بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز پنجشنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۲/۱۲/۲۴ شرح خطبه ۱۷۸- آیت الله مکارم ،دشتی،لاهیجی خطبه ۱۷۷- ابن میثم، فیض الاسلام، زمانی خطبه ۱۷۸ (بخش اول) شناخت خدا و رسول او پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 6، ص: 624-615 💢خداوند را هيچ كارى از كار ديگر باز ندارد. زمان دگرگونش نكند و مكان را گنجاى او نباشد. زبانها از وصفش ناتوان اند. شماره قطره هاى آب و شمار ستارگان آسمان و ذرات خاك را كه باد به هوا برمى دارد، مى داند. و رفتن مورى بر سنگى صاف و خوابگاه مورى در شبى تاريك بر او پوشيده نيست. افتادن برگهاى درختان و بسته شدن و باز شدن آهسته پلكها را مى داند. 💢شهادت مى دهم كه جز الله خدايى نيست. هيچ چيز همتاى او نيست و در او ترديد روا نبود، نه دينش را توان پوشيده داشت و نه آفرينش را انكار توان كرد. شهادت مى دهم، شهادت كسى كه نيتش صادق است و باطنش از هر شائبه مبرّاست و يقينش خالص است و كفّه ترازوى عملش به نيكى سنگين است. 💢شهادت مى دهم كه محمد (صلى الله عليه و آله) بنده او و پيامبر اوست كه از ميان همه آفريدگانش برگزيد و براى شرح حقايق دينش، اختيار كرد و به گراميترين كراماتش مخصوص گردانيد و براى رسانيدن پيامهاى نيكو انتخاب نمود. به وجود او نشانه هاى هدايت آشكار شد و ظلمت كورى و گمراهى روشنى گرفت. موفق باشید Sa🌿  

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز جمعه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۲/۱۲/۲۵ شرح خطبه ۱۷۸- آیت الله مکارم ،دشتی،لاهیجی خطبه ۱۷۷- ابن میثم، فیض الاسلام، زمانی خطبه ۱۷۸ (بخش اول) شناخت خدا و رسول او پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 6، ص: 624-615 💢از خطبه هاى امام عليه السلام اين خطبه درباره وحدانيّت خدا و توصيه به تقوا سخن مى گويد. بعضى گفته اند: امام عليه السلام اين خطبه را بعد از قتل عثمان و در آغاز خلافتش ايراد فرموده است. خطبه در يك نگاه: 💢امام عليه السلام در اين خطبه نخست همگان را به صفات خداوند از جمله به علم بى پايان پروردگار نسبت به همه چيز و حتى كوچك ترين امور- همچون عدد قطره هاى باران و ذرات خاك- توجّه مى دهد تا بدانند اعمال آن ها نزد خداوند كاملًا روشن است و چيزى از اسرار درون و برون آن ها بر ذات مقدّسش مخفى نمى ماند. 💢در بخش دوّم گواهى به يگانگى خداوند و نبوّت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى دهد و هر يك را با صفات مناسب و پرمعنايى همراه مى سازد كه به شهادت و گواهى او عمق مى بخشد. 💢در بخش سوّم از فريبندگى دنيا و وعده هاى دروغينش به دنياپرستان سخن مى گويد. 💢و سرانجام در بخش چهارم به همگان هشدار مى دهد كه گناهان، سبب زوال نعمت ها مى شود و هيچ ملتى گرفتار بدبختى نشدند جز به علت گناهانشان و به همين دليل، همگان را به بازنگرى در اعمالشان دعوت مى كند تا از روش هاى ناپسند دست بردارند و با اصلاح سيره عملى خود سعادتمند شوند موفق باشید Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز شنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۲/۱۲/۲۶ شرح خطبه ۱۷۸- آیت الله مکارم ،دشتی،لاهیجی خطبه ۱۷۷- ابن میثم، فیض الاسلام، زمانی خطبه ۱۷۸ (بخش اول) شناخت خدا و رسول او پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 6، ص: 624-615 عظمت خداوند و کرامت پيامبرش: 💢امام(عليه السلام) در آغاز اين خطبه و در عبارات کوتاه و پرمعنايى پنج وصف از اوصاف جمال و جلال او را بيان مى دارد; مى فرمايد: «هيچ کار، خداوند را به خود مشغول نمى سازد (تا از کار ديگرى بازماند) و گذشت زمان، دگرگونى در او ايجاد نمى کند ; مکانى او را در بر نمى گيرد، و هيچ زبانى قادر بر وصف او نيست» (لاَ يَشْغَلُهُ شَأْنٌ، وَ لاَ يُغَيِّرُهُ زَمَانٌ، وَ لاَ يَحْوِيهِ(1) مَکَانٌ، وَ لاَ يَصِفُهُ لِسَانٌ). 💢اين اوصاف چهارگانه همگى از نامتناهى بودن ذات پاک او سرچشمه مى گيرد. کسى که علم و قدرتش محدود است هنگامى که به چيزى مى پردازد و علم و قدرت خود را در راه انجام آن به کار مى گيرد به طور طبيعى از کار ديگر باز مى ماند ; ولى ذات پاک خداوند در يک لحظه به تدبير تمام جهان هستى مى پردازد، راز و نياز بندگان را مى شنود و خواسته هاى آن ها را مى داند و از آن جا که نامحدود است و جامع جميع کمالات است دگرگونى در او راه ندارد ; زيرا دگرگونى ها يا به سوى کمال است يا به سوى نقصان و هيچ کدام در آن ذات نامتناهى راه ندارد. 💢و همچنين مکان، لازمه محدوديت وجود است، آن ذاتى که نامحدود است همه جا حاضر است و در عين حال، نيازى به مکان ندارد. 💢نيز ذات و صفاتش در وصف ما نمى گنجد ; چرا که ما محدوديم و ذات و صفاتش نامحدود و اگر تا پايان عمر از کمالات او سخن بگوييم ناچاريم در پايان کار اعتراف کنيم: 💢مجلس تمام گشت و به آخر رسيد عمر *** ما همچنان در اوّل وصف تو مانده ايم آرى، تنها او مى تواند در وصف و صفات خود را بيان کند ; آن گونه که در حديث آمده است: «لاَ أَبْلُغُ مَدْحَکَ وَ الثَّنَاءَ عَلَيْکَ أَنْتَ کَمَا اثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِکَ; من هرگز نمى توانم به مرحله مدح و ثناى تو برسم تو همان گونه هستى که خودت ثناى خويش را گفته اى».(1) پی نوشت: 1. «يحوى» از ماده «حوايه» (بر وزن شفاعت) به معناى احاطه و استيلا بر چيزى است. موفق باشید Sa🌿

بسم الله الرحمن الرحیم 🔸سهم روز یکشنبه🔸 موضوع: شرح نهج البلاغه ۱۴۰۲/۱۲/۲۷ شرح خطبه ۱۷۸- آیت الله مکارم ،دشتی،لاهیجی خطبه ۱۷۷- ابن میثم، فیض الاسلام، زمانی خطبه ۱۷۸ (بخش اول) شناخت خدا و رسول او پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 6، ص: 624-615 💢سپس به شرح جالبى از پنجمين وصف يعنى علم نامحدود او مى پردازد و ضمن اين که آگاهى او را بر همه چيز بيان مى کند، انگشت روى هفت موضوع که کاملا از نظر ديگران پنهان است مى گذارد و بر علم و آگاهى خدا نسبت به آن ها تأکيد مى کند و مى فرمايد: «نه تعداد قطره هاى آب ها بر او پنهان مى ماند، نه عدد ستارگان آسمان، نه شماره ذرات خاک که همراه بادها در هوا به پرواز در مى آيد; نه حرکات مورچگان بر سنگ هاى سخت و نه استراحت گاه مورچه هاى ريز در شب هاى تار، و نيز از محل ريزش برگ ها و حرکات پنهان چشم ها آگاه است» (وَ لاَ يَعْزُبُ(2) عَنْهُ عَدَدُ قَطْرِ الْمَاءِ وَ لاَ نُجُومِ السَّمَاءِ، وَ لاَ سَوَافِي(3) الرِّيحِ فِي الْهَوَاءِ، وَ لاَ دَبِيبُ(4) النَّمْلِ عَلَى الصَّفَا(5)، وَ لاَ مَقِيلُ(6) الذَّرِّ(7) فِي اللَّيْلَةِ الظَّلْمَاءِ. يَعْلَمُ مَسَاقِطَ الاَْوْرَاقِ، وَ خَفِيَّ طَرْفِ(8) الاَْحْدَاقِ). 2. اين بخش از مناجاتى است که پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) در دل شب به هنگام سجده بيان مى فرمود. اصول کافى، جلد 3، صفحه 324 (حديث 12). 3. «يعزب» از ماده «عزوب» (بر وزن غروب) به معناى دورشدن و پنهان گشتن است. و به همين مناسبت به مردان و يا زنانى که همسر ندارند و يا از همسر خود دورند «عزب» گفته مى شود. 4. «سوافى» جمع «سافيه» به معناى تندباد است.    5. «دبيب» به معناى راه رفتن آهسته است. 6. «صفا» جمع «صفاة» (بر وزن وفا) به معناى تخته سنگ صاف است. 7. «مقيل» از ماده «قيلوله» به معناى خواب نيم روز گرفته و چون «مقيل» اسم مکان است، به معناى محل استراحت و خواب در ميان روز مى باشد. 8. «طرف» به معناى پلک چشم و گاه به معناى نگاه کردن و به هم زدن پلک ها نيز مى آيد. موفق باشید Sa🌿