﷽ 💠. با فضیلت ترین اعمال.... 🍂 آیه الله سید محمد محسن حسینی طهرانی قدس الله سره: مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه می فرمودند: افضل اعمال برای سالک این است که در هر کاری نفس خود را کنار بگذارد! #مراقبه #خودبینی #نفس #سلوک #عبادت #عبودیت #انانیت #فقر 💽 جلسات پرسش و پاسخ طهران، جلسه 15 @ghazi_ir

﷽ 🔵. اگر خود را پایین تر از دیگران ببینیم.... 🔸این کلام از مرحوم علامه طهرانی قدّس سرّه تا آخر عمر ترك نشد: «كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه‏ رفقا پايين‏ تر بداند!» 🔸باید روی این جمله فکر کرد. بعضی ها اینگونه هستند که: «ده سال آمده ايم، پانزده سال آمده ايم، پنجاه سال است هستيم، مجتهديم، راه رفته ايم.» نه! آن كسى نزديك‏تر است كه خود را از همه پايين‏ تر بداند؛ نه اينكه خودش را گول بزند؛ بلکه واقعاً خود را در این حال بداند. آن‏وقت حال او هم فرق می‏كند؛ نفسش در ارتباطات و مسائل تفاوت ‏میكند. آنگونه شخصی نزديك‏تر است. نه به ريش سفيد است و نه به عُمرِ زياد و نه به جار و جنجال‏هاىِ ظاهرى و نه به همين عناوين. و خودمان هم اين را مشاهده كرديم و ديديم و تجربه كرديم! 🔸اينجاست كه انسان خواهى نخواهى در ارتباط با نياز خود و بى‏ نيازى او، و در ارتباط با نقص خود و كمال او، و در ارتباط با فقر خود و غناى او، حال ابتهال(تضرّع و زاری) پيدا می‌کند. ديگر از روی زور کردن به خود نیست که بخواهد مثلاً در خودش حال گریه ایجاد کند؛ بلکه فرق می کند. خواهى نخواهى اين ابتهال در دل پيدا می‌شود؛ حال چه از چشم اشك بيايد يا نيايد؛ بعضى وقت‏ها نمی‌آید! و اين حال لازمۂ اين رجوع است. بدون اين حال ابتهال و نیاز و عجز، فایده ندارد و خداوند چیزی نمی‌دهد. هزار سال امتحان كنيد! ما امتحان كرديم و ديديم خبرى نيست! 📝. حضرت آیت اللَه سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی، قدّس الله سرّه. 🔊. #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی، جلسه3، سنه 1423. #فقر #دعا #رفاقت #معاشرت #تواضع #توحید @ghazi_ir

💠 ما که‌ایم اندر جهانِ پیچ‌پیچ؟! چون الف، کو خود ندارد هیچ‌هیچ! 🔹این عِلم‌ها از کجاست؟! مرحوم سید بهبهانی در آخر عمر بر بالای منبر رفت و گفت: «آقایان! من ادلّه را فراموش کرده‌ام و تقلید از من جایز نیست؛ لذا به شاگردم سید بحرالعلوم مراجعه کنید.» یعنی همه‌چیز تمام شد. 🔹مرحوم شیخ انصاری دربارۀ میرزا حبیب‌الله رشتی می‌گفت: «من برای سه نفر درس می‌دهم که یکی از آنها حاج میرزا حبیب‌الله است.» واقعاً مرجعیّت در نجف به او اختصاص داشت. [آن‌چنان در مباحث دقت به‌خرج می‌داد که به‌عنوان نمونه] بحث می‌کرد که: «مقدِّمه درست است یا مقدَّمه؟» 🔹همین میرزا حبیب‌الله رشتی با آن یدِ بیضایی که داشت، وضعش به صورتی شده بود که آدرس خانه‌اش از یادش رفت! برای همین، سر کوچه علامت می‌زد تا راه را پیدا کند؛ پس از آن به حرم امیرالمؤمنین علیه السلام می‌رفت، اما وقت برگشت آن‌قدر تشکیک می‌کرد که: «این علامت من است یا علامتِ دیگری؟!» که راه را پیدا نمی‌کرد. کارش به اینجا رسید! 🔹اینها همه قدرت خداست. «مِن أینَ لِیَ الخیرُ و لا یوجَدُ إلّا مِن عِندِک [؛ کجا برای من خیر و رحمتی به‌وجود آید، در حالی که آن خیر و رحمت، اختصاص به کان و کانونِ موجود در نزد تو دارد].» 🔹چون 🔻ما همه مَظهَر هستیم و مَظهَر از خودش چیزی و بودی ندارد. مَظهَر فقط «نما» دارد، و اصالت و حقیقت به او برنمی‌گردد.🔺 🎙. حضرت آیةالله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه 🔉. #شرح_دعاى_ابوحمزه_ثمالی، جلسۀ ١، رمضان سال ١۴۳۵؛ با ویرایش #توحید #وجود_فقری #فقر_امکانی #فقر #علم #غرور @ghazi_ir