مثل کوهیم و از این فاصله هامان چه غم است
لذت عشق من و تو نرسیدن به هم است
ما دو مغرور، دو خودخواه، دو بد تقدیریم
عاشقى کردن ما شرح عدم در عدم است
مثل یک تابلوى نیمه ى نفرین شده اى
دست هر کس که به سوى تو بیاید قلم است
عشق را پس زدى اى دوست ولى پیش خدا
هر که از عشق مبّرا بشود ، متهم است
مى روى دور مرو ، بد دل و ناجور مرو
فکر برگشتن خود باش و زمانى که کم است.
قبل رفتن بنشین خاطره اى زنده کنیم
بنشین چاى بریزم ، بنشین تازه دم است
#سیدتقی_سیدی
@golchine_sher
گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن!
گاه می‌لغزد زبانم، بشنو و باور مکن!
گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟
گفتم آری می‌توانم... بشنو و باور مکن
#سجاد_سامانی@golchine_sher
پر میکشم از پنجره ی خوابِ تو تا تو
هر شب من و دیدار، در این پنجره با تو
از خستگی روز همین خواب پر از راز
کافی ست مرا، ای همه ی خواسته ها تو
دیشب من و تو بسته ی این خاک نبودیم
من یک سره آتش، همه ذرات هوا تو
پژواک خودم بودم و خود را نشنیدم
ای هرچه صدا، هرچه صدا، هرچه صدا تو
آزادگی و شیفتگی مرز ندارد
حتی شده ای از خودت آزاد و رها تو
یا مرگ و یا شعبده بازان سیاست؟
دیگر نه و هرگز نه، که یا مرگ که یا تو
وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا تو، همه جا تو، همه جا تو
پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من؟
تا شرح دهم، از همه ی خلق چرا تو؟
#محمدعلی_بهمنی@golchine_sher
حال من خوب است
اما با تو بهتر می شوم
آخ تا می بینمت
یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من
بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد
معطر می شوم...
#مهدی_فرجی@golchine_sher
ای ناخدای کشتی جان ها و ایمان ها
رام اند و آرام اند با تو سیل و طوفان ها
لبخند تو زیبایی گل های باغ ما
شب گریه های تو دلیل هر چه باران ها
چشمان تو دریایی از آرامش و طوفان
پیشانی ات روشن ترین ماه شبستان ها
در هر کنار و گوشه ای با یاد گیسویت
جمعند و سرگرمند هر شب را پریشان ها
بالا بلندا جای دارد از تو بنویسند
با هر قلم تاریخ دان ها و غزلخوان ها
آغوش وا کردی که برگردند از هر سو
آری پشیمان اند، از عشقت پشیمان ها
تو از تبار آفتابی و شکوهت را
آخر چرا باید که نشناسند انسان ها
در امتداد چشم تو خورشید را دیدند
در اوج ظلمت شبشکن مردان میدان ها
از روزهای عاشقی با ما روایت کن
ای یادگار حاج قاسم ها و چمران ها
#امام_خامنه_ای#حسن_زرنقی#عضوکانال@golchine_sher
عاشقم،
اهل همین کوچه‌ی بن‌بست کناری
که تو از پنجره‌اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی
تو کجا؟
کوچه کجا؟
پنجره‌ی باز کجا؟
من کجا؟
عشق کجا؟
#فریدون_مشیری@golchine_sher
