گوشم به سکوتی‌ست که لبریز هیاهوست
هر گوشه‌ی این خانه پر از خاطره‌ی اوست
بی شانه‌ی او سر به تنم کاش نباشد
می‌میرم از این غم که سرم بر سر زانوست
جز عشق نفهمیدم و جز عشق ندیدم
این گنبدِ دوّار به چشمم خم ابروست!
هرگاه سبک‌بار شدم، اوج گرفتم
از دیدِ من ای دوست! جهان مثلِ ترازوست
یک جرعه بر این خاک نظر کن، که نمیرد
این دانه که با شوق، درآورده سر از پوست
#حسین_دهلوی@golchine_sher
گاهی دمی هست و دلی خورشید زیبا ساحلی
مجنون به مجنون می دود لیلا به لیلا منزلی
گل کرده ام با بوی تو ماندم اسیر کوی تو
هر دم به یاد روی تو دارم پریشان ساحلی
ای آنکه از گل گفته ای بی یاد گل نشکفته ای
در خاطراتم خفته ای خورشید یک دست دلی
خورشید خاورها تویی در عشق باورها تویی
شوق صنوبرها تویی هرچند از ما غافلی
در ماه شعبان آمدی با عشق یزدان آمدی
آه از شهیدان آمدی ای آنکه ماه کاملی
دریا به شوقت می تپد آهو به عشقت می دود
دریا دلان عشق را زیباترین ساحلی
میر علمداران تویی سردار بیداران تویی
انگیزه ی یاران تویی تاب و تب هر محملی
شور شهید یاد تو در سینه ها فریاد تو
جان جهان آباد تو ختم تمام مشکلی
#حسین_اصغری_سوادکوه#عضوکانال@golchine_sher
می‌بینمت از دور و زیاد است همین هم
این سوخته‌دل ساخته با کمتر از این هم
صدبار صدایت زدم اما نشنیدی
یک چشم بگردان به من گوشه‌نشین هم
عشقی که زمینی نشود فایده‌اش چیست؟
ای ماه بینداز نگاهی به زمین هم
گفتی که ز خود بگذر و دیدی که گذشتم
از روح و روان هم، تن و جان هم، دل و دین هم
از پیچ و خم رود گذشتیم و رسیدیم
از چشمه‌ی تردید به دریای یقین هم
ای زاهد اگر منکر عشقی به جهنم!
ما با تو نیاییم به فردوس برین هم
#فاضل_نظری@golchine_sher
محروم کن مثل خود از من انتظارت را
از من جدا کن ماتم دنباله دارت را
بیخود نیا در خواب های گاه و بی گاهم
یادم نیاور خاطرات بی شمارت را
بعد از من اما هفته ای یکبار با بوسه
سیراب کن گلدان روی میز کارت را
بر خود بپوشان چند نوبت خوب و با وسواس
هر شب پتویی که می‌اندازی کنارت را
قبل از همه بیدار شو هر صبح و جای من
تا کن مرتب کن جهان را روزگارت را
ژاکت بپوش این روز های سرد آبانی
شهریوری کن میوه ی باغ انارت را
احیا کن این شب را که بی قدر است تاریک است
بر لب بیاور جانِ چای بی بخارت را
#سعیده_کرمانی@golchine_sher
خدا کند که دلم پای عهد خویش بماند
از او همیشه بگوید، از او همیشه بخواند
سپرده‌ام به دل خود که جای غیر نباشد
خدا کند بپذیرد، خدا کند بتواند
به سوی پنجره‌ای می‌روم که باد سحرگاه
غبار غصه و غم را ز شانه‌ام بتکاند
نسیم رقص‌کنانی رسیده از طرف او
خدا کند که سلام مرا به او برساند
خدا کند که بیاید پر از شکوه و شکوفه
و طعم صلح و صفا را به عالمی بچشاند
کجاست خانه‌ی محبوب من؟ برای دل من
چه غم فراتر از این که نشان دوست نداند؟
#فاطمه_معصومه_شریف@golchine_sher
