💢وقتی نان در کف جاده است
« مرثیهای برای ناعدالتیها در کهگیلویه و بویراحمد»
(#استخوانی_لای_زخمِهای_چرکینِ_کهگیلویه)
کهگیلویه بزرگ را باید قربانیِ خاموش وعدهها و ترک فعلها دانست؛ منقطهای از خاک کهگیلویه و بویراحمد که با وجود نعمتهای فراوان طبیعی، در فهرست محرومترین مناطق کشور جای گرفتهاند؛ نه به دلیل کمبود منابع، که بهدلیل وفور غفلتها. سالهاست که مردمان این دیار در حاشیه تصمیمگیریها و اولویتهای توسعهای رها شدهاند؛ گویی سهمشان از سفره کشور فقط وعده و انتظار بوده, و هست.!!!
در این سرزمین، واژهای بهنام "صنعت" به افسانه میماند. اشتغال پایدار، رویایی است که نسلها آن را به دوش کشیدهاند و امروز هم در حد همان رؤیا باقی مانده است. کشاورزی و دامداری که روزگاری ستون فقرات معیشت مردمان بود، امروز زیر فشار بیتدبیریها، ترسالی و خشکسالی و عدم مدیریت اصولی منابع آب، به فعالیتی زیانده و بیفایده بدل شده است. با وجود گستره قابل توجه حوزه آبریز منطقه، همچنان نه سدی ساخته شده، نه شبکه پمپاژ مؤثری شکل گرفته، نه برنامهای برای صیانت از این نعمت حیاتی تدوین و اجرا شده است.
جوانان، قلب تپنده هر جامعهاند؛ اما در کهگیلویه بزرگ، جوان بودن نه افتخار، که باری بر دوش خانوادههاست! پس از سالها تلاش برای تحصیل و ساختن آیندهای روشن، تنها گزینه پیشروی آنان، یا مهاجرت به کلانشهرهای بیرحم است یا ماندن در زادگاهی که بویی از فرصت نبرده است. موج فزاینده مهاجرت نخبگان، زنگ خطریست که سالهاست شنیده میشود، اما ارادهای برای توقف آن وجود ندارد.
از سوی دیگر، جادههای منطقه که بهحق لقب "جاده مرگ" گرفتهاند، هنوز هر روز جان میگیرند و خون میریزند ، جادههایی که پدران زیادی را سیاهپوش کردند. بیتوجهی مفرط به زیرساختهای حملونقل، بهویژه مسیرهای پرتردد و پرخطر، نتیجهای جز داغ نشاندن بر دل خانوادهها نداشته است. هر ترک فعل، در این دیار به معنای جان دادن انسانی است؛ اما دریغ از بازخواست و پاسخگویی.
از سوی دیگر، جامعهای که نمیتواند نیازهای مشروع جوانانش را پاسخ دهد، باید منتظر تبعاتش باشد. امروز کمتر جوانی به شغل پدری خود تمایل دارد؛ آنان درآمد، امنیت و آینده میخواهند. در غیاب فرصتهای قانونی و شرافتمندانه، عدهای به ناچار تن به کارهای خطرناک و پرریسک چون شوتیگری میدهند. شوتیگری، انتخاب نیست, فریادٓ بیفرصتی است؛ نتیجه سالها بیعملی، بیعدالتی و بیپاسخگویی.
جوانِ سرشار از انگیزه در این بیفرصتی و مشغول به شوتی، نه قاچاقچی است و نه خلافکار؛ فقط بیپناهه! وقتی فرصت نباشد، خطر شغل میشود ،این شغل پرخطر که از سویی بهعنوان "قاچاق" برچسب خورده و از سویی دیگر، برای برخی تنها راه نانآوری است، هر روز جوانان بیشتری را به کام مرگ، حبس، مصادره دارایی، جریمه و سوء سابقه میکشاند. خانوادههایی که با هزار زحمت فرزند بزرگ کردهاند، امروز نه در جشن و عروسی، که زیر سایه چمر و نوای عزا، جوان از دست رفتهشان را به خاک میسپارند.
کهگیلویه بزرگ؛ امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند صدای بلند مطالبهگری هستند ، آری فریاد خاموش این دیار، باید شنیده شود؛ پیش از آنکه فردای دیگری را نیز از دست بدهیم.
#ناترازی_مدیریتی
#ناترازی_در_عدالت
#برای_نسل_جوان
#برای_کهگیلویه_مظلوم
#سرزمینِمحرومیتهایمظلومانه
#ایران_برای_همه
#ققنوس_آتشین
🌐 @ghoghnuos13
─┅═ঊঈ🔥🦅🦅ঊঈ═┅─
💢 مقاله مهم فارین پالیسی: حمله اسرائیل، آینده سیاسی ایرانی را تغییر داد
مجله آمریکایی فارین پالیسی با انتشار مقالهای جدید، تحلیل کرده است که «حمله اسرائیل، آینده سیاسی ایران را تغییر داد و نگرش نسل جدید را از اساس عوض کرد.»
این مجله مدعی است که مهمترین و ماندگارترین اثر جنگ ۱۲ روزه، تغییر دیدگاه جوانانی است که بعد از انقلاب و در دنیای اینترنت و اثرگذاری رسانههای غربی به دنیا آمدند و در این سالها از ایدئولوژی جمهوری اسلامی فاصله گرفتند؛ اما حالا همانها نسبت به غرب تجدیدنظر کرده، به گفتمان مقاومت نظام ایمان آوردهاند و میگویند: «باید برنامه موشکی، نیروهای منطقهای و گفتمان مقاومت را قویتر کرد تا ایران مستقل و مقتدر باقی بماند.»
فارین پالیسی این جمعبندی را ارائه میدهد که چنین چیزی یک میراث بزرگ برای آینده ایران است و اگر این تغییر ادامه یابد، سیاست داخلی و منطقهای ایران را برای چند دهه آینده شکل خواهد داد.
👈 بخش دوم مقاله فارن پالیسی:
تنها اثر واقعی حملات، تقویت روایت [آیتالله] خامنهای بود؛ اسرائیل به جای نابودی نظام، آن را تقویت کرد
سالیان سال، حتی با وجود اینکه [آیتالله] خامنهای هشدار میداد نمیتوان به غرب اعتماد کرد، بخش زیادی از جامعه همچنان در انتخابات به نامزدهایی رأی میدادند که وعده تعامل با غرب را مطرح میکردند. اما حملات اسرائیل به ایران در میانه مذاکرات با آمریکا، حالا در بین همان افرادی که قبلاً از گفتگو حمایت میکردند، این دیدگاه رو به رشد را شکل داده که مذاکرات غرب یک بازی فریبکارانه است؛ زیرا برای آنها اصلاً مهم نیست که ایران چگونه تعامل میکند و در هر حال به دنبال اذیت و آزار ایران هستند.
✅حملات به ایران قطعا آسیبهایی به دنبال داشتهاند، اما تنها کار واقعی که از آنها برآمده، تقویت روایت [آیتالله] خامنهای است. نظام سالم ماند. رهبری پابرجا ماند. خیابانها به صحنه اعتراض بدل نشد. ایران تکهتکه نشد. و در سطح بینالمللی هم، ایران دیگر نه به عنوان یک متجاوز بلکه به عنوان کشوری در محاصره دیده شد که بار دیگر توانسته در برابر مداخله خارجی مقاومت کند.
ادبیات بینالمللی درباره ایران هم نکته قلم افتادهای را نشان داد: اینکه این نظام چقدر منعطف است و چگونه در برابر چالشها از خود پذیرش نشان میدهد. اینکه چگونه یاد میگیرد، چگونه سازگاری پیدا میکند و چگونه شوکهای دریافتی را در روایتِ ماندگاری و مقاومت خود جا میدهد. حملات اسرائیل این سیستم را نابود نکرد، تقویتش کرد.
با حمله به ایران، گفتمان مقاومت جمهوری اسلامی نه با ایدئولوژی بلکه توسط رویدادها و واقعیتها مورد تأیید قرار گرفت.
این لحظه به زمانی برای تحکیم روایت مقاومت در ایران تبدیل شده است. زیرا اگر دشمنی که میخواهد بر ایران مسلط شود، از همه طرف کشور را احاطه شده باشد، مقاومت، موشکها و پهپادهای تولید داخل، تنها امید ایران برای بقا است و تنها نهادهایی هم که قادر به انجام این مقاومت دفاعی میباشند، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران هستند.
چنین چیزی، یک میراث مهم برای آینده ایران است. آینده در چارچوب حملات ژوئن تعیین خواهد شد. جایی که دکترین مقاومت نه با ایدئولوژی، بلکه توسط رویدادها و وقایع مورد تأیید قرار گرفت.
حالا مقاومت دیگر در انحصار جمهوری اسلامی و وفاداران به او نیست. اکنون فریادی برای دفاعی از میهن است که از مرزهای اجتماعی و سیاسی فراتر رفته است. قدرتِ این روایت آنجا است که دارد توسط افرادی تکرار میشود که در گذشته به آن بدبین بودند ولی حالا با رویدادهای میدانی به مشروعیت آن پی بردهاند.
مهمترین تغییری که این جنگ رقم زد، تغییر یک نسل بود.
این حملات همچنین نگاه ایرانیان به خود را تغییر داد. شاید مهمترین تغییر، تغییر نسلی باشد. نسلی که با اینترنت، رسانههای غربی و دیدگاههای متمایل به غرب بزرگ شده بود، حالا مشروعیت نظم جهانی که با اعتقاد به آن بزرگ شده بود، زیر سوال میبرد. شعارهایی که قبلا در ایران به عنوان پروپاگاندا رد میشد حالا دارد به عنوان واقعگرایی تفسیر میشود. اگر این تغییر ادامه یابد، سیاست داخلی و منطقهای ایران را برای چند دهه آینده شکل خواهد داد.
این تغییر ممکن است بیش از هر موفقیت یا شکست تاکتیکی در جنگ، ماندگارترین اثر را به دنبال داشته باشد. سالیان سال بود که ایرانیها سوال میکردند که اصلا چرا کشورشان به برنامه موشکی، نیروهای منطقهای یا دکترین مقاومت نظامی نیاز دارد. اما حالا سوال آنها این است که چگونه میتوان همه این دفاعها را قویتر کرد تا ایران مستقل و مقتدر باقی بماند.
#برای_نسل_جوان
#لبیک_یا_امام_خامنهای
#ققنوس_آتشین
🌐 @ghoghnuos13
─┅═ঊঈ🔥🦅🦅ঊঈ═┅─