9⃣ #جوان_خسته یا جوان فعال؟ #انتخابات_98 🔹منظور از جوانگرایی و حضور جوانان انقلابی در عرصه مدیریتی و اجرایی، آیا حضور جوانانی است که تنبل و فشل و کسل هستند؟ اهل بریز و بپاش و عیاشی و بی‌خیالی و بی‌تفاوتی‌اند؟ نهایت جوانمردی‌شان تُف انداختن بر زمین است؟ شب‌ها تا پاسی از شب درگیر دوست‌بازی و رفیق‌بازی و ولگردی و سرگرمی بوده و صبح تا ظهر خوابند؟ 🔸یا جوانانی که شب و روز درگیر مردم و کار مردم بوده و نسبت به کشور و مملکت دغدغه دارند و بی‌خیال امنیت و فرهنگ و اقتصاد و سیاست جامعه نیستند؟ 🔹آیا منظور جوانانی‌اند که اگر مردم دچار سیل و زلزله و هر حادثه‌ای بشوند هیچ خیالشان نباشد و راحت راحت بگذرند؟ 🔸یا منظور جوانانی‌اند که درگیر کار جهادی و خدمت به مردم بوده و شب‌وروز به فکر مردم و مشکلات مردم‌اند؛ بین مردم‌اند و حق مردم را مطالبه کرده و در عرصه عمل هم در خدمت مردم‌اند؛ درد مردم را شناخته و بدون هیچ محافظه‌کاری و ترسی حق و حقوق مردم را مطالبه می‌کنند؟ 🔹آیا منظور جوانانی‌اند که از فرهنگ و سیاست چیزی نمی‌دانند و نهایت فعالیت فرهنگی‌شان دور دور در فضای مجازی و ول‌گردی از نوع وب‌گردی است؟ و سال‌های سال می‌گذرد و مردم آنها را به چشم نمی‌بینند؟ 🔸یا جوانانی که باسواد و متخصص بوده و در عرصه‌های فرهنگ، اقتصاد، سیاست و جامعه شناسی صاحب نظر و صاحب ایده بوده و در این عرصه‌ها فعالیت عملی و اجرایی هم داشته باشند 🔻در انتخابات پیش‌رو مواظب جوانان خسته، فشل، کسل، تنبل، اهل عیاشی باشیم که به اسم جوانگرایی یا جوان انقلابی به ما تحمیل نشوند. http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12

🔴 وحدت شرط لازم؛ ولی ناکافی! #انتخابات_98 🔻چند نکته ای در باب #وحدت و ائتلاف؛ با هم بررسی کنیم که در انتخابات های دو سه دهه اخیر، وحدت و ائتلاف چگونه بود و نتیجه چه شد؟ از سال 76 تا حالا قریب 10 انتخابات برگزار شده که آنالیز آنها بسیار ضروری است: 1️⃣ سال 76؛ ریاست جمهوری هفتم؛ وحدت کامل نیروهای انقلابی روی ناطق نوری = شکست 2️⃣ سال 78؛ مجلس ششم؛ وحدت کامل نیروهای انقلابی با سرلیستی هاشمی رفسنجانی و حضور حدادعادل و احمدی نژاد در لیست = شکست 3️⃣ سال 82؛ مجلس هفتم؛ وحدت کامل نیروهای انقلابی = پیروزی 4️⃣ سال 84؛ ریاست جمهوری نهم؛ دور اول: وحدت اصولگرایان روی علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف و حمایت حداقلی جمعی از نیروهای انقلابی از احمدی نژاد. دور دوم؛ وحدت و ائتلاف روی احمدی نژاد در برابر هاشمی = پیروزی 5️⃣ سال 86؛ مجلس هشتم؛ وحدت کامل نیروهای اصولگرا و انقلابی = پیروزی 6️⃣ سال 88؛ ریاست جمهوری دهم؛ وحدت کامل انقلابیون با جمعی از اصولگراها = پیروزی 7️⃣ سال 90؛ مجلس نهم؛ دو لیست مستقل جبهه متحد و پایداری = پیروزی حداکثری(تحریم انتخابات توسط جبهه اصلاحات بعد از فتنه88) 8️⃣ سال 92؛ ریاست جمهوری یازدهم؛ اختلاف با چند کاندیدا= شکست 9️⃣ سال 94؛ مجلس دهم؛ وحدت کامل انقلابیون و اصولگراها با لیست واحد = شکست در تهران و کلانشهرها، تساوی در کل کشور 🔟 سال 96؛ ریاست جمهوری دوازدهم؛ وحدت کامل انقلابی ها و اصولگراها روی رئیسی = شکست 🔻 در 10 انتخابات گذشته؛ 8 بار وحدت بین انقلابی ها و اصولگراها برقرار بوده و دوبار اختلاف. حاصل این 8 وحدت، 4 شکست بوده و 4 پیروزی. فقط دو بار اختلاف بوده که نتیجه این اختلافات، یکبار شکست و یکبار پیروزی بوده است. 🔹مرور مقاطع بالا نشان می دهد، وحدت شرط لازم برای پیروزی است اما کافی نیست. رضایت جامعه و همراهی مردم با نیروهای انقلابی شرط اصلی است. استفاده از ظرفیت رسانه ها، گفتمان مؤثر و کارآمد، برقراری ارتباط عاطفی با توده ها، فریاد کردن مطالبات مردم، عدالتخواهی، آزادی خواهی، خدمت به مردم، نقد مشکلات اقتصادی و ... مهم ترین عامل های رأی آوری در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی است. 🔸برخی از نیروهای انقلابی و اصولگراها، فکر می کنند مسئله ی وحدت و ائتلاف خودشان، مسئله اصلی جامعه است! فکر می کنند اگر با هم وحدت کردند، ائتلاف کردند، کار تمام است! در حالیکه مسئله اصلی فریاد کردن مطالبات مردم و دفاع از حقوق اساسی ملت است. حقوق ملت و مطالبات مردم، همان آرمان های انقلاب اند. عدالتخواهی، ارتباط با مردم، ساده زیستی مسئولین، مبارزه با فساد، مبارزه با اشرافی گری، خدمت به مردم، انسجام و وحدت همه مردم و ... اینهاست که چاره ساز است نه تأکید افراطی روی یک مسئله! 🔹از دیگر عوامل پیروزی یا شکست، آرایش جریانات مختلف در انتخابات است. خاصه آرایش جریان رقیب در انتخابات. آیا لیست خواهد داد؟ آیا جریان رقیب بعد از 7 سال که دولت و مجلس دستش بوده، رضایت مردم را کسب کرده؟ آیا به مردم خدمت کرده؟ آیا مردم آنها را می پسندند؟ و ... . 🔸جریان انقلاب باید برای پیروزی مردم و انقلاب تلاش کند و در این مسیر، سایر جریانات یعنی اصولگرا و اصلاح طلب را با خود همراه نماید یا حداقل جریان همسوی خود –یعنی اصولگرایی- را تحت تأثیر قرار دهد. اگر احزاب اصولگرا برای جریان انقلاب تصمیم بگیرند، آن زمان شکست است. 🔘 پ.ن: جریان انقلاب را بسیار گسترده تر و عمیق تر از احزاب اصولگرا می دانم و معتقدم احزاب اصولگرا در برخی مقاطع همسوی انقلاب بوده و برخی مقاطع غیرهمسو؛ و البته جریان اصولگرایی نسبت به جریان اصلاحات، بیشتر همسوی جریان انقلاب بوده. داود_مدرسی_یان http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12

🔴 #تعدد_لیست؛ تهدید یا فرصت؟ #انتخابات_98 🔹مؤمن باید فرزند زمانه خود باشد و طبق شرایط موجود تصمیم بگیرد که چه اقدامی انجام دهد. انسان نمی تواند بدون فکر و بدون شناخت دقیق از شرایط، برای انتخابات تصمیم بگیرد. 🔸یکی از نگرانی های جبهه انقلاب در شرایط فعلی، بحث تعدد لیست هایی است که توسط مجموعه های تقریباً همسو در رسانه ها مطرح می‌شود. لیست پایداری، لیست شورای ائتلاف، لیست جمعیت پیشرفت و عدالت قالیباف، لیست اصلاحات انقلابی، لیست احمدی نژادی ها، لیست عدالتخواهان (با هشتگ معروف "حداد عارف") و سایر لیست هایی که توسط برخی احزاب و خرده مجموعه ها در رسانه ها منتشر خواهد شد. حالا می خواهیم بررسی کنیم آیا این تعدد لیست ها، به نفع انقلاب است یا به ضرر انقلاب؟ 1⃣ تعدد لیست چه زمانی فرصت بود؟ تعدد لیست یا لیست واحد بسته به شرایط است. در سال 90 که جریان موسوم به اصلاحات بعد از فتنه 88 انتخابات را تحریم کرده بود(مجلس نهم – اسفند 90) بهترین کار تعدد لیست بود. چرا همیشه رقابت بین بد و بدتر باشد؟ باید یکبار هم رقابت بین خوب و خوب تر صورت بگیرد. در شرایطی که جریان رقیب انتخابات را تحریم کرده بود و پیش بینی می شد با توجه به حوادث پس از فتنه88، مشارکت حداقلی باشد، تعدد لیست باعث شد تا مشارکت خوبی در کشور و در تهران شکل بگیرد و مجلس خوبی تشکیل شود. 2⃣ تعدد لیست و اختلاف چه زمانی تهدید است؟ به یاد بیاورید سال 92 را؛ انتخابات ریاست جمهوری. زمانیکه حسن روحانی و محمدرضا عارف از سوی جبهه اصلاحات به میدان آمدند و از این طرف محسن رضایی، علی اکبر ولایتی، سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف نیز به میدان آمدند. اگرچه برخی محسن رضایی و ولایتی را بینابین می دانند ولی بالاخره اینها برچسب جریانات همسو را خورده اند. هرچند در مسئله ای همچون برجام و سیاست تنش زدایی، ولایتی و رضایی و قالیباف هم نظر بوده و سیاست تنش زدایی و مذاکرات برجام را تأیید کرده اند اما جلیلی در مقابل اینها بود. اما بطور کلی مردم اینها را همسو می دانند! 🔹اما نتیجه تعدد لیست در انتخابات پیش رو چگونه خواهد بود؟ واقعیت این است که هنوز وضعیت جریانات سیاسی در #انتخابات_مجلس معلوم نیست. جبهه موسوم به اصلاحات با توجه به عملکرد ۷ سال اخیرش که دولت و مجلس را در دست و عملکرد بسیار ضعیفی داشته و موجب سرخوردگی مردم و حامیان آنها شده و شکست آنها در انتخابات محرز شده است، برای مظلوم نمایی دست به دامن مسئله ردصلاحیت ها شده تا با ترفند مظلوم نمایی خود را بازسازی کند. از طرفی این احتمال وجود دارد که شورای سیاستگذاری اصلاحات، دست به تحریم انتخابات بزند و در انتخابات امسال لیست معرفی نکند. 🔸این احتمال بالاخره وجود دارد؛ آیا اگر این اتفاق افتاد و جبهه اصلاحات همچون سال 90 دست به تحریم انتخابات زد آنوقت تعدد لیست هم منفور و غلط است؟ خیر؛ تعدد لیست در چنین شرایطی فرصت است نه تهدید. اما چنانچه شورای سیاستگذاری اصلاحات در انتخابات لیست معرفی کند قطعاً جبهه های همسو می بایست سعی کنند به لیست واحد رسیده و یا حداقل تعدد لیست پائین بیایید. 🔹پیشنهاد هم این است که اگر چنانچه جریان اصلاحات، لیست معرفی کرد شورای ائتلاف و پایداری و ... با هم بنشینند و به نتیجه واحد برسند و هیچکدام خودش را بالاتر نداند و در شرایط برابر با هم به وحدت برسند. همه اضلاع باید انعطاف به خرج دهند. ✅ داود مدرسی‌یان http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12

🔴 مردم به چه شعارهای رأی می دهند؟ 🔻 آنالیز شعارهای انتخاباتی روسای جمهور تاریخ انقلاب #انتخابات_98 🔹بررسی انتخابات های گذشته و آنالیز آنها می تواند به نامزدها و جبهه های سیاسی کمک کند تا در انتخاب شعارها دقت بیشتری به خرج دهند؛ در این مطلب فقط به شعارهای نامزدهای 7 رئیس جمهور انقلاب اسلامی اشاره می کنیم و فرصت تبیین و تحلیل هر کدام فعلاً وجود ندارد‌. 1️⃣ دوره اول – بهمن 1358 تا خرداد 1360؛ سیدابوالحسن بنی صدر: مدافع عدالت های اجتماعی- سیاسی- اقتصادی/بشارت دهنده اقتصاد توحیدی. عمر دولت: یکسال و 3 ماه 2️⃣ دوره دوم – 1360؛ شهید محمدعلی رجایی: دولت اسلامی، خدمترسانی به محرومین. عمر دولت: 2 ماه. 3️⃣ دوره سوم و چهارم – 1360 تا 1368؛ آیت الله سیدعلی خامنه ای: دولت اسلامی (حکومت اسلامی، آن حکومتی است که مردم را به فکر کردن دعوت می کند و هدایت ذهن مردم را بعهده می گیرد.) عمر دولت: 8 سال 4️⃣ دوره پنجم و ششم – 1368 تا 1376؛ هاشمی رفسنجانی: وی شعار «همه با هم کار برای سازندگی ایران» را برگزید. سازندگی بعد از ویرانی بعد از جنگ برای مردم جذاب بود. یکی از شعارهای هاشمی در دولت دومش، «توسعه اقتصادی» بود. عمر دولت: 8 سال 5️⃣ دوره هفتم و هشتم – 1376 تا 1384؛ سیدمحمد خاتمی: وی شعار «فردایی بهتر برای ایران اسلامی»، «توسعه سیاسی» و «آزادی» را برگزید و در هر دو دوره روی این مفاهیم تأکید کرد. عمر دولت: 8 سال 6️⃣ دوره نهم و دهم – 1384 تا 1392؛ محمود احمدی نژاد: محوری ترین شعار احمدی نژاد، «عدالت»، «مردی از جنس مردم» و «دولت مهرورز» بود. مهم ترین شعار وی در سال 88 هم تأکید روی «مبارزه با فساد و اشرافی گری» و «مردم داری» بود. عمر دولت: 8 سال 7️⃣ دوره یازدهم و دوازدهم – 1392 تاکنون(1398)؛ حسن روحانی: محوری ترین شعار روحانی «تدبیر و امید»، «دولت راستگویان و درست کرداران»، نماد «کلید» برای حل مسائل و «مذاکره و رفع تحریم ها» بود. 🔹اینکه این دولت ها در تحقق شعارهایشان چقدر و چنددرصد عمل کرده اند مسئله ما نیست؛ بلکه مسئله قابل ذکر، شناخت دقیق این رؤسای جمهور و تیم مشورتی آنها، از نیازهای جامعه بود که متناسب با نیازهای جامعه شعارهایی دادند که مردم آنها را پسندیدند. در شرایط فعلی نیز نامزدها برای بدست آوردن آرای مردمی، باید بدانند مردم چه نیازهایی دارند و ذائقه آنها چیست و متناسب با نیاز مردم و ذائقه آنها شعار انتخاباتی خود را انتخاب کنند و ان شاءالله برای تحقق شعارهایشان نیز اقدام نمایند. ✅ داود مدرسی یان http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12

🔴 تکثرگرایی در مرجعیت سیاسی 🔹برخی الیت های سیاسی می گویند کیفیت رأی همه افراد رأی دهنده به یک اندازه نیست. یکی با سواد است و دیگری بی سواد؛ یکی جریان شناس و تحلیلگر است و دیگری هیچ کسی را نمی شناسد. پس آنکه بی سواد است یا نمی تواند افراد و جریانات را بشناسند یا نگاه صحیحی به آینده خود و جامعه ندارد پس نباید در انتخابات و انتخاب یک سیاست یا انتخاب یک مسئول، به اندازه آن کسی که به امور و جریانات و آینده آگاه است، سهم داشته باشد. 🔸این نگاه نخبه گرایانه مدعی است فقط یک طیف یا یکسری انسان ها هستند که جامعه را می شناسند، افراد و جریانات و آینده را می شناسند و دیگران همچون برده باید پیرو باشند. پیرو و تابع؛ بدون فکر و بدون حق سیاستگذاری و حق انتخاب. 🔹از زمانیکه دموکراسی یا جمهوریت به معنای حق رأی برای عموم افراد جامعه بدون هیچ تفاوتی در جهان سیاست شکل گرفت و خیلی از کشورها به تک تک جامعه حق رأی دادند –همچون فرانسه، آمریکا یا ایران پس از انقلاب 57- و همه مردم فارغ از قومیت، رنگ پوست، دین، مذهب، سیلقه سیاسی و شغلی به طور مساوی حق رأی پیدا کردند این بار دیدگاه الیت ها(نخبگان) اینگونه شکل گرفت که درست است انتخابات برای مشارکت همه است ولی چون همه نمی توانند به فرد یا افراد مناسب رأی دهند پس باید احزابی باشند که آنان برای توده ها تصمیم بگیرند. یعنی احزاب باید در انتخابات مشخص کنند که مردم به چه کسانی رأی دهند و چه کسانی را انتخاب کنند. چون مردم خودشان نمی دانند. ترجمه محترمانه «نمی فهمند – عرضه ندارند». 🔸بدون تعارف عرض کنم نگاه امام خمینی(ره) و امام خامنه ای(حفظه الله) بعنوان رهبر انقلاب اسلامی 57 هیچ اعتقادی به دیدگاه الیته ها ندارند. اساساً نگاه اسلام به جمهوریت و دموکراسی، بر این مبنا نیست که مردم نمی فهمند پس الیت ها و احزابی باشند که آنان تشخیص دهند کی خوب است کی خوب نیست! 🔹اگر در انقلاب اسلامی رأی رهبر جامعه یکی است و رأی یک پیرمرد یا پیرزن بی سواد در یک روستای دورافتاده یکی است، این صرفاً تشریفات نیست. بلکه واقعیتی است که الیته ها از آن رنج می برند. برخی مدعیان روشنفکری و برخی دانشگاهیان و روحانیون از آن رنج می برند که آقا آن پیرمرد و پیرزن یا آن مردم عامی چه می فهمند! 🔸مبنای اسلام برای انتخاب یک فرد برای یک مسئولیت، صلاحیت است و افراد رأی دهنده باید به افراد شناخت پیدا کنند و به حجت شرعی برسند. نگاه امامین انقلاب این نیست که مردم نمی فهمند پس احزابی باشند که آنان برای مردم تعیین تکلیف کنند! خیر؛ نگاه امامین انقلاب به احزاب و تشکل ها، فرایند تعیین تکلیف برای مردم نیست بلکه می گویند احزاب باید بتوانند کانال کشی فکری کنند. تحلیل و شناخت مردم را تقویت کنند ولی انتخاب به عهده خود مردم است. 🔹طی دو سه دهه اخیر همواره در جامعه ما یک دوقطبی اصولگرا و اصلاح طلب تشکیل می شد و مردم یکبار از ترس آن به این طرف و بالعکس در انتخابات ها عمل می کردند. در حال حاضر اما تحلیل مردم و دانشگاهیان و حوزویان رشد کرده و متوجه شده اند که نباید برخی احزاب انحصار طلب برای آنها تعیین تکلیف کنند. تکثرگرایی ارائه لیست از سوی افراد و شخصیت ها و احزاب و تشکل های مختلف در هر طیف سیاسی، اگرچه تبعاتی دارد –که جزو بحث این مطلب نیست- اما خوبی هایی هم دارد و آن این است که احزاب اقتدارگرا و انحصار طلب دریافته اند که نمی توانند پشت درهای بسته نشسته و برای مردم لیست ارائه کرده و تعیین تکلیف کنند! 🔸اگرچه برخی از این وضعیت آنارشیست گونه و شکستن ساختارهای غلط، به عنوان نبود فصل الخطاب اسم می برند که وای بر ما فصل الخطاب نداریم و نبود فصل الخطاب باعث می شود ما در انتخابات شکست بخوریم اما با کمی دقت در می یابیم اساساً مکتب ما می گوید تحلیل مردم باید رشد کند، شناخت مردم از افراد و جریانات باید رشد کند تا آنها بتوانند درست انتخاب کنند. نبود تحلیل صحیح در عصر حضرت امیرالمؤمنین در بین توده ها باعث شکست حضرت شد. مردم عصر امام حسن و امام حسین تحلیل نداشتند و همین باعث تنهاماندن آنان شد. وقتی تحلیل نباشد معصوم بعنوان فصل الخطاب هم نمی‌تواند کاری کند! الان مگر فصل الخطاب رهبری نیست؟ مگر نمی‌گوید این شاخص‌ها؟ مگر شاخص‌ها معلوم نیست؟ چرا هست ولی ضعف تحلیل عمیق است! حالا این تکثرگرایی از جهتی یک بلوغ سیاسی است و به معنای کمرنگ کردن نقش پدرخوانده های سیاسی است که عمری به عنوان لیست بند حکومت می کرده اند. #انتخابات_98 داود_مدرسی_یان http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12

4️⃣ انتخابات و اختلافات! #انتخابات_98 🔹انتخابات، اختلاف آور است. تعارف بردار نیست. هرکسی از شما انتظار داشته باشد که به او رأی دهید یا برایش تبلیغ کنید یا به کاندیدای مورد نظرش رأی دهید، اما شما خلاف انتظار او عمل کنید، از شما ناراحت می شود. 🔸متأسفانه فرهنگ مردم سالاری و احترام به نظرات دیگران در جامعه ضعیف است. نه برندگان ظرفیت پیروزی را دارند و نه بازندگان ظرفیت باخت را! لذا بازندگان و برندگان به چشم بد به همدیگر نگاه می کنند. هر کدام طرف دیگر را سودجو، منفعت طلب، دروغگو، متقلب و فریبکار می خواند و معدود هستند افرادی که در دو یا چند طیف درگیر در انتخابات که فهم انتخاباتی داشته باشند که بله فضای انتخاباتی نباید باعث اختلاف و رنجش و کدورت بشود. 🔹در این بین، حال و روز مجموعه ها و تشکل های فرهنگی و رسانه ای و سیاسی دیدنی است. تشکل هایی که تعداد اعضای پای کارشان کمتر از ده نفر است یا به 20 نفر نمی رسد. اینچنین تشکلی وقتی می خواهد در انتخابات وارد شده و له یا علیه کاندیدایی فعالیت کند مورد اختلاف و انشقاق قرار می گیرد! بله، همین اعضای به تعداد انگشتان دست نمی توانند روی یک نفر به توافق برسند یا اگر به توافق رسیدند نمی توانند روی نوع تبلیغ و چگونگی حمایت به توافق برسند؛ و همین اختلافات موجب می شود تشکیلات چابک چندنفره ای که در حوزه فرهنگ یا رسانه در طول سال خیلی مؤثر است و حجم فعالیت بالایی دارد با برخورد به یک انتخابات، متلاشی شود! 🔸لذا بهترین کار برای تشکل های فرهنگی، مسجدی، دانشگاهی، رسانه ای و جمعیت های مردمی مثل NGO ها و تشکل های محیط زیستی و فعالان حقوق حیوانات و ...، این است که در انتخابات ها بصورت تشکیلاتی دخالت نکنند! اگر اعضا می خواهند برای یک کاندیدا یا حتی علیه یک کاندیدا فعالیت کنند، مانعی ندارد و خیلی هم خوب است. اما به اسم تشکیلات نروند؛ برگ های تشکیلات را پای انتخابات ورق ورق نکنند! بگذارند آن مجموعه مردمی و مردم نهادشان از اختلافاتی که هیچ فایده ای هم ندارند مصون بماند و به کار خودش ادامه دهد! 🔹در غیر اینصورت خواهید دید بچه های یک انجمن در یک دانشگاه، فردای انتخابات دلی برای فعالیت و همکاری باهم ندارند؛ اعضای یک تشکل محیط زیستی، دیگر پای کار فعالیت های آن تشکل نخواهند آمد چرا که می گویند مسئولین این تشکل محیط زیستی می خواهد از پوشش محیط زیست سوءاستفاده کند برای رسیدن به اهداف و اغراض و منافع باندی و حزبی و سیاسی! افراد پای کار یک جمعیت در یک مسجد یا یک شهر، فردای انتخابات دیگر به چشم برادری بهم نگاه نمی کنند! اعضای فعال یک گروه جهادی که سالهای سال در محرومیت زدایی در کنار هم بوده اند، وقتی گروه جهادی وارد انتخابات شد دیگر دور هم جمع نمی شوند! گروه خیریه ای که به اسم گروه خیریه به نفع یا به ضرر یک خیریه وارد میدان شد بعد انتخابات منهدم می شود! 🔸انتخابات با اختلافات همراه است؛ برای انتخابات و کاندیداها کار کنیم اما اگر مجموعه و تشکل ما تاب و تحمل اختلافات را ندارد و می دانیم از هم فرو می پاشد آن را وارد گود نکنیم. داود_مدرسی_یان http://eitaa.com/joinchat/1419444243Ca2958d4a12