هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد  خوشا به حال خیالی که در حرم مانده و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد به یاد چایی شیرین کربلایی ها لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟ بگو محبت ما ریشه در ازل دارد غلامتان به من آموخت در میانه ی خون که روسیاهی ما نیز راه حل دارد   ⚘️ سید حمیدرضا برقعی ⚘️

  چشم می بندی و بغض کهنه ات وا می شود تازه پیدا می شود آدم که تنها می شود دفتر نقاشی آن روزها یادش بخیر راستی! خورشید با آبی چه زیبا می شود توی این صفحه؛ بساط چایی مادربزرگ ... عشق گاهی در دل یک استکان جا می شود... می شماری تا ده و دیگر کسی دور تو نیست چشم را وا می کنی و گرگ پیدا می شود این تویی طفلی که گم کرده ست راه خانه را می گریزد؛ هی زمین می افتد و پا می شود گاه باید چشم بست و مثل یک کودک گریست چیست چاره؟ لااقل آدم دلش وا می شود تو همان طفلی که نقاشیش کفتر بود و بام و دلت این روزها تنگ است،آیا می شود؟؟ ⚘️ حسن بیاناتی ⚘️

وقتی تو نیستی نه هست های ما چونانکه بایدند نه بایدها ... مثل همیشه آخر حرفم و حرف آخرم را با بغض می خورم عمری است لبخندهای لاغر خود را در دل ذخیره می کنم: باشد برای روز مبادا! اما در صفحه های تقویم روزی به نام روز مبادا نیست آن روز هرچه باشد روزی شبیه دیروز روزی شبیه فردا روزی درست مثل همین روزهای ماست اما کسی چه می داند؟ شاید امروز نیز روز مبادا باشد! وقتی تو نیستی نه هست های ما چونانکه بایدند نه بایدها ... هر روز بی تو روز مباداست! ⚘️ قیصر امین پور ⚘️

خُنُک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر ... ⚘️ مولانا ⚘️

هی می رویم و جاده به جایی نمی رسد قولی که عشق داده، به جایی نمی رسد چون کوه، پای حرف خودم  ایستاده ام کوهی که ایستاده، به جایی نمی رسد! دنیا همیشه عرصه ی پیچیده بودن است دنیا که صاف و ساده به جایی نمی رسد! ما را برای در به دری آفریده اند هی می رویم و جاده به جایی نمی رسد ⚘️ حسین طاهری ⚘️

رسیده ام به چه جایی... کسی چه می داند رفیق گریه کجایی؟ کسی چه می داند میان مایی و با ما غریبه ای... افسوس چه غفلتی! چه بلایی! کسی چه می داند برای مردم شهری که با تو بد کردند چگونه گرم دعایی؟ کسی چه می داند تو خود برای ظهورت مصمّمی اما نمی شود که بیایی کسی چه می داند کسی اگرچه نداند خدا که می داند فقط معطل مایی کسی چه می داند اگر صَحابه نباشد فرج که زوری نیست... تو جمعه جمعه می آیی کسی چه می داند ⚘️ کاظم بهمنی ⚘️

به نماز صبح و شبت سلام و به نور در نسبت سلام و به خال کنج لبت سلام که نشسته با چه ملاحتی به جمال وارث کوثری به خدا محمد دیگری به روایتی خود حیدری چه شباهتی چه اصالتی بلغ العلی به کمال تو کشف الدجی به جمال تو به تو و قشنگی خال تو صلوات هر دم و ساعتی شده پر دو چشم تو از ازل یکی از شراب و یکی عسل نظرت چه کرده در این غزل که چنین گرفته غرابتی زد اگر کسی در خانه ات دل ماست کرده بهانه ات همه جا گرفته نشانه ات به چه حسرتی به چه حالتی نه مرا نبین رصدم نکن و نظر به خوب و بدم نکن تو که آستان سخاوتی با نوای: ⚘️سید حجت بحرالعلومی طباطبایی⚘️ شاعر: ⚘️ قاسم صرافان⚘️

با همین دستانِ تَنگ و خالی ام گاه گاهی غرق در خوشحالی ام دلخوشی هایم همیشه ساده است عاشق گُل های روی قالی ام خسته از غوغای بی معنای شهر بیقرار عطر و بوی شالی ام با همین حالم پریشان می‌شوم من اسیرِ این پریشان‌حالی ام حال من خوب است اما با خودت بهتر از هر روز دیگر عالی ام ⚘️ ابوذر اسدالله پور⚘️ @gharareshaerane

دلم برای دیدنت چه بی قرار می شود و از نگاهِ این و آن، جریحه دار می شود دوباره پر کشیده ام در آستانِ چشمِ تو دوباره حالِ زارِ من، پرنده وار می شود طعنه ی دوستان جدا، خنده ی دشمنان جدا زخمِ زبانِ این و آن، چه بی شمار می شود تمامِ شعرهای من، برای یک نگاهِ تو و با "تو" این ترانه ام، قافیه دار می شود "به خوابِ خوبِ یک شبی، شنیده ام که آمدی" تمامِ خواب های من، به انتظار می شود ⚘️ ابوذر اسدالله پور ⚘️

غیر رویت هر چه بینم نور چشمم کم شود هر کسی را ره مده، ای پرده‌ی مژگان من ⚘️ مولوی ⚘️

در خیالات خودم در چشم تو زُل می‌زنم با دل غمدیده بر حافظ تفأُل می‌زنم فال حافظ با خودش یک مصرع غمبار داشت "پادشاهی کامران بود از گدایی عار داشت" فال حافظ خوب یا بد چیست جای اعتراض؟ "یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض" فال حافظ بوی هجران و جدایی می‌دهد خنده هایت طعمِ تلخِ بی وفایی می‌دهد باز با یاد تو بر حافظ تفأُل می‌زنم در خیالات خودم در چشم تو زل می‌زنم کوه صبر آدمی گاهی تزلزل بایدش "مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش" ای دل غمدیده از فال پریشان غم مخور "دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور" ⚘️ ابوذر اسدالله پور ⚘️