#پرسش_و_پاسخ اگر انسان کافری، انسان مومنی را بکشد و آن را بخورد، بدن انسان مومن در بدن انسان کافر قرار میگیرد. آنگاه در قیامت، بدن انسان مومن که در بدن انسان کافر قرار گرفته نیز عذاب می شود. آیا چنین امری عادلانه است؟ (شبهۀ آکل و مأکول) ✍️#پاسخ👇👇 1️⃣بدن، ابزار برای روح است. آنچه که درک و احساس دارد، بدن نیست، بلکه روح است. 2️⃣اگرچه، روح بدون بدن نیز می تواند عذاب یا لذت را احساس کند و بچشد، ولی یکی از راههای عذاب و لذت روح، آسیبها یا منفعتهایی است که به جسم می رسد. 3️⃣در قیامت نیز، همین وضعیت برقرار است. به همین دلیل است که قرآن می فرماید: «به زودى كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيده‏اند، در آتشى [سوزان‏] درآوريم كه هر چه پوستشان بريان گردد، پوستهاىِ ديگرى بر جايش نهيم تا عذاب را بچشند» (سوره نساء،آیه 56) 4️⃣اگر کسی تنها معاد روحانی ـ بدون جسم ـ را بپذیرد، این شبهه بر او وارد نیست. نیز اگر کسی معاد جسمانی را با جسم عنصری دیگری غیر از همان جسمی که در دنیا داشته، بپذیرد، این اشکال متوجه او نیز نخواهد شد؛ چراکه اساساً بدن دنیوی مورد عذاب و نعمت نیست. 5️⃣این اشکال و شبهه تنها متوجه کسانی است که معتقدند جسم اخروی دقیقا همان جسم دنیوی است. از طرف این افراد خطاب به شبهه کننده می توان گفت که اشکالتان وقتی وارد است که گفته شود، خداوند قادر نیست اجزای بدن هر انسانی را دوباره جمع کند، حال آنکه خداوند قادر مطلق است. 6️⃣قرآن کریم نیز می فرماید: «آيا انسان مى‏ پندارد كه هرگز ريزه استخوان‏هايش را گرد نخواهيم آورد؟! آرى [بلكه‏] تواناييم كه [خطوط] سر انگشتانش را درست [و بازسازى‏] كنيم». (سوره قیامت، آیه 2و3) 🔰بیانات استاد دکتر محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی

آموزۀ رجعت به چه معناست؟ آیا ممکن است؟ ✍️#پاسخ 1️⃣رجعت به معنای بازگشت است. یکی از عقاید منحصر به فرد مذهب شیعه، اعتقاد به بازگشت برخی از انسانها پس از وفاتشان، در وقتی معین ـ هنگام ظهور امام زمان علیه السلام و پس از آن ـ است. امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که به بازگشت ما اعتقاد ندارد، از ما نیست. (من لایحضره الفقیه، ج3، ص458) 2️⃣قرآن کریم در این باره می فرماید: «وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ» نمل، 83. این آیه دربارۀ حشر برخی انسانها سخن می گوید. روشن است که این آیه مربوط به قیامت نیست، چراکه در قیامت، همۀ انسانها محشور می شوند، ولی در این آیه از حشر و بازگشت فقط برخی انسانها به دنیا سخن گفته، پس مربوط به قبل از قیامت است. بنابراین، برخی انسانها قبل از قیامت، به این دنیا برمی گردند. 3️⃣اهل سنت، مخالف شدید اعتقاد به رجعت هستند و آن را محال میدانند. حال آنکه، بازگشت انسانها پس از مرگ به دنیای مادی محال نیست. به چند نمونۀ قرآنی دقت کنید: 4⃣داستان حضرت عُزَیر (علیه‌السّلام) که بر پایۀ آیات قرآن کریم، خداوند متعال صد سال او را میراند و دوباره زنده کرد و به این دنیا برگرداند. (بقره، ۲۵۹) 5⃣به گزارش قرآن کریم، کشته ای در میان بنی‌اسرائیل یافت شد که قاتل او شناخته نشد و هر کس گناه آن را به گردن دیگری می‌افکند. دستور رسید تا گاوی را سر ببرند و مقداری از آن را به کشته بزنند تا زنده شود و خود، قاتل خویش را رسوا سازد. (بقره، ۷۱_۷۳) ادامه دارد ... #مهدویت #رجعت #قرآن 🔰بیانات استاد دکتر محمدحسین فاریاب دکترای کلام اسلامی

. وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ: و آنچه از مصيبت به شما رسد پس به خاطر دست آورد خودتان است و او از بسيارى (گناهانتان) در مى گذرد. #سوره_شوری_آیه۳۰ #سؤال: اگر مصيبت ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولياى خداوند چه توجيهى دارد؟ #پاسخ: برنامه ها و سنّت هاى الهى متعدّد است، يكى از سنّت ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در اين آيه آمده است ولى يكى ديگر از سنّت هاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمايش هاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ كه براى معصومين رخ مى دهد براى رشد معنوى و دريافت درجه و الگو بودن آنان براى ديگران است. در حديث مى خوانيم: «البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولياء درجة»(35) حوادث تلخ براى ظالم وسيله ادب و براى مؤمن وسيله آزمايش و براى اولياى الهى وسيله قرب بيشتر است. مشابه اين آيه، آيه 41 سوره روم است كه مى فرمايد: «ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما كسبت ايدى الناس ليذيقهم بعض الّذى عملوا لعلهم يرجعون» به خاطر عملكرد مردم، در دريا و خشكى فساد پديد آمد كه گوشه اى از عملكردشان را بچشند. ----- 35) بحار، ج 80، ص 189. 📗 تفسیر نور