در دلِ خشکیده ام رودِ خروشانی چقدر
نامسلمانم تو امّا کوهِ ایمانی چقدر
می شوی حیرانِ این شوقِ به دام اُفتادنم
از شکارت این منِ زخمی گُریزانی چقدر
چون نسیمی می وزی هر دم مسیحا می شوی
برگ برگِ این تن پژمرده را جانی چقدر
بارها از هم سوالی مشترک پرسیده ایم
گیسویت از من، من از او که«پریشانی چقدر؟»
بر سرم یکریز می باری که لب وا می کنم
من کویرِ از عطش لبریز، بارانی چقدر
فصلِ فصل بودنت گویایِ عشقی بکرِ بکر
شوکتی شعری شکوهی شکلِ ایرانی چقدر
اِی نفس های تو در جانِ جهان جاری ترین
بینِ دنیایِ منِ مجنون فراوانی چقدر
از مُذابِ این منِ آتشفشان یخ ساختی
با منِ گرمایِ تابستان، زمستانی چقدر
قدِّ شعرم قدِّ دنیا نه نمی دانم چقدر
دوستت دارم نمیدانی نمیدانی چقدر..!
#امیرعلی_گازارپور#عضوکانال@golchine_sher
