#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها من نمی گویم چرا پهلوی من بشکسته اید لیک می گویم چرا دست علی را بسته اید * * بابا مرو ز خانه برون نزد ما بمان تا میروی تو مادر ما گریه می کند * * زندگی بی گریه بر زهرا ز مردن بدتر است گر نمی خواهم بگریم گر بمیرم بهتر است * * تو که در روز جان دادی چرا شب دفن شد جسمت نمی دانم چه سرّی بود در این کار مادرجان * * دل من بر علی می سوخت چون قنفذ مرا می زد نگاه غربت او بیشتر می داد آزارم * * شبی در خواب بودی آمدم بازوی تو دیدم مبادا اینکه بیدارت کنم آهسته بوسیدم * * چنان از ضرب سیلی رفتم از هوش که راه خانه را گم کرده بودم * * گردیده بود قنفذ همدست با مغیره او با غلاف شمشیر آن تازیانه می زد * * مجلس ختمی برای مادرت زهرا گرفتیم هر که بود آمد ولی صاحب عزا مهدی نیامد * * ای کاش من حسن را همره نبرده بودم تا در مقابل او سیلی نخورده بودم * * چو درب خانه سوخت پرسیدی کجا بودم تو می خوردی کتک منهم بزیر دست و پا بودم * * شب که تاریک است و در بر روی مردم بسته است زائری چون مهدی صاحب زمان دارد بقیع این سخن ورد زبان ها افتاد دیدی آخر علی از پا افتاد @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها چون فـاطـمـه مظهر خـدای یکتاست انـوار خــدا ز روی زهـرا پـیـداسـت همتای علی،در دوجهان بی همتاست زهـراست محـمد و محـمد زهـراست   حبیب الله چائیچان حسان با نـام تـو دل چـه با صـفـا می گـردد با مـهـر تو دل ز غـم رهـا می گـردد بـاشـی تو کـلـیـد راز هـسـتـی زهـرا با نـام تـو قـفــل بـسـتـه وا مـی گـردد   محمد خراطی دلی که نیست در او مهرفاطمه سنگ است چرا که مهر حق و مهر اوهماهنگ است اگر قـدم نـگـذارد به عـرصـۀ محـشر کمیت جمله شفاعت کنندگان لنگ است   حسن فرح بخشیان (ژولیده نیشابوری) یکــتا گُهـر بـحـر رسـالت زهـراست محبوبه حق، ظرف ولایت زهراست هـمـتـای عـلـی، نـور دو چـشـم احمد سـرچـشـمۀ دریـای امامت زهـراست سیدرضا طباطبائی  همت و توفیق خواهم از خدای فاطمه تا بگویم روز و شب مدح وثنای فاطمه گر نمیشد خلقت نور علی در روزگار همسری پیدا نمی شد از برای فاطمه   جوهری یا فـاطـمـه! روز حـشـر سـتـّاری کن دل سـوخـتگـان را ز کرم، یاری کن ما بـا هـمه گفـتـیـم که بـا فـاطـمـه ایم تــو نــیــز بـــیــا و آبـــروداری کــن  محمد رستگار تامادرِ دهر زاده فرزند ونژاد صدگونه پسرچو انبیا زاد ونهاد دختر که نبی شود نپرورد جهان چون برتر ازانبیا یکی فاطمه زاد فواد کرمانی چون فاطمه مظهر خدای یکتاست انوار خدا ز روی زهرا پیداست همتای علی، در دو جهان بی همتاست زهراست محمد و محمد زهراست حبیب الله چائیچان حسان آن روز که در دل همه واهمه است روزیست که بررسی به کار همه است دارد ز خدا امید عفو و بخشش هر کس که محب حضرت فاطمه است محمد مبشری سرچشمه ی فیض حی سرمد زهراست مادر به نبی آل احمد زهراست در گلشن هستی گل بی خار یکیست آن همه گل گلزار محمد زهراست حسن فرح بخشیان ( ژولیده نیشابوری ) @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها می رود از آن سَرِ دنیا خبر می آورد شعر در وصف تو باشد بال در می آورد شعر در وصف تو یعنی اشک ، یعنی اشک ، اشک شاعر این ابیات را با چشم تر می آورد مصرع اول اگر از در بگوید با خودش مصرع دوم سر از دیوار در می آورد پرسشم تلخ است و پاسخ تلخ تر ، این روزگار کِی برای چیدن یاسی تبر می آورد در جواب اینکه در کوچه چه آمد بر سرش فاطمه هربار اما و اگر می آورد چشم بگشا و ببین خیرالنسا با رفتنش چه بلایی بر سر خیرالبشر می آورد دست او بالا نمی آید ، ولی این روزها نام ما را در دعایش بیشتر می آورد #مجتبی_حاذق @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت دیدم رسول اُمّ أبیهات خوانده است گفتم کم است دخت پیمبر بخوانمت دیدم تویی هر آینه، آیینۀ علی گفتم عجب به جاست که حیدر بخوانمت دیدم قیامت است درِ خانۀ شما گفتم رواست بانوی محشر بخوانمت گفتم مفصل است سخن، مُجملش کنم جبریل گفت سورۀ کوثر بخوانمت ای مادر حسین و حسن! مام زینبین! من هم اجازه هست که مادر بخوانمت؟ #جواد_هاشمى @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها بی هوا آغاز شد فصل خزانِ خانه اش بسته شد دستان حیدر در میانِ خانه اش در ازای نانِ نذری ها که زهرا(س) پخته بود با هجوم انداختند آتش به جانِ خانه اش فکر و ذکرش روز و شب «الجّار ثمّ الدّار» بود سنگ بود اما دلِ همسایگانِ خانه اش کوچه ای باریک، دیواری که دودآلود بود یک درِ آتش گرفته شد نشانِ خانه اش در سکوتِ نیمه شب، آهسته، دلتنگ پدر رفت مظلومانه یار مهربانِ خانه اش عاقبت از آنچه می ترسید آمد بر سرش راهیِ تابوت شد یارِ جوانِ خانه اش خانهٔ بی فاطمه(س) شد بیت الأحزانِ علی(ع) تیره شد با کوهی از غم، آسمانِ خانه اش بغض کرد و بچه هایش را در آغوشش گرفت اشک آمد بیهوا شد میهمانِ خانه اش   گریه میکردند با هم! بیشتر اما حسن(ع)... چادری پا خورده میشد روضه خوانِ خانه اش گرچه می بوسیدشان اما غم بی مادری بود معلوم از نگاهِ کودکانِ خانه اش تشنه لب بیدار میشد نیمه شب تا که حسین(ع) آه برمیخواست فوراً از نهانِ خانه اش باز زینب(س) تکیه بر دیوار خوابش برده بود می شکست اینگونه هر آن استخوانِ خانه اش! #مرضیه_عاطفی @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها سورۀ نور سورۀ کوثر السلام علیکِ یا مادر ای دعاهای مستجاب رسول شادمانی قلب پیغمبر نظرت آفتاب بخشایش  نفست نغمۀ لطیف سحر نظری مرحمت بفرما تا... پر شویم از ولایت حیدر در مسیر محبت مولا در دل ما بریز شوق سفر مادرانه بگیر دست مرا تا نیفتم دگر به دام خطر از دعاهای صبحگاه شماست که مرا داده اند دیدۀ تر نالۀ آتشین هیچ کسی قدر آه شما نداشت اثر نفسم را بگیر و سوز بده سوز آتش گداز، سوز جگر نیت روضه کرده ام رخصت ای به راه امام، سینه سپر باب کعبه کجا و هیزم خشک درِ جنت کجا و هُرم شرر خاک دنیا کجا و یاس بهشت گل ریحان کجا و ضرب تبر نفست را برید هجمۀ دود سینه ات را شکست لطمۀ در خاک بر  فرق من تو و سیلی... چه شده بر شما در آن معبر رخ حوری کجا و خار جفا لاله روئید گوشۀ معجر #مجتبی_روشن_روان @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها گل بر من و جوانی من گریه می‌کند بلبل به همزبانی من گریه می‌کند من پیر در بهار جوانی شدم که چرخ بر پیری و جوانی من گریه می‌کند سکوی قهرمانی من شد پناه در مولا به قهرمانی من گریه می‌کند نخل مدینه شاهد مظلومی من است بر قامت کمانی من گریه می‌کند کاهیده‌ام چنان که عجل گر رسد مرا مهمان به میزبانی من گریه می‌کند از هر نفس که می‌کشم آید شمیم مرگ مرگم به زندگانی من گریه می‌کند مردم‌فریبی است اگر در عیادتم از حیله، خصم جانی من گریه می‌کند گِریَم به همسرم که همین روزها دگر از مرگ ناگهانی من گریه می‌کند من گریه مخفیانه نمودم ولی علی(ع) برگریه نهانی من گریه می‌کند پژمرده لاله‌ام من و هر گوشه بلبلی بر روی ارغوانی من گریه می‌کند از درد شانه، شانه نشد موی دخترم زینب (س) به ناتوانی من گریه می‌کند دیگر حسین (ع) را نتوانم به بر گرفت این گل به باغبانی من گریه می‌کند در سینه "رستگار"، غم و داغ دعوتند مهدی(عج) به میهمانی من گریه می‌کند #سيد_محمد_رستگار @gharibe_ashena_mobasheri313

#حضرت_فاطمه_زهرا_سلام_الله_علیها #فاطمیه داغ تو را بهانه گرفتم گریستم از قبر تو نشانه گرفتم گریستم یک گوشه از محلّه ی غَمْ آشنای تو با یادت آشیانه گرفتم گریستم از کوچه های شهر گذشتم یکی یکی وقتی سراغ خانه گرفتم گریستم با ماجرای هیزم و آتش دلم شکست یک روضه مَحرمانه گرفتم گریستم لازم نشد سوال کنم رفته ای کجا از ردّ تازیانه گرفتم گریستم مقتل نوشته شانه ات از کار مانده بود بر موی خود که شانه گرفتم گریستم مضمون تو عنایت محض است بیگمان تا حسّ ِ شاعرانه گرفتم گریستم #محمد_حسن_بیات_لو @gharibe_ashena_mobasheri313

مےرسد از هر طرف زائر مدام از راهِ دور سهم من در حدّ یڪ عرض سلام از راه دور اشڪ مےریزد دلم!از شوق٬پرپر مےزند دور گنبد؛بر فراز پشٺِ بام از راه دور سلام ارباب خوبم #صبحم_بنامتان_ارباب @gharibe_ashena_mobasheri313

خوشا آنڪس ڪہ مهدے یار او شد رفیق مشفق غمخوار او شد.. اگر صدها گرہ افتد بہ ڪارش بہ دست او فرج در ڪار او شد.. 🌱أللَّھُمَ عـجِـلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج 🌱 السّلامُ عَلَیْڪَ یا صاحِبَ الزَّمانِ اَلسَّلامُ عَلَیْڪَ یا خَلیفَةَ الرَّحْمانِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْڪَ یا شَریڪَ الْقُرْآنِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْڪَ یا إِمامَ الْإِنْسِ وَالْجانِّ @gharibe_ashena_mobasheri313