﷽ 📿 #معارف_الصالحین ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 🕯 حدیث: " فلا تَکفُر بی بَعد المعرفة ، فلا تکونَنّ مِن الجاهلین " | ١ | 📜 ترجمه: " اگر تو بعد از اینکه معرفت یافتی و مرا شناختی ، کفران کنی و کافر بشوی، جاهل شده ای، بنابراین از جاهلین مباش! " ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ ✍🏻 شرح از سیدالطائفتین #علامه_طهرانی قدس سره: ❖. [ این حالات معنوی ] مهمانی خیلی عزیز و خیلی شریف و خیلی دل رنج و زود رنج است که در خانه وارد می شود، و همین که درب را دیر به رویش باز کنی می رود، همین که در خانه بیاید و پایش را نبوسی می رود، همین که در اطاق بیاید و دیر از او پذیرایی کنی فرار می کند و می رود، مثل آینه است که تاب آه ندارد و اگر به آن آه کنی لک می گیرد. حالات و واردات [ معنوی ] این طور است؛ چون این واردات انسان، اسماء و صفات خداست و خدا هم غیور است و در جایی می آید که محل پذیرایی باشد، ولی آنجا که ببیند قلب ساهی و غافل است، زود می رود. ❖. پس اگر یک وقت حالی پیدا کردید ، حال توجهی ، حال عبادتی ، حال ندبه ای یا حال خلوصی، آن حال را خوب نگه دارید و محترم بشمارید و نگذارید که برود. نگه داشتنش هم به مراقبه است؛ اگر انسان معصیت نکند، از او ترک اولی صادر نشود، غافل نشود و توجه به غیر خدا نکند، آن حال می ماند و کم کم ملکه می شود. ولی همین که غفلت پیدا کرد زود از بین می رود؛ حتی اگر شما دائما دنبالش کنید، دیگر به دست نمی آید، یک میلیون سال گذشت و رفت و دیگر به دست نمی آید! این همان " کفران بعد از معرفت است! " اگر آن درجه از معرفت را پیدا کردی و او را محترم شمردی ، خدا به تو یک درجه بالاتر میدهد! ❖. لذا می گویند : اُس و اصول پایه های راه ، مراقبه است. اگر انسان مراقبه اش خوب بود پیشرفت می کند و اگر مراقبه اش خوب نبود، هر چقدر کار کند ضایع می شود. مراقبه در حکم پرهیز کردن مریض است. اگر پرهیز نکند ممکن است آن دوایی که میخورد و آن غذای نا پرهیزی با هم ترکیب شوند و دست به دست همدیگر بدهند و آن مریض را بکشند. این دوا در صورتی خوب است که آن موانع و آن غذاها، ضد مرض و ضد این دوا نباشد. مراقبه حکم پرهیز را دارد. ❖. مراقبه این است که انسان حواسش را جمع کند، دل به غیر خدا ندهد، معصیت نکند، توجه به غیر خدا نکند، سرش را در راه خودش بیندازد و به این طرف و آن طرف نگاه نکند؛ این طرف و آن طرف نگاه کردن ، در ذهن خاطره می آورد و این خاطره اثر می گذارد، و دل به دنبال آن خاطره بلند می شود و فکر می کند. مراقبه همچنین حفظ است و وقتی که حفظ شد، یک درجه بالاتر و بالاتر و بالاتر می رود تا اینکه برسد به آنجایی که باید برسد! ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 📚 منابع: ۱. الکافی، ج۸، ص۱۴۱ ۲. مبانی اخلاق، ج۲، ص ۱۹۱ تا ۱۹۳ @ghazi_ir

﷽ 📿 #معارف_الصالحین | ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 🕯 حدیث: " مَن تَواضَعَ لِغنّی لِغِناه، فَقَد کَفَر " | ١ | 📜 ترجمه: " کسی که به آدم غنی و دارا به جهت غنای او تواضع کند، این تواضع کفر است! " ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ ✍🏻 شرح از سیدالطائفتین #علامه_طهرانی قدس سره: ❖. اگر در مواقعی که با اساس شخصیت انسان - از نظر شخصیت الهی ، نه از نظر شخصیت نفسی - مبارزه می کنند ، مثلا یک شخص متکبری در مقابل انسان تکبر می کند و مَنیّت به خرج می دهد، انسان نباید بگوید: آقا این مَنیت تو درست است ، و به تواضع بیفتد ، و به خاک بیفتد و سجده کند! اینجا باید بگوید که : نه ، من از تو بالاترم، تو که هستی؟! اینجا انسان باید تکبر کند، و اگر او بگوید: " من! " انسان ده برابر بگوید: " من ! " و هیچ در مقابل او سر فرود نیاورد، و محکم بایستد! ❖. در میدان جنگ که دو نفر در مقابل همدیگر قرار می گیرند، و این می خواهد او را از بین ببرد و هستی او را ساقط کند، یعنی با کبریائیت خودش پیش می آید؛ آن هم همین طور با کبریائیت خود پیش می آید در مقابل این. اینها هر دو در مقابل همدیگر اعظم المتجبرین هستند. او می گوید : شخصیت من، مقام من ، ارزش من، چنین و چنان، و اصلا تو نباید در صفحه روزگار باشی، و با یک شمشیر تو را با خاک یکسان می کنم! این هم همینطور. منتها کفاری که با مسلمان ها برخورد می کنند و آن انانیت را بر اساس کفر و شرک ابراز می کنند، غلط است؛ ولی مومنین که این کبریائیت را بر اساس ایمان ابراز می کنند، صحیح است! پس اساس کبریائیت و خودمنشی و استقلال، صفت ممدوحی است، نه صفت مذموم، منتها انسان باید در جای خودش اعمال کند. اگر اظهار کبریائیت و شخصیت مطلقا مذموم بود، که خدا در انسان قرار نمی داد. شخصیت و آقایی و آقامنشی و خودمحوری و استقلال، مثل بعضی از صفات دیگر غریزه ای است از غرائز انسان. ❖. امیرالمومنین علیه السلام در موقعی که شمشیر دست می گیرد، نمی آید به عمرو بن عبدود بگوید: من آن کسی هستم که سر به سجده می گذارم و برای پروردگار خاضع و خاشع هستم، برای تو هم خاشع ام؛ نه ، این سجده را آنجا من برای خدا می کنم تا اینکه کبریائیت و عظمت خدا در این صحنه ، ظهور و بروز کند. [ عَمرو بن عبدود ] به حضرت گفت: " برو ای بچه ! من با پدر تو دوستی و آشنایی داشتم و نمی خواهم دستم به خون تو آغشته شود! " امیرالمومنین علیه السلام گفت: " من خیلی دوست دارم دستم به خون تو آغشته بشود و توی مشرک را از روی زمین بردارم ! " | ۲ | - | ۳ | ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 📚 منابع: ۱. تحف العقول، ص ۲۱۷ ۲. مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص ۱۳۶ ۲. شرح فقراتی از دعای افتتاح، ص ۴۹ @ghazi_ir

﷽ 📿 #معارف_الصالحین | ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 🕯 حدیث: " الصّلاةُ خَيرُ مَوضوعٍ، فمن شاءَ استقلَّ و من شاءَ استَكثَر " | ١ | 📜 ترجمه: " بهترین چیزی که در اسلام قرار داده شده است، نماز است ؛ هرکسی می خواهد کمتر و هرکسی میخواهد بیشتر بخواند. " ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ ✍🏻 شرح از سیدالطائفتین #علامه_طهرانی قدس سره: ❖. آن نماز واجبی که انسان می خواند، برای اقل مومنین و اضعف مومنین است. در روایت داریم که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: " این هفده رکعت را که خدا واجب کرد به خاطر ضعفاء و اضعف مأمونین است " | ۲ | چون از زن و مرد و ضعیف و قوی دیگر کسی نیست که از عهده این هفده رکعت بر نیاید، و همه بر می آیند؛ لذا واجب شد. اما برای کسانی که می توانند راه را بیشتر طی کنند ، مستحب موکد است که نوافل را بجا بیاورند و باید دو برابر این مقدار نوافل بخوانند. و نوافل هم خیلی مهم است؛ مکتوبه است، یعنی نوشته شده است! لذا مومنین و آن افرادی که اهل مراقبه هستند اصلا بین نماز واجب و نافله مکتوبه تفاوت نمی گذارند، و همه این پنجاه و یک رکعت جزء نمازهایی است که به طور وظیفه بجا می آورند. ❖. حالا از این پنجاه و یک رکعت بگذریم، کسی می خواهد بیشتر بخواند، بخواند؛ صد رکعت بخواند ، دویست رکعت بخواند، هزار رکعت بخواند. اصلا شما از اول طلوع آفتاب در تمام شبانه روز مدام بایستید دو رکعت نماز بخوانید و تمام که شد دو رکعت دیگر ؛ نه نماز حاجت ، نه نماز توبه ، نه نماز زیارت، بلکه همین طوری نماز بخوانید، این خیلی کار خوبی است. و این نماز هم مستحب است، چون عبادت است و عبادت هم بدون استحباب نمی شود. [ خداوند میفرماید : ] ای بنده ای که پنجاه و یک رکعت نمازت را خواندی، باز هم دلت میخواهد نماز بخوانی ؟! خوب بیا بخوان! هر چه بیشتر میخواهی نماز بخوانی، بخوان ؛ راه بسته نیست! آن افرادی که من بر آنها واجب کردم که هفده رکعت نماز بخوانند ، اضعف مامونین اند. ❖. خب خداوند این را به عنوان مستحب قرار داد، اما چرا واجب نکرد؟! چون اگر واجب می کرد که نمی شد؛ آخر او پیغمبر رحمه للعالمین است، و تکلیف او هم بر اساس حکمت است ، و شریعت او هم‌ شریعت سمحه و سهله، یعنی آسان است. آن وقت اگر پنجاه و یک رکعت را بر همه واجب کند؛ آن دختری که تازه بالغ می شود و آن پیرمرد ضعیف و رنجور و مریض باید پنجاه و یک رکعت نماز بخوانند! نه اینکه غیرممکن است، اگر غیرممکن باشد متعذر باشد که به او تکلیف نمی شود، بلکه متعسر و مشکل است؛ ولی این تکلیف مشکل برداشته شد. پس رسول خدا ما را از یک راه روشن و مستقیم حرکت می دهد و خودش مدام آشغال ها را جمع می کند، خار و خاشاک ها را جمع می کند، و مدام راه را نشان می دهد و یک دین سهل و سمحه به دست ما داده و ما قدرش را نمی دانیم! | ۳ | ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 📚 منابع: ۱. بحارالانوار، ج۷۹، ص ۳۰۸ ۲. الامالی ، شیخ صدوق، ص ۴۵۱ ۲. شرح فقراتی از دعای افتتاح، ص ٩١ و ٩٩ 📥 دانلود کتاب @ghazi_ir

﷽ 📿 #معارف_الصالحین | ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 🕯 حدیث: " إنّ صَلاتَنا ذِكرُ و دعاُ و قُرآن " | ١ | 📜 ترجمه: " ترکیب نماز از ذکر و دعا و قرآن است ! " ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ ✍🏻 شرح از سیدالطائفتین #علامه_طهرانی قدس سره: ❖. معنای نماز این نیست که از اول تا آخرش پنج دقیقه طول بکشد؛ یک نماز دوساعت طول می کشد، یکی چهار ساعت طول می کشد. مثلا نمازهایی که اصحاب میخواندند با سوره های طویل، سوره مریم ، سوره کهف، سوره بقره و.... و یا همین نمازهایی که در طول شب های ماه رمضان وارد است که انسان در نماز یک ختم قرآن بکند، معنایش این نیست که انسان مدام قرآن را خارج از نماز بخواند؛ انسان باید قرآن را در نماز بخواند. اصلا اصل وضع قرائت قرآن ، در نماز است. مسلمان های زمان پیغمبر وقتی می گفتند: " برو قرآن بخوان! " یعنی برو نماز بخوان. قرآن خواندن یعنی نماز خواندن! ❖. می گویند که : اگر انسان فلان ذکر را در نماز بگوید ، صورت نمازی از بین میرود! مثلا اگر بعد اینکه انسان حمد و سوره خواند، دلش بخواهد صد تا لااله الاالله بگوید و بعد به رکوع برود، یا در رکوع که رفت هزار بار استغفار بکند و سربردارد، می گویند: صورت نماز از بین می رود، صورت نماز باید محفوظ باشد ! صورت نماز کجاست؟! چه کسی صورت نماز را معین کرده است؟! در کدام‌ آیه و روایتی برای نماز صورتی معین شده است، تا اینکه ما اعمالمان را طبق آن صورت ، کم و بیش کنیم؟! صورت نماز همین است که انسان رو به خدا بایستد! شما هر جای نماز که بخواهید قرآن بخوانید و ذکر بگوید و دعا کنید، جزء نماز است! ❖. آن وقت در هر رکعت نمازی که انسان می خواند، اول یک تعریفی از پروردگار می کند و سلام و علیکی می کند که آن سلام و علیک ، سوره حمد است و بعد شروع می کند به قرآن خواندن. بعد از اینکه به سجده افتاد و دعا کرد و بعد سر از سجده برداشت دو مرتبه در خلال نماز ، یک سلام علیکی می کند و یک تحمید و بعد از اینکه حمد را خواند دیگر بروید سوی قرآن ، هر چه دلتان میخواهد قرآن بخوانید! و ببینید ما چقدر دور افتادیم، چقدر ! نماز های ما منحصر شده است به " قُل هُوَاللهُ أَحَدٌ " و قرآن متروک شده است؛ در حالتی که باید در نماز قرآن خواند و سوره های مختلف خواند. قرآن باید در نماز خوانده شود! ~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~ 📚 منابع: ۱. عوالی اللئالی، ج۳، ص ۸۵ ۲. شرح فقراتی از دعای افتتاح، ص ۱۰۲ - ۱۰۴ @ghazi_ir