به بهانه ی میلادِ خورشیدِ هشتم حضرتِ علی بنِ موسی الرضا علیه السلام خـــواب دیدم شبی میانِ حَرَم گرمِ سـوز و گدازه می خواندم دســت در دســتِ پنجره فولاد داشتم شـــعرِ تازه می خواندم چشـــم در چشـــمِ گنبدش بودم داشت خورشید بر جهان میریخت آسِــمان هم به گریــه می افتـاد آسِــمان روی آسِــمان می ریخت گوشه ای از حیاطِ خلوتِ صحن پیـــرمـردی میـــانِ راز و نیـــاز گریه در گریه زیرِ لب می گفت : ما غریب ایم ای غریــب نـــواز ما غریــب ایـــم ... کودکانـم را بیمـــه کردم فقط به اسـمِ شـما بعدِ یک حــادثه فَلَج شده است پسـرِ کوچک ام " غلام رضا " گوشـه گوشـه کنایه هـا گفتند : هان چه شد معجزه کجاست خدا چاره ی کار دســـتِ جرّاح است پس چه شد بیمه ی امام رضا ؟ به همه گفته ام چه می دانیـد رویِ این زخم ، التیام رضاست اشک ، سرمایه ی فقیران است بیمه ی ما فقط امـام رضاست اشک هایم ندیده اند هنـــوز آشنایـی شکیــب تـــر از تـــو چه غروبی غریـب تر از مـــن چه طلوعی طبیـب تر از تـــو آمـــدم بــاز هم امـام رضـــا چاره ی حلِّ مشکلم باشـــی کاش می شد که ضامنِ آهو ضـامنِ آهـــوی دلـم باشـــی سینـــه ام را جَلا بـده آقـــا درد دارم ، دوا بــــده آقـــا سمتِ باب الجـواد آمده ام پـــسـرم را شِفــا بـده آقـــا ناگهان آسمان به هم پیچـید باد و باران به هم امان دادند نـور در نـور شد حیاطِ حَـرَم رویِ گلدسـته ها اذان دادند معـــجـــزه اتّفــاق افــتـاد و باز هم قـــدرتِ امـام رضـــا لحظه ای بعد ویلچــر بود و پسری که بلنـــد شـد از جــا آسِـمان اشـــکِ شوق بارید و در و دیـوار یا رضـــا گـــفتند ابـرها هم به سجــده افتادند قطره قطره رضا رضـا گفتند خواب هم ناگهان پرید از خواب و من از سرنوشـت رانـده شدم مثلِ هردفعه رأسِ ساعتِ هشت باز هـم از بهشـــت رانـده شدم بــاز هم لایــقت نبـــودم و این ســیـــنــه ام را بــه درد آورده ولی آقا نشانـــه ی خوبی ست مـــادرم " شُــلــه زرد " آورده نـــذر دارد برایتان هـــر سـال روزِ مـــیــلادِتـــان دعـــا دارد زعفرانـی به رنـــگِ راز و نیاز بینِ هر کاسه یک رضــا دارد نـــذر کرده مرا به اسمِ شـمــا که فقط شاعـرِ شـمــا باشـــم گفتــه از راه دور هــم گاهـی می شود زائــرِ شـمــا باشـــم پس من امـــروز زائرت هستم ای برایـم عزیـز تـــر از جـــان السّـــلامُ علیـک شـاهِ شـهـیاد " السّـــلامُ علیـک یا سلطان " #ابراهیم_زمانی @ghararenokary

تقدیـــم به بـــاب الحـــوائج حضرتِ جــوادالائـــمه علیــه الســلام با عُمرِ کَم ، رسالــتِ گُــل در تضــاد نیست هر قبله ای که قبله ی بـاب المُـــراد نیست بعد از حسن که واژه ی غُربت شهیدِ اوست دیگر غریـــب ، مثــلِ امـــامِ جـــواد نیست از مُعـــتَصـــم بِـپـــرس مَـــقـــامِ امـــام را او بی دلیــل دشمنِ این خانـــه زاد نیست در فقــه و در حدیث ، حقیـــرِ کلامِ اوست یحیی بنِ اکثَمی که خودش بیسواد نیست آییـــنه آه می کِـــشد و سنـــگ می شـــوند بازارِ خود فروشـــیِ دشمــن کســـاد نیست شکرِ خدا سَری که رویِ خــاکِ حُــجره بود در طشـــتِ زِر مقابـــلِ ابـــنِ زیـــاد نیست انگشـــتری نــرفـت بـــه یـغـمــایِ کـــاروان گیسویِ او رهــا شده در دسـتِ بـاد نیست گفـتــند مــانــده پیکـــرِ او زیـــرِ آفــتـــاب هـــر چــند بـر روایـــتِ آن استنـــاد نیست امّــا اگـــر طـــواف کُـــننــدَش کـــبوتـــران بــاب الحـــوائج است برایش زیـــاد نیست دنبـــالِ رزق و روزی و دفـــعِ بـــلا مَــباش در خانه ای که حِــرزِ امـــامِ جـــواد نیست #ابراهیم_زمانی @ghararenokary

تقدیــم به ریحانــه ی کــربلا حضرتِ رقیّه بنت الحسین سلام الله علیها در گوشه ی خرابه گلستان رقیّه است شأنِ نزولِ ســوره ی بـاران رقیّه است تفســیرِ آیــه آیــه ی قــرآن رقیّه است این دخترِ شــبیه به طوفان رقیّه است شهزاده ای که کاخِ ستم را خراب کرد با حفظِ چادرش به خــدا انقـلاب کرد از بهترین عشیره و ایـــل و تبـار بــود از نسلِ شـاهِ خیبـــرِ دُلـدُل سـوار بــود آیینـــــه ی تمـــام نــمـــایِ وقـــار بــود درگوشه خرابه خودش ذوالفقار بـــود خُلقاً و ظاهراً خودِ زهرایِ اطهـر است این دخترِ سه ساله به عالم برابر است زهـــراترین مقـام ، مقـامِ رقیّــه اســت خورشید محوِ ماهِ تمـــامِ رقیّــه اســت پایانِ عشق حُسنِ ختـــامِ رقیّــه اسـت کرب و بلا شـــروعِ قیـامِ رقیّــه اســت دربندِ ظلم هســت ولیکن اسیـر نیست گُل سرفراز بوده اگر سر به زیـر نیست بیچاره نیست...چاره ی عالم رقیّه است الگویِ جـود و بخششِ حاتم رقیّه است نقشِ نگیـــنِ حلقه ی خاتـم رقـیّه است زیبــاتریـــن دلیـــلِ مُـحــرَّم رقـیّه است او صبر را به حضــرتِ ایّــوب داده است یک ذرّه اشک هدیه به یعقوب داده است ذکرِ رقیّه افضلُ الاذکــــارِ زینـــب است بانویِ ما همیشه مددکـــارِ زینـــب است با دستهای کوچکِ خود یارِ زینـــب است در کربــلا رقـیّـه علمــــدارِ زینـــب است سرشار از شمیـــمِ گُلِ یـــاس بوده است بالانشیـــنِ شــانه ی عبّـــاس بوده است از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شـــام با دســـت های بستـه و در بینِ ازدحـام در گوشـه ی خـــرابـه کند باز هم قیــام حُسنِ ختامِ کرب و بلا بوده این پیـــام : ما آبـــرویِ خویـش به خنجـر نداده ایم سر داده ایم از ســـر و مَعجـر نداده ایم #ابراهیم_زمانی @tanhatarinzaker 🌹🌹🌹 #حضرت_رقیه_س_مدح_و_ولادت #حضرت_رقیه_س_مدح #کانال_قرار_نوکری 📗@ghararenokary