پرنده‌ها که می‌پرند از صدای انفجار
انارهای سرخ، محو می‌شوند در غبار
و دفتری که پاره است، تند برگ می‌خورد
ورق ورق کتاب را گرفته موج انفجار
یکی یکی مدادهای رنگی از کنار میز
یکی یکی فشنگ‌ها که از کنار تیربار...
کنار تخته، دانه دانه گچ که پخش می‌شود
جنازه‌ی معلمی گرفته دست خود انار
و دست‌های کوچک قلم گرفته توی مُشت
و دست‌های کوچک قلم‌شده به هر کنار
قطار کرده روی خط، حروف سرخ و ساده را
جنازه‌های کودکانه‌ای که می‌شود قطار...
میان کادر، خنده‌های سرد یک جنازه است
شبیه خنده‌های خشک مهرماه یک انار
#اکرم_هاشمی_سجزئی
#عضوکانال
@golchine_sher
نشست روی زمین، پهن کرد دریا را
کشید پارچه را، متر کرد پهنا را
درست از وسط آب، قایقی رد شد
شبیه قیچی مادر، شکافت دریا را
صدای تَق‌تَ‌تَ‌تَق... تیر بود می‌بارید
صدای تِق‌تِ‌تِ‌تِق... دوخت چتر خرما را
کنار قایق بابا که خورد خمپاره
بلند کرد و تکان داد خُرده نخ‌ها را
فرو که رفت در انگشت مادرم سوزن
کسی دقیق نشانه گرفت بابا را
وَ آب از کف قایق سریع بالا رفت
و تند مادر هی کوک زد همان‌جا را
بریده شد نخ و از توی قاب بابا دید
میان دامن خود چرخ می‌زند سارا
#اکرم_هاشمی_سجزئی
#عضوکانال
@golchine_sher
می‌رسد هر لحظه از در میهمان دیگری
هر نفر هم می‌شود خود میزبان دیگری
می‌فرستد زائران را زیر خیمه یک نفر
می‌نشاند بین آن‌ها میهمان دیگری
کفش‌ها را در ردیفی می‌گذارد جفت جفت
با سلام کفش‌دار مهربان دیگری
توی سینی چیده چندین استکان چای را
می‌گذارد بین آن‌ها استکان دیگری
«می‌نشیند روی سینه، خنجرش را می‌کشد...»
باید این خط را بخواند روضه‌خوان دیگری
می‌زند هی روی سینه پرچمی با دست باد
دست‌هایی می‌دهد آن را تکان دیگری
می‌نشیند گوشه‌ای و اشک‌هایش می‌چکد
با حضور او گرفته روضه جان دیگری
عطر نرگس باز پر کرده فضای خیمه را
چون که دارد روضه امشب میهمان دیگری
#اکرم_هاشمی_سجزئی
#عضو_کانال
@golchine_sher