«دیپلماسی عاقلانه» اگر #مثل_ابراهیم را انتخاب نکنیم، دوباره به موضع ضعف در دنیا خواهیم رفت! @Gofteman_Hekmat

هیچ جای دنیا مولفه های قدرت را تفکیک نمیکنند. قدرت، برآمده از فرهنگ، اقتصاد، قدرت نظامی، قدرت بین المللی، قدرت دیپلماسی و فضای اجتماعی است و همه این موارد، مولفه های قدرت در یک جامعه هستند. نخ تسبیح همه این مؤلفه ها در جمهوری اسلامی ایران، ولایت است و باید باور به هماهنگی اینها وجود داشته باشد تا بتوانند با یکدیگر هم افزایی کنند و قدرت واقعی کشور نشان داده شود. متأسفانه در دوره حکمرانی قبلی کشور نوعی تلقی از تفکیک این مؤلفه ها از یکدیگر به وجود آمد و نه تنها اینها را از هم جدا میدانستند بلکه روبه روی یکدیگر قرار دادند. در حالی که در کشوری مثل آمریکا هیچ وقت پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا مقابل هم نیستند و جهت گیری حرفشان یکی است. این اشکال در دیپلماسی ما موجب شد که هم دنیا تصویری واقعی از ما پیدا نکند و هم برخی کشورها فکر کنند که اگر به ما فشار بیاورند، نتیجه خواهد داد. کمی قبل از انتخابات سال ۱۴۰۰ بحث دوگانه میدان و دیپلماسی را داشتیم و آنها می خواستند با این شعار فضای خاصی را بر جامعه حاکم کنند تا رأی بگیرند و تحمیل حضورشان را تداوم ببخشند. اما دولت سیزدهم هیچ یک از الزامات کار سیاسی و دیپلماتیک را تعطیل نکرد. ابزار اصلی در دیپلماسی مذاکره است و دولت سیزدهم هرگز میز مذاکره را ترک نکرد. ✏️ نقل از دکتر منوچهر متکی @Gofteman_Hekmat

صمد بهرنگی؛ مسلمان یا کمونیست؟! @Gofteman_Hekmat

سرهنگ مهدی نوروزی از همافران نیروی هوایی که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی استاد زبان انگلیسی‌ آیت‌آلله خامنه‌ای بود و به صورت خصوصی برای ایشان تدریس می‌کرد در کتاب «همافر» خاطره‌ای خواندنی نقل می‌کند. او نقل می‌کند: «در یکی از جلسات وسط درس حدود 10دقیقه وقت صرف چای و صحبت متفرقه بود که بخشی از سوالات خود را مطرح کردم: حاج آقا نظر شما درباره صمد بهرنگی و کتاب‌هاش چیه؟ می‌گن کمونیست بوده!؟» آیت الله خامنه‌ای فرمودند: «آقای بهرنگی آدم مسلمونی بود. خب روش چپی‌ها اینه که هر مبارزی را به لطایف الحیلی به خودشون بچسبونن. صمد مسلمون بود اما اونها تلاششون اینه که صمد را کمونیست معرفی کنن». «برچسب زنی» یکی از روش های پروپاگاندا برای ایجاد نزاع در جامعه است و همچنین از رهبران اجتماعی، «دیدِ انسجام بخش به جامعه» را می‌زداید. پروپاگاندا با برچسب زنی و در واقع تلاش کم و البته سیستماتیک، باورها و نگرش‌ها را به سمت هدف مطلوب خود تغییر می‌دهد و در ایام انتخابات نیز این پروپاگاندای رسانه‌ای نمود بیشتری پیدا می‌کند. @Gofteman_Hekmat

تکرار خطا دوباره ما را نسزد... باید ببالیم به این مردم؛ که فرق بین شیفتگان قدرت و عاشقان خدمت را به خوبی می‌دانند‌. #مثل_ابراهیم @Gofteman_Hekmat

اولین کارگاه آموزشی آنلاین گفتمان حکمت با موضوع: جبهه ی انقلاب و‌ کنشگری در فضای سایبر شناختی برگزار شد که کلیپ تدوین شده ی اون در دسترس شماست. @Gofteman_Hekmat

هیچگاه نمی‌توانید یک اشتباه را دو بار مرتکب شوید، چون بار دوم دیگر اشتباه نیست، انتخاب است. #مثل_ابراهیم #به_عقب_برنمیگردیم @Gofteman_Hekmat

مردم با انتخاب گزینه ی اصلح، ادامه تاریخ ایران را پر افتخار تر و پر غرور تر خواهند نوشت. #ایران_قوی #مثل_ابراهیم #انتخابات #انتخاب_اصلح @Gofteman_Hekmat

« انتخابات و خدمات متقابل ایران و آذربایجان » @Gofteman_Hekmat

انتخابات یک امر ملی است و نباید در روایت‌مان از امر ملی باعث سرکوب بخشی از جامعه و یا یک قومیت خاص شویم. در تفسیر و تحقق امر ملی، «گردآوری بخش بزرگی از جامعه» می‌تواند مؤلفه مهمی باشد. حضور پرشور هموطنان ترک زبان در انتخابات را باید از جنبه خدمات متقابل اسلام، ایران و آذربایجان تحلیل کرد. همچنان که سابقا نیز آذربایجان در عصر شاه اسماعیل اول صفوی، توانست به اتحاد ملی و همبستگی ملی ایرانیان و اعتلای تشیع کمک کند و یا در پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 نقش اساسی ایفا کند و برای اعتلای ایران و ایرانی پیشقدم شود. امر ملی و امر سیاسی در پرتو همبستگی ماست! نباید اجازه دهیم بدخواهان ایران، خدشه‌ای به امر ملی و اتحاد و همبستگی ما وارد کنند. چنانکه رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی نیز در بخشی از پیام خودشان به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم فرمودند: «اینجانب با تبریک به ملت و به رئیس جمهور منتخب و به همه‌ی فعالان این صحنه‌ی حساس مخصوصاً جوانان پرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادی و معنوی کشور تلاش کند.» @Gofteman_Hekmat

رئیس جمهورِ تُرک در آیینه تاریخ! در 18 تیر 1363 و در چنین روزی، رئیس جمهورِ تُرکِ ایران اسلامی، برای اعتلای ایران و استقلال ایران یک سخنرانی مهم انجام داد! آیت الله خامنه‌ای رئیس جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد: «اینکه ناوگان آمریکا از آن‌ سوی آبها وارد خلیج فارس شود و بگوید که کسی نباید از این مرزها جلوتر بیاید این یک فرهنگ استعماری است و ما آن را قبول نداریم. ما نمی‌توانیم تحمل کنیم که یک نیروی قلدر از آن سوی جهان به اینجا بیاید و بگوید که ما برای حفظ منافع خود آمده‌ایم. پس ما در اینجا چه هستیم که منافعمان بیشتر از شما در معرض خطر قرار دارد؟» آقای خامنه‌ای گفت: «کشورهای ساکن در منطقه خلیج فارس و ملت‌های منطقه نباید اجازه دهند که کسانی با قلدری با آنها به زور بگویند.» و اینگونه بود که ایران به قدرت امروز در منطقه و جهان رسیده است. منبع: روزنامه اطلاعات، 19 تیر ۱۳۶۳، ش 17345، ص 1 - 3. @Gofteman_Hekmat

کدام شهیدِ سُنّی مذهب در کربلا امام حسین(ع) را یاری کرد؟ @Gofteman_Hekmat

همه‌ی یاران سیدالشهدا(ع) که در کربلا به شهادت رسیدند، شیعه نبودند! هرچند اکثر قاطع آنان از شیعیان بودند، اما شماری از غیر شیعیان هم در میان آنان دیده میشود. یکی از آن افراد «حر بن یزید ریاحی» است. او نه تنها شیعه نبود که حتی یزید را امام خود دانسته و راه را بر امام حسین(ع) بست. او با احتجاجات امام(ع) فهمید که اَشراف کوفه چه خیانتی کرده‌اند. لذا متحول شد و چون بهره‌ای از جوانمردی داشت، مقابله با فرزند رسول خدا که مظلوم واقع شده است را روا ندانست و به یاری امام حسین (ع) آمد. در برخی منابع اشاره شده که حر بن یزید ریاحی به امام حسین (ع) عرض کرد؛ «چون من نخستین کسی بودم که راه را بر تو بستم، اجازه فرما تا اوّلین شهید راه تو من باشم، شاید فرداى قیامت از افرادى باشم که با جدّت محمّد (ص) مصافحه مى ‏کنند» [که مقصود حرّ از اوّلین شهید راه حسین، اوّلین شهید در جنگ­‌های تن به تن بود] و اینگونه نیز شد. حر بن یزید ریاحی، نمادی از امید و تحول برای جهانیان و علی‌الخصوص شیعیان است. پ.ن: شخصیت حر بن یزید ریاحی یادآور این نکته است که؛ اخلاق حسینی می‌تواند زمینه‌های تحول افراد را فراهم آورد! در جامعه‌ای که اخلاق وجود نداشته باشد، امیدی به تحول هم نیست. اگر جامعه را چند قطبی کنیم و افراد را به راحتی آبِ خوردن از دایره دین و انقلاب خارج کنیم و راهی برای جذب و تحول طراحی نکنیم، قطعا در وادی انحراف و ارتجاع گیر افتاده‌ایم! کربلا، کلاس درس زندگی و نوع کنشگری است. 📌منابع: الکرکی الحائری، سید محمد، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج ‏2، ص  278. مجلسی، بحار الأنوار،، ج ‏45، ص 12. مقتل ابی مخوف - تاریخ طبری – ارشاد شیخ مفید – الاخبار الطوال دینوری – کامل ابن اثیر - العقد الفرید ابن عبد ربه اندلسی – لهوف سید بن طاووس – اعیان الشیعه علامه محسن امین عاملی. @Gofteman_Hekmat

قوم گرایی و قبیله گرایی؛ نخستین بدعتی که به اسلام ضربه زد! @Gofteman_hekmat

چه رفته بود بر امت پیامبر(ص) که نیم قرن بعد از رحلت او، ملحدی چون یزید بن معاویه بر آنان حاکم شود؟! مگر نه این که خدا فرموده است : إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ؟ چه بود آن تغییر انفُسی که این امت را سزاوار چنین فرجامی ساخته بود؟ معاویه بن ابی سفیان این رجعت انفُسی را با عقل شیطانی خویش به خوبی دریافته بود، آن چه را که در نهان داشت، آشکار کرد و یزید را به جانشینی خویش برگزید و از آن دیارِ مردگان، جولان گاهِ کفتارها و لاشخورهای مرده خوار، سخنی به اعتراض برنخاست! این جا دیگر سخن از خلیفه اللهی و حکومت عدل نیست، سخن از شیخوخیتِ موروثیِ قبیله‌ای است که بعد از مرگ پدر به فرزند ارشد می رسد! از کوخِ کاهگلی پیامبر اکرم تا کاخ خضرای معاویه، از دنیا تا آخرت فاصله بود ... با این همه، اگر پنجاه سال پس از آن بدعت نخستین در سقیفه بنی ساعده، این بدعت تازه پدید نمی‌آمد، کار هرگز بدان جا نمی‌رسید که خورشیدِ تاریخ در شفق سرخ عاشورا غروب کند و خون خدا بریزد. کتاب فتح خون، سید مرتضی آوینی ، ص ۱۶. @Gofteman_hekmat

از اسلامِ مناسک‌گرا تا اسلامِ نابِ سیاسی! @Gofteman_Hekmat

عاشورا ترکیبی از حماسه(ظلم‌ستیزی) و مصیبت(مظلومیت) است و این دو از هم تفکیک ناپذیرند و شکی نیست که اصل بر حماسه است نه مصیبت. بزرگترین و شایع‌ترین تحریف تاریخ عاشورا این است که هر جا سخنی از امام حسین(علیه‌السلام) بود، سخن از مصیبتش بود نه آزادیخواهی و عدالتجویی‌اش...! گروهی که عاشورا را فقط در مصیبت خلاصه کرده‌اند[درحالیکه هم حماسه بود و هم مصیبت]، این روزها هم در برابر جنایات یزید و شمر زمان(آمریکا و رژیم‌صهیونیستی) سکوت کرده‌اند و می‌گویند که نباید هیئت و عزاداری را به سیاست کشاند! همین مناسک گرایان و همین اسلامِ مناسک‌ باعث شدند که حماسه امام حسین(علیه‌السلام) در آن عصر، درک نشد؛ و نیز همان گونه که عدالت امام علی(علیه‌السلام) در زمان حیاتش، قدر دانسته نشد. @Gofteman_Hekmat

خودآگاهی تاریخی نیاز اساسی برای رسیدن به توسعه @Gofteman_Hekmat

رسانه زدگی باعث می‌شود که تعدادِ «ندانسته‌ها» زیاد شود و گاه آن قدر زیاد می‌شود که تبدیل به باور می‌شود. برخی از فرقه‌های انحرافی و گروه‌های تجزیه طلب نیز از این تکنیک زیاد استفاده می‌کنند و با ناسزاگویی، سفسطه بازی و فرار رو به جلو، حرف منتقدین و آزاد اندیشان را تخطئه می‌کنند و پس از آن، اقدام به تحریف و مصادره تاریخ می‌کنند! این اتفاق، در موضوع رویداد تخم مرغی تبریز بیشتر عیان شد! به منتقدان برچسب ایرانشهری و... زدند تا جامعه را از عقلانیت دور کنند. دیدیدم که ماجرا به اینجا ختم نشد! از خط اورخون روی تخم مرغ‌ها رسیدیم به تی‌شرت‌هایی منقش به این خط و هر روز یک اثر درباره این موضوع در فضای مجازی رونمایی شد... اخیرا نیز فاطمه داداش زاده(طراح ائلمان تخم مرغ‌های نوروزی در تبریز) با انتشار ویدیویی در فضای مجازی اظهار داشت: «ما می توانیم در مقابل افرادی که از ما نیستند این نمادها و الفبا را برای خودمان و جزء ریشه خودمان بدانیم و مالک شویم»! اکنون سؤال اساسی این است که؛ هدف این گروه از معرفی الفبای خط اورخون به عنوان نماد تُرک‌ها چیست؟! واضح و مبرهن است که بعد از آگاه سازی مسئولان ذیربط و اقدام به جمع آوری این المان ها، فضا برای برقراری مجدد چنین المان هایی برای گروه پانترک فراهم نیست. این گروه می‌خواهد در بستر فضای مجازی مردم را به مشارکت در نشر خط اورخون دعوت کندتا الفبای اورخون را جزء هویت آذربایجان معرفی کند و  مردم خودشان در نشر و معرفی این الفبا مشارکت کنند. @Gofteman_Hekmat

نقش روحانیت شیعه در انقلاب مشروطه یکی از انحرافات و تحریفات مهم تاریخ معاصر این است که برخی معتقدند انقلاب مشروطه یک حرکت مردمی بود ولی روحانیت از آن حمایت نکرد و کنار مردم نایستاد! @Gofteman_hekmat

بر اساس مدارک و منابع فراوان تاریخی، رهبران دینی نقشی اساسی و بنیادین در این تحول داشتند به طوری که مرجعیت شیعه و مستقر در نجف به رهبری آخوند خراسانی، میرزا عبدالله مازندرانی و میرزا خلیل تهرانی مسئولیت اداره انقلاب را عهده دار بودند. در تهران عالمانی چون سید عبدالله بهبهانی، سید محمد طباطبایی و شیخ فضل الله نوری به عنوان عالمان تراز اول در داخل کشور به پیشبرد امور انقلاب همت گماشته بودند، همچنین در اصفهان آقا نجفی و حاج آقا نورالله اصفهانی، در فارس محلاتی و مجتهد لاری و در تبریز مجتهد تبریزی و ثقه الاسلام در بسیج مردم فعال و کوشا بودند. حتی مخالفان دخالت روحانیت در سیاست همچون تقی‌زاده و سید احمد کسروی نقش بی‌بدیل روحانیت در هدایت جنبش مشروطیت را ستوده اند. اما آنچه اهمیت دارد این است که؛ بعد از پیروزی مشروطه اول و مبارزه جدیدی که علیه محمدعلی شاه آغاز شد، بین روحانیت دو نوع گرایش نسبت به نهضت مشروطه به وجود آمد و علمای فعال در مشروطه به دو گروه اصلی تقسیم شدند: یک گروه مشروعه‌خواه و از محمدعلی شاه دفاع می‌کردند و خطر حضور اجانب را دلیل اصلی بر حمایت او می‌دیدند و حفظ او را لازم و ضروری می‌دانستند. گروه دوم مشروطه‌خواه و از جمله آنها مراجع ثلاث و عده‌ای از علمای داخل ایران بودندکه از مشروطیت حمایت می‌کردند. اختلاف آنها در نحوه رسیدن به اهداف نهضت مشروطه بود! علمای مشروعه‌خواه اول استعمار و تهاجم فرهنگی غرب را می‌دیدند و بعد استبداد را، ولی علمای آزادیخواه نجف و ایران معتقد بودند که اگر استبداد در ایران سرنگون شود استعمار هم سرنگون خواهد شد و بر این موضع تا آخر یعنی تا زمان رحلت مرحوم آخوند خراسانی پایبند بودند. دلیل اصلی مخالفت روحانیان و علمای مشروعه خواه با مشروطیت را باید در فاصله گرفتن مشروطه از احکام دین و شریعت و نفوذ افکار بیگانه و غربی در آن دانست البته سرانجام نیز همینطور شد و مشروطه را به بیراهه کشاندند! علمایی همچون شیخ فضل الله نوری درباره خطری آگاه سازی کردند که عاقبتش را میدانستند! با پایان یافتن نقش رهبری مراجع تقلید، نهضت مشروطه به بیراهه رفت! و چند دستگی در بین مشروطه خواهان ایجاد شد. البته عده ای همچون ستارخان همچنان پایبند به نظر مراجع تقلید ماندند و عده ای با این انگاره که «هدف وسیله را توجیه می کند»، به دام انگلیس و نقشه های او افتادند. در نتیجه در جریان نهضت مشروطیت، به تدریج عناصر فرصت طلب و استبدادگرایانِ گذشته با تظاهر به مشروطه‌خواهی نفوذ کردند و قدرت را به دست گرفتند و چهره‌های آگاه و بیدار از جمله روحانیت را کنار گذاشتند و نهضت را به انحراف کشاندند و نه تنها هیچ کدام از شعارها و آرمان‌های مشروطه همچون رفاه نسبی، امنیت و آزادی محقق نشد بلکه بستری برای درگیری میان جناح‌ها فراهم شد و به حذف فیزیکی همدیگر منتهی گردید. از طرف دیگر، وجود اختلاف میان رهبران مذهبی و نبود رهبری جامع در جبهه روحانیت، مانع بزرگی در شکل گیری وحدت و انتظام لازم شده بود. همین امر موجب شد جامعه دینی و نمایندگان آن یعنی علما و حوزه‌های علمیه بیشترین آسیب را ببینند. جریان استعمار ایران  برای اینکه جامعه را آشفته کنند و علما را به عقب نشینی وادارند، جو غیر دینی ایجاد کردند و سعی می‌کردند با یک سری هجمه تبلیغاتی بسیار سنگین و سازمان یافته نسبت به باورها مقدسات مذهبی و علما از طریق روزنامه‌ها، جراید، شبنامه‌ها و توهین‌ها و بعدها ترورهایی که انجام دادند علما را از صحنه خارج کنند و میدان را آنگونه که می‌خواهند در دست بگیرند. حتی در سال‌های پس از مشروطه، به دلیل سلطه سیاسی و فکری مخالفان روحانیت، تاریخ معاصر را به گونه‌ای نوشته‌اند که نه تنها خواستند سهم روحانیت را در مبارزات استقلال طلبان از بین ببرند، بلکه آنها را به عنوان عوامل ارتجاع و مسببان عقب ماندگی جامعه نشان دادند. منابع : بحران مشروطیت در ایران . حسین آبادیان علما و انقلاب مشروطیت ایران. لطف الله آجودانی صحیفه نور.  امام خمینی انقلاب مشروطیت ایران. ادوارد براون شيخ فضل الله نوری و مشروطیت محرمانه وزارت امور خارجه انگلیس درباره انقلاب مشروطیت ایران . نشر نو ✍ به قلم؛ مهدی زالی دبیر کارگروه تاریخ تحلیلی اسلام و ایران @Gofteman_Hekmat

چرا انقلاب و تفکر مشروطه موفق نشد؟ مشروطه، در مفهوم باطنی خود به عنوان خود آگاهی و درک ایرانیان از انحطاط و عقب ماندگی، و تلاش برای یافتن دلیل این چالش و رهایی از آن با ایجاد قانونگذاری ملی، همواره مورد ستایش و بازخوانی  نخبگان و چهره های علمی جامعه قرار میگیرد. @Gofteman_Hekmat

اما در این برش، ما مسئله ای را مورد بازبینی قرار میدهیم که حقیقتی تلخ از سرانجام مشروطه و چرایی عدم موفقیت این برهه تاریخی پیش روی ما میگذارد. مسئله ای که، در میان انبوه تمجید ها و مباهات مورد توجه قرار نمیگیرد و از آن به سادگی گذر میشود. اولین فهم وضعیت انحطاط و عقب ماندگی ایران در نگاه روشنفکران و جامعه، با شکست ایران در دو دوره جنگ با امپراتوری روسیه ایجاد میشود. نخبگان ایرانی درگیر در چنین عرصه ای، جدای از تلاش برای اقتباس های فنی و تکنولوژیک از دولت های پیشرفته اروپایی، درصدد شناخت جامعه و فرهنگ کشورهای مغرب زمین برآمدند. در این وضعیت، روشنفکران ایرانی تحت تاثیر اندیشه و فلسفه های مدرنیته، نظریات خود برای ترقی و پیشرفت را مطرح کردند. در چنین شرایطی، با وقوع انقلاب مشروطه و تاسیس مجلس اول، برخی روشنفکران با نگاه و الگو برداری از ساختار غربی سعی در کنار گذاشتن نهاد دین و علما از جامعه داشتند. آن ها با تصویب قوانین کاملا غربی و مغایر با ارزش های اسلام و آزادی به مطبوعات برای نشان دادن جایگاه دین به عنوان مانع پیشرفت ایران، صدای برخی از علمای مذهبی همچون شیخ فضل الله نوری را درآوردند. شیخ فضل الله نوری که به اشتباه در زمره مخالفان مشروطه قرار داده میشود، خواهان مشروطه مشروعه شد. او با اعتراض به شرایط وضع قوانین جدید که قوانین دینی و اسلامی را کاملا نادیده میگرفت، به مخالفت با این روش و روشنفکران غربگرا ( و نه اصل مشروطه) پرداخت. امام خمینی(ره) در صحیفه نور و در جلد ۱۸ قدیم می گوید شیخ فضل الله ایستاد که مشروطه مشروعه و قوانین مطابق اسلام شود و مخالفان و خارجی ها کاری کردند که شیخ را به دار کشیدند. این شرایط با روحیات و خواست ایرانیان مطابق نبود. نخست اینکه؛ ذات ایرانیان با مساله استقلال، آزادی و جمهوریت گره خورده است(حتی در زمان قبل از  اسلام و در دوران باستان نیز عدالتخواهی و اعتراض به ظلم و ظالم در اندیشه ایرانیان وجود داشت) و انقلاب مشروطه رفته رفته تبدیل به الگوبرداری از غرب شد و در نتیجه ناکام ماند. این مهم در انقلاب اسلامی سال 57 محقق شد و بدین جهت انقلاب اسلامی توانست قاطبه مردم را همراه خود سازد. دوم اینکه؛ وجود اختلاف میان رهبران مذهبی و نبود رهبری جامع در جبهه روحانیت در زمان انقلاب مشروطه، مانع بزرگی در شکل گیری وحدت و انتظام لازم شده بود. اما انقلاب اسلامی ایران بر پایه انتظام ولایت و فقاهت و نقش بی بدیل ولی فقیه توانست ضعف دوران مشروطه را برطرف سازد و اختلاف نظرات را به فرصتی برای بازسازی ایران تبدیل کند. سوم اینکه؛ انقلاب مشروطه آلوده به خواست و نظر استعمارگران گردید و نفوذ آنان سبب شد که اهداف اصلی مشروطه فراموش شده و به انحراف کشیده شود، که این عامل در انقلاب اسلامی ایران با گفتمان استعمار و استکبار ستیزی و استقلال ایران از استعمارگران پیگیری شد. بدین جهت، وقوع انقلاب اسلامی ایران، مهمترین، مردمی ترین و عاقلانه ترین اتفاق در تاریخ معاصر است چون منطبق بر روحیات و خواست های اصلی ایرانیان بود. ✍ به قلم؛ احسان کلجاهی دبیر کارگروه تاریخ معاصر ایران @Gofteman_Hekmat

دخالت عثمانی در شکست جنبش مشروطه ایران تاکنون درباره استعمار روس و انگلیس و نقش آنها در انحطاط جنبش مشروطه سخن گفته شده است. اما یکی از عوامل مهم دیگر، نقش و دخالت عثمانی است. @Gofteman_Hekmat

در آن دوران، با انتشار خبر مربوط به منتفی شدن افتتاح مجلس شورای ملی و فرمان تشکل مجلس شورای کبرای دولتی، اوضاع آرام شده کشور  بار دیگر متشنّج شد. از یک سو دولتهای روس و انگلیس به تکاپو افتادند تا از محقق شدن این مجلس به جای مجلس شورای ملی جلوگیری کنند و از دیگر سو منوّرالفکران داخل و خارج دست به فعالیتهای مختلف زدند تا محمد علی شاه را از پیش رو بردارند و مشروطه را مجدداً برقرار کنند به همین جهت صدرالعلما، میرزا سید محمد امام به همراهی جمعی از مشروطه طلبان و تجار روز دوشنبه ۲۶ ذی القعده ۱۳۲۶ به سفارت عثمانی رفتند و تحصن اختیار کردند. مشکلی که در کار بود و متحصنین آن مشکل را نادیده و یا ناچیز تصور کرده بودند، دو چیز بود؛ اولی؛ این مهم که رژیم استبداد مطلق در عثمانی حکمفرما بود و سلطان عبدالحمید پادشاه عثمانی که یکی از ظالمترین سلاطین جهان بود با نهضت مشروطیت ایران مخالفت میکرد و کمال کوشش را در تقویت محمد علی شاه برای ریشه کن کردن آزادی در ایران بکار میبرد! و دوم؛ اشتباه محاسباتی تحصن کنندگان بود که تاریخ را فراموش کرده بودند و یادشان رفته بود که تنها عایدی ایرانی جماعت از عثمانی، زخم و درد هست و این را جنگ های چالدران و کوچه پس کوچه های غارت شده و اقتصاد نابود شده تبریز در طول تاریخ گواه می دهد. همین که به سلطان عبدالحمید خبر رسید که جمعی از مشروطه خواهان ایران در سفارت عثمانی تهران پناهنده شده اند، بسیار برآشفت و به صدراعظم دستور داد که موضوع را در هیأت دولت مطرح کنند و به یک نحوی که مخالف با حیثیت دولت عثمانی نباشد، پناهندگان را از سفارت عثمانی بیرون کنند. انجمن سعادت اسلامبول از نیت دولت عثمانی آگاه شده و در صدد جلوگیری برآمد و با کلیه وسایل ناچیزی که در دست داشت کوشش کرد که دولت عثمانی را از آن قصد بازدارد. شیخ الاسلام عثمانی که ریاست روحانیون آن کشور را عهده دار بود و در هیأت دولت عضویت داشت و مورد احترام بود، بسیار تلاش نمود تا سلطان عثمانی را منصرف سازد ولی توفیق آنچنانی نیافت و خدا می داند اگر در آن ایام شعله آتش انقلاب مشروطیت در عثمانی زیاد نمی شد، چه سرنوشتی در انتظار تحصن کنندگان بود. شاید اغراق نباشد که بگوییم اگر مشروطه در عثمانی به پیروزی نمی رسید همکاری محمد علی شاه و سلطان عبدالحمید موجب می شد که حتی کوچک ترین نام و اثری از مشروطه خواهی در این مرز و بوم باقی نماند. البته پیروزی مشروطه در عثمانی نیز با نقشه انگلیس پیگیری شد! سلطان عبدالحمید به آلمانها بسیار نزدیک شده بود و به همین جهت انگلیسی ها درصدد بودند تا رژیم عثمانی را براندازند. احمدرضا بیگ و مبارزان مخالف رژی عثمانی که «ژون ترک» نامیده می شدند، تحت حمایت انگلیس قرار گرفتند. سرانجام با تغییر نظام عثمانی، دولت انگلیس زمان را برای اجرای مرحله نهایی نقشه خود در خلع محمدعلی شاه و فتح تهران با قوای قهریه مناسب دید. منابع: تاریخ انقلاب مشروطیت در ایران، کتاب پنجم، صص979-992 تاریخ بیداری ایرانیان، ج4، ص265 در مشروطه چه گذشت؟، ج4، صص 58-67زندگی طوفانی، ص106، 107، 159 ✍ به قلم؛ علیرضا رنجبر دبیر کارگروه مطالعات حوزه قفقاز @Gofteman_Hekmat

اربعین؛ بزرگترین معجزه زمان! @Gofteman_Hekmat

قبل از ظهور صفویه، شیعه یک جمع متفرق بود و سازمان و تشکیلاتی نداشت. با روی کار آمدن صفویه و اعلام تشیع به عنوان مذهب رسمی، شیعیان مثل یک رشته و نخ تسبیح به هم وصل شدند و همه این رشته‌ها، به رهبری عالی تشیع، یعنی امام زمان متصل میشد. اما روح تشیع همواره نیاز به این داشت که شیعیان در کشورهای مختلف همدیگر را ببینند و برای آماده سازی مقدمات ظهور، هماهنگ و همراه شوند. بنابراین؛ یک کنگره جهانی لازم بود برای شیعیان. این کنگره جهانی را روز اربعین و سرزمین کربلا معین کردند. شیعه، با امام حسین(علیه‌السلام) به انقلاب صفویه رسید، سالها به نبرد با استعمار پرداخت و سپس انقلاب اسلامی سال 57 را رقم زد و دفاع مقدس را پشت سرنهاد و با امام حسین(علیه‌السلام) مقدمات ظهور را فراهم خواهد کرد... ان شاءالله بدین جهت، مسئله اربعین یک مسئله مهم است و میعاد شیعیان است. همچنین؛ اربعین، بزرگترین معجزه‌ی زمان است چون دلهای بسیار زیادی را متحول میسازد و تمام آزادگان و آزاد اندیشانِ جهان را برای ظهور آماده می‌کند. @Gofteman_Hekmat

اعتماد به آمریکا! پیمان اسلو، نخستین موافقتنامه بین رژیم صهیونیستی و سازمان آزادیبخش فلسطین بود که در سال ۱۹۹۳م به امضای دو طرف رسید. پیمان اسلو تلاشی برای تعیین یک چارچوب مشخص بود که به حل‌وفصل کامل منازعه رژیم صهیونیستی و فلسطین بینجامد. @Gofteman_Hekmat

در توافقنامه اسلو با شعار «صلح در برابر زمین» بر ضرورت مذاکره در مورد راه حل نهایی بین فلسطینی ها و اشغالگران صهیونیست در مدت 5 سال تاکید شد، اما گذر زمان نشان داد که رژیم اشغالگر، حقوق فلسطینیان را در تمام موارد از جمله شهرک سازی، کنترل قدس، مسجد الاقصی، امنیت ساکنان، تعیین مرزها، سرنوشت پناهندگان و آوارگان، تقسیم آب و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، کاملاً نادیده گرفته شد! پیمان اسلو به عنوان تله بزرگی برای آرمان فلسطین، به اولین انتفاضه که حدود 6 سال به طول انجامیده بود، پایان داد! گذر چندین دهه نشان داد که تمام وعده‌های این پیمان دروغین و مهم‌ترین نتایج آن یهودی‌سازی بیت‌المقدس و گسترش سرطانی مانندِ شهرک‌های صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین بود؛ نکته اینجاست که در مقابل این همه خیانت اسرائیل، تنها اقدام تشکیلات خودگردان فلسطین، شکایت به آمریکا یا همان حامی جلاد بود که این شکایت نیز هرگز شنیده نشد. این نسل از طعم تلخ ثمره های پیمان اسلو خسته شده و دریافته است که رژیمی که به زور توسط استعمارگران انگلیس به آنها تحمیل شده و به لطف قدرتی که آمریکا به آن داده است تا امروز به حیات خود ادامه داده است، حق فلسطینیان را هرگز بنا ندارد که بازگرداند و تنها راه باقی مانده برای ملت فلسطین در مقابل اشغالگران، استفاده از اسلحه مقاومت است. @Gofteman_Hekmat

استاندارِ تراز؟! / 🎥ببینید برخی از ابعاد مدیریتی و شخصیتی دکتر مصدق که کمتر بدان پرداخته شده است... پ.ن: ۱- آمریکا با هر گونه حرکتی که به استقلال یک کشور [خارج از سلطه او ختم شود] ضربه خواهد زد! چه این استقلال خواهی از جانب دولت مصدق باشد و چه از جانب جمهوری اسلامی و... ۲- یاد استاندارِ شهی‍.دمان دکتر مالک رحمتی بخیر که فقط صد روز از رفتنشان گذشته است...! @Gofteman_Hekmat