با تمام جنگل و دریا تبانی می کنم
عاقبت چشم تو را مازندرانی می کنم
صادراتم گوجه های سبز،یا چشمان توست
باشما مازندرانم را جهانی می کنم
هرچه بادا باد،ازچشمت بنوشم قطره ای
عینکم را پشت هم ته استکانی می کنم
سفره ای ازعشق چیدم پس بفرما خون دل
ازخودم یک عمر دارم میزبانی می کنم
گل اگر باگونه هایت مشکلی دارد هنوز
بین تو با او فقط پادرمیانی می کنم
بوسه هایم مثل گلهای بهاری می شوند
با دو گل هر روز از تو قدر دانی می کنم
#محمود_احمدی_کمرپشتی@golchine_sher
