۲_ یکی متن مطلب قبلیو که میگه خدا، خدای آدم بدا و خلافکاراهم هست رو زیر این عکس گذاشته بود. یعنی خودش رو آدم خوبه فرض کرده بود و امثال اینها رو آدم بده و از ظاهر، کلِ باطن طرف رو قضاوت کرده بود و بدتر اینکه خودش رو بدون نقص و عیب و بالاتر دونسته بود در دستگاه الهی هیچوقت نباید خودمونو بهتر از دیگران بدونیم حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

۴_ زهیر بن قین عثمانی مذهب بود شیعه نبود با امیرالمؤمنین علیه السلام میونه خوبی نداشت ولی یار امام حسین علیه السلام شد و عاقبتش بهترین عاقبت شد. یا مثلا حر بن یزید ریاحی قبل ورود کاروان سید الشهداء به کربلا فرمانده عبیدالله بود و در ظاهر دشمن سيد الشهداء ولى عاقبت بخیر شده ولی خیلی از بزرگان کوفه به امام نامه نوشتن و نیومدن کمکش کنن و تنهاش گذاشتن یا حتی بعضیا تا کربلا اومدن ولی تا آخر تموندن و از سید الشهداء خداحافظی کردن و برگشتن چجوری میتونیم از گذشته‌ی افراد و ظاهرشون، خوب یا بد بودنشون رو قضاوت کنیم. چجوری میتونیم خودمون رو از دیگران بهتر بدونیم؟ حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

به نام خدای بخشنده و مهربان 🔶🔸در شبهای قدر و شهادت ولی الله امام متقیان؛ جملاتی زیبا از امام علی سلام الله برای درک بیشتر این نمونه کامل انسان: 1- گریه نکردن از سختی دل است. 2-سختی دل از گناه زیاد است. 3-گناه زیاد از آرزوهای زیاد است. 4-آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است. 5-فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست. 6- محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست 1.مردم را با لقب صدا نکنید. 2.روزانه از خدا معذرت خواهی کنید. 3.خدا را همیشه ناظر خود ببینید. 4.لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید. 5.بدون تحقیق قضاوت نکنید. 6.اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود. 7.صدقه دهید، چشم به جیب مردم ندوزید. 8.شجاع باشید، مرگ یکبار به سراغتان می آید. 9.سعی کنید بعد از خود، نام نیک بجای بگذارید. 10.دین را زیاد سخت نگیرید. 11.با دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید. 12.انتقاد پذیر باشید. 13.مکار و حیله گر نباشید. 14.حامی مستضعفان باشید. 15.اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد، از او تقاضا نکنید. 16.نیکوکار بمیرید. 17.خود را نماینده خدا در امر دین بدانید. 18.فحّاش و بذله گو نباشید. 19.بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید. 20.رحم دل باشید. 21.با قرآن آشنا شوید. 22.تا میتوانید بدنبال حل گرفتاری مردم باشید. @golchintap

🔳◾️وقتی علی نیز سانسور می شود! علی نام شخصیتی است که بعد از پیامبر، مشهورترین جهان اسلام است. اما بخش مهمی از تاریخ وی سانسور شده است. اصولا برخی دوست ندارند این بخش از تاریخ تبیین شود. حتی صفویان که مذهب رسمی این کشور را شیعه اعلام کردند فقط جنبه هایی خاص از زندگی و حکمرانی وی را برجسته کرده اند. تصویری که از وی برای ما نشان داده شده؛ قهرمانی جنگ آور، فاتحی قدرتمند و حاکمی مقتدر است که دوران کوتاه حکومتش بیشتر به جنگ گذشت. نام وی با شمشیر و خون و ذوالفقار گره خورده. بگذارید چند تصویر کاملا متفاوت از این شخصیت را با هم مرور کنیم: 1- روز بیعتش مردی از میان جمع برخاست و علنا گفت: با تو بیعت می کنم اما اگر رفتار نامناسبی داشته باشی، تو را خواهیم کشت. بدون اینکه حتی اخمی به ابرو بیاورد فقط یک کلمه گفت: قبول! 2- برخی افراد از بیعت او سر باز زدند، با مدارای تمام با آنان به گفتگو نشست و هیچ گونه فشاری تحمیل نکرد. برخی بیعت کردند و برخی نه! او امنیت کسانی که بیعت نکردند را تضمین کرد. 3- در زمان جنگ ها، همه چیز امنیتی می شود و هر کسی که همراهی نکرد می شود خائن. اما در یکی از جنگ ها، به مردم کوفه چنین نوشت: من یا ستمکارم یا ستمدیده. اگر مرا نیکوکار یافتید، یاری ام کنید و اگر خطاکارم دیدید، به سوی مسیر حق بازم گردانید. ذره ای لحن آمرانه در نوشتار او می یابید؟ فقط یک مورد نمونه مشابه در تاریخ می توان پیدا کرد؟ 4- خودتان را جای یک فرمانده ارشد جنگ قرار دهید. عده ای می آیند و می گویند که ما با شما به میدان جنگ می آییم. آنجا حقیقت که بر ما معلوم شد تصمیم می گیریم که با شما باشیم یا با دشمنان شما. صادقانه چه می کنید؟ به او چنین پیشنهادی شد! نه تنها دلگیر نشد بلکه این سنجشگری و عقلانیت را پسندید و آنان را به چنین داوری ای تشویق کرد. 5- به مردمش می گفت: اگر فرامین من را در راستای پیروی خدا دیدید بر شما لازمست که همراهی کنید اما اگر در فرمان من، نافرمانی خدا نهفته بود چه از سوی من باشد و چه غیر من هرگز فرمان نبرید!! او از مردم اطاعت نمی خواست، شجاعت حقیقت طلبی را ترویج می کرد. 6- او خود را در حلقه محدودی از یاران (خودی ها) محصور نمی کرد. موارد متعددی در تاریخ گزارش شده که مردم را به گفتگو و مشورت فراخوانده آنهم در مهم ترین امور مانند تصمیم گیری در مورد معاویه. به ويژه در باب جنگ ها، هم با بزرگان و سران قبایل و هم با مردم عادی به گفتگو می نشست. 7- وی متوجه شد که برخی نمی توانند شکایات و خواسته هایشان را با وی در میان بگذارند یا به واسطه عدم دسترسی یا شرم یا ترس، برای اولین بار مکانیزمی طراحی کرد به نام «بیت القصص» تا مردم مستقیما با او در تماس باشند. 8- در یکی از سخنرانی‌ها یکی از سپاهیان بپاخاست و اظهاراتی کرد آمیخته به تملق. او سخنانش را چنین ادامه داد: ... من بیزارم از این که درباره من اینگونه بیاندیشید که تعریف و تمجید شما را دوست دارم. ... با سخنان زیبا از من تعریف نکنید و توصیه کرد که با گفتن «سخن حق» مرا ترک کنید. 9- انتقاد از خود را خط قرمز جامعه نکرد. در حکومتش پاسخ سخن هر چقدر تلخ بود فقط با سخن داده می شد! بسیاری از مخالفانش در مسجدی که نماز می خواند جمع می شدند اعتراض می کردند دشنامش می دادند. اما یک روز هم سهمشان از بیت المال حذف نشد. مخالفت با حکومت هزینه نداشت. 10- در برخوردهای قهری آن مقدار شکیبایی می ورزید و بر گفتگو، تعامل و مدارا تاکید می ورزید که برخی او را به تردید و ترس متهم می کردند (برداشت آزاد از دکتر صابر اداک، اخلاق زمام داری) ☑️تحلیل و تجویز راهبردی این ها بخشی از «تاریخ تاریک» است که کمتر برای ما گفته شده. این ها کنار صدها واقعیت تاریخی پنهان داشته شده نشان می دهد که او حکومتش را بر سه اصل بنا کرد: 1- اصل عقلانیت: حاکم خدا نیست. مردم باید جرات فکر کردن و سنجیدن داشته باشند و فرامین حاکمان باید با حق سنجیده شود. پیروی وفادارانه ارزشمند نیست. استدلال و سنجشگری است که باید مبنای انتخاب باشد و خرد جمعی مبتنی بر همین عقلانیت است که باید مبنای حکومت حاکمان باشد. 2- اصل آزادی: آزادی یعنی آنکه افراد بتوانند متفاوت فکر کنند و آزادانه عقاید خود را با یکدیگر گفتگو کنند. «یکسان اندیشی»، استبداد می آورد و رکود و «متفاوت اندیشی» پویایی می آورد و رهایی. 3- اصل اخلاق: حاکمان جایز نیستند به هیچ بهانه ای حتی جنگ، اصول آزادی و عقلانیت را لگدمال خودحق پنداری کنند. او فقط فاتح خیبر نبود.مهم ترین فتح او باز کردن چشمان ما به الگوی جدیدی از حکمرانی است که بر مدار انعطاف، مداراجویی، عقلانیت ورزی، آزادمنشی و مشارکت جويي است. او فاتح همیشگی سرزمین عقلانیت و آزادگی است. چه یک خانواده رااداره می کنیم چه یک شهر یا یک شرکت بین المللی اصول سه گانه فوق الهام بخش است. مجتبی_لشکربلوکی @golchintap

حضرت علی (ع) در یک دعایی که مربوط به احوال آدمی است و اینکه روح آدمی می‌تواند چه استعلاهایی پیدا کند، دعایی دارند که من آن را همیشه در قنوت می‌خوانم: اللهم اجعل نفسی اول کریمه تنتزعها من کرائمی(خطبه۲۱۵): خدایا کاری کن که از چیزهای ارزشمند زندگی، جانم اولین چیزی باشد، که از من می‌گیری؛ نکند قبل از این که جانم را می‌گیری، انصافم گرفته شده باشد، شرفم، عدالتم، راستگویی و ادب و دیگر مکرمت‌های اخلاقی‌ام گرفته شده باشد و تفاله‌ای شده باشم که تو جانم را می‌گیری. خدایا از میان چیزهای شریف، اولین چیزی را که می‌گیری، جانم باشد و وقتی می‌میریم شرفم، صداقتم، عدالتم، شفقت و عشق‌ورزی به انسان‌ها در من سر جایش باشد. تواضعم، انسان دوستی‌ام سر جایش باشد. نه این‌که تا جانم به لبم برسد و بمیرم؛ عدالتم، انصافم و مروت و جوانمردی و صداقت و تواضعم را از دست داده باشم. این یکی از تکان دهنده‌ترین جملاتی است که در فرهنگ بشری گفته شده است. یعنی کریمه‌های وجود من زیاد است، اما جان من اولین کریمه‌ای باشد که از من می‌گیری. این جمله، شبیه به جمله حضرت عیسی است که می‌فرمایند: نمی‌‌ارزد جهان را بگیری و در مقابلش روح خودت را بفروشی، ولو جهان را در مقابل روحت به تو بدهند. تحلیل فلسفی، ص۱۴۶ @golchintap

از دیگر اعمال مهم شب‌های قدر: وضو میگیریم، رو به قبله با صدای بلند ۷۲ مرتبه میگیم: با زندگی کسی بازی نمیکنم با آبروی کسی بازی نمیکنم با رزق و روزی کسی بازی نمیکنم با رفاقت رفیقم بازی نمیکنم با دین و مذهب کسی بازی نمیکنم با آرامش کسی بازی نمیکنم با حال کسی بازی نمیکنم با دونه های اشک کسی بازی نمیکنم با دل کسی بازی نمیکنم...