باران و باد و برف و زمستان بهانه اند
این خانه را نبودن تو سرد می کند...!
#مریم_صفری
@golchine_sher
ای آن کسی که قدر خودت دوست داری ام
بعد از خودت بگو به چه کس می سپاری ام؟
وقتی تو نیستی که تسلّا دهی مرا ،
بعد از تو چیست فایده ی گریه زاری ام...؟
جز عکس مهربان تو ای جانِ رفته ام..
باور بکن به کار کسی نیست کاری ام ؛
من را همین نبودن تو پیر می کند ،
از بس که مبتلا به غم و بی قراری ام ؛
باید که از خدای خود امشب بگیرمت
من معتقد به ندبه و شب زنده داری ام !
آخر دوا و مرهم هر زخم دل بگو
بعد از خودت مرا به چه کس می سپاری ام؟
#مریم_صفری
@golchine_sher
ای آن کسی که قدر خودت دوست داری ام
بعد از خودت بگو به چه کس می سپاری ام؟
وقتی تو نیستی که تسلّا دهی مرا ،
بعد از تو چیست فایده ی گریه زاری ام...؟
جز عکس مهربان تو ای جانِ رفته ام..
باور بکن به کار کسی نیست کاری ام ؛
من را همین نبودن تو پیر می کند ،
از بس که مبتلا به غم و بی قراری ام ؛
باید که از خدای خود امشب بگیرمت
من معتقد به ندبه و شب زنده داری ام !
آخر دوا و مرهم هر زخم دل بگو
بعد از خودت مرا به چه کس می سپاری ام؟
#مریم_صفری
@golchine_sher
شبهای زیادی ست به این پنجره وصلم
ای کاش شبی رهگذر کوچه تو باشی....
#مریم_صفری
@golchine_sher
وقت آن است که غمنامه به آخر برسد
مرهم زخم دلم بی‌خبر از در برسد
مرهم زخم دلم محرم اسرار مگوست
ترسم این است به داد کس دیگر برسد
دل من خون و دلش بی‌خبر، از لذت عشق
نه روا نیست به ما سهم برابر برسد
بعد یک عمر پر از حسرت گل‌بوسه چه سود
به مزار من اگر صد گل پرپر برسد
من و آغوش پر از مهرش و مرگ غم و درد
آخ اگر در بغلش عمر خودم سر برسد
#مریم_صفری
@golchine_sher
اصلا تو با لبخند، یک حال دگر داری
خیلی برای اعتقاداتم خطر داری
دست من از دنیات کوتاه است و می‌بخشم
پیمان فامیلی اگر هم با تبر داری
من توی آغوشت، کنارت، باز دلتنگم
بیخود نگو از حال و احوالم خبر داری
هرجا نگاهم می‌کنی، گم می کنم خود را
بیش از خیالت لعنتی جان، دردسر داری!
یخ می‌زنم وقتی که می‌خوانی درِ گوشم:
"کی می‌شود از این خجالت دست برداری؟"
گم می‌کنم خود را دوباره بین بازویت
لعنت به تو، خیلی کنار من جگر داری
من مست لبهایت دگر چیزی نمی‌فهمم
بیش از مسکّنهای مورفینی اثر داری
چیزی نمی‌خواهم من از تو غیر لبخندت
اصلا تو با لبخند، یک حال دگر داری
#مریم_صفری
@golchine_sher
برخیز که هر پنجره را باز کنیم
یک صبح پر از امید آغاز کنیم
حالا که رسیده فصل آزادی مان
باید همه رو به اوج پرواز کنیم
#مریم_صفری
@golchine_sher
برگرد که من تابِ دل تنگ ندارم
با حرف بیا حوصله‌ی جنگ ندارم
خیلی به سکوت دل خود کرده‌ام عادت
اعصابِ سه‌تار و دف و آهنگ ندارم
درد است که جای هوس بوسه‌ی داغت
بر روی لبم جز رژ پر رنگ ندارم
درگیر توأم منزجر از فلسفه و درک
بگذار بگویند که فرهنگ ندارم
از خانه‌ی تو فاصله یک متر زیاد است
خب حق بده من طاقت فرسنگ ندارم
باید تو بیایی و بمانی که نمیرم
برعکس تو من جای دلم سنگ ندارم
#مریم_صفری
@golchine_sher
از حس بغض ابرهای تیره سرشارم
قهرت کشیده خط باطل روی افکارم
من فکر می کردم که انسانی ولی انگار
باید از این خوش باوری ها دست بردارم
می لرزم از ترس همین که خانه ی دل را
ویران کنی، مدفون شوم در زیر آوارم
در حسرت تو جان دهم هرگز نفهمی که
یک عالمه درد دل از این روزها دارم
خیلی شبیه یک رباط آهنی هستی
از سردی دست تو گفتم، کردی انکارم
تقصیر من بوده از اول خواستم باشی
لعنت به من، لعنت به تو، لعنت به اصرارم
اصلا رهایم کن خیالی نیست می فهمی؟
چون جنس حوایم به این تبعید ناچارم
هرچند پر بغضم از این افسانه ی تقصیر
اشکی به روی شانه ات، آدم! نمی بارم
#مریم_صفری
@golchine_sher