eitaa logo
اشعار قاسم نعمتی
4.1هزار دنبال‌کننده
710 عکس
197 ویدیو
20 فایل
جانم حسن علیه السلام چقدر نام تو زیباست اباعبدالله
مشاهده در ایتا
دانلود
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام علیه‌السلام السلام ای حجت حق بر زمین حضرت صادق امام المومنین یا ولی الله یا کهف الوراء فانیا لله ای مرد خدا ما خدا را با تو پیدا میکنیم دیده با یاد تو دریا می کنیم با تو احیا شد قیام اهل بیت با تو رونق یافت نام اهل بیت ای فقیه بی بدیل روزگار تیغ گفتارت شبیه ذو الفقار هر که در راه شما پابند شد خوش بر احوالش سعادتمند شد ای گل زهرا امام غم نصیب ای غریب بن غریب بن غریب ای فدای تربت ویران تو خاک قبرِ با زمین یکسان تو زائر تو روزها شد آفتاب نیمۀ شب روضه خوانت ماهتاب هرکه از خاک مزارت بوسه چید طعم داغیِ بیابان را چشید آفتابیُ به رنگ مغربی آخرین مرد غریب یثربی من شنیدم خانه ات آتش زدند نیمه شب کاشانه ات آتش زدند میزدی ناله منم پور خلیل کم ببند آتش به پای من دخیل پشت در می سوخت از پا تا سرت بی هوا بُردی تو نام مادرت بی عمامه بی عبا صورت کبود پیر مرد شیعه و مرد یهود دست بسته چون امیر المومنین پیش اهل خانه می خوردی زمین رسیمان دست عدو افتاده بود جای پنجه بر گلو افتاده بود باز در بین محاسن پنجه خورد ریسمان را دورِ گردن می فِشُرد کس نداند با چه وضعی آن پلید جسم تو از خانه بیرون می کشید صورت تو لطمه ها بسیار خورد چند باری گوشۀ دیوار خورد تیزی سنگی به پهلویت گرفت حُرمِ آتش گوشۀ مویت گرفت دستهایت بست و بر مرکب نشست حرمت موی سپیدت را شسکت بی ادب بود و دهانش باز شد دید تنهایم زبانش باز شد زیره چشمی کرد سوی تو نگاه حرف های زشت میزد گاه گاه تو میان شعله ها در اضطراب لیک اصحابِ تو در خانه به خواب آمدم تا عقدۀ دل وا کنم با تو آقا لحظه ای نجوا کنم درد دل با اهل دل باید نمود سفرۀ دل پیش صاحب دل گشود خون جگر با ادّعایت کرده اند در نماز شب دعایت کرده اند!! ضربه بر دین با لباس دین زدند بر امامت تهمت ننگین زدند ریزه خوار سفرۀ بی گانه اند فکر تسبیح هزاران دانه اند وقت فتنه رنگ خود را باختند فرقه ها در این طریقت ساختند زیر دندانهای هر دنیا پرست درهم و دینار مزّه کرده است تا هیا هوئی بپاشد جا زدند نیشتر بر پیکر آقا زدند مصلحت اندیشی آخر تاکجا دشمنی با خط رهبر تاکجا بشنود هر کس که باشد اهل خیر آن تباهی های فرزند زبیر پور نااهل،عمر خاکستر کند سیف الاسلام زمان کافر کند ای که بر حفظ ولایت عاشقید جمله شاگرد امام صادقید حوزه های علمیه چون سنگر است شاخص دین گفته های رهبر است برحذر باشید فرزندان دین جان مولایم امیرالمومنین وای اگر دستان دشمن واشود خواب باشیم و علی تنها شود صبح پیچد این خبر در شهرمان بسته شد دستِ ولیِ شیعیان این ردای دلبری زیبنده است بر کسی که بر ولایت بنده است @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام حلقه اشک چو در چشم ترم می پیچد ناله ی بی کسی ام بین حرم می پیچد جای اصحاب که در خواب تغافل هستند مثل گرداب بلا دور و برم می پیچد با وجودی که شبانه کتکم زد دشمن در همه شهر مدینه خبرم می پیچد این یهودی چه وقیهانه به دور دستم ریسمان بین قنوت سحرم می پیچد دشمنم مثل علی پارچه عمامه دور گردن عوض دور سرم می پیچد تا ز درگاهیِ خانه گذرم می افتد بی هوا درد میان جگرم می پیچد مسئله باز برایم شده در کوچه چرا گوشه چادرو پا هر دو به هم می پیچد بعد از آن ضربه سنگین عدو چون مادر همه عالم بخدا دور سرم می پیچد گیرد او موی سرم در نگهِ اهل حرم صحنه کرببلا در نظرم می پیچد @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام اگرچه بر همه عالم گره گشا بودم میان موج مصیبات مبتلا بودم همیشه غفلت اصحاب دردِسر ساز است به وقت فتنه چه بی یار و آشنا بودم کنار منبر من مکتب جدید زدند در آن غبار زمان چشمۀ هدی بودم حیققت همه قرآن میان قلب من است منم که بر همۀ خلق رهنما بودم شبی که از همه سو ریختند در خانه فقط به یاد غریبیِ مرتضی بودم قیام داشتم و ناگهان زمین خوردم سحر که غرق مناجات با خدا بودم در آستانۀ در صورتم به جایی خورد اسیر ضربۀ سیلیِ بی هوا بودم میان کوچۀ باریک گیر افتادم شبیه مادر خود زیرِ دست و پا بودم همین که شعلۀ آتش به دامنم افتاد نفس نفس زدم و یاد خیمه ها بودم اگرچه شکر خدا دختری نسوخت ولی به یاد شام غریبان کربلا بودم سرم برهنه، شبانه کسی ندید چه شد به یاد شام و نظرهای بی حیا بودم کمی ز روضۀ گودال بر سرم آمد به گیسوان پریشان چو در نوا بودم نخورد یک نوک نیزه به پیکرم اما به یاد قاری بالای نیزه ها بودم @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام آتش کشد زبانه ز دور و برم خدا خاکسترش نشسته به روی سرم خدا پور خلیلم و وسط شعله ها اسیر بنما اجابتی به دل مضطرم خدا ای وای از تغافل اصحاب سینه چاک این درد غربت است به جان میخرم خدا دشمن غرور موی سپید مرا شکست اما کسی نبود شود یاورم خدا بی دردسر به شخصیتم لطمه زد عدو مستانه خنده کرد به چشم ترم خدا بیرون مرا چگونه ز خانه کشید و برد پیداست از کبودی بال و پرم خدا صد شکر نیمه شب سر من بی عمامه شد یاد غرور آن سر بی معجرم خدا وقتی که سوی چشم مرا ضرب او گرفت دیدم چگونه خورد زمین مادرم خدا با دست بسته در نظر اهل خانه ام یاد آور شکستگی حیدرم خدا گرچه کسی نبود تماشا کند مرا در فکر کوچه گردی آن خواهرم خدا غم های عمه عاقبت انداختم ز پا دیدی که داغ غربتش آمد سرم خدا @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام پیرمردی بین آتش از نوا افتاده است رهبری تنها میان کوچه ها افتاده است با رخی نیلی به یاد مادرش فریاد زد ماجرای کوچه بهرم خوب جا افتاده است ضرب سیلی جای خود اما امان از حرف بد! پور زهرا گیر مردی بی حیا افتاده است دست بسته،مو پریسان،صورتش خاکی شده با دلی پرغصه یاد کربلا افتاده است دست بر زانو فقط میگفت: یازینب مدد یاد آتش سوزیِ آن خیمه ها افتاده است باز هم او مرد بودو هر دو دستش باز شد یاد دسته بسته و شام بلا افتاده است درد زینب این بُوَد در کل تاریخ بلا کِی چهل منزل سر از پیکر جدا افتاده است بنت حیدر دیدو کاری بر نمی آمد ز او راس سلطان از سر نی زیر پا افتاده است بی جهت سقا به نی سر برنمی گرداند چون چشم نا محرم به ناموس خدا افتاده است @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام گرچه وجودم را شرار نار سوزاند کی سینه ام را حملۀ اغیار سوزاند؟ من بین شعله بودم و یاران همه خواب قلب مرا این غفلت انصار سوزاند با آنکه خواندم ذکر «حرِّم شیبتی» را اما تمام صورتم را نار سوزاند من تازه فهمیدم چرا مادر جوان مُرد پهلوی من را هم نوک مسمار سوزاند با پای عریان چون دویدم در پی او گلبرگ پایم را فشار خار سوزاند مُردم ز غیرت لحظه ای که ناسزا گفت! این بد زبانی قلب من بسیار سوزاند @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام باز هم پشت در خانه صدا پیچیده بوی دود است که در بیت ولا پیچیده عده ای بی سرو پا دور حرم جمع شدند باز هم، همهمه در کوچه ما پیچیده آن طرف نعره شیطانیِ« آتش بزنید» این طرف صوت مناجات و دعا پیچیده خلوت پیرترین مرد مناجات شکست حرف حمله ست که در زمزمه ها پیچیده چکمه از پای درآرید حرم محترم است عطرِ سجاده آقا کفِ پا پیچیده آبرو دارد وپیراهنِ او را نکشید پیرمرد است به پاهاش رَدا پیچیده دور تادور گلویش شده زخمی بس کن خُب! ببین گوشة عمامه کجا پیچیده بین درگاهی خانه نفسش بَند آمد گوئیا زمزمة فضه بیا پیچیده شکر حق روسریِ دختری آتش نگرفت چه صداهاست که در کرببلا پیچیده دختری داد زد عمه عموعباس کجاست؟ به پرو پای همه شمر چرا پیچیده؟ هر چه سر بود که اینان همه بر نیزه زدند پس چرا حرمله دور شهدا پیچیده؟ یک نفرنیست بگیرد جلوی چشم رباب یک سری را به سرِ نیزه جدا پیچیده @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
اشعار قاسم نعمتی
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام من آخرین امامِ بی زائر بقیعم با قامتی خمیده مسافربقیعم دلخونِ مادرم من مهمونِ مادرم من راحت شدم من آخر ازغربت مدینه چون بوی خون شنیدم ازتربت مدینه گفتم ز زخمه پهلو ضرب قلاف وبازو برصفحه های تاریخ باخون دل نوشتن عالم همه بدونن مادر ما رو کشتن ضربه زمین گیرش کرد مسمار در پیرش کرد میونِ دودُ آتیش تاکه شدم گرفتار با زانوهای لرزون تکیه دادم به دیوار راه نفس رو بستن حرمتمو شکستن خونَم اگر خرابه ارث ابوترابه روبازوهای بستم کبودیِ طنابه مثل علی دلغمین تو کوچه خوردم زمین به پیشِ خانواده می دویدم پیاده جواب ناله هامو با تازیانه داده گرفته غم گلومو میبره آبرومو کسی خبر نداره چطور منو شبونه با موهای پریشون بیرون کشید ازخونه دویاره مثله گودال فاطمه رفته از حال تو کو چه ها بی حیا روی زمین کشیدم سربسته…خاکی شده محاسن سپیدم به یاد خد التریب به یاد شیب الخضیب @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
اشعار قاسم نعمتی
علیه السلام علیه‌السلام علیه السلام صادق آل عبا را کشتند شیخ الائمه ما را کشتند شده فاطمه نوحه سرای غمش غم بی کسیه گل بی حرمش واویلا واویلا واویلتا --------------------------- بی عمامه مرا می کشیدند جملگی بر حالم میخندیدند زجفای عدو شده خون جگرم شده زنده غم کوچه در نظرم واویلا واویلا واویلتا --------------------------- یارب آتش گرفته خانه ام می سوزد در شعله کاشانه ام زده آتش غم همه حاصل من غم غربت من شده قاتل من واویلا واویلا واویلتا --------------------------- در دود و آتش ناله ها سر دادم یازینب گفتم از پا افتادم بزنم چو نفس نفس از پی او غم کرببلا شده بغض گلو واویلا واویلا واویلتا --------------------------- در قنوتم دو دستم را می بست نعره هایش نمازم را شکست شده رنگ کبود همه جان و تنم تازیانه زبس زده بر بدنم واویلا واویلا واویلتا @ghasemnemati_ir
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳