به مویه‌های نهانِ در دل سکوت قسم
که مو‌به‌مو غم و دلتنگیم،به موت قسم...
کسی سراغی از آغوش من نمی‌گیرد
به این لباس پر از تار عنکبوت قسم!
هنوز بی تو لب پرتگاه زندگی‌ام
به اشک دربه‌در لحظۀ سقوط قسم
مخوان به گوش رقیبم دوباره شعر مرا...
به گریه های قلم بر سر خطوط قسم...
خیالت آمد و ذکر نماز یادم رفت
به ربنای پراکندۀ قنوت قسم...
#عباس_تافته@golchine_sher
آن‌قدر گریه کرده‌ام از غم مُشِوَّشم
آن‌قدر داغ دیده‌ام انبار آتشم
از خون دوات ساخته‌ام، از زمین ورق
بر گوش ظلم یکسره فریاد می‌کشم
با قبطیانِ خون طلبِ سامری پرست
نه اهل صلح کردن و نه اهل سازشم
باکی ازین مسیر پر از آتشم مباد
من از تبار پیل‌تنی چون سیاوشم
از سینه ام سپر کنم، از سر کلاه‌خود
روزی که در مقابله شمشیر می‌کشم
جایی برای محو شدن دست و پا کنید
تا دست من نرفته به پیکان آرشم...
#عباس_تافته#برای_مظلومان_تاریخ@golchine_sher
