🔶نکاتی درباره ادعای احیای برجام در اسفند ۹۹ ✅ درباره اظهارنظر اخیر آقای ‎روحانی که گفتند در اسفند ۹۹ امکان احیای ‎برجام و رفع تحریم‌ها وجود داشت چند سوال ساده و روشن وجود دارد: ✅ آیا صرف احیای برجام بدون اینکه انتفاع اقتصادی ملت‌ ایران در آن تضمین شده باشد، ارزشی دارد؟ آیا متن و توافقی که آقای روحانی مدعی آن است در اسفند۹۹ دست یافتنی بود اما نگذاشتند، در آن انتفاع اقتصادی ایران ضمانت شده بود؟ پاسخ:هرگز ✅ ‏آیا اینک برای ما نباید مهم باشد تا به گونه‌ای متن توافق تهیه شود که لااقل ریسک خروج از ‎برجام افزایش پیدا کند و رؤسای جمهور ‎آمریکا آن کاری نکنند که ترامپ به آسانی کرد؟ آیا در متن اسفند۹۹ دولت روحانی، افزایش ریسک خروج از توافق برای طرفهای‌ دیگر و مخصوصا آمریکا تضمین شده بود؟ پاسخ: خیر ✅ اینکه نهاد عالی امنیت ملی تا پیش از شهریور ۱۴۰۱ به دولت ‎رئیسی نیز_بدون تحقق انتفاع اقتصادی_ اجازه موافقت با متن توافق هسته‌ای را نداده است، معنایش آن است که منطق این مخالفت ها ماهیت ‎منافع ملی دارد و نه موضوعات جناحی و حزبی. ✅ ‏درشهریور ۱۴۰۱ ‎ایران با در نظر گرفتن منافع اقتصادی کشور، چارچوب متن احیای برجام را قابل دفاع دیده و آمادگی خود را برای احیای ‎برجام اعلام کرد. اما طرف آمریکایی نخست بخاطر انتخابات مجلس رژیم صهیونیستی و میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا وسپس امید بستن به ‎اغتشاشات داخلی در ایران برای کسب امتیاز بیشتر، موافقت با توافق را به تأخیر انداخته است. #عزیز_غضنفری #امام_خامنه_ای #ظهور #جان_فدا #تمدن_اسلامی ╔══💠❄️  🆔 @ahlolbasar1913 🆔https://rubika.ir/ahlolbasar1913 ╚══💠❄️

🔰 حرف روز 📍خسارات دیپلماسی التماسی جدای از آنکه بخواهیم درباره خوب و بد بودن برخی رفتارها در عرصه سیاست خارجی هرگونه قضاوتی داشته باشیم، آنچه برای منافع ملی یک کشور به مراتب ضرر و زیان آن بیشتر است، نمایاندن ضعف‌ها و کاستی‌ها در عرصه سیاست خارجی است. تعجب و تأسف‌ اما زمانی است که از تجربه‌های تلخ روابط خارجی عبرت گرفته نشود و برخی بخواهند رندانه رفتارهای به غایت خسارت‌آمیز خود را در جلوی افکار عمومی بیارآیند. رهبر معظم انقلاب مدتی قبل در مقابل سیاست خارجی مبتنی بر «عزت»، از هزینه‌ساز بودن «دیپلماسی‌ التماسی» سخن گفتند. دیپلماسی التماسی یعنی به جای آنکه در متن توافق هسته‌ای سازوکارهای واقعی و بازدارنده برای اجرای تضامین فراهم شود، در دی‌ماه 1394 معتقد باشید «امضای کری تضمین است»، اما در 16 خرداد 1402 در دیدگاهی متناقض بگویید: «هرکس بگوید در روابط بین‌الملل می‌توان تضمین گرفت، عوام است»! دیپلماسی التماسی یعنی مسئول دستگاه سیاست خارجی بعد از فروکش کردن هیجانات و احساساتش، در مهر 1400 ادعا کند: «من در مجلس گفتم در برجام کلمه «تعلیق» وجود ندارد؛ اشتباه از من بود! دیپلماسی التماسی یعنی مسئول دیپلماسی کشور دست به عمل فاجعه‌آمیز بزند و ذلیلانه در شورای روابط‌ـ خارجی آمریکا بگوید مذاکرات هسته‌ای تأثیر مستقیم بر مسائل داخلی ایران خواهد داشت و در صورت شکست مذاکرات، شرکای غرب در ایران انتخابات مجلس آینده را به جریان غرب‌ستیز واگذار خواهند کرد و سپس ناچار باشد برای اثبات این دیدگاه خود به نتایج شکست مذاکرات در سال 2005 استناد کند تا به طرف مقابل بفهماند به سود غربی‌هاست که او و دوستانش در ایران را تقویت کنند! دیپلماسی التماسی یعنی اردیبهشت 1392 (یک ماه مانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری) در جمع دانشجویان صنعتی شریف گفته شود: «اروپایی‌ها آقا اجازه هستند و آمریکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحت‌تر است». اما در اردیبهشت سال 1397 و پس از خروج آمریکا از برجام، «کدخدای سال 1392» به «موجود مزاحم سال 1397» تبدیل شود و مقام مسئول از نجابت مردم ایران شرم نکند و بگوید: «خوشحال هستم که یک موجود مزاحم از برجام خارج شده است!» اما خطرناک‌تر از «دیپلماسی التماسی» برای منافع ملی «واکنش‌های انفعالی» در مقابل چنین رفتارهایی است. این واکنش‌ها نیز لزوما از سنخ امنیتی و قضایی نیست؛ بلکه مهم‌تر از آن، بی‌تفاوتی افکار عمومی و تعصبات نابه‌جای برخی احزاب و چهره‌های سیاسی است، اگر نخواهند از تجربیات تلخ دیپلماسی التماسی عبرت بیاموزند؛ چرا که در این صورت ملت ایران ناچار به تکرار تجربه مجدد و زیانبار آن خواهد بود. ✍️ #عزیز_غضنفری

🔰 حرف روز 💢 این بار «شنبه»! این یک اشکال اساسی است که بر سر هر چیزی جامعه به سمت دو قطبی شدن میل پیدا می‌کند. فنی‌ترین و تخصصی‌ترین پدیده‌ها و موضوعات در اندک زمانی رنگ و بوی سیاسی به خود می‌گیرد و دیری نمی‌پاید که افکار عمومی را درگیر خودش می‌کند و جریان موافق و مخالف در سطوح گوناگون اجتماعی پدید می‌آید. این وضعیت اجتماعی که نام آسیب بر آن نهاده شد، به جز ترویج آگاهی‌های صحیح و اصولی معطوف به هدایت در میان مردم است، که همه وظیفه داریم نسبت به انجام آن اهتمام و دغدغه داشته باشیم. آنچه نهی می‌شود قرار گرفتن مردم در مقابل یکدیگر بر سر یک موضوع و اتفاق است. بازیگر و قطب سوم، دو قطبی‌سازی در میان مردم، جریان بدخواه ملت ایران است. همو که برای اختلال در کار و زندگی مردم هر کاری از دستش برآید انجام می‌دهد، اما در شرایطی که نشانه‌های قطب‌بندی و غیریت‌سازی در جامعه آشکار می‌شود، بلافاصله وارد ماجرا می‌شود و با طرفداری از یک طرف ماجرا، بر دامنه و عمق اختلاف پدید آمده می‌افزاید. در این سال‌های سپری شده، مسائل و رخدادهایی که نیاز بود از حیث کارشناسی و فنی، اطراف و ابعاد آن تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری شود، اما در سطح افکار عمومی و در بستر رسانه‌ها بر سر آن غیریت‌سازی و گاه نفرت‌پراکنی انجام شده، یکی دو تا نبوده است که هر یک تا مدت‌ها تمرکز را از مسائل اصلی و مهم به سمت موضوعات حاشیه‌ای و غیرضروری سوق داده است. 🔸برای نمونه، موضوع پذیرش یا عدم پذیرش برجام در چارچوب منافع ملی است. همه مردم نیز حق دارند درباره اطراف و ابعاد آن آگاهی کسب کنند؛ اما اینکه کار به گونه‌ای پیش برود که مردم بر سر آن دچار دودستگی و اختلاف شوند، حتماً امری به ضرر کشور است. 🔸مراعات حجاب موضوعی شرعی و قانونی است و لازم است در این زمینه هم روشن‌گری صورت گیرد و هم برای صیانت از حریم اخلاقی جامعه اقدامات متناسب طراحی و اجرا شود؛ اما هرگز نباید کار به روشی دنبال شود که مردم درباره حجاب، دچار تفرقه و اختلاف شده و میان آنها تنفر تولید شود. 🔸یا این روزها بحث تعطیلی شنبه، بخش‌هایی از جامعه را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. تجربه پیشین به ما می‌گوید که اگر غفلت صورت بگیرد، به‌زودی این موضوع که در ذات خود یک پدیده فنی با ابعاد فرهنگی است، به یک مناقشه سیاسی بی‌حاصل و اعصاب خوردکن در جامعه تبدیل خواهد شد. خردمندان جامعه باید بکوشند تا استمرار خطای گذشته در همین نقطه متوقف شود و ثبات و آرامش روانی جامعه دستخوش تلاطم نشود. ✍️ #عزیز_غضنفری ╔══💠❄️ 🆔 @gofteman20 🆔 @r_pishraft_hamedan ╚══💠❄️