یکی از کارهایی که باعث خوشحالی و خشنودی خداوند می شود و امامان خوب ما را هم شاد می کند، محبّت کردن به فقیران است. فقیرها؛ کسانی هستند که به دلایل مختلف، زندگی خوبی ندارند، نمی توانند لباس مناسبی بپوشند و یا غذای خوبی بخورند. امام باقر علیه السلام که خودشان همیشه به افراد نیازمند کمک می کردند و با احترام و محبّت با آن ها برخورد می کردند، از ما خواستند که، فقیران را دوست داشته باشیم. بنابراین، کمترین کاری که بچّه ها می توانند انجام دهند و امام باقر علیه السلام را خوشحال کنند، این است که یک برخورد خوب و همراه با محبّت، با فقرا داشته باشند و گاهی اوقات همراه خرید های خودشان، از پدر و مادر بخواهند از آن وسیله دو تا تهیّه کنند تا یکی از آن ها را برای خوشحال کردن خدا و امام باقر علیه السلام به فقیران بدهند. یکی دیگر از کارهایی که امام باقر علیه السلام خیلی دوست داشتند، این بود که همیشه سعی می کردند دوستان و شیعیان خودشان را به مهمانی دعوت کنند و از آ ن ها پذیرایی کنند. امام باقر علیه السلام وقتی مهمانی به خانه می آوردند، سعی می کردند که از بهترین غذاها و لباس ها به مهمان ها بدهند تا همه ی آن ها شاد و خوشحال از منزل ایشان بیرون بروند. امام با این کار خودشان، به همه ی مردم، درس مهمان نوازی می دادند و همه ی آن ها را تشویق می کردند تا جایی که ممکن هست، به مهمان محبّت کنند و از او به خوبی پذیرایی کنند. یکی دیگر از کارهایی که امام دوست داشتند، با ادب بودن در برخورد با دیگران بود. امام باقر علیه السّلام می‌فرمودند: «خدای مهربان، افراد بد زبان را، دوست ندارد». بنابراین در حرف زدن با دیگران باید از حرف‌های خوب استفاده کرد و حرف‌های بد را به زبان نیاورد؛ زیرا کسی‌که حرف بد به زبان می‌آورد، شیطان دهان او را می‌بوسد. #داستان #فقرا #امام_محمد_باقر_ع @ghesehmazhbi