هنوز از شب من چند استکان مانده
هنوز قسمت دلگیر داستان مانده
کلافه ام وسط خنده اشک میریزم
بهار آمده اما غم خزان مانده
تورفته ایی و به ظاهر اگر چه آرامم
پر است ابر دل از بغض در دهان مانده
دلم گرفته شبیه پرنده ایی زخمی
که در دلش غم یک لحظه آسمان مانده
فرار میکنم از مبتلا شدن اما
کدام شاعر از عشق در امان مانده
هنوز حرف دلم را نگفته ام ای وای
چقدر تا غزل آخرم زمان مانده
نگیر دست کسی را به فکر من هم باش
تمام شهر مرا با تو یادشان مانده
#سجاد_صفری_اعظم
@golchine_sher
تنها تر از نیلوفرِ مُردابِ خاموشی
غمگین تراز بارانیِ سردی که می پوشی
با چشم هایی خسته و تب کرده بیدارم
می ترسم از یک پلک و یک دنیا فراموشی
می ترسم از برق نگاهت لحظه ی رفتن
از سردیِ آهِ تو هنگام هم آغوشی
یک شب دلت راجای من بی"تو"تصورکن
دیدی چه ساده مثل سیر وسرکه می جوشی
فنجان قهوه ، شعر، شب ،"نه نه " نمیچسبد
لطفا بمان حتی اگر چیزی نمی نوشی
لطفا شبت را روی بازوهای من سر کن
ای چشم هایت بهترین دارویِ بی هوشی
رویای من مردن به روی دست های توست
هرچند بعد ازمن توهم مشکی نمیپوشی
#سجاد_صفری_اعظم@golchine_sher
به جوجه اردک زشتی که مثلِ من تنهاست
چه فایده که بگویند باطنت زیباست
دلت به ماندن اگر نیست خب رهایم کن
که مرگ ساده‌تر از هضم این ترحم‌هاست
نه اینکه فکر کنی دوستت ندارم، نه
برای آدم دلمرده عشق بی معناست
به فکر پر زدنم گرچه خوب می‌دانم
غمم بلندتر از سقف تیره‌ی دنیاست
تو ماه بودی و من برکه‌ای که آغوشش
به جای عکس تو گاهی خود تورا می‌خواست
جه بی تفاوتی ِ مضحکی‌ست تنهایی
چه احمقانه سرم بعد رفتنت بالاست
چقدر تلخ که بعد از هزار سال سکوت
هنوز یاد تو در واژه‌های من پیداست
مچاله میکنم این شعر را و این یعنی
هنوز آدم این قصه عاشق حواست...
#سجاد_صفری_اعظم@golchine_sher
تنت یک شاهکار تازه در دنیای معماری ست
لبت شیرین ترین تجویزِ دکان های عطاری ست
خدا را شکر هم عصرِ توام،می بینمت گاهی
که جز این هر خیالی در سرم باشد طمع کاری ست
تو تنها اتفاق خوب این دنیای غمگینی
به لطف توست در این سرزمین شعری اگر جاری ست
چه فرقی می‌کند اهل کجای این جهان باشی
وطن آغوش امنِ آدمی که دوستش داری ست
تو رودی می‌روی من کوه غمگینی که می‌داند
که حتی فکر کردن به تو هم نوعی خودآزاری ست
چه بیم از مرگ جاِن خسته را، لالایی پاییز
برای برگ خشکی مثل من توفیق اجباری ست
تصور میکنم نزدیکمی، میبوسمت حتی
و این تنها گناهم بعد عمری آبروداری ست
#سجاد_صفری_اعظم@golchine_sher
چقدر قافیه ها را به غم دچار کند
منِ بدون تو با زندگی چکار کند؟
چقدر دلهره ی تلخ بی تو بودن را
ته تمام غزل هایش استتار کند
دلم گرفته شبیه کسی که میخواهد
طناب بردارد از خودش فرار کند
بگو به مرگ سر راه اگر مسیرش خورد
کنار پنجره روح مرا سوار کند
سکوت من به زنی پابه ماه میماند
که عصر جمعه دلش گریه را ویار کند
خوش ست بوسه به لب های شوکران با تو
بیا که با تو دلم عشق زهرمار کند...
همیشه توی خودم ریختم غمم را ،کاش
سکوت های مرا شعر من هوار کند...
#سجاد_صفری_اعظم@golchine_sher
زخمی‌تر از بدمستی پیمانه‌ها هستیم
بغضیم و عمری هی وبال شانه‌ها هستیم
از ماجرای زندگی سیریم و مدتهاست
همخوابه ی تنهایی میخانه‌ها هستیم
آنقدر با پس کوچه های خسته خوابیدیم
آبستن اندوه این ویرانه‌ها هستیم
ما نسل شب بیداری و کابوس و تردیدیم
لبخند تلخ صورت دیوانه‌ها هستیم
محکوم اجباریم ودر مرداب جان دادن
شمعیم و تنها قسمت پروانه ها هستیم
دستی تمام آرزومان را به غارت برد
ما غرق رویا در سکوت لانه ها هستیم
آهیم و روی شیشه های شهر میمیریم
بغضیم و عمری هی وبال شانه ها هستیم
#سجاد_صفری_اعظم
@golchine_sher
