رنگ اشکم بی تو دارد ارغوانی می شود سرفه هایم تازگیها آنچنانی می شود انتظارت کار دارد دست چشمم می دهد رفته رفته عینکم ته استکانی می شود هرچه غم بود از دلم با اشک بیرون شد ولی خاطراتت پشت پلکم بایگانی می شود کوه طاقت هم که باشی عشق آبت می کند شانه های مرد عاشق استخوانی می شود گاه مثل بیژن و یوسف به چاهت می کشد گاه جسمت مثل عیسا آسمانی می شود شب به شب جنگست بین عقل من با عشق تو نقش من هم این وسط پادرمیانی می شود چشم و ابروی خشن از بس که می آید به تو گاهی آدم عاشق نامهربانی می شود صفحه ای از دفترم را باد با خودبرد و رفت داستان عشق ما فردا جهانی می شود بی تو اطرافم پر از ارواح سرگردان شده برنگردی شاعرت قطعا روانی می شود کار و بارِ آدم عاشق ندارد اعتبار مردنش هم مثل اشکش ناگهانی می شود #مرتضی_خدمتی @golchine_sher

چشم و اَبروی خَشِن از بَس که می‌آیَد به تو گاهی آدَم عاشقِ نامِهربانی می‌شَوَد #مرتضی_خدمتی @golchine_sher

چمدان بسته ام از هرچه منم دل بکنم پیرو عقل شوم قید دلم را بزنم چمدان‌بسته ام از "خواستنت" کوچ کنم تا "نبودت" بروم ، گور خودم را بکنم فصل‌پروانه شدن از سر من رد شده است بی هدف پیله چرا بیشتر از این بِتَنم؟ با تو ام میوه ی روئیده درین خارستان! زخمها دارم ازین عشق به اجزای تنم دیگرازمرگ‌هراسی به‌دلم نیست،که‌هست تاری از موی تو در جیب چپ پیرهنم میروم گریه کنم تا کمی آرام شود این جهنم که تو افروخته ای در بدنم چمدان بسته ام..اما چه کنم دشوارست فکر دل کندن از آغوش تو .. یعنی وطنم میروم تا نکند گریه ی من فاش کند که مسافر نشده ، فکر پشیمان شدنم شرح‌دلتنگی من بی‌تو فقط یک جمله‌ست: "تا جنون فاصله ای نیست ازینجا که منم" #مرتضی_خدمتی @golchine_sher

تظاهر می‌ڪنے شادی؛ ولے در اصل غمگینی پر از مرگ است اطرافت، خودت عمداً نمی‌بینی جهانت بوے وحشت، بوے آتش می‌دهد وقتی درخت ڪوچڪے باشے ڪه در یک پمپ‌بنزینی هوا آلودگے دارد به احساسات مصنوعی تو هم باور ڪنے یا نه؛ فقط یک قطعه ماشینی براے ڪاجِ بی‌جنگل ڪه محڪوم تبر باشد چه امیدے؟ چه ایمانے؟ چه قانونے؟ چه تضمینی؟ تصور می‌ڪنے ڪه واقعاً خوشبخت و خوشحالی حواست نیست انگارے ڪه در یک خوابِ شیرینی حسابے یڪه خواهے خورد وقتے تازه می‌فهمی حقیقے نیست تصویرے ڪه در آیینه می‌بینی... #مرتضی_خدمتی @golchine_sher

. شوق دریا شدن و ... قطره ی شبنم بودن ! غیر اندوه چه دارد دلِ آدم بودن ؟ دست تقدیر ، تو را کاش به من پس بدهد تا که باقیست کمی فرصت با هم بودن بی تو ای میوه ی ممنوعه ! چه فرقی دارد اهل فردوس برین یا که جهنّم بودن ؟! دارم از بخشش تو اینهمه تنهایی را حضرت عشق ! بس است اینهمه حاتم بودن خار بودن ؛ به همه زخم زدن ، آسان است ای خوشا زخم کسی را گلِ مرهم بودن ... #مرتضی_خدمتی @golchine_sher