هدایت شده از روزبرگ شیعه (ره توشه معارفی)
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#کاظم_آل_محمد (ع)»
✍️ مناسبت روز: بیستم ذیالحجه بنا بر روایتی و هفتم صفر بنا بر روایت دیگری، سالروز ولادت با سعادت هفتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت، اسوهی صبر و تقوا، حضرت موسی بن جعفر (ع)، پدر بزرگوار امام رضا (ع) و حضرت فاطمه معصومه (س) است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز مینمائیم؛
امام کاظم (ع) در سال ۱۴۸ق، پس از شهادت پدر بزرگوارشان، حضرت صادق (ع) به امامت رسیدند و ۳۵ ساله دوران امامت را تحت فشار شدید حاکمان ظالم عباسی، همچون: منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی گذراندند؛
اما سیره و سلوک امام هفتم در این دوران بسیار سخت به صورتی بوده که علمای بزرگ شیعه و سنی، حضرت را ستوده و علم، عبادت، بردباری و بخشندگی ایشان را اسوه و الگوی مسلمانان دانستهاند، بهگونهای که حضرت را «عبد صالح خدا» و «کاظم» لقب دادهاند که در این مجال کوتاه، انشاالله به بخشی از سیرهی عبادی و اخلاقی آن امام همام اشاره مینمائیم؛
✅ سیره عبادی:
بر اساس منابع معتبر شیعه و سنی، امام کاظم(ع) بسیار اهل عبادت بودند؛ تاجایی که حتی زندانبانان و شکنجهگران حکومت عباسی نیز تحت تأثیر عبادات حضرت قرار گرفته و متحول میشدند؛ [تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۴١]
مورخین و محدثین، امام موسی کاظم (ع) را عابدترین مردمِ زمان دانستهاند؛ چنانچه شیخ مفید (ره) میگوید: آن حضرت چنان از ترس خدا گریه میکردند که محاسنشان از اشک خیس میشد و دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار میکردند و همچنین دعای «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را همواره در سجده میخواندند و هنگامی که به دستور هارون، حضرت را به زندان منتقل نمودند، ایشان، خدا را سپاس گفته و فرمودند: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب میکردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس میگویم» [الارشاد، ج۲، ص۲۳۲و٢۴٠]
✅ سیره اخلاقی:
در رابطه با سیره اخلاقی امام کاظم(ع) نیز در منابع مختلف شیعه و سنی نکات زیادی وجود دارد، از جمله درباره «بردباری و سخاوت» آن امام همام آوردهاند که آن حضرت بخشندهترین مردم زمان خودشان بودهاند که همواره شبها برای فقیران مدینه آذوقه میبردند؛ [همان]
«اِبْنِ عِنَبه» مورخ و نسب شناس بزرگ نیز درباره سخاوت آن حضرت گفته است: ایشان شبها از خانه بیرون میرفتند در حالی که کیسههایی از درهم به همراه داشتند و به نیازمندان میبخشیدند تا بدانجا که کیسههای پول امام کاظم (ع)، در میان عرب، ضربالمثل شده بود؛ [عُمْدَةُ ألطّالِب، ص۱۷۷]؛
همچنین خطیب بغدادی مورخ و محدث بزرگ اهلسنت نوشته است که موسی بن جعفر (ع) حتی به کسانی که به ایشان آزار میرساندند نیز احسان و بخشش میکردند و برای آنها هدیه میفرستادند؛ [ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۹]
👈 یکی دیگر از صفات اخلاقی مشهور امام هفتم، که در منابع شیعه و سنی به آن اشاره شده، «کاظم» است، چراکه حضرت، خشم خود را حتی در برابر دشمنان و کسانی که به ایشان بدی میکردند، فرو میبردند تا جایی که آوردهاند مردی از نوادگان خلیفه دوم در حضور امام کاظم (ع)، به جد ایشان، حضرت امیرالمؤمنین (ع) توهین کرد؛ همراهان امام بسیار عصبانی شدند و به او حمله کردند تا او را بکُشند، اما حضرت مانع شدند و سپس تنها به مزرعهٔ آن مرد رفتند؛ او فکر کرد که امام برای انتقام و از بین بردن محصولش آمدهاند، لذا شروع به داد و بیداد کرد که محصولم را لگدمال نکنید و از بین نبرید! اما حضرت کاظم (ع) با مهربانی از او پرسیدند: چقدر خرج کاشت مزرعهات کردهای؟ مرد با عصبانیت گفت: ۱۰۰ دینار! سپس پرسیدند: چه اندازه از آن برداشت میکنی؟ با جسارت پاسخ داد: غیب نمیدانم! امام بازهم با خوشرویی فرمودند: امید داری چه اندازه از آن برداشت کنی؟ مرد پاسخ داد: ۲۰۰ دینار! پس حضرت ۳۰۰ دینار به او داده و فرمودند: این ۳۰۰ دینار برای توست و محصولت هم برایت باقی است؛ سپس به سوی مسجد حرکت کردند؛
خطیب بغدادی روایت کرده که آن مرد که خود را زودتر به مسجد رسانده بود، با دیدن حضرت، از جابرخاست و با احترام تمام، آیه ١٢۴ سوره مبارکه انعام را بلند تلاوت نمود: اللَّه أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ: خدا بهتر میداند، رسالتش را کجا قرار دهد؛ [ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۳۰]
✍️ آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از سیره عبادی و اخلاقی امام کاظم (ع) بود که امیدواریم با شناخت و معرفت هر چه بیشتر و الگوگیری از سیره آن امام همام، بتوانیم از شیعیان و پیروان واقعی آن حضرت باشیم.
https://eitaa.com/ROOZBARG