﷽ 📌 تعيين وقت ظهور وارد نمودن افراد است در عالم وهم و خيال‏ 📜 آیه الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی قدس الله سره #قسمت_دوم ❖. حدود چند سال پيش حقير به اتّفاق يكى از دوستان جهت زيارت حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها به قم مشرّف شديم. در ضمن زيارت، آن شخص به من گفت: «مايلم از فلان عالم كه مى‏گويند نسبت به مسائل ظهور حضرت و ارتباط با آن حضرت مطالبى دارد ديدن كنم، آيا شما موافقيد با من به ديدن ايشان برويم؟» عرض كردم: «مانعى ندارد؛ امّا بدانيد آنچه را شما به دنبال آن هستيد در اينجا نخواهيد يافت.» بالأخره با اصرار آن دوست به ديدن آن شخص محترم به راه افتاديم. تابستان بود و هوا بسيار گرم، ساعت حدود شش بعدازظهر بود كه به منزل ايشان رسيديم. در زديم، خود آن عالم محترم درب را باز نمودند. سلام نموديم و درخواست ملاقات كرديم. ❖. ايشان درحالى‏كه مشخّص بود از تعب حرارت تابستان در اذيّت و التهاب مى‏باشند پاسخ دادند: «فقط به مدّت پنج دقيقه مى‏توانم ملاقات كنم.» عرض كرديم: «اشكالى ندارد.» وارد شديم و در اطاق نشستيم. ايشان شروع كردند به صحبت، و از مكاشفات و قضايايى كه حاكى از تعيين زمان ظهور بود به مدّت قريب دو ساعت براى ما صحبت كردند! در اين وقت افراد ديگرى نيز به جمع ما پيوستند و مجلس تقريباً حدود ده نفر جمعيّت داشت. پس از اتمام سخنان ايشان، من رو كردم به آن عالم محترم و عرض كردم: «اگر اجازه مى‏فرماييد سؤالى از حضورتان دارم.» فرمودند: «بفرماييد!» ❖. عرض كردم: الآن حدود دو ساعت است كه ما خدمت شما هستيم و در تمام اين مدّت صحبت از زمان ظهور و نقل مكاشفات و خواب‏ها و بيان بعضى از امور غير عادى در اين زمينه بود، حال سؤال من اين است كه: آيا شما نسبت به صحّت و اتقان اين خواب‏ها و مكاشفات علم داريد يا خير؟ فرمودند: «خير، من علم ندارم.» عرض كردم: پس بر چه اساسى و چه دليل شرعى شما اين مطالب را به مردم مى‏گوييد؟ شما به عنوان يك عالم دينى مطالبى را به مردم مى‏گوييد كه خود به صحّت آن اطمينان نداريد، اين صحيح است؟! و بر فرض صحّتِ اين خواب‏ها و مكاشفات آيا نقل اين مطالب مورد رضا و امضاى ائمّه عليهم‏السّلام مى‏باشد؟! و اگر هست چرا خود آنها تعيين نكردند و وقت خاصّى براى آن معيّن نكردند؟ مثلًا بگويند: در سنه فلان و ماه فلان و روز فلان، ظهور آن حضرت قطعى خواهد بود. چرا يك هم‏چنين مطلبى وجود ندارد، و چرا فقط به ذكر كلّياتى اكتفا كرده ‏اند؟ ❖. ايشان در جواب فرمودند: «شايد مصلحت اقتضا مى‏كرد كه آن حضرات وقت دقيقى را براى اين مسأله تعيين نكنند.» حقير عرض كردم: آيا همان مصلحت اقتضا نمى‏كند كه شما هم تعيين نكنيد و بگذاريد امور بر جَرى عادى خود به سمت رشد و كمال استمرار يابد؟ تازه شما خود اعتراف‏ كرديد كه علم به صحّت و سقم اين مسائل نداريد! در اينجا ايشان سكوت كردند و ديگر هيچ صحبتى نكردند و ما هم خداحافظى كرده از منزل بيرون آمديم. ❖. پس از خروج از منزل، آن رفيق ما كه بسيار مشتاق زيارت اين عالم بود روكرد به من و گفت: فلانى حالا مى‏فهمم كه پدر تو چه حقّ بزرگى بر گردن ما دارد و ما از آن به كلّى غافليم. او كجا و اينها كجا؟! صحبت او كجا و مطالب اين جماعت كجا؟! هدايت و ارشاد او كجا و مسائل و رهنمودهاى اينها كجا؟! انسان تا بعضى از مسائل را با چشم خود نبيند باور نمى‏كند. ❖. من رو كردم به آن شخص و گفتم: من حيا كردم به آن عالم محترم بگويم كه خود حقير از شما وقت خاصّى را جهت ظهور حضرت شنيدم و الآن سال‏ها است كه از آن تاريخ مى‏گذرد و هنوز ظهور محقّق نشده است! 📕 اسرار ملکوت ج 2 ص 228 و 229 @ghazi_ir