنِي إِلَيْكَ قَبْلَ أَنْ يَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَیَّ، أَوْ يَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَیَّ. اَللّٰهُمَّ لاٰ تَدَعْ خَصْلَةً تُعَابُ مِنِّي إِلّٰا أَصْلَحْتَهَا، وَ لاٰ عَائِبَةً أُؤَنَّبُ بِهٰا إِلّٰا حَسَّنْتَهَا، وَ لاٰ أُكْرُومَةً فِیَّ نَاقِصَةً إِلّٰا أَتْـمَمْتَهَا. خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا به هدایتی شایسته بهره‌مند ساز که آن را با روشی دیگر جابجا نکنم و راه حقّی نصیبم کن که از آن منحرف نشوم و نیّت استواری به من عنایت کن که در آن شک نورزم؛ و مرا زنده دار، مادامی که عمرم در طاعت تو به کار رود؛ و هنگامی‌که عمرم بخواهد چراگاه شیطان شود، جانم را بستان؛ پیش از آن‌که دشمنی و نفرتت بر من پیشی گیرد، یا خشمت نسبت به من پابرجا و استوار شود. خداوندا خصلت قابل سـرزنشی را در وجود من وامگذار، جز این که اصلاحش کنی و عیب قابل سـرزنشی را در عرصه گاه حیاتم رها مکن، جز این که نیکویش گردانی؛ و کرامتی را در من ناقص مگذار، جز این که کاملش فرمایی.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَاٰنِ الْمحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَیْنَ الْوَلاٰيَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَـرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِینَ النُّصْـرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِینَ كَرَمَ الْعِشْـرَةِ، وَمِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِینَ حَلَاوَةَ الْاَمَنَةِ. خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و [این خصلت‌هایی که می‌شمارم، به نفع من] تغییر ده: شدت کینۀ دشمنان را به محبّت و حسد سرکشان را به محبت، و بدگمانی و تهمت اهل صلاح را به اطمینان، و دشمنی نزدیکان را به دوستی، و گسستـن‌های افراد خویشاوند را به پیوند و نیکوکاری، و خوار کردن و رها ساختـن نزدیکان را به یاری، و دوستی دوستان ساختگی را به دوستی صحیح، و ناسازگاری رفیقان را به خوش‌رفتاری، و تلخی ترس از ستمکاران را به شیرینی امنیّت. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لیٖ يَداً عَلیٰ مَنْ ظَلَمَنِي، وَلِسَاناً عَلیٰ مَنْ خَاصَمَنِي، وَظَفَراً بِـمَنْ عَانَدَنِی، وَهَبْ لیٖ مَكْراً عَلیٰ مَنْ كَايَدَنِی، وَقُدْرَةً عَلیٰ مَنِ اضْطَهَدَنِی، وَتَكْذِيباً لِمَنْ قَصَبَنِي، وَسَلَامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنِی، وَوَفِّقْنِي لِطَاعَةِ مَنْ سَدَّدَنِی، وَمُتَابَعَةِ مَنْ أَرْشَدَنِی. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا قدرتی ده بر آنکه به من ستم نـموده باشد، و بر ضدّ کسی که با من به مجادله برمی‌خیزد زبان گویا و بر کسی که با من دشمنی می‌ورزد، پیروز قرار ده و علیه کسی که نیرنگم می‌زند، چاره‌جویی بخش؛ و در برابر کسی که به من ستم می‌کند قدرت عنایت کن؛ و علیه کسی که به من دشنام می‌دهد و غیبت می‌کند، توان تکذیب مرحمت فرما؛ و از دست کسی که مرا تهدید می‌کند، به سلامت دار؛ و از آن‌که مرا به راه صواب می‌برد، توفیق فرمان‌بری ده؛ و از آن‌که مرا به راه راست هدایت می‌کند، توفیق پیروی عنایت کن. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَسَدِّدْنِی لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ، وَأَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِی بِالْبِـرِّ، وَأُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ، وَأُكَافِیءَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ، وَأُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلیٰ حُسْنِ الذِّكْرِ وَأَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ وَأُغْضِیَ عَنِ السَّيِّئَةِ. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به این اموری که از تو می‌خواهم پایدار و استوار دار: ایستادن در برابر کسی که به من خیانت کرده، با سلاح نصیحت و خیرخواهی؛ پاداش دادن به کسی که از من دوری جسته، با نیکی و خوبی؛ جزا دادن به کسی که مرا از عطایش محروم ساخته، با بذل و بخشش؛ تلافی کردن نسبت به کسی که با من قطع رابطه کرده، با صله و پیوند؛ مخالفت ورزیدن با کسی که از من غیبت کرده، با نیکو یاد کردن از او؛ به جا آوردن سپاس، در برابر خوبی و چشم‌پوشی از بدی. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحَلِّنِي بِحِلْيَةِ الصَّالِحِینَ، وَأَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِینَ فیٖ بَسْطِ الْعَدْلِ، وَكَظْمِ الغَيْظِ، وَإِطْفَاءِ النَّائِرَةِ، وَضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ، وإِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَیْنِ وَإِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ، وَسَتْـرِ الْعَائِبَةِ، وَلِینِ الْعَرِيكَةِ وَخَفْضِ الْجَنَاحِ، وَحُسْنِ السِّيـرَةِ، وَسُكُونِ الرِّيحِ، وَطِيبِ الْمُخَالَقَةِ، وَالسَّبْقِ إِلَی الْفَضِيلَةِ، خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به زیور شایستگان بیارای و زینت پرهیزکاران را به من بپوشان‌ که زیور و زینت شایستگان و پرهیزکاران در این امور است: گستـرش عدالت، فروخوردن خشم، خاموش کردن آتش فتنه، جمع کردن پراکنده‌شدگان، اصلاح بین مردم، آشکار کردن کارهای خوب مردم، پوشاندن عیوب انسان‌ها، نرم‌خویی، فروتنی، خوش‌رفتاری، آرامش، وقار، خوش‌اخلاقی، پیشی گرفتـن به سوی فضیلت،

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و فراخ‌ترین روزی را، هنگامی‌که پیر شدم، برایم قرار ده؛ و نیرومندترین نیرویت را، زمانی که خسته و درمانده شدم، نصیبم کن؛ و مرا به سستی و کسالت از بندگی‌ات مبتلا نکن؛ و نه به نابینایی از شناخت راهت و نه به دچار شدن انحراف از دوستی‌ات و نه به همراهی کردن با کسی که از تو جدا شده و نه به جدا شدن از کسی که با تو همراه گشته. اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي أَصُولُ بِكَ عِنْدَ الضَّـرُورَةِ، وَأَسْأَلُكَ عِنْدَ الْحَاجَةِ، وَأَتَضَـرَّعُ إِلَيْكَ عِنْدَ الْمَسْكَنَةِ، وَلاٰ تَفْتِنِّي بِالِاسْتِعَانَةِ بِغَیْرِكَ إِذَا اضْطُرِرْتُ، وَلاٰ بِالْخُضُوعِ لِسُؤٰالِ غَیْرِكَ إِذَا افْتَقَرْتُ، وَلاٰ بِالتَّضَـرُّعِ إِلیٰ مَنْ دُونَكَ إِذَا رَهِبْتُ، فَأَسْتَحِقَّ بِذٰلِكَ خِذْلَانَكَ وَمَنْعَكَ وَإِعْرَاضَكَ يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. خداوندا چنانم قرار ده که هنگام ضـرورت با کمک حضـرتت به دشمنان حمله کنم و به هنگام اقتضا و لزوم از تو بخواهم و زمان درماندگی و مسکنت، به درگاه تو بنالـم؛ و مرا به این امور امتحان مکن: کمک خواستـن از غیر خودت، هنگامی‌که تنگدست و ناچار شوم؛ به خاکساری و فروتنی در برابر ما سوای وجودت، زمانی که به تهی‌دستی گرفتار آیم؛ و زاری کردن به درگاه غیر حضـرتت، وقتی که دچار ترس شوم تا به خاطر این امور مستحق خواری و منع نعمت و روی‌گردانی و بی‌اعتنایی از جانب تو گردم؛ ای مهربان‌ترین مهربانان! اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ مٰا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فیٖ رَوْعِي مِنَ التَّمَنِّي وَالتَّظَنِّي وَالْحَسَدِ، ذِكْراً لِعَظَمَتِكَ، وَتَفَكُّراً فیٖ قُدْرَتِكَ، وَتَدْبِیراً عَلیٰ عَدُوِّكَ، وَمٰا أَجْرىٰ عَلیٰ لِسَانِی مِنْ لَفْظَةِ فُحْشٍ أَوْ هُجْرٍ أَوْ شَتْمِ عِرْضٍ أَوْ شَهَادَةِ بَاطِلٍ أَوِ اغْتِيَابِ مُؤْمِنٍ غَائِبٍ، أَوْ سَبِّ حَاضِـرٍ وَمٰا أَشْبَهَ ذٰلِكَ، نُطْقاً بِالْحَمْدِ لَكَ، وَإِغْرَاقاً فِی الثَّنَاءِ عَلَيْكَ، وَذَهَاباً فیٖ تَـمْجِيدِكَ، وَشُكْراً لِنِعْمَتِكَ، وَاعْتِـرَافاً بِاِحْسَانِكَ، واِحْصَاءً لِمِنَنِكَ. خداوندا آنچه شیطان از آرزوی باطل و بدگمانی و حسد در دل من می‌اندازد، همه را یاد بزرگی‌ات و اندیشه در قدرتت و تصمیم و طرح علیه دشمنت قرار ده؛ و آنچه بر زبانم جاری می‌کند، از فحش و بدگویی یا ناسزا به ناموس مردم یا گواهی دادن باطل یا غیبت مؤمن غایبی یا دشنام به حاضـری و آنچه شبیه اینهاست، همه را سخن به حمد و سپاست و مبالغه در ثنایت و فرو رفتـن در تعظیمت و شکر نعمتت و اقرار به احسانت و شمردن نعمت‌هایت قرار ده. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَلاٰ أُظْلَمَنَّ وَأَنْتَ مُطِيقٌ لِلدَّفْعِ عَنِّي، وَلاٰ أَظْلِمَنَّ وَأَنْتَ الْقَادِرُ عَلَی الْقَبْضِ مِنِّي، وَلاٰ أَضِلَّنَّ وَقَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي، وَلاٰ أَفْتَقِرَنَّ وَمِنْ عِنْدِكَ وُسْعِي، وَلاٰ أَطْغَیَنَّ وَمِنْ عِنْدِكَ وُجْدِي. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و بر من ستم نشود، در حالی‌که به دفعش از من توانایی؛ و بر دیگری ستم نکنم، در حالی‌که بر نگاه داشتنش از من قادری؛ و گمراه نشوم در حالی که بر هدایت من نیرومندی؛ و تهی‌دست نشوم، در حالی که فراخی روزی من نزد توست؛ و طغیان نکنم، در حالی که توانگری من از جانب توست. اَللّٰهُمَّ إِلیٰ مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ، وَإِلیٰ عَفْوِكَ قَصَدْتُ، وَإِلیٰ تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ، وَبِفَضْلِكَ وَثِقْتُ وَلَيْسَ عِنْدِي مٰا يُوجِبُ لیٖ مَغْفِرَتَكَ وَلاٰ فیٖ عَمَلِی مٰا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَكَ، وَمٰالیٖ بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلیٰ نَفْسِی إِلّٰا فَضْلُكَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفَضَّلْ عَلَیَّ، اَللّٰهُمَّ وَأَنْطِقْنِي بِالْهُدىٰ، وَأَلْهِمْنِي التَّقْوىٰ، وَوَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكیٰ، وَاسْتَعْمِلْنِي بِـمٰا هُوَ أَرْضَی. خداوندا به سوی آمرزشت آمدم و به جانب بخششت روی کردم و به گذشتت مشتاقم و به احسانت اعتماد کردم؛ چیزی نزد من نیست که به خاطر آن سزاوار آمرزش تو شوم و عملی که به خاطر آن مستحق بخششت شوم؛ و پس از این‌که بر ضد خود داوری کردم، به این نتیجه رسیدم که چیزی جز احسانت برایم نیست؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و به من احسان کن، خداوندا به هدایت، گویایم کن و تقوا را به من الهام فرما و به پاکیزه‌ترین روش توفیقم ده و به اموری که پسندیده‌تر است به کارم گیر. اَللّٰهُمَّ اَسْئَلُكَ بِیَ الطَّرِيقَةَ الْمُثْلیٰ، وَاجْعَلْنِي عَلیٰ مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَأَحْيَا. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَمَتِّعْنِي بِالِاقْتِصَادِ، وَاجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ السَّدَادِ، وَمِنْ أَدِلَّةِ الرَّشَادِ، وَمِنْ صَالِحِی الْعِبَادِ، وَارْزُقْنِي فَوْزَ الْمَعَادِ وَسلَامَةَ الْمِرْصَادِ، اَللّٰهُمَّ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِی مٰا يُخَلِّصُهَا، وَأَبْقِ لِنَفْسِی