حکایتی ست که من باشم و غم و تو نباشی من و خیال تو باشیم باهم و تو نباشی دلم گرفت که دور از تو در تداوم غربت نوازشم کند از هر طرف غم و تو نباشی قسم به رنج غریبی، گلایه از تو ندارم که قامتم شود از غصه ها خم و تو نباشی چگونه می شود اما به زیر زخم زبان ها نیاز داشته باشم به مرهم و تو نباشی؟ روا مدار که با من درین غروب نفس گیر غریبه ها همه باشند محرم و تو نباشی درین نداری و دوری ، همیشه دلهره دارم که دست پر به سراغت بیایم و تو نباشی ⚘️ مهدی شهابی ⚘️

باز هم تسبیح بسم الله را گم کرده ام شمس من کی میرسد من راه را گم کرده ام در میان مردمان دنبال آدم گشته ام در میان کوه سوزن کاه را گم کرده ام زندگی بی عشق شطرنجی ست در خورد شکست در صف مشتی پیاده شاه را گم کرده ام خواستم با عقل راه خویش را پیدا کنم حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام زندگی آنقدر هم درهم نبود و من فقط سرنخ این رشته ی کوتاه را گم کرده ام …   ⚘️ علیرضا بدیع ⚘️

عشق سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم هرکه خواهان است بسم الله الرحمن الرحیم دل اگر تاریک اگر خاموش بسم الله النور گر چراغان است بسم الله الرحمن الرحیم گیسویت را بازکن انا فتحنایی بگو دل پریشان است بسم الله الرحمن الرحیم ای لبانت محیی الاموات لبخندی بزن مردن آسان است بسم الله الرحمن الرحیم میزبان عشق است و وای از عشق! غوغا می‌کند هر که مهمان است بسم الله الرحمن الرحیم ⚘️ مهدی جهاندار⚘️