بسمه تعالی با عرض سلام و تهیت حضور همکاران گرامی به اطلاع میرساند مرحله سراسری و نهایی چهل و دومین دوره مسابقات قرآن کریم کارکنان از ۲۴ دی ماه برگزار و۲۳ دی متسابقین عزیز پذیرش خواهندشد و نامه مربوطه در مورخه ۱۳ دی ماه از طریق سامانه ارسال گردیده لذا خواهشمند است ضمن پیگیری و اجرای مفاد نامه فوق موارد ذیل مد نظر قرار گیرد ۱-نسبت به اعزام و حضور به موقع متسابقین در محل مسابقات اهتمام و تاکید گردد ۲-نسبت پرداخت هزینه سفر و صدور برگ ماموریت اقدام گردد ۳-از غیبت متسابقین با هر عنوانی با رفع موانع و تدبیر شایسته جلوگیری به عمل آید ۴-نسبت به شناسایی و معرفی چهره های قرآنی جدیدالورد و توانمند به ویژه در میان کارکنان وظیفه و در مراکز آموزشی تا روز شنبه اقدام گردد با تشکر مرکز قرآن عترت و نماز

گزارش خبری برنامه در شهر از آیین افتتاح پروژه 212 واحدی منازل سازمانی مهر ولایت 4 تهران با حضور سردار سرلشکر باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، امیر سرلشکر موسوی فرمانده کل ارتش و امیر سرتیپ حیدری، فرمانده نیروی زمینی از شبکه سراسری پنج سیما.

🔸️بخشی از رزم نیروی زمینی ارتش در شرایط سخت آب و هوایی در رزمایش مشترک ذوالفقار ۱۴۰۱ امیر کیومرث حیدری، فرمانده نیرو زمینی ارتش: ‌‌‌🔺️‌‌از برنامه‌هایی که ما به عنوان نیرو متحرک و هجومی قابلیت تحرک در شرایط جوی و زمانی مختلف است ‌‌🔺️‌‌امروز نیروی زمینی در پیچیده‌ترین شرایط توانست این قابلیت را به منصه ظهر برساند ‌#نسل_سرافراز 💠کانال خبری نزاجا 📡 @Zolfagharnezaja instagram.com/Zolfagharnezaja

🔰 دغدغه‌های #حاج_قاسم! ♨️ دغدغه چهارم: دغدغه ولایت ⭕️ بخش اول 💢 پنجمین کاری که دغدغه حاج قاسم بود دغدغۀ ولایت بود. حجت الاسلام کیاسری می‌گوید: مراسم دانش آموختگی دانشگاه امام حسین عالی بود. فرماندهان نظامی ایستاده بودند. حضرت آقا از پله‌ها رفتند بالا و روی جایگاه آمدند. فرماندهان، فرمانده کل قوا را که دیدند احترام نظامی گذاشتند. احترام حاجی اما جور دیگر بود و با همه فرق داشت. یک دست به احترام معمول نظامی کنار سر گذاشته بود، یک دست هم روی سینه. می‌دانستم هیچ کار حاجی بی‌حکمت نیست. پرسیدم: «حاجی عرف نظامی اینه که برای احترام دست رو کنار سر میذارن. این دست که روی سینه گذاشتی دیگه قضیه‌اش چیه؟» گفت: «حس کردم آقا نگرانه. دست گذاشتم روی سینه‌م تا بگم حاج قاسم فدات بشه آقای من.» این دغدغۀ ولایت بود. 🔹در جایی دیگر ابراهیم شهریاری روایت می‌کند: نشان ذوالفقار؛ نشانی که کسی بعد انقلاب در ایران نگرفته بود. شنیدن خاطره از زبان خودش حلاوت دیگری داشت: «از دفتر آقا تماس گرفتند: آقا فرمودند تشریف بیارید، کارتون دارم، با لباس نظامی هم بیایید. شصتم خبردار شد که برای چی می‌خوان برم. یک سال پیش هم صحبتش شده بود و طفره رفته بودم. این بار هم بهانه آوردم که میخوام برم سوریه، فرصت ندارم. دوباره از دفتر تماس گرفتند گفتند: «بیایید حتما هم با لباس نظامی باشید.» گفتم: «به یک شرط قبول می‌کنم؛ سلام خدمت آقا برسونید و بگید قبل از این کار، می‌خوام چند دقیقه باهاشون صحبت کنم.» گفتگوی دونفره شان را هم شرح داد: «به آقا گفتم: شما که برای جمهوری اسلامی بیشتر زحمت کشیدید، خودتان را فدا کردید، چه کارهای بزرگی کردید، چه کسی برای شما نکوداشت گرفته که حالا شما می‌خواهید برای من بگیرید. از شما میخواهم این مدال را به من ندهید. حضرت آقا دوباره فرمودند: «من می‌خواهم این مدال را بگیرید.» توی عمرم روی حرفشون نه نیاورده بودم، قبول کردم؛ «فقط به شرطی که تا زنده هستم این مدال رو به لباسم نزنم.» ♦️ خیلی‌ها تلاش می‌کردند که بین حاج قاسم و آقا اختلاف بیفتد. می‌رفتند پیش حاج قاسم و یک چیزهایی می‌گفتند که بالآخره یک چیزی بگوید. یوسف افضلی از همرزمان شهید می‌گوید: چند دقیقه یک روند گفته بود و حاجی فقط شنیده بود. لبّ کلامش این بوده که: «حاجی! شما این قدر زحمت می‌کشید، اما قدرتون رو نمیدونن...» وقتی ساکت شد، حاجی در جواب گفته: «شما چرا ناراحتی؟ من یه سربازم، نهایتش میگن برو جای دیگه نگهبانی بده، من هم میگم چشم. اینکه ناراحتی نداره.» یک عمر خودش را سرباز می‌دانست؛ سرباز ولایت، سرباز مردم، سرباز سپاه، سرباز نظام و سرباز این مرزوبوم. دلش می‌خواست با همین نام هم در تاریخ بماند. 🔻 توی وصیت نامه‌اش نوشته بود: «همسرم من جای قبرم را در حرم شهدای کرمان مشخص کرده ام، محمود می‌داند. قبر من ساده باشد مثل دوستان شهیدم. بر آن کلمه سرباز قاسم سلیمانی بنویسید نه عبارت‌های عنوان دار.»

🔰 دغدغه‌های #حاج_قاسم! ♨️ دغدغه چهارم: دغدغه ولایت ⭕️ بخش دوم 💢 در یکی از سخنرانی‌هایش گفت: «والله والله والله یکی از مهم‌ترین شئون عاقبت‌بخیری رابطۀ قلبی و دلی شما با این حکیم فرزانه است که امروز سکان‌دار این کشور است.» کسی که بسیاری از کشورها را رفته و همه جا را دیده و از لحاظ معنوی در اوج معنویت است. سه بار قسم جلاله می‌خورد که مهم‌ترین شأن عاقبت به خیری ایستادگی پای این شخص است. این می‌شود دغدغۀ ولایت. شما وصیت‌نامه حاج قاسم را ببینید؛ اولش، وسطش و آخرش، همه‌اش دغدغۀ ولایت فقیه است. ♦️ در همان ابتدای وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خداوندا ! تو را شکرگزارم که پس از عبد صالحت خمینی عزیز، مرا در مسیر عبد صالح دیگری که مظلومیتش اعظم است بر صالحیتش، مردی که حکیم امروز اسلام و تشیّع و ایران و جهان سیاسی اسلام است، خامنه‌ای عزیز -که جانم فدای جان او باد- قرار دادی.» و کمی می‌آید جلوتر: «نکته‌ای کوتاه خطاب به سیاسیون کشور دارم: چه آنهایی [که] اصلاح‌طلب خود را می‌نامند و چه آنهایی که اصولگرا. آنچه پیوسته در رنج بودم این‌که عموماً ما در دو مقطع، خدا و قرآن و ارزش‌ها را فراموش می‌کنیم، بلکه فدا می‌کنیم.» همین‌گونه ادامه می‌دهد و می‌گوید چندتا نصیحت دارم: «اول آنها، اعتقاد عملی به ولایت فقیه است؛ یعنی این که نصیحت او را بشنوید، با جان و دل به توصیه و تذکرات او به‌عنوان طبیب حقیقی شرعی و علمی، عمل کنید. کسی که در جمهوری اسلامی می‌خواهد مسئولیتی را احراز کند، شرط اساسی آن [این است که] اعتقاد حقیقی و عمل به ولایت فقیه داشته باشد. من نه می‌گویم ولایت تنوری و نه می‌گویم ولایت قانونی؛ هیچ یک از این دو، مشکل وحدت را حل نمی‌کند؛ ولایت قانونی، خاصّ عامه مردم اعم از مسلم و غیرمسلمان است، اما ولایت عملی مخصوص مسئولین است که می‌خواهند بار مهم کشور را بر دوش بگیرند، آن هم کشور اسلامی با این همه شهید!» 🔻 باز دوباره خطاب به مراجع: «سخنی کوتاه از یک سرباز 40ساله در میدان، به علمای عظیم‌الشأن و مراجع گران‌قدر که موجب روشنایی جامعه و سبب زدودن تاریکی مراجع عظام تقلید؛ سربازتان از یک برج دیده‌بانی دید که اگر این نظام آسیب ببیند، دین و آنچه از ارزش‌های آن [که] شما در حوزه‌ها استخوان خُرد کرده‌اید و زحمت کشیده‌اید، از بین می‌رود. این دوره‌ها با همه دوره‌ها متفاوت است، این بار اگر مسلّط شدند، از اسلام چیزی باقی‌نمی‌ماند. راه صحیح، حمایت بدون هرگونه ملاحظه از انقلاب، جمهوری اسلامی و ولی فقیه است. نباید در حوادث، دیگران شما را که امید اسلام هستید به ملاحظه بیندازند. همه شما امام را دوست داشتید و معتقد به راه او بودید. راه امام مبارزه با آمریکا و حمایت از جمهوری اسلامی و مسلمانان تحت ستم استکبار، تحت پرچم ولی فقیه است.» 🔺 و همین‌گونه وصیت‌نامه را ادامه می‌دهد و می‌رسد به این‌جا: «حق واضح است؛ جمهوری اسلامی و ارزش‌ها و ولایت فقیه میراث امام خمینی (رحمة الله علیه) هستند و می‌بایست مورد حمایت جدی قرار گیرند. من حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای را خیلی مظلوم و تنها می‌بینم. او نیازمند همراهی و کمک شماست و شما حضرات با بیانتان و دیدارهای‌تان و حمایت‌های‌تان با ایشان می‌بایست جامعه را جهت دهید. اگر این انقلاب آسیب دید، حتی زمان شاه ملعون هم نخواهد بود، بلکه سعی استکبار بر الحادگری محض و انحراف عمیق غیر قابل برگشت خواهد بود. دست مبارکتان را می‌بوسم و عذرخواهی می‌کنم از این بیان، اما دوست داشتم در شرف‌یابی‌های حضوری به محضرتان عرض کنم که توفیق حاصل نشد. سربازتان و دست‌بوستان.» 🔹 و همین گونه ادامه میدهد؛ یعنی شما هر بند از وصیت‌نامه حاج قاسم را ببینید یک دغدغه وجود دارد به نام ولی فقیه. من تعجب می‌کنم چگونه کسی می‌تواند حاج قاسم سلیمانی را دوست داشته‌باشد اما با آقا زاویه داشته‌باشد. مگر چنین چیزی امکان دارد؟ مگر چنین چیزی می‌شود؟ بعضی‌ها به عقاید حاج‌قاسم کار ندارند، خوش‌شان نمی‌آید. ما باید بتوانیم این افراد را که فقط همین جوری خوشش می‌آید به عنوان یک کسی که شجاع است بتوانیم سطح او را ارتقا دهیم. از سطح دوست‌داشتن فردی به دوست‌داشتن یک مکتبی به نام «مکتب سلیمانی.» این حاج قاسم یک مکتب بود آقا فرمودند حاج قاسم شخص نبود، مکتب بود.

🔺‏خیلی‌ها فکر می‌کنند صحبت های امروز رهبری در مورد حجاب جدید است درحالی که این صحبت ها بارها توسط ایشان بیان شده: 1. وجوب رعایت حجاب در جامعه 2. زنان کم حجاب بی‌دین و ضدانقلاب نیستند بلکه فرزندان ما هستند

یک نفر رو مثل آقای خامنه ای پیدا نمیکنید..

✋ زن؛ زندگی؛ آزادی از نگاه عربستان سعودی 🔺ثبت نسبت کنیزی برای همسر کریس رونالدو در کارت اقامت وی در عربستان! 🔹عربستان بعلت عدم ازدواج رسمی رونالدو با جورجینا، نسبت او با رونالدو را "ملک یمین" ثبت کرده یعنی کنیز ⬅️ منتظر ماله کشی شبکه سعودی اینترنشنال در این باره هستیم

صحبت های قبل از اعدام قاتل شهید علی محمدی دانشمند هسته ای جمهوری اسلامی ایران

🎥صبر مردم متدین هم حدی دارد ⏪اگر تکلیف حجاب را مشخص نکنید به زودی جنگ مردم با مردم در پیش خواهیم داشت 🎙حجت‌الاسلام مهدوی‌ارفع

نوحه خوانی حاج محمود کریمی #یاام_البنین @saelin_ir

در ۱۶ دی روز تکریم مادران و همسران شهدا یادی کنیم از مادران شهید هوشنگ مرتضوی و محمدصادق رضایی که بعد از سال‌ها با بوسیدن و در آغوش گرفتن چند تکه استخوان آرام شدند... مادرانی که سالها بشقاب اضافه بر سر سفره گذاشتند و همیشه گوش به زنگ‌ و چشم به در بودند