eitaa logo
قرارگاه فرهنگی جهادی شهیدحاج قاسم سلیمانی و شهدای گرانقدرشهرکهک
450 دنبال‌کننده
17.8هزار عکس
9.8هزار ویدیو
75 فایل
من کان لله کان الله له... هر که برای خدا باشد خدا برای اوست جهت ارائه و انعکاس برنامه های قرآنی، فرهنگی،جهادی،محرومیت زدایی۰۰۰۰۰ ارتباط باادمین👇👇 @mahdiaj
مشاهده در ایتا
دانلود
والديني كه زود عصبانی می شوند، تحمل كمی دارند، انتظار دارند همه چيز طبق خواسته آنها پيش برود. از كودک توقعات غير واقعي دارند، كودكيِ بدی داشته اند، ناكامی های خود را بر سر ديگران خالی میدكنند و به مجازات كردن و تنبيه كردن اعتقاد دارند؛ معمولا باعث آزار فيزيكی ، روانی، كلامی، يا عاطفی فرزند خود می شوند. اين كودكان معمولا مضطرب هستند و مهارتهای اجتماعی ضعيفی دارند. (خجالتي و مضطرب يا جنگجو و پرخاشگر) و در آينده به مبتلا خواهند شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
اگر برادر شما سوییچ ماشین همسرتان را بخواهد و شما بدون اجازه شوهرتان آن را به او بدهید آیا همسرتان ناراحت نمی شود؟! ✅ در بچه ها هم همین گونه است، والدین نباید بدون اجازه کودکشان اسباب بازی او را به دوستش یا کودک دیگری بدهند. 🌟باید به حس مالکیت کودک احترام گذاشت. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
🌸 والدین باید با دختری که دارد، چگونه برخورد کنند؟ 🌺جواب : عمده ی دخترهایی که گرایش به جنس مخالف دارند، دارای فقر عاطفی هستند که این فقر بر خانواده‌ی آنها حاکم است. وقتی پدر و مادر نتوانند نقش خود را به درستی بازی کنند، فرزندان هم نقش خود را خوب بازی نمی‌کنند و به بی راهه می‌روند. نقش پدر، فقط نان آورِ بودن برای خانه نیست؛ بلکه آوردن علاوه بر روزیِ حلال یکی از نقش های مهم پدر تامین عاطفی و محبت به فرزندان است. کودکان در سنّ نوجوانی، به جنس مخالف گرایش پیدا می‌کنند؛ والدین باید کنار آنها قرار گرفته و به طور صحیح، نیازهایشان را برآورده کنند. دخترها در این سن، به یک شخصِ حمایت گر نیازمندند و پدر می‌تواند این نقش را برای آنها ایفا کند. پدر باید گاهی نقش دوست پسر را برای دخترش داشته باشد؛ مثلاً با هم به گردش بروند، چیزی بخورند و گفتگوهای دوستانه داشته باشند. درروایات آمده است نگاه محبّت آمیز پدر به فرزندان عبادت است؛ بنابراین پدر و مادر با اغنای عاطفی فرزندان از انحراف آنها جلوگیری خواهند کرد. پدر و مادر باید در جایگاه پدر و مادریِ خود قرار بگیرند تا کودکان نیز به درستی در جایگاه فرزندی قرار گیرند و به بیراهه نروند. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
نوع برخورد با فرزندی که در مورد نماز کاهل است؛ ❓ پرسش: من یک دختر دوازده ساله دارم که ایشان خیلی در نماز خواندن کاهلی می کند. وقتی با محبّت به او می گویم که نمازت را بخوان، به من می گوید: من چطور می توانم در برابر خدایی که نمی بینم، بایستم و نماز بخوانم؟ حوصله ام سر می رود! همچنین من یک پسر هفت ساله دارم و این ها خیلی با هم ناسازگار هستند و زیاد درگیر می شوند. دختر من هم خیلی حساس و عاطفی است و چون رابطه ی عاطفی او با پدرش کم است، من نمی توانم خیلی این خلا را جبران کنم. می خواستم من را راهنمایی کنید. ⬇️ پاسخ استاد تراشیون: اگر به من اجازه بفرمایید، من در اینجا بحثی را با عنوان خدا داشته باشم. این مورد را که عرض می کنم، خاصّ بچّه های نه، ده سال به بالا است؛ یعنی این سفارش را برای بچّه های زیر این سنین صلاح نمی دانم که والدین اجرایی کنند. ↩️ اوّلین نکته ای که در باب باید به بچّه ها یاد بدهیم، این است که خدا موجودی شبیه ما انسان ها نیست؛ لذا خیلی از کارشناسان معتقد هستند که ما باید آن تصویر غلطی که از خدا در ذهن بچّه وجود دارد را پاک کنیم؛ آن وقت چطور؟ می گویند: گاهی وقت ها ما باید به فرزندان این طور بگوییم که خدا مثل ما آدم ها سر ندارد، مثل ما آدم ها دست ندارد، مثل ما آدم ها پا ندارد و این طور نیست که مثل ما آدم هم گوش و چشم داشته باشد؛ یعنی اوّل تصویری را که بچّه ها در ذهن خود ساخته اند، [باید پاک شود]. [آن ها تصوّر می کنند] که خدا موجودی است شبیه انسان ها؛ پس حالا که نمی بینیم، نمی توانیم با او صحبت کنیم. [نه این تصوّر درست نیست و] ما باید این فکر را از ذهن بچه ها پاک کنیم. پژوهشی در کشور ما انجام شد که عدّه ای در همین مراکز پیش دبستانی رفتند و از یک گروه از نوآموزان و مقطع سنّی خاصّی پرسیدند که شما خدا را چطور می بینید؟ دیدند که همه بچّه ها یک تصویر را برای خدا بیان کردند؛ مثلا گفتند: خدا آدمی است که از پدر من بزرگتر است یا عموی من خیلی بزرگ است، ولی می گویند که خدا از او بزرگتر است، دستش بزرگ است، سرش بزرگ است، قدش بلند است؛ یعنی بچّه ها تصویری که از خدا در ذهن خود قرار می دهند، تصویرهای انسانی است. بعد که به این سنین می رسند، چون این تصویر هنوز از ذهن آنها پاک نشده است، به دنبال موجودی می گردند که او را ببینند تا با او صحبت کنند. لذا اوّل باید این تصویری را که در ذهن بچّه ها ایجاد شده است، پاک کنیم. 🔴 آن وقت خدا را برای آن ها چطور معرفی کنیم؟ خود این دوباره یک بحث جدیدی است؛ یعنی چطور آن خدایی را که مثل انسان نیست، جایگزین کنیم. این بحث یک مقداری سخت تر است. اگر اجازه بفرمایید فعلا به این موضوع راه پیدا نکنیم؛ چون می دانم که زمان زیادی را از ما می گیرد. بعدا در این باره صحبت خواهیم کرد، ولی فعلا باید از ذهن این بچّه آن تصویر را پاک کنیم و بعد مفهوم نماز را به فرزندانمان یاد بدهیم. اگر بچّه ها مفاهیم کلماتی را که می گویند متوجّه نشوند، خود این آسیب می رساند. یک وقت در کشور ما قاری قرآنی را آورند که خیلی ناراحت شد. [از دلیل ناراحتی او سوال کردند]، گفت: من وقتی جاهایی از قرآن را تلاوت می کنم، همه “الله“ می گویند؛ در صورتی که آنجا جای الله گفتن نیست؛ چون با معنی هیچ سنخیتی ندارد. اصلا مرسوم نیست که وقتی آیه ی عذاب تلاوت می شود، الله گفته شود. ولی چون مخاطب همین صدای قشنگ را شنیده و مفهوم را متوجّه نشده است و بدون مناسبت کلمه ای را می گوید. دقیقا در بچّه های ما نیز همین طور است؛ چون در حال نماز خواندن، مفهوم نماز را نمی دانند، زیرا حتی ترجمه ی لفظی کلماتی را که بیان می کنند نمی دانند، می بینیم که بی انگیزه می شوند. یعنی مدام بهانه می گیرند که چرا من باید یک سری الفاظ تکراری را بیان کنم؟ ولی وقتی مفهوم شکرگذاری و سپاسگذاری و تمجید الهی را در نماز متوجّه شوند و بدانند که چه چیزی می گویند، خود او هم از خواندن نماز و عباراتی که در نماز وجود دارد، چه در سوره حمد، چه در سوره توحید، چه در رکوع و سجود، [لذّت می برد]. 📣 باور کنید خیلی از بچّه ها نمی دانند که  همین عبارت “ربّنا آتنا“ در قنوت یعنی چه؛ ولی وقتی مفهوم را بفهمند، توجّه آن ها به قنوت افزایش پیدا می کند. انگار که یک گوش شنوای در پس این جملات هست که تک تک این جملات را می شنود و دریافت می کند. خب این اوّلین نکته در رابطه با دختر خانم ایشان بود؛ البته من در ضمن این نکته دو مطلب را خدمت شما عرض کردم؛ 👈 یکی آن که ذهنیّت [نادرست آنها درباره ی] خدا را پاک کنند. 👈 دوّم اینکه مفاهیم نماز را برای او بیان کنند. همچنین نکاتی را که در برنامه های قبل در باره ی انگیزه ی کم بچّه ها نسبت به نماز بیان شد، رعایت کنند؛ مثلا فضای عاطفی خانه و ارتباط عاطفی خانواده [را بیشتر کنند]. ادامه در پست بعدی👇 ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghase
📣 پرسش و پاسخ استاد تراشیون: 🔹برای اینکه به فرزندمان در مورد کارهایش دهیم که حرف ما را گوش دهد و نکند، چگونه باید برخورد کنیم؟ ⬇️⬇️⬇️⬇️ پاسخ: امر و نهی زیاد به بچه ممکن است او را پرخاشگر و لجباز کند. بخشی از رفتارهای کودک بر اثر کنجکاوی است، که می خواهد چیزهای مختلفی را تجربه کند. ما محدوده ای را مشخص میکنیم برای کنجکاوی بچه ها👇 1. به خودشون آسیب نرسانند. 2. به دیگران آسیب نرسانند. 3. به اشیاء آسیب نرسانند. در این صورت👆 ما اجازه ی آزادی عمل را به کودک می دهیم. اما اگر کنجکاوی کودک به گونه ای است که ممکن است آسیب ببیند یا آسیب برساند، بهتر است ما حواس کودک را پرت کنیم و ذهنش را به چیز دیگری مشغول کنیم. راه دوم اصلاح محیط زندگی کودک است. یعنی محیط کودک را به گونه ای فراهم کنیم که کمتر در معرض خطر قرار بگیرد. به عنوان مثال اگر کتابخانه ای داریم که کودک هر روز کتابهای داخل آن را بیرون میریزد. بهتر است مانعی جلوی قفسه هایی که دست کودک به آن میرسد قرار دهیم، یا آن قفسه ها را خالی کنیم، یا اینکه کتابخانه را به فضایی دیگر که دور از دسترس کودک میباشد منتقل کنیم. یعنی ما باید چینش منزل را مطابق با سن کودکمان قرار دهیم تا کودک کمتر در معرض خطر قرار گیرد و ما مجبور نباشیم دائما به کودک امر و نهی کنیم که دست نزن، نریز، برندار! همانطور که در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده ما باید در مواجه به فرزندانمان مثل کودک فکر کنیم، حرف بزنیم و رفتار کنیم. اتفاقا خیلی از کنجکاوی های کودک در رشد هوش او تاثیر مثبتی دارد و لازم است. لذا تا کودک به چیزی دست میزند او را نهی نکنید و وسیله را از جلوی دست او برندارید. بلکه وسایل پرخطر را در چینش منزل جایی بگذارید که دست کودک به آن نرسد. ولی اگر مثلا کودک به سراغ کابینت آشپزخانه می رود و ظروف را بیرون میریزد به او تذکر ندهید و مانعش نشوید. در آن لحظه اگر شما طبق فرمایش رسول اکرم مثل کودک فکر کنید به او این آزادی عمل را میدهید. بله اگر کودک به سراغ ظروف شکستنی در کابینت می رود خب شما می توانید ظروف شکستنی را در طبقه های بالایی کابینت قرار دهید که کودک به آن دسترسی نداشته باشد. در هر حال امر و نهی زیاد به کودک ممنوع است. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
✅ رعایت چند اصل در تنبیه فرزندان ضروری است: 1⃣ اگر فرزندان، اشتباه را تعمداً و از روی فهم انجام دهند، والدین می‌توانند آنها را از علایقشان محروم کنند. به عنوان مثال آنها را یک روز از دیدن تلویزیون، یا حضور در جمع محروم کنند. در واقع باید با جدا کردن کودک از جمع، به او فرصت فکر کردن در مورد اشتباهش را بدهند. 2⃣ اگر کودک به خاطر اشتباهاتش عذر خواهی کرد، والدین باید عذر خواهی او را بپذیرند؛ ولی نباید از موضع خود در تنبیه کودک کوتاه بیایند. به عنوان مثال، اگر پدر و مادر به خاطر اشتباه کودک، او را جریمه یا از چیزی محروم کرده اند، باید ضمن پذیرش عذر خواهیِ، آن تنبیه را با قاطعیّت ادامه دهند. 3⃣ والدین باید توجّه داشته باشند که تنبیه، متناسب با شرایط سنّیِ کودک و درک او از آن تنبیه باشد. به عنوان مثال نگاه های معنی دار به کودک دو ساله به خاطر اشتباهش، او را متوجّه ناراحتیِ مادر از این اشتباه نمی‌کند. 4⃣ ، کودک را تأدیب نمی‌کند؛ بلکه فرزند را شرور تر می‌کند. حتّی گاهی ممکن است کودک را تو سری خور و ضعیف بار بیاورد. 5⃣ گاهی والدین، کودک را به خاطر اشتباهی که در آن مقصّر نیست تنبیه می‌کنند. نباید کودک را به خاطر بازی و فعالیّت و اتفاق افتادن اشتباهی غیر عمد توبیخ کرد؛ بلکه باید عامل اتّفاق افتادن آن اشتباه را از بین برد. 6⃣ والدین باید فضای خانه را به گونه ای فراهم کنند که کودکان امکان بازی کردن و شیطنت های کودکی را به صورت آزادانه در منزل داشته باشند. 7⃣ تنبیه بدنی از لحاظ روحی و روانی آسیب های زیادی روی بچّه می‌گذارد. تنبیه بدنی کردن، حکم مسکن را دارد.به عنوان مثال، دادن داروی تب بُر به کودکی که به خاطر عفونت گلو تب کرده است، نه تنها این عفونت را درمان نمی‌کند، بلکه باعث گسترش عفونت به کلّ بدن خواهد شد. بنابراین والدین باید به جای آسیب رساندن به کودک، مشکلات را ریشه یابی کرده و برای حلّ آنها تلاش کنند. ✍منبع: thaqalain.ir ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
والديني كه زود عصبانی می شوند، تحمل كمی دارند، انتظار دارند همه چيز طبق خواسته آنها پيش برود. از كودک توقعات غير واقعي دارند، كودكيِ بدی داشته اند، ناكامی های خود را بر سر ديگران خالی میدكنند و به مجازات كردن و تنبيه كردن اعتقاد دارند؛ معمولا باعث آزار فيزيكی ، روانی، كلامی، يا عاطفی فرزند خود می شوند. اين كودكان معمولا مضطرب هستند و مهارتهای اجتماعی ضعيفی دارند. (خجالتي و مضطرب يا جنگجو و پرخاشگر) و در آينده به مبتلا خواهند شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
🔹 خیلی وقت ها ما در مدارس از ترس اینکه این بچه نکند که یک وقت پایش زخمی شود و فردا پدر و مادر بیایند مدرسه و اعتراض ، بچه ها را محدود می کنیم. 👈در احوالات داریم که در کودکی هفت جای سر ایشون در اثر بازی شکسته ، بصورت طبیعی هم این اتفاقات افتاده است. 👈حالا اگر یک زخم کوچک پای بچه ای بردارد فردا پدر و مادر مدرسه ان.❌ خب بچه است دیگر و بازی می کند و زمین میخورد. 👈 به بچه ها می گوییم بدو بدو نکنید الان می افتید زمین، یک طوری تان میشود، خب این قدر بچه ها را پاستوریزه بار می آوریم، این بچه بعدا که بزرگ شد باید برود در جامعه زندگی کند. خب این بچه که این قدر پاستوریزه جسمی بار آمده، فردا چه می خواهد بکند در جامعه؟! ⚠️ الان بچه های ما شده اند، چه کسی آنها را ترسو بار آورده؟! ترس که یک عامل محیطی است و به ژن ربطی ندارد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
اگر برادر شما سوییچ ماشین همسرتان را بخواهد و شما بدون اجازه شوهرتان آن را به او بدهید آیا همسرتان ناراحت نمی شود؟! ✅ در بچه ها هم همین گونه است، والدین نباید بدون اجازه کودکشان اسباب بازی او را به دوستش یا کودک دیگری بدهند. 🌟باید به حس مالکیت کودک احترام گذاشت. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. @tarashiun_ir ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
نوع برخورد با فرزندی که در مورد نماز کاهل است؛ ❓ پرسش: من یک دختر دوازده ساله دارم که ایشان خیلی در نماز خواندن کاهلی می کند. وقتی با محبّت به او می گویم که نمازت را بخوان، به من می گوید: من چطور می توانم در برابر خدایی که نمی بینم، بایستم و نماز بخوانم؟ حوصله ام سر می رود! همچنین من یک پسر هفت ساله دارم و این ها خیلی با هم ناسازگار هستند و زیاد درگیر می شوند. دختر من هم خیلی حساس و عاطفی است و چون رابطه ی عاطفی او با پدرش کم است، من نمی توانم خیلی این خلا را جبران کنم. می خواستم من را راهنمایی کنید. ⬇️ پاسخ استاد تراشیون: اگر به من اجازه بفرمایید، من در اینجا بحثی را با عنوان خدا داشته باشم. این مورد را که عرض می کنم، خاصّ بچّه های نه، ده سال به بالا است؛ یعنی این سفارش را برای بچّه های زیر این سنین صلاح نمی دانم که والدین اجرایی کنند. ↩️ اوّلین نکته ای که در باب باید به بچّه ها یاد بدهیم، این است که خدا موجودی شبیه ما انسان ها نیست؛ لذا خیلی از کارشناسان معتقد هستند که ما باید آن تصویر غلطی که از خدا در ذهن بچّه وجود دارد را پاک کنیم؛ آن وقت چطور؟ می گویند: گاهی وقت ها ما باید به فرزندان این طور بگوییم که خدا مثل ما آدم ها سر ندارد، مثل ما آدم ها دست ندارد، مثل ما آدم ها پا ندارد و این طور نیست که مثل ما آدم هم گوش و چشم داشته باشد؛ یعنی اوّل تصویری را که بچّه ها در ذهن خود ساخته اند، [باید پاک شود]. [آن ها تصوّر می کنند] که خدا موجودی است شبیه انسان ها؛ پس حالا که نمی بینیم، نمی توانیم با او صحبت کنیم. [نه این تصوّر درست نیست و] ما باید این فکر را از ذهن بچه ها پاک کنیم. پژوهشی در کشور ما انجام شد که عدّه ای در همین مراکز پیش دبستانی رفتند و از یک گروه از نوآموزان و مقطع سنّی خاصّی پرسیدند که شما خدا را چطور می بینید؟ دیدند که همه بچّه ها یک تصویر را برای خدا بیان کردند؛ مثلا گفتند: خدا آدمی است که از پدر من بزرگتر است یا عموی من خیلی بزرگ است، ولی می گویند که خدا از او بزرگتر است، دستش بزرگ است، سرش بزرگ است، قدش بلند است؛ یعنی بچّه ها تصویری که از خدا در ذهن خود قرار می دهند، تصویرهای انسانی است. بعد که به این سنین می رسند، چون این تصویر هنوز از ذهن آنها پاک نشده است، به دنبال موجودی می گردند که او را ببینند تا با او صحبت کنند. لذا اوّل باید این تصویری را که در ذهن بچّه ها ایجاد شده است، پاک کنیم. 🔴 آن وقت خدا را برای آن ها چطور معرفی کنیم؟ خود این دوباره یک بحث جدیدی است؛ یعنی چطور آن خدایی را که مثل انسان نیست، جایگزین کنیم. این بحث یک مقداری سخت تر است. اگر اجازه بفرمایید فعلا به این موضوع راه پیدا نکنیم؛ چون می دانم که زمان زیادی را از ما می گیرد. بعدا در این باره صحبت خواهیم کرد، ولی فعلا باید از ذهن این بچّه آن تصویر را پاک کنیم و بعد مفهوم نماز را به فرزندانمان یاد بدهیم. اگر بچّه ها مفاهیم کلماتی را که می گویند متوجّه نشوند، خود این آسیب می رساند. یک وقت در کشور ما قاری قرآنی را آورند که خیلی ناراحت شد. [از دلیل ناراحتی او سوال کردند]، گفت: من وقتی جاهایی از قرآن را تلاوت می کنم، همه “الله“ می گویند؛ در صورتی که آنجا جای الله گفتن نیست؛ چون با معنی هیچ سنخیتی ندارد. اصلا مرسوم نیست که وقتی آیه ی عذاب تلاوت می شود، الله گفته شود. ولی چون مخاطب همین صدای قشنگ را شنیده و مفهوم را متوجّه نشده است و بدون مناسبت کلمه ای را می گوید. دقیقا در بچّه های ما نیز همین طور است؛ چون در حال نماز خواندن، مفهوم نماز را نمی دانند، زیرا حتی ترجمه ی لفظی کلماتی را که بیان می کنند نمی دانند، می بینیم که بی انگیزه می شوند. یعنی مدام بهانه می گیرند که چرا من باید یک سری الفاظ تکراری را بیان کنم؟ ولی وقتی مفهوم شکرگذاری و سپاسگذاری و تمجید الهی را در نماز متوجّه شوند و بدانند که چه چیزی می گویند، خود او هم از خواندن نماز و عباراتی که در نماز وجود دارد، چه در سوره حمد، چه در سوره توحید، چه در رکوع و سجود، [لذّت می برد]. 📣 باور کنید خیلی از بچّه ها نمی دانند که  همین عبارت “ربّنا آتنا“ در قنوت یعنی چه؛ ولی وقتی مفهوم را بفهمند، توجّه آن ها به قنوت افزایش پیدا می کند. انگار که یک گوش شنوای در پس این جملات هست که تک تک این جملات را می شنود و دریافت می کند. خب این اوّلین نکته در رابطه با دختر خانم ایشان بود؛ البته من در ضمن این نکته دو مطلب را خدمت شما عرض کردم؛ 👈 یکی آن که ذهنیّت [نادرست آنها درباره ی] خدا را پاک کنند. 👈 دوّم اینکه مفاهیم نماز را برای او بیان کنند. همچنین نکاتی را که در برنامه های قبل در باره ی انگیزه ی کم بچّه ها نسبت به نماز بیان شد، رعایت کنند؛ مثلا فضای عاطفی خانه و ارتباط عاطفی خانواده [را بیشتر کنند]. ادامه در پست بعدی👇 ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
والديني كه زود عصبانی می شوند، تحمل كمی دارند، انتظار دارند همه چيز طبق خواسته آنها پيش برود. از كودک توقعات غير واقعي دارند، كودكيِ بدی داشته اند، ناكامی های خود را بر سر ديگران خالی میدكنند و به مجازات كردن و تنبيه كردن اعتقاد دارند؛ معمولا باعث آزار فيزيكی ، روانی، كلامی، يا عاطفی فرزند خود می شوند. اين كودكان معمولا مضطرب هستند و مهارتهای اجتماعی ضعيفی دارند. (خجالتي و مضطرب يا جنگجو و پرخاشگر) و در آينده به مبتلا خواهند شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
نوع برخورد با فرزندی که در مورد نماز کاهل است؛ ❓ پرسش: من یک دختر دوازده ساله دارم که ایشان خیلی در نماز خواندن کاهلی می کند. وقتی با محبّت به او می گویم که نمازت را بخوان، به من می گوید: من چطور می توانم در برابر خدایی که نمی بینم، بایستم و نماز بخوانم؟ حوصله ام سر می رود! همچنین من یک پسر هفت ساله دارم و این ها خیلی با هم ناسازگار هستند و زیاد درگیر می شوند. دختر من هم خیلی حساس و عاطفی است و چون رابطه ی عاطفی او با پدرش کم است، من نمی توانم خیلی این خلا را جبران کنم. می خواستم من را راهنمایی کنید. ⬇️ پاسخ استاد تراشیون: اگر به من اجازه بفرمایید، من در اینجا بحثی را با عنوان خدا داشته باشم. این مورد را که عرض می کنم، خاصّ بچّه های نه، ده سال به بالا است؛ یعنی این سفارش را برای بچّه های زیر این سنین صلاح نمی دانم که والدین اجرایی کنند. ↩️ اوّلین نکته ای که در باب باید به بچّه ها یاد بدهیم، این است که خدا موجودی شبیه ما انسان ها نیست؛ لذا خیلی از کارشناسان معتقد هستند که ما باید آن تصویر غلطی که از خدا در ذهن بچّه وجود دارد را پاک کنیم؛ آن وقت چطور؟ می گویند: گاهی وقت ها ما باید به فرزندان این طور بگوییم که خدا مثل ما آدم ها سر ندارد، مثل ما آدم ها دست ندارد، مثل ما آدم ها پا ندارد و این طور نیست که مثل ما آدم هم گوش و چشم داشته باشد؛ یعنی اوّل تصویری را که بچّه ها در ذهن خود ساخته اند، [باید پاک شود]. [آن ها تصوّر می کنند] که خدا موجودی است شبیه انسان ها؛ پس حالا که نمی بینیم، نمی توانیم با او صحبت کنیم. [نه این تصوّر درست نیست و] ما باید این فکر را از ذهن بچه ها پاک کنیم. پژوهشی در کشور ما انجام شد که عدّه ای در همین مراکز پیش دبستانی رفتند و از یک گروه از نوآموزان و مقطع سنّی خاصّی پرسیدند که شما خدا را چطور می بینید؟ دیدند که همه بچّه ها یک تصویر را برای خدا بیان کردند؛ مثلا گفتند: خدا آدمی است که از پدر من بزرگتر است یا عموی من خیلی بزرگ است، ولی می گویند که خدا از او بزرگتر است، دستش بزرگ است، سرش بزرگ است، قدش بلند است؛ یعنی بچّه ها تصویری که از خدا در ذهن خود قرار می دهند، تصویرهای انسانی است. بعد که به این سنین می رسند، چون این تصویر هنوز از ذهن آنها پاک نشده است، به دنبال موجودی می گردند که او را ببینند تا با او صحبت کنند. لذا اوّل باید این تصویری را که در ذهن بچّه ها ایجاد شده است، پاک کنیم. 🔴 آن وقت خدا را برای آن ها چطور معرفی کنیم؟ خود این دوباره یک بحث جدیدی است؛ یعنی چطور آن خدایی را که مثل انسان نیست، جایگزین کنیم. این بحث یک مقداری سخت تر است. اگر اجازه بفرمایید فعلا به این موضوع راه پیدا نکنیم؛ چون می دانم که زمان زیادی را از ما می گیرد. بعدا در این باره صحبت خواهیم کرد، ولی فعلا باید از ذهن این بچّه آن تصویر را پاک کنیم و بعد مفهوم نماز را به فرزندانمان یاد بدهیم. اگر بچّه ها مفاهیم کلماتی را که می گویند متوجّه نشوند، خود این آسیب می رساند. یک وقت در کشور ما قاری قرآنی را آورند که خیلی ناراحت شد. [از دلیل ناراحتی او سوال کردند]، گفت: من وقتی جاهایی از قرآن را تلاوت می کنم، همه “الله“ می گویند؛ در صورتی که آنجا جای الله گفتن نیست؛ چون با معنی هیچ سنخیتی ندارد. اصلا مرسوم نیست که وقتی آیه ی عذاب تلاوت می شود، الله گفته شود. ولی چون مخاطب همین صدای قشنگ را شنیده و مفهوم را متوجّه نشده است و بدون مناسبت کلمه ای را می گوید. دقیقا در بچّه های ما نیز همین طور است؛ چون در حال نماز خواندن، مفهوم نماز را نمی دانند، زیرا حتی ترجمه ی لفظی کلماتی را که بیان می کنند نمی دانند، می بینیم که بی انگیزه می شوند. یعنی مدام بهانه می گیرند که چرا من باید یک سری الفاظ تکراری را بیان کنم؟ ولی وقتی مفهوم شکرگذاری و سپاسگذاری و تمجید الهی را در نماز متوجّه شوند و بدانند که چه چیزی می گویند، خود او هم از خواندن نماز و عباراتی که در نماز وجود دارد، چه در سوره حمد، چه در سوره توحید، چه در رکوع و سجود، [لذّت می برد]. 📣 باور کنید خیلی از بچّه ها نمی دانند که  همین عبارت “ربّنا آتنا“ در قنوت یعنی چه؛ ولی وقتی مفهوم را بفهمند، توجّه آن ها به قنوت افزایش پیدا می کند. انگار که یک گوش شنوای در پس این جملات هست که تک تک این جملات را می شنود و دریافت می کند. خب این اوّلین نکته در رابطه با دختر خانم ایشان بود؛ البته من در ضمن این نکته دو مطلب را خدمت شما عرض کردم؛ 👈 یکی آن که ذهنیّت [نادرست آنها درباره ی] خدا را پاک کنند. 👈 دوّم اینکه مفاهیم نماز را برای او بیان کنند. همچنین نکاتی را که در برنامه های قبل در باره ی انگیزه ی کم بچّه ها نسبت به نماز بیان شد، رعایت کنند؛ مثلا فضای عاطفی خانه و ارتباط عاطفی خانواده [را بیشتر کنند]. ادامه در پست بعدی👇 ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
🍀 با سلام اینجانب پدری 44 ساله، فرزند اول من پسری 17 ساله است که متاسفانه نسبت به مسایل اعتقادی ضعیف می باشد و نزدیک به یک سال است که متوجه شدم مصرف میکند. و دچار افت تحصیلی شدیدی هم شده و جدیدا هم موارد حاد تری هم از ایشون متوجه شدم... ✅ پاسخ ۱- دوستان او را باید مدیریت نمود. 2-ارتباط با محیطهای مناسب ۳-ارتقا سطح باورهای اعتقادی و دینی ۴-ارتباط دوستانه والدین با او ۵-مشارکت او در مسایل زندگی مانند خرید برای منزل ، همکاری با پدر و... ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
🔹 خیلی وقت ها ما در مدارس از ترس اینکه این بچه نکند که یک وقت پایش زخمی شود و فردا پدر و مادر بیایند مدرسه و اعتراض ، بچه ها را محدود می کنیم. 👈در احوالات داریم که در کودکی هفت جای سر ایشون در اثر بازی شکسته ، بصورت طبیعی هم این اتفاقات افتاده است. 👈حالا اگر یک زخم کوچک پای بچه ای بردارد فردا پدر و مادر مدرسه ان.❌ خب بچه است دیگر و بازی می کند و زمین میخورد. 👈 به بچه ها می گوییم بدو بدو نکنید الان می افتید زمین، یک طوری تان میشود، خب این قدر بچه ها را پاستوریزه بار می آوریم، این بچه بعدا که بزرگ شد باید برود در جامعه زندگی کند. خب این بچه که این قدر پاستوریزه جسمی بار آمده، فردا چه می خواهد بکند در جامعه؟! ⚠️ الان بچه های ما شده اند، چه کسی آنها را ترسو بار آورده؟! ترس که یک عامل محیطی است و به ژن ربطی ندارد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠"عدم یادگیری" ✅ علت اینکه بعضی از افراد به یادگیری علاقه‌‌ای ندارند چیست؟ 🔹 🔹آموزش‌های پیش از موعد 🔹روش آموزشی اشتباه 🔹عدم برخورد صحیح والدین 🔹و... ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
📣 پرسش و پاسخ استاد تراشیون: 🔹برای اینکه به فرزندمان در مورد کارهایش دهیم که حرف ما را گوش دهد و نکند، چگونه باید برخورد کنیم؟ ⬇️⬇️⬇️⬇️ پاسخ: امر و نهی زیاد به بچه ممکن است او را پرخاشگر و لجباز کند. بخشی از رفتارهای کودک بر اثر کنجکاوی است، که می خواهد چیزهای مختلفی را تجربه کند. ما محدوده ای را مشخص میکنیم برای کنجکاوی بچه ها👇 1. به خودشون آسیب نرسانند. 2. به دیگران آسیب نرسانند. 3. به اشیاء آسیب نرسانند. در این صورت👆 ما اجازه ی آزادی عمل را به کودک می دهیم. اما اگر کنجکاوی کودک به گونه ای است که ممکن است آسیب ببیند یا آسیب برساند، بهتر است ما حواس کودک را پرت کنیم و ذهنش را به چیز دیگری مشغول کنیم. راه دوم اصلاح محیط زندگی کودک است. یعنی محیط کودک را به گونه ای فراهم کنیم که کمتر در معرض خطر قرار بگیرد. به عنوان مثال اگر کتابخانه ای داریم که کودک هر روز کتابهای داخل آن را بیرون میریزد. بهتر است مانعی جلوی قفسه هایی که دست کودک به آن میرسد قرار دهیم، یا آن قفسه ها را خالی کنیم، یا اینکه کتابخانه را به فضایی دیگر که دور از دسترس کودک میباشد منتقل کنیم. یعنی ما باید چینش منزل را مطابق با سن کودکمان قرار دهیم تا کودک کمتر در معرض خطر قرار گیرد و ما مجبور نباشیم دائما به کودک امر و نهی کنیم که دست نزن، نریز، برندار! همانطور که در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده ما باید در مواجه به فرزندانمان مثل کودک فکر کنیم، حرف بزنیم و رفتار کنیم. اتفاقا خیلی از کنجکاوی های کودک در رشد هوش او تاثیر مثبتی دارد و لازم است. لذا تا کودک به چیزی دست میزند او را نهی نکنید و وسیله را از جلوی دست او برندارید. بلکه وسایل پرخطر را در چینش منزل جایی بگذارید که دست کودک به آن نرسد. ولی اگر مثلا کودک به سراغ کابینت آشپزخانه می رود و ظروف را بیرون میریزد به او تذکر ندهید و مانعش نشوید. در آن لحظه اگر شما طبق فرمایش رسول اکرم مثل کودک فکر کنید به او این آزادی عمل را میدهید. بله اگر کودک به سراغ ظروف شکستنی در کابینت می رود خب شما می توانید ظروف شکستنی را در طبقه های بالایی کابینت قرار دهید که کودک به آن دسترسی نداشته باشد. در هر حال امر و نهی زیاد به کودک ممنوع است. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠 آیا درست است که به خاطر ترس از آسیب‌های محیط خارج از خانه، فرزند را در خانه نگه‌داریم و به عنوان مثال او را در باشگاه و کلاس‌های بیرون ثبت نام نکنیم؟ ✍ چند نکته در پاسخ به این سوال: 1⃣ شما باید مجموعه‌های خوب را پیدا کنید و فرزندان را به آنجا برسانید. 2⃣ با اساتید مجموعه ارتباط برقرار کنید و دغدغه خود را از فرستادن فرزندان به محیط و مجموعه بازگو کنید، به عنوان مثال بگویید فرزندم را آورده‌ام تا ورزش رزمی یاد بگیرد نه چیز دیگری. 3⃣ در سنین پایین، دوست خوب برای او انتخاب کنید. در این‌صورت وقتی به سنین 15-16 سالگی که رسید و آزادتر شد، اشتباه نمی‌کند و حتما با دوستان فرزندانتان هم رابطه بگیرید. 🔸روزی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله، کودکی که در کوچه بازی می‌کرد را بغل کردند و بوسیدند و مهربانی کردند. اصحاب سوال کردند که او که بود؟ حضرت فرمودند: او دوست حسین(ع) بود. این کودک بعدها در رکاب امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، شهید شد. ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem
💠"عدم یادگیری" ✅ علت اینکه بعضی از افراد به یادگیری علاقه‌‌ای ندارند چیست؟ 🔹 🔹آموزش‌های پیش از موعد 🔹روش آموزشی اشتباه 🔹عدم برخورد صحیح والدین 🔹و... ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ 💠 @ghararghehajghasem