فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ توافقی که دولت #روحانی امضا کرد مانع فروپاشی تحریمها شد!
🎙 #سعید_جلیلی در برنامه گفتگوی ویژه خبری:
🔹با راهاندازی پالایشگاههایی مانند خلیج فارس میتوانیم به صادر کننده بنزین تبدیل شویم و با خرید نفت منطقه به صورت اقتصادی مانع خروج نفت از تنگه هرمز شویم
🔹اوباما درباره #توافق_ژنو گفت اگر این توافق انجام نمیشد رژیم تحریمهای ما در حال #فروپاشی بود و نمیتوانستیم ادامه دهیم
🔴به کمپین #بیداری_ملت بپیوندید👇
http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13
✳️ غرب امروز؛ سرگردان در مسیر فروپاشی
🔻 در تحليل وضع امروزی غرب گفتهاند: « #تمدن_غربی مانند خروسی میماند كه سرش را بريدهاند، برای مدتی كوتاه اين طرف و آن طرف میدود، با حركتی سريع و بدون هدف، تا جان آن بدر رود و بميرد.» تمدن فعلی، تمدنی است كه تحولات آن بسيار زياد است اما تحولاتی سرگردان که روند فروپاشی آن را سريعتر میکند؛ بدون آن که تذکرات حکيمان را در امر #فروپاشی جدّی بگيرد.
👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده
📚 از کتاب #علل_تزلزل_تمدن_غرب
✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برشهای ناب از کتابهایی که خوانده و سخنرانیهایی که شنیدهایم)
https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
💢 ۱۲۰۰۰ #طلاق نتیجه کشف حجاب رضاخان
👈 فقط در همان ماه اول، تنها در تهران!
🔰از یک منبع بیطرف بشنوید:
پس از اینکه #رضاخان پروژه #کشف_حجاب را اجرا کرد، دیری نپایید که آثار خانمانسوز آن مثل #فروپاشی #نظام_خانواده و کاهش #عفت عمومی آشکار شد. در این زمینه کافی است، نگاهی به کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» اثر جعفر شهری بیندازیم که با تأسف فراوان مینویسد:
به محض اجرای کشف حجاب، نسبت #طلاق به #ازدواج، ۶۰۰ به ۱۰۰ فزونی گرفت، به صورتی که:
"در برج اول اعلام #آزادی_زنان، بیش از ۱۲ هزار زن، تنها در تهران از شوهرانشان جدا شده و راهی خیابانها گردیدند"...
"از آزادی زن چیزی که عاید شد اینکه میزان فروش #پودر، #ماتیک و لوازم توالت و ا#لبسه_بدننما و اسباب قر و فر به مقدار قابل توجهی سیر صعودی در پیش گرفت و مردانی که راه خیانت و #ناراستی و #دزدی و تقلب آوردند"...
شگفتی ماجرا زمانی روشن میشود که این آمار را نه با وضعیت امروز تهران، بلکه با جمعیت پایین تهران در آن روزگار محاسبه کنیم که به گفته برخی منابع به ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار نفر نمیرسید!
📚جعفر شهری، تاریخ اجتماعی تهران، ج۳، ص۵۸۸