#اسلام_واقعی #نفقه_حیوانات 💢 به بهانه انتشار تصاویر آتش گرفتن کبوترها(غیرعمدی) ✅در دنیای مدرن، عده ای #اصرار دارند #دین و احکام دین را مخالف حقوق انسان و حیوانات قلمداد کنند، بدون اینکه از #حساسیت احکام نسبت به حفظ حقوق موجودات زنده آگاه باشند. ✅ بخشی از این #احکام را بخوانید در اسلام هر کسی صاحب حیوانی باشد (چه حرام گوشت چه حلال گوشت) واجب است نفقه اش را بدهد. نفقه و وسایل زندگی #حیوان اعم است از خوراک، آشامیدنی، مسکن، دارو و هر ماده ضروری #معیشت که ادامه حیات حیوان به آن بستگی دارد. اگر مالک حیوان #نفقه آن را ندهد، حاکم شرع باید حیوان را از فشار زندگی نجات بدهد؛ مانند فروش حیوان یا ذبح آن (حلال گوشت باشد) ، یا رها کردن حیوان تا دیگران #معیشت آن را به عهده گیرند . . فقیه عالقیدر؛ صاحب_جواهر میگوید: به مجرد اینکه صاحب #حیوان از اداره زندگی حیوان امتناع بورزد و هیچ راهی را برای رهایی جاندار انتخاب نکند، حاکم به جهت ولایتی که دارد، اقدام به تأمین #حیات جاندار مینماید. 📚ج 31 ,ص 394 . حتی در فقه هست که لازم است مقداری از عسل در کندو بماند تا زنبوران گرسنه نمانند و در صورت #احتیاج مانند فصل زمستان مستحب است که بیش از قوت او در #کندو نگهدارند ✅همچنین #فقها تصریح کرده اند که چون زندگی کرم #ابریشم بسته به برگ توت است، لازم است که مالک حیوان را حفظ کند و نگذارد تلف شود و اگر برگ کم باشد و مالک اعتنایی به حیوان نکند، حاکم از مال #مالک میفروشد و برای حیوان برگ میخرد... ✅اگر مقداری آب و #حیوانات زیادی باشند که به ناچار آب به همه نمیرسد و تلف میشوند ، اگر همه حیوانات با هم مساویند به هر کدام خواست آب بدهد ، اما اگر مثلا یک گوسفند و یک سگ وجود داشت باید گوسفند را ذبح کند و به سگ آب دهد زیرا ذبح گوسفند شرعی است ، اما تشنه گذاشتن و تلف کردن بی دلیل سگ #غیرشرعی است. #مباهله_قرن_21 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59

🔴صابونی نباشیم! 📌شخص #عطاری از اهل #بصره می گوید: ⬅️روزی در #مغازه عطاریم نشسته بودم که #دو نفر برای خریدن #سدر و #کافور به دکان من وارد شدند. وقتی به #طرز صحبت کردن و #چهره هایشان دقت کردم، متوجه شدم که اهل بصره و بلکه از مردم #معمولی نیستند به همین جهت از شهر و دیارشان #پرسیدم؛ اما جوابی ندادند. 📝من #اصرار می کردم ولی جوابی نمی دادند. به هر حال من التماس نمودم، تا آن که آن ها را به رسول مختار -صلی الله علیه و آله و سلم- و آل اطهار آن حضرت #قسم دادم. مطلب که به این جا رسید، اظهار کردند: ⬅️ما از #ملازمان درگاه حضرت حجت -علیه السلام- هستیم. یکی از جمع ما که در خدمت مولایمان بود #وفات کرده است؛ لذا حضرت ما را #مأمور فرموده اند که سدر و کافورش را از تو #بخریم》 📌همین که این مطلب را شنیدم، دامان ایشان را #رها نکردم و تضرّع و #اصرار زیادی نمودم که مرا هم با خود #ببرید. گفتند: 📝این کار بسته به #اجازه آن بزرگوار است و چون اجازه #نفرموده اند جرأت این جسارت را #نداریم 📌گفتم:مرا به محضر حضرتش #برسانید، بعد همان جا طلب #رخصت کنید اگر اجازه فرمودند، شرفیاب می شوم و اِلا از همان جا #بر می گردم و در این صورت، همین که در خواست مرا اجابت کرده اید خدای تعالی به شما اجر و پاداش خواهد داد؛ ⬅️ اما باز هم #امتناع کردند. بالأخره وقتی تضرع و اصرار را از حد گذراندم، به حال من #ترحم نموده و منت گذاشتند و #قبول کردند. من هم با عجله تمام سدر و کافور را تحویل دادم و دکان را بستم و با ایشان #به_راه_افتادم، تا آن که به #ساحل دریا رسیدیم. آن ها بدون این که لازم باشد به کشتی سوار شوند #بر روی آب راه افتادند؛ اما من #ایستادم. متوجه من شدند و گفتند: 📝#نترس؛ خدا را به #حق حضرت حجت -عجل الله تعالی فرجه الشریف- #قسم بده که تو را حفظ کند. #بسم_الله بگو و روانه شو》 ⬅️این جمله را که شنیدم، خدای متعال را به حق حضرت حجت -ارواحنا فداه- قسم دادم و #بر_روی_آب مانند زمین خشک به دنبالشان به راه افتادم تا آن که به وسط دریا رسیدیم. ناگاه #ابرها به هم پیوستند و #باران شروع به باریدن کرد. اتفاقاً من در وقت خروج از بصره، #صابونی پخته و آن را برای خشک شدن در آفتاب بر #پشت بام گذاشته بودم. 📌وقتی باران را دیدم، به #یاد صابون ها افتادم و خاطرم #پریشان شد. به محض این خطور ذهنی پاهایم در آب #فرو_رفت؛ لذا مجبور به #شنا کردن شدم تا خود را از غرق شدن حفظ کنم؛ اما با همه این احوال از همراهان #دور می ماندم. آن ها وقتی متوجه من شدند و مرا به آن حالت دیدند #برگشتند و دست مرا #گرفتند و از آب بیرون کشیدند و گفتند: 📝از آن #خطور ذهنی که به فکرت رسید، #توبه کن و مجدداً خدای تعالی را به حضرت حجت -علیه السلام- #قسم بده 📌من هم توبه کردم و دوباره خدا را به حق حضرت حجت -علیه السلام- قسم دادم و #بر روی آب راهی شدم. بالاخره به #ساحل دریا رسیدیم و از آن جا هم به طرف مقصد، مسیر را ادامه دادیم. مقداری که رفتیم در دامنه بیابان #چادری به چشم می خورد که #نور آن، فضا را روشن نموده بود. همراهان گفتند: 📌تمام #مقصود در این خیمه است ⬅️و با آن ها تا #نزدیک چادر رفتم و همان جا #توقف کردیم. یک نفر از ایشان برای #اجازه گرفتن وارد شد و درباره آوردن من با حضرت #صحبت کرد، به طوری که سخن مولایم را #شنیدم؛ ولی ایشان را چون داخل چادر بودند، نمی دیدم حضرت فرمودند: 📝#ردوه_فإنه_رجل_صابونی: او را به جای خود برگردانید زیرا او مردی است صابونی ⬅️این #جمله حضرت اشاره به #خطور ذهنی من در مورد صابون بود؛ یعنی هنوز دل را از #وابستگی های دنیوی خالی نکرده است تا #محبت محبوب واقعی را در آن جای دهد و شایستگی #همنشینی با دوستان خدا را ندارد. 📝این سخن را که #شنیدم و آن را بر طبق برهان عقلی و شرعی دیدم، دندان این طمع را کنده و چشم از این آرزو #پوشیدم و دانستم تا زمانی که آیینه دل به #تیرگی های دنیوی آلوده است، چهره محبوب در آن #منعکس نمی شود و صورت مطلوب، در آن دیده نخواهد شد چه رسد به این که در خدمت و ملازمت آن حضرت باشد. 📕 دارالسلام؛تألیف: علامه شیخ محمود عراقی #صابونی_نباشیم 🌍 #آخرالزمان 📡لطفا نشر دهید Join👉 eitaa.com/joinchat/866320384C260d8cbae5