eitaa logo
📚📖 مطالعه
100 دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
175 فایل
﷽ 📖 بهانه ای برای مطالعه و شنیدن . . . 📚 توفیق باشه هر روز صفحاتی از کتاب های استاد شهید مطهری را مطالعه خواهیم کرد... @athar_shahid و برخی کتاب های دیگر ... https://eitaa.com/ghararemotalee/3627 در صورت تمایل عضو کانال اصلی شوید. @Mabaheeth
مشاهده در ایتا
دانلود
| ۳۷ 【 سی‌ و هفت – طلب مغفرت از خداوند عزوجلّ 】 ◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇ ⤶ اَللّٰهُمَّ إِنَّ اِسْتِغْفَارِی إِيّٰاكَ وَ أَنَا مُصِـرٌّ عَلیٰ مٰا نَهَيْتَ قِلَّةُ حَيٰاءٍ، وَ تَرْكِیَ الْاِسْتِغْفَارَ مَعَ عِلْمِي بِسَعَةِ حِلْمِكَ تَضْيِيعٌ لِحَقِّ اَلرَّجٰاءِ. ❝ خداوندا طلب مغفرت من از تو، در حالی که بر آنچه مرا از آن نهی کرده‌ای اصـرار دارم، کم حیایی باشد و اینکه ترک کنم در حالی که از وسعت رحمتت آگاهم، ضایع کردن حق امیدواری است. اَللّٰهُمَّ إِنَّ ذُنُوبِی تُؤْيِسُنِي أَنْ أَرْجُوَكَ، وَ إِنَّ عِلْمِي بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ يُؤْمِنُنِي أَنْ أَخْشَاكَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ، وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ حَقِّقْ رَجٰائِی لَكَ، وَ كَذِّبْ خَوْفِی مِنْكَ، وَ كُنْ لیٖ عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنِّي بِكَ يٰا اَرْحَمَ الرّٰحِمِینَ. ❝ خداوندا، گناهانم مأیوس می‌گرداند مرا که امیدوار باشم به تو، و آگاهی‌ام از گستـردگی رحمتت ایمن می‌گرداند مرا از اینکه بتـرسم از تو؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و محقَّق ساز امیدواری‌ام نسبت به تو را، و ترس مرا از تو باطل ساز، و باش برای من نزد نیکوترین گمانم نسبت به تو ای مهربان‌ترین مهربانان. ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -
هدایت شده از مباحث
📿 کیفیت نماز توبه یکشنبه ماه ذی القعده 🔻«انس‌بن‌مالک» می‌گوید: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در یکشنبۀ ماه از منزل بیرون آمدند و فرمودند: ای مردم! کدام‌یک از شما می‌خواهد کند؟ عرض کردیم: همه می‌خواهیم توبه کنیم. فرمود: 👈 غسل کنید » وضو بگیرید » چهار رکعت نماز (دو نماز دو رکعتی) ـ در هر رکعت ۱بار «سوره حمد»،‌ سه بار «قل هو الله احد» و هر کدام از دو سوره معوذتین (سوره فلق و سوره ناس) را یک بار ـ بخوانید. » سپس (پس‌از اتمام ٤ ركعت نماز) ۷۰ بار کنید » و آن را به «لا حولَ و لا قوةَ الا بالله العلی العظیم» ختم کنید. » آنگاه بگویید: «يَا عَزِيزُ يَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْت». ✅ سپس رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هر بنده‌ای از امت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا می‌شود: ای بندۀ خدا! عمل خود را از نو آغاز کن؛ زیرا توبۀ تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد... ‌‌‌🙂 آثار این نماز: در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضی می‌نمایند. با ایمان از دنیا می‌روى. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانى خواهد شد. پدر و مادرت راضی می‌شوند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوش رزق خواهى بود. جبرئیل علیه السلام با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور می‌دهد که با تو خوش‌رفتار بوده، به‌خاطر مرگ آسیبی به تو نرسانیده و به نرمى، روح را از بدنت خارج نماید». ‌‌‌ 📚 اقبال‌الاعمال، المراقبات، مفاتيح‌الجنان. ‌ ‌🌐 @mabaheeth
آیا توبه من پذیرفته نیست؟ امام علیه السّلام فرمود : آری خدا توبه پذیر است، توبه ات را می پذیرد و می آمرزدت؛ سپس عرض کرد گاهی که از کوفه خارج شدم ، ناگاه ندایی به گوشم رسید که گفت ای حر ! بشارت باد تو را به بهشت ( البته این بشارت به اعتبار آخر کار او بوده است ) من با خود گفتم این هرگز بشارت نخواهد بود من به جنگ پسر پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله می روم بشارت معنا ندارد، اکنون فهمیدم که آن بشارت صحیح است. امام علیه السّلام فرمود آن بشارت دهنده برادرم علیه السّلام بود که تو را بشارت داد. به تحقیق که اجر و خیر را نایل شدی . و بالجمله از امام علیه السّلام اجازه گرفت و به میدان رفت و هشتاد نفر از آن کُفّار را به فرستاد تا کشته گردید. اصحاب بدن او را آورده نزد امام علیه السّلام گذاردند، حضرت چهره خون آلود او را مسح می نمود و می فرمود : بَخٍّ بَخٍّ ما اَخْطَأَتْ اُمُّکَ حَیْنَ سَمَّتْکَ حُرّاً اَنْتَ وَاللّهِ حُرُّ فِی الدُّنْیا وَ اْلاخِرَهِ ثُمَّ اسْتَغْفَرَ لَهُ یعنی : به به ! مادرت به غلط نام تو را حرّ ننهاد ، به خدا قسم ! تو در دنیا وآخرت حری پس برایش کرد . و در بعض مقاتل اشعاری از امام علیه السّلام نقل شده که در مرثیه حرّ، انشاء فرمود . غرض از آنچه نقل شد دانستن این است که جناب حر از خطای خود توبه کرده و امام علیه السّلام توبه اش را پذیرفت و در برابر آن حضرت جهاد کرد و امام علیه السّلام را یاری نمود تا کشته شد؛ پس با سایر شهدای کربلا در فضیلت شهادت یکی است. بلی سایر شهدا را جز فضیلت شهادت از جهت علم و عمل هر یک دارای فضیلتی بودند، گوییم جناب حرّ هم فضیلتی داشت که به قول مرحوم شیخ جعفر شوشتری نمی توان گفت کمتر از فضیلت سایر شهدا بوده و آن (حالت توبه) است. کسی که سرهنگ و چهارهزار تابع دارد و تمام وسایل عیش و نوش ، برایش فراهم و امید رسیدن به هدفهای بالاتری پس از واقعه کربلا دارد، ناگاه به یاد خدا افتد و از خوف الهی چنان بلرزد و ترسان شود که مورد حیرت قرار گیرد ، آنگاه با یک عالَم شرمساری از گناهش، صورت را پوشیده خود را بر خاک اندازد ، این حالت توبه که عبادت قلبیه است، نزد پروردگار خیلی پر ارج است تا جایی که محبوب حضرت آفریدگار می شود و بدون شک حالت توبه او، امام علیه السّلام را دلشاد کرد و در آن لحظه، همّ و غمهای امام علیه السّلام را برطرف ساخت و ازاین بیان دانسته می شود صحت جمله : یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِ مَوْلانَا الْحُسَیْنِ . یعنی: ای کسی که به واسطه توبه ات، غم را از دل امام علیه السّلام زُدودی و آن بزرگوار را شاد ساختی ( ضمناً ما هم باید اگر از گناهانمان توبه کنیم و همان حالت توبه نصیبمان شود ، علیه السّلام از ما راضی و دلشاد خواهد گردید) . پس دانسته شد که جناب حرّ با سایر در ثواب قبر شریف و به او در حوایج دنیوی و اخروی مساوی است و جمله : ( یا کاشِفَ الْکَرْبِ ) در خطاب به جناب حرّ یا علیه السّلام یا دیگری از شهدا هر چند معنای صحیحی دارد چنانچه ذکر شد لکن چون از معصوم نرسیده قصد ورود از شرع نباید نمود. برای مزید اطمینان به مقام جناب حر داستانی را که مرحوم سید نعمت اللّه جزائری در کتاب انوار نعمانیه بیان کرده نقل می شود : چون شاه اسماعیل صفوی بغداد را تصرف نمود و به کربلا مشرف شد، به زیارت قبر حضرت سیدالشهداء علیه السّلام از بعض مردم شنید که به جناب حرّ، طعن می زند. پس خودش نزد قبر حر رفت و امر کرد قبر را نبش کردند ، چون به جسد حر رسیدند ، دیدند بدن، تازه و مانند همان روزی است که شهید شده و دیدند که بر سرش پارچه ای بسته شده و به شاه خبر دادند که چون روز عاشورا در اثر ضربتی که بر سر مبارک حر رسیده بود، خون جاری می شد، امام علیه السّلام این پارچه را بر سر او بستند و به همان حالت دفن شده؛ پس شاه امر کرد که آن پارچه را باز کنند تا به قصد تبرک آن را برای خود بردارد. چون آن پارچه را باز کردند خون از همان موضع زخم جاری شد. با پارچه دیگری سر مبارک را بستند فایده نکرد و همینطور خون جاری می شد، به ناچار به همان پارچه امام علیه السّلام آن زخم را بستند و خون قطع شد؛ پس شاه دانست حُسن حال و مقام حر را پس قُبّه و بارگاه بر آن قبر بنا کرد و خادمی بر آن گماشت. باید دانست اینکه قبر شریف حر در یک فرسخی واقع شده دو وجه گفته شده : یکی آنکه عشیره حرّ آن جسد مطهر را در نزدیکی اقامتگاه خود برده و دفن کردند. وجه دیگر آنکه در هنگام نبرد با لشگریان، این محل که رسیده افتاده و شهید شده است و وجه اوّل اقرب است . 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳 https://eitaa.com/mabaheeth/52340 —— ⃟‌ ———————— 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -
ثواب من قال لا إله إلا الله مائة مرة ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┈┈┈•••༶༓✤༓༶•••┈┈┈ ۱ - هشام بن سالم و أبو ايّوب گفته اند: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه صد مرتبه بگويد « لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اَللّٰهُ » عبادت او در آن روز از همه بالاتر است، مگر آن كسی كه زيادتر بگويد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۲ - سلام بن غانم از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود هر كه در هنگام خواب صد مرتبه بگويد « لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اَللّٰهُ » خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا كند، و هر كه وقت خواب صد مرتبه كند گناهان او بريزد همچنان كه برگ از درخت ریزد. —— ⃟‌ ———————— 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -
هدایت شده از مباحث
12.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیت الله ره چهار عامل خوب مدت : ۳ دقیقه @ahadis_tollab --------------------------------- 🌐 @Mabaheeth
| ۸۷ 『 هشتاد و هفت – در استغفار در قنوت وتر 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ اَللّٰهُمَّ إِنَّ اسْتِغْفَارِی إِیّٰاكَ وَ أَنَا مُصِـرٌّ عَلیٰ مٰا نَهَیْتَ قِلَّةُ حَیَاءٍ، وَ تَرْکِیَ الْاِسْتِغْفَارَ مَعَ عِلْمِی بِسَعَةِ حِلْمِكَ تَضْیِیعٌ لِحَقِّ الرَّجَاءِ. خداوندا طلب مغفرت من از تو، در حالی که بر آنچه نهی کرده‌ای اصـرار می‌ورزم، کم حیایی است و اینکه را ترک کنم با وجود علم من از وسعت بردباری‌ات، ضایع کردن حق امیدواری است. اَللّٰهُمَّ إِنَّ ذُنُوبِی تَؤْیِسُنِی أَنْ أَرْجُوكَ، وَ إِنَّ عِلْمِی بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ یُؤْمِنُنِی أَنْ أَخْشَاكَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ حَقِّقْ رَجَائِی لَكَ، وَ کَذِّبْ خَوْفِی مِنْكَ، وَ کُنْ لیٖ عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنِّی بِكَ یٰا أَکْرَمَ الْاَکْرَمِینَ، وَ أَیِّدْنِی بِالْعِصْمَةِ، وَ أَنْطِقْ لِسَانِی بِالْحِکْمَةِ، وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ یَنْدَمُ عَلیٰ مٰا ضَیَّعَهُ فیٖ أَمْسِهِ خداوندا، گناهانم مرا مأیوس می‌سازند که به تو امیدوار باشم و علم من به وسعت رحمتت، مرا ایمن می‌دارد که از تو بتـرسم، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و محقق ساز امیدم را به تو و تکذیب نـما ترسم را از تو و برای من باش نزد خوش گمانیِ من به تو ای بخشنده‌ترین بخشندگان، و مرا تأیید کن با عصمت و زبانم را به حکمت گویا ساز و قرار ده مرا از کسانی که پشیمان می‌شوند بر آنچه در روز گذشته شان ضایع کرده‌اند. اَللّٰهُمَّ اِنَّ الْغَنِیَّ مَنِ اسْتَغْنىٰ عَنْ خَلْقِكَ بِكَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَغْنِنِی یٰا رَبِّ عَنْ خَلْقِكَ وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ لاٰ یَبْسُطُ کَفَّهُ اِلّٰا إِلَیْكَ خداوند بی‌نیاز کسی است که به تو از آفریدگانت بی‌نیاز شود، پس درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا بی‌نیاز کن ای پروردگارم از خلقت و قرار ده مرا از کسانی که دست خود را دراز نـمی‌کنند جز به سوی تو. اَللّٰهُمَّ اِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ قَنَطَ وَ أَمَامَهُ التَّوْبَةُ، وَ خَلْفَهُ الرَّحْمَةُ، وَ إِنْ کُنْتُ ضَعِیفَ الْعَمَلِ فِإِنِّی فیٖ رَحْمَتِكَ قَوِیُّ الْاَمَلِ، فَهَبْ لیٖ ضَعْفَ عَمَلِی لِقُوَّةِ أَمَلِی. خداوندا، بدبخت کسی است که مأیوس شود در حالی که توبه، پیش روی اوست و رحمت پشت سـر او، و اگر ضعیف باشد عملم، اما من در رحمتت آرزویی قوی دارم، پس به من ببخش ضعف عملم را به خاطر قوت آرزویم. اَللّٰهُمَّ أَمَرْتَ فَعَصَیْنَا، وَ نَهَیْتَ فَمَا انْتَهَیْنَا، وَ ذَکَّرْتَ فَتَنَاسَیْنَا وَ بَصَّـرْتَ فَتَعَامَیْنَا، وَ حَذَّرْتَ فَتَعَدَّیْنَا، وَ مٰا کَانَ ذٰلِكَ جَزَاءَ إِحْسَانِكَ إِلَیْنَا، وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِـمٰا أَعْلَنّٰا وَ مٰا أَخْفَیْنَا، وَ أَخْبَـرُ بِـمٰا لَمْ نَأْتِ وَ مٰا أَتَیْنَا. خداوندا دستور دادی و تو را نافرمانی کردیم و نهی کردی و ما دست نکشیدیم، و یادآوری کردی و ما خود را به فراموشی سپردیم و بینا ساختی و ما خود را به کوری زدیم، و برحذر نـمودی و ما تعدّی کردیم و آن نبود پاداش احسانت به ما و تو داناتری به آنچه آشکار نـمودیم و آنچه پنهان ساختیم و آگاه‌تری به آنچه انجام نداده‌ایم و آنچه عمل کردیم. فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لاٰ تُؤَاخِذْنَا بِـمٰا أَخْطَأْنَا فِیهِ وَ مٰا نَسِینَا، وَ هَبْ لَنٰا حُقُوقَكَ لَدَیْنَا، وَ تَـمِّمْ إِحْسَانَكَ إِلَیْنَا، وَ أَسْبِغْ نِعْمَتَكَ عَلَیْنَا، إِنّٰا نَتَوَسَّلُ إِلَیْكَ بِـمُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَیْهِ وَ آلِهٖ رَسُولِكَ، وَ بِعَلِیٍّ وَصِیِّهِ، وَ فَاطِمَةَ ابْنَتِهِ، وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، وَ عَلِیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسیٰ وَ عَلِیٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحَجَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاٰمُ أَهْلَ بَیْتِ الرَّحْمَةِ. پس بر محمد و آل محمد دورد فرست و ما را مگیر به آنچه در آن خطا کردیم و آنچه فراموش نـمودیم و ببخش به ما حقوقت را نزد ما و کامل نـما احسانت را به ما و فراوان ساز نعمتت را بر ما، و ما نزد تو متوسل می‌شویم به محمد پیامبـرت، که صلوات تو بر او و بر خاندانش باد، و به علی وصی او و فاطمه، دختـر او و به حسن و حسین و علی و محمد و جعفر موسی و علی و محمد و علی و حسن و حجت که بر آنها سلام باد، اهل بیت رحمت.
مجازات انسان خودش را ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ گفتیم انسان خودش را مجازات می‌کند؛ 💭 تعبیری از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام یادم افتاد: مردی می‌آید خدمت امیرالمؤمنین علیه‌السلام و صیغه‌ را جاری می‌کند. او مثل بسیاری از ما خیال می‌کرد که توبه کردن یعنی گفتن‏ اسْتَغْفِرُاللهَ رَبّی وَ اتوبُ الَیهِ. امیرالمؤمنین علیه‌السلام با یک شدتی به او فرمود: ثَکلَتْک امُّک أ تَدْری مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ دَرَجَةُ الْعِلّیینَ‏ [۱] یعنی خدا مرگت بدهد، مادرت به عزایت بنشیند! اصلاً تو می‏دانی استغفار یعنی چه که می‌گویی: اسْتَغْفِرُاللهَ رَبّی وَ اتوبُ الَیه‏؟ حقیقت استغفار را می‏‌دانی چیست؟ استغفار درجه مردمان بلندمرتبه است. اصلًا خود توبه، محکوم کردنِ خود است. بعد حضرت فرمود: استغفار شش اصل دارد؛ دو رکن دارد، دو شرط قبول و دو شرط کمال. فرمود: اولین اصل استغفار این است که انسان واقعاً از گذشته تیره و سیاه خودش پشیمان باشد. دوم، تصمیم بگیرد که در آینده آن گناه گذشته را مرتکب نشود. سوم اینکه اگر حقوق مردم را برعهده و ذمّه دارد ادا کند. چهارم اینکه اگر فرایض الهی را ترک کرده است جبران کند، قضا کند. تا اینجا محل شاهد من نیست. محل شاهد من در آن دوتای آخر است. فرمود: پنجم اینکه اگر می‌خواهی توبۀ تو، توبه اصیلی باشد، توبه اساسی و واقعی باشد، باید به سراغ این گوشت‌هایی که از معصیت و در معصیت روییده است بروی؛ آنچنان با غصه‌ها و اندوه‌ها و توبه‌ها آنها را آب کنی که پوست بدنت به استخوان بدنت بچسبد. ششم، این تنی که عادت کرده است معصیت کند و لذتی جز لذت معصیت نچشیده است، مدتی باید رنج طاعت را به آن بچشانی. آیا بشرهایی هم بوده‌اند که این‏جور توبه کنند؟ بله. امروز است که دیگر کردن منسوخ شده و ما یادمان رفته که توبه‌ای هم باید بکنیم! مرحوم آخوند ملّا حسینقلی همدانی از علمای بزرگ اخلاق و سیر و سلوک در اعصار اخیر بوده است؛ شاگرد مرحوم میرزای شیرازی (اعلی الله مقامه) و شیخ انصاری بوده و خود میرزای بزرگ برای ایشان احترام زیادی قائل بوده است. یکی از اکابر علما و بزرگانِ شاگردان ایشان نوشته است مردی آمد خدمت مرحوم آخوند و ایشان او را توبه داد. بعد از چند روز که این آدمِ توبه کرده آمد، اصلًا نمی‌توانستیم او را بشناسیم. به این سرعت، این آدم تمام گوشت‌های بدنش آب شده بود. من این را از جنبه روانشناسی دارم عرض می‌کنم، من می‌گویم این چیست در بشر؟ آخوند ملّا حسینقلی همدانی نه شلّاق داشت، نه سرنیزه، نه توپی نه تشری، فقط یک نیروی ارشاد داشت، یک نیروی معنویت داشت، با وجدان و دل این آدم سر و کار داشت. این چه وجدان نهفته‌ای در آن آدم بود که او را زنده کرد و آنچنان علیه خودش و علیه شهوات بدنی‏‌اش و علیه این گوشتهایی که از معصیت روییده بود برانگیخت که بعد از چند روز که او را دیدند گفتند ما او را نمی‏‌شناختیم، اینچنین لاغر شده بود. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نهج البلاغه فیض الاسلام، حکمت ۴۰۹
7.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❤️ | فرصت را غنیمت بشمارید ... 🌟 در ایام ماه مبارک رمضان، رسانه‌ی KHAMENEI.IR در مجموعه نماهنگ ، مروری بر توصیه‌های اخلاقی و معنوی رهبر انقلاب اسلامی به جوانان دارد که به مرور منتشر خواهد شد. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
آداب لباس نو بُريدن ✂️ و پوشيدن ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ 🤲 دعاهاى هنگام بريدن و پوشيدن لباس نو ۱. در روايتى معتبر آمده است كه امام صادق عليه السلام فرمود: «هر كه لباس نو ببُرد و ظرفى را پر از آب كند و سى و شش مرتبه سوره قدر بر آن بخواند و هر مرتبه كه به آيه (تَنَزَّلُ الْمَلاَئِكَةُ) مى‌رسد اندكى از آب را آرام بر پارچه بپاشد، سپس دو ركعت نماز بخواند و دعا كند و بگويد: اَلْحَمْدُ للّهِِ الَّذي رَزَقَني ما اَتَجَمَّلُ بِهِ فِى النّاسِ وَ اُواري بِهِ عَوْرَتي وَ اُصَلّي فِيهِ لِرَبِّي[1] و آن‌گاه خدا را شكر كند، پيوسته در وفور نعمت باشد تا آن لباس كهنه شود».[2] ۲. در روايتى صحيح مى‌خوانيم كه امام محمّد باقر علیه السلام، خواندن اين دعا را به هنگام پوشيدن لباس نو سفارش كرد: اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ ثَوْبَ يُمْنٍ وَ تُقى وَ بَرَكَةٍ اَللّهُمَّ ارْزُقْني فِيهِ حُسْنَ عِبادَتِکَ وَ عَمَلاً بِطاعَتِکَ وَ اَداءَ شُكْرِ نِعْمَتِکَ، اَلْحَمْدُ للهِ الَّذي كَساني ما اُواري بِهِ عَوْرَتي وَ اَتَجَمَّلُ بِهِ فِى النّاسِ.[3] ۳. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر كه در ظرفى نو آب كند و بر آن سى و دو مرتبه سوره قدر بخواند و بر لباس نو بپاشد، با پوشيدن آن لباس همواره در وفور نعمت باشد تا وقتى كه تارى از آن لباس باقى باشد».[4] ۴. در روايتى معتبر آمده است كه: «حضرت رسول اكرم صلی الله عليه و آله به حضرت على علیه السلام فرمود: به هنگام پوشيدن لباس نو اين دعا را بخوان: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي كَسانِي مِنَ اللِّباسِ ما اَتَجَمَّلُ بِهِ فِى النَّاسِ. اللّهُمَّ اجْعَلْها ثِيابَ بَرَكَةٍ، أَسْعى فِيها لِمَرْضاتِکَ وَ أَعْمُرُ فِيها مَساجِدَکَ».[5] سپس فرمود: «اى على، هر كه اين دعا را بخواند سپس لباس نو را بپوشد، خداوند او را مى‌آمرزد».[6] ۵. از حضرت موسى بن جعفر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «شايسته است هر كه لباس نو مى‌پوشد دست بر آن بكشد و بگويد: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي كَسانِي ما أُوارِي بِهِ عَوْرَتِي وَ أَتَجَمَّلُ بِهِ فِى النَّاسِ وَ أَتَزَيَّنُ بِهِ بَيْنَهُم».[7] ۶. در روايتى معتبر آمده است كه امام رضا عليه السلام هرگاه مى‌خواست لباس نو بپوشد، لباس را از سمت راست خود مى ‏پوشيد و پس از پوشيدن لباس، ظرفى آب مى‌طلبيد و هر يك از سوره‌هاى توحيد و كافرون و آية الكرسى[8] را ده مرتبه بر آن مى‌خواند، سپس آب را بر لباس مى‌پاشيد و مى‌فرمود: «هر كه چنين كند، همواره در وفور نعمت باشد تا وقتى كه تار نخى از آن لباس باقى باشد».[9] پوشيدن لباس نو و رهايى يافتن از آفات از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «به هنگام پوشيدن لباس نو «لا اِلهَ إلّا اللّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه» بگو، تا از آفت‌ها نجات يابى. و چيزى را كه بسيار دوست دارى فراوان ياد نكن كه تو را در هم مى‌شكند واگر با كسى كارى داشتى در غيابش به او دشنام نده كه در دلش اثر مى‌كند».[10] شكرانه پوشيدن لباس نو در روايتى معتبر آمده است كه حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمود: «هرگاه خداوند لباس نو نصيب كسى كند، شايسته است وضو بگيرد و دو ركعت نماز (شكر) بگزارد و در هر ركعت سوره حمد و آية الكرسى و سوره‌هاى توحيد و قدر بخواند، سپس از خداوندى كه تن او را پوشانده و در ميان مردم زينتش داده، تشكّر كند وحمد و ستايش او را به جا آورد و بسيار ذكر «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ» بگويد. هر كه چنين كند، در آن لباس، معصيت نكند. و پروردگار به عدد هر نخى كه در آن لباس است، فرشته‌اى مى‌آفريند كه خداوند را به پاكى ياد كند و براى او كند و بر او ترحّم كند».[11] --------------------
| ۱۴۵ 『 صد و چهل‌ و پنج – هنگام افطار 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ از امام صادق (علیه‌السلام) روایت شده است که فرمود: علی بن الحسین (علیهماالسلام) هر وقت ماه رمضان فرا می‌رسید، جز به دعا و تسبیح و و تکبیر، سخن نـمی‌گفت و هرگاه می‌نـمود می‌گفت: اَللّٰهُمَّ اِنْ شِئْتَ اَنْ تَفْعَلَ فَعَلْتَ. خداوندا اگر بخواهی انجام دهی انجام می‌دهی.
هدایت شده از آثار شهید مطهری
ما توبه نمی‌کنیم و روزه می‌گیریم! توبه نمی‌کنیم و نماز می‌خوانیم! توبه نمی‌کنیم و به حج می‌رویم! توبه نمی‌کنیم و قرآن می‌خوانیم! توبه نمی‌کنیم و ذکر می‌گوییم! توبه نمی‌کنیم و در مجالس ذکر شرکت می‌کنیم! به خدا قسم اگر شما یک بکنید تا پاک بشوید و بعد یک شبانه روز با حالت توبه و پاکی بخوانید، همان یک شبانه روز به اندازه ده سال شما را جلو می‌برد و به مقام قرب پروردگار می‌رساند. سوراخ دعا را گم کرده‌ایم، راهش را بلد نیستیم. شخصی آمد خدمت امیرالمؤمنین علی علیه السلام کرد. او هم مثل ما خیال می‌کرد توبه کردن، گفتن‏ اسْتَغْفِرُاللهَ رَبّی وَ اتوبُ الَیه‏ است و اگر غین‏‌اش را هم خیلی غلیظ بگوییم دیگر توبه ما خیلی بهتر است! علی علیه السلام فهمید این بدبخت چقدر گمراه است. کم اتفاق می‏‌افتد که او این‏جور حدّت به خرج بدهد و با لحن تندی سخن بگوید ولی اینجا با لحن تندی سخن گفت، فرمود: ثَکلَتْک امُّک، أ تَدْری مَا الْاسْتِغْفارُ؟ الْاسْتِغْفارُ دَرَجَةُ الْعِلّیینَ‏ ؛ ای خدا مرگت بدهد، ای مادرت به عزایت بنشیند! آیا تو می‏دانی استغفار چیست؟ استغفار درجه مردمان بلندمرتبه است. استغفار، حالت توبه و یک حالت مقدس است، یک جوّ مقدس و پاک است. شما حالت توبه را پیدا بکنید، واقعاً توبه بکنید، بعد خودتان را در یک جوّ و فضای مقدس می‌بینید، احساس می‌کنید که لطف و عنایت الهی بر روح شما سایه افکنده است، احساس می‌کنید گروهی از فرشتگان دور شما را گرفته‌اند، پاک می‌شوید، چون در حالت توبه انسان خودبینی را از دست می‌دهد، خود را ملامت می‌کند و گناهان خویش را در نظر می‌گیرد. در اسلام گفته‌اند اگر می‌خواهی توبه کنی لازم نیست بروی پیش کشیش، پیش آخوند و گناه را به او بگویی؛ گناه را به خدای خودت بگو، چرا گناه را نزد یک بشر اقرار و اعتراف می‌کنی؟ نزد خدای غفّارالذّنوب خودت اقرار کن. قُلْ یا عِبادِی الَّذینَ اسْرَفوا عَلی‏ انْفُسِهِمْ لاتَقْنَطوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ انَّ اللهَ یغْفِرُ الذُّنوبَ جَمیعاً [¹]. این ندای خداست: ای بندگان اسرافکار من، ای بندگان گنهکار من، ای بندگان معصیت‌کار من، ای بندگان من که بر خودتان ظلم کرده‌اید! از رحمت من ناامید مباشید، بیایید به سوی من، من می‌‏پذیرم، قبول می‌کنم، در جوّ و فضای توبه وارد بشوید. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [۱] . زمر/ ۵۳ │📕 @athar_shahid ╰๛- - - - - - - - - - - - - -
این دعا یکی از مناجات‌های عمیق و تأثیرگذار امام سجاد (علیه‌السلام) است که در آن ایشان با زبانی لطیف و مضامینی بلند به راز و نیاز با پروردگار می‌پردازند. این دعا ترکیبی از اعتراف به گناهان، اقرار به نعمت‌های الهی، و درخواست عفو و رحمت از خدای متعال است. بررسی محتوایی دعا: ۱. اعتراف به گناهان همراه با تواضع: - امام (علیه‌السلام) با بیان «إِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ...» (اگر تو را نافرمانی کرده‌ام...) به گناهان خود اعتراف می‌کند؛ اما بلافاصله به نعمت‌های الهی اشاره می‌کند، از جمله ایمان و توحید، و تأکید می‌کند که این‌ها همه از فضل خداوند است، نه از خود انسان. ۲. تأکید بر اخلاص در عبادت: - ایشان می‌فرمایند که گناهانشان نه از روی تکبر، انکار پروردگاری یا خروج از دین، بلکه از پیروی هوای نفس و وسوسه‌های شیطانی بوده است: «وَ لٰکِنِ اتَّبَعْتُ هَوَایَ، وَ أَزَلَّنِی الشَّیْطَانُ...» ۳. تسلیم در برابر عدل و رحمت الهی: - امام (علیه‌السلام) با گفتن «فَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِذُنُوبِی... وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّی فَبِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ» نشان می‌دهد که اگر خداوند عذابش کند، به عدل اوست، و اگر ببخشد، از کرم و بخشش اوست. ۴. درخواست کمک الهی در سجده: - در بخش پایانی، امام (علیه‌السلام) با ذکر «یَا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوَائِجِ السَّائِلِینَ...» به صفات خداوند متعال استناد می‌کند و از او می‌خواهد که مشکلات دین و دنیا و آخرتش را برطرف کند. نکات آموزنده این دعا: ✓ ترکیب خوف و رجاء: ← امام (علیه‌السلام) هم از عدالت الهی می‌ترسد و هم به رحمت او امیدوار است. ✓ اعتراف به گناه بدون توجیه: ← برخلاف برخی که گناهان خود را توجیه می‌کنند، امام (علیه‌السلام) صادقانه به خطاهای خود اعتراف می‌کند. ✓ توجه به نعمت‌های الهی: ← حتی در حال ، به نعمت‌هایی مثل ایمان و توحید اشاره می‌کند و شکرگزار است. ✓ توسل به پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) و اهل‌بیت (علیهم‌السلام): ← در پایان، با صلوات بر محمد و آل محمد، از خداوند طلب کمک می‌کند. 🕰 فضیلت و زمان خواندن این دعا: این دعا را می‌توان در حالات تضرع، سحرهای ماه رمضان، یا هر زمان که انسان احساس نیاز به درگاه خداوند دارد، خواند. همچنین، بخش‌هایی از آن (مثل ذکر «یَا سَیِّدِی» ۷۰ بار) برای برآورده شدن حاجات مفید است. 🤲 این دعا درس بزرگی در خودشناسی، توکل به خدا و امیدواری به رحمت الهی است. 🌿 📖 ┅─────────── 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج ╭═══════๛- - - ┅┅╮ │📳 @Mabaheeth │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -