آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت اول چرا مناجات شعبانیه با صلوات شروع می‌شود؟ 🔹دلیل آن را از قرآن می‌گویم: «ائْتُونِي بِأَخٍ لَكُمْ مِنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ»؛ (برادران از یوسف در مقابل متاعی که آورده بودند طعام خواستند و یوسف چون بار غلّه آنها را بست گفت: می‌خواهم در سفر دیگر برادر پدری خود (بنیامین) را نزد من بیاورید، نمی‌بینید که من پیمانه را تمام می‌دهم و بهترین میزبانم؟) این قانونش است؛ گناهکار باید بیگناه را بیاورد، درب را روی او باز می‌کنند، او هم از این درب باز شده بیاید داخل. خداوند درب را روی صلوات نمی‌بندد، شما هم خودتان همین کار را می‌کنید. مغازه‌دارها جنس‌هایشان را چگونه می‌فروشند؟ چکار می کنند؟ چند تا جنس خوب و مرغوب می‌گذارد رو، اینها مشتری جمع کن است، بقیه به وسیلۀ اینها می‌آیند داخل.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت دوم

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت سوم چرا مناجات شعبانیه با صلوات شروع می‌شود؟ خداوند که همه چیز را می‌شنود، پس چرا در مناجات شعبانیه می‌گوییم: «و إسمع دعائی اذا دعوتک و أجب ندائی إذا نادیتک» خدایا؛ گوش کن دعای مرا، وقتی تو را می خوانم؟ اینکه خداوند به همه چیز عالم است، یک حساب دارد؛ اما اینکه خدای تعالی، گوش بگیرد به صدایی، یا نظر کند به کسی وقتی که اقبال الی الله می‌کند، «و اقبل علی اذا ناجیتک»، یک معنای دیگر دارد ...

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت چهارم بزرگترین منت خداوند بر انسان چیست؟ باید بدانیم، بزرگترین منّتی که خداوند به انسان می‌گذارد، این است که هدیه‌اش را قبول کند. وقتی انسان همه چیزش را می‌دهد، اگر خدا قبول کرد بزرگترین خدمت را به او کرده. اگر خطوراتی در ذهن انسان بیاید که من با این کاری که برای خدا کردم و قدمی برداشتم و یک مسئله‌ای را حل کردم، اینها زمینۀ عدم توجه خدا به عمل انسان می‌شود....

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت پنجم 🔊 حضور قلب در نماز،‌ با اراده و تصمیم و فشار و تمرین نیست! قبل از حضور قلب پیدا کردن در نماز، انسان باید اجازۀ ورود به نماز را پیدا کند. اجازه ورود به نماز لفظاً لفظِ الله اکبر است، اما معناً، معنای الله اکبر است. وقتی معنای الله اکبر در نفس انسان واقعاً بزرگتر از خود انسان و همه تعلّقاتش باشد، زنجیربان، زنجیر را از جلویش بر می‌دارد و با الله اکبر وارد نماز می‌شود. وقتی وارد نماز شد، شیطان نمی‌تواند وارد این حرم شود. این حرم الهی است. شیطان عبور ممنوع است و حق ورود ندارد. وقتی آمد جایی که در تیررس شیطان نیست، در امان قرار می‌گیرد و بدون این که به خودش فشار بیاورد، از اول تا آخر نماز حواسش به خدا است. اصلاً حضور قلب با اراده و تصمیم و فشار و تمرین نیست. حضور قلب ریشه اش تقوا است. ورود به نماز هم ریشه اش همین است.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت ششم 🔊 بشنوید |مناجات مانند تیری در کمان است فرض کن بین دنیا و آخرت یک رودخانه فاصله است و انسان هر چه می‌خواهد در آخرت بسازد و در آن زندگی کند، باید با تیر و کمان به آن طرف رودخانه پرتاب کند؛ منجنیق یا کمان و زه یا زور بازو، همه این‌ها می‌شود تقوا. وقتی تقوا بالا است، یعنی قدرت و خرج پرتاب زیاد است و از رودخانه رد می‌شود و به آن طرف ساحل می‌افتد. وقتی انسان می‌رود آن دنیا، تمام چیزهای پرتاب شده را جمع می‌کند؛ با آن همه چیز می‌تواند بخرد، خانه بخرد، آب بخرد، چشمه بخرد. هر چه در بهشت می‌دهند از این‌ها می‌تواند بخرد. اما اگر محبت دنیا در کار انسان باشد، این تیری که می‌خواهد از روی رودخانه عبور کند، به خاطر این محبت دنیا در جاذبه خودش محبوس می‌شود و بر می‌گردد. وقتی می‌رود آن دنیا، می‌گوید کو؟ می‌گویند نیامده، نیامده، نیامده. مناجات هم همین است. نفسِ مناجات تیر است؛ مُناجی تیرانداز است؛ تقوا قوس و وتر است.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت هفتم 🔊 بشنوید |مصیبت‌ها، راه هموار کردن ارتباط با خدا این جریانات عالم که دارد پیش می‌آید، حرکت همه‌اش به سمت ظهور است. مصیبت‌هایی که برای انسان واقع می‌شود، هموار کردن برای ایجاد ارتباط با خدا است. انسان خیال می‌کند این حاجتی که دارد، گَنج است و اگر گیرش بیاید گنج پیدا کرده. به خدا می‌گوید به من بده. وقتی داد متوجه می‌شود که خدا دهنده است، خدا مهربان است؛ این گنج است. شنیدید آن پدری که به بچه‌هایش گفت یک گنجی در این مزرعه هست، من نتوانستم پیدایش کنم؟ من از دنیا رفتم شما بگردید این گنج را پیدا کنید. پدر مُرد و پوران به امید گنج به کاویدن باغ بردند رنج همه جا را شیار کردند، زیر و رو کردند. نشد گنج پیدا ولی رنج شان چنان کآن پدر گفت شد گنج شان نتیجه‌اش چه بود؟ به خاطر شخم خوبی که زدند «ز هر تخم برخاست هفتاد تخم». این است. بسیاری امور هست که ما اینها را واسطه‌ای می‌خواهیم، به عنوان طریقیت می‌خواهیم، بعد معلوم می‌شود موضوعیت داشت. دعا هم از همین‌ها است. نفس دعا، انسان را متحول می‌کند؛ نه این که با دعا یک چیزی بدست بیاوریم، نه!

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت هشتم 🔊 بشنوید | در ملاقات با خداوند،‌ باید بتوان سر را بالا گرفت «هربتُ الیک» معنایش این است که من تاکنون روی خودم حساب می‌کردم که من، من هستم! حالا می‌بینم دشمنی بدتر از «من» ندارم. حالا نگاه می‌کنم می‌بینم این «من» همان ماهی یونس علیه السلام است که یونس را قورت داده بود؛ و اینک من را قورت داده. از این جهت تنازع بقای من، تنازع بقای منیّتِ من شده. هر موجودی یک تنازع بقایی دارد و برای بقای آن، تنازع می‌کند، تلاش می‌کند. بقای من شده به خودیّت خودم. می‌خواهم این خودم را از دست ندهم...

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت نهم 🔊 بشنوید | مناجات شعبانیه، مانند دعاهای دیگر نیست مناجات شعبانیه مرتبه‌اش از نوع دعاهای برای مرض و کسالت نیست. این دعای «سیر و سلوکی» است. این دعای «سالک» است. که دلش هوای خدا کرده. این که دقیقاً مشخص می‌کند که خدایا! هیچ چیز من از تو پوشیده نیست، این‌ها جزو شروط استماع است. یعنی اگر انسان باور داشته باشد که خدا تمام اسرارش را می‌داند و چیزی از او مخفی نیست، وقتی دعا می‌کند دعایش مستمع دارد. میزان مستمع داشتن دعا به میزان معرفت و اخلاص دعاکننده است. به همین جهت می‌بینید بعضی عوام می‌روند نتیجه می‌گیرند؛ به خاطر چی؟ به خاطر این که مردّد نیستند. مطمئن هستند می‌توانند و با اطمینان می‌خواهند و به ایشان داده می‌شود.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت دهم 🔊 بشنوید | مثل بچه‌ها لج کنید «تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی» یعنی چی؟ یعنی هر درخواستی می‌خواهم بکنم، خدا می‌داند. پس چرا ذره ذره درخواست کنم؟ این چیزهایی که از من می‌ستانند، خیلی بی ارزش است که از او بخواهم. حالا که می‌خواهی طلب کنی، یک چیز حسابی بخواه. بگو «خدایا! خودت را می‌خواهم». این خواسته‌های ما چیست؟ در دعا می‌گوید، این‌ها برای تو حل شده است، من اینها را نمی‌خواهم؛ من دلم هوای خودت را کرده و خودت را می‌خواهم. به بچه‌ها دقت کنید؛ وقتی بچه‌ها را می‌گذارند پهلوی کس دیگر، درحالیکه پدر و مادرش نیست، بهانه پدر و مادر را می‌گیرد، هر چه می‌آوری برایش تا بازی‌اش بدهی و سرگرمش کنی، لج می‌کند که من مادرم را می‌خواهم! وقتی انسان اینها را می‌بیند، خب یک آدمی هم بگوید من خدایم را می‌خواهم! آن وقت اگر همۀ دنیا را به او بدهند، نمی‌گیرد.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت یازدهم

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت سیزدهم 🔊 بشنوید | مومن باید جوّانیه و برّانیه داشته باشد مؤمن باید حالت جامعه در جامعه داشته باشد، یک جامعۀ بیرون و یک جامعه درون، جوّانیه و برّانیه. جوّانیه یعنی یک مجموعه سلوکی، مجموعه‌ای که هم و غمشان سلوک الی الله است. این جوّانی و اندرونی انسان باشد، رفقای خصوصی انسان باشد. عیسی (ع) حواریون را به عنوان جوانیه خودشان انتخاب کردند و حواریون هم عیسی (ع) را انتخاب کردند. این یک مجموعه سلوکی است. اهل بیت همیشه اصحاب سِرّ داشتند. این مجموعه سلوکی‌شان بود. اهل معارف هم همیشه مجموعه‌ای از خود داشتند.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت چهاردهم 🔊 بشنوید | انقطاع الی الله ابراهیم پس از ذبح اسماعیل ما یک اسماعیل خارجی داریم و یک اسماعیل داخلی. آنچه ماموریت ابراهیم بود، ذبح اسماعیل داخلی بود و این ذبح انجام شد. ابراهیم بعد از این کار، دیگر آن ابراهیم قبلی نیست. ابراهیم قبلی خدا را می‌خواهد، اسماعیل را هم می‌خواهد. این ابراهیم انقطاعش به الله کامل شد. «هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ». «وَ نادَيْناهُ أَنْ يا إِبْراهيمُ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا». یعنی آن چیزی که در خواب ذبح می‌شد، اسماعیل درونی بود و ذبح شد. این اسماعیل بیرونی برای ابراهیم مانع نبود. کاری به ابراهیم نداشت. اینجا دو تا کار شد. یکی ابراهیم آزاد شد و یکی هم خود اسماعیل. از این جهت به اسماعیل می‌گویید «اسماعیل ذبیح الله». شما می‌گویید چطور شد که اسماعیل ذبیح الله شد؟ مگر ذبح شد؟ تعلق اسماعیل به خودش مد نظر است. اسماعیل درون خود اسماعیل است که این هم ذبح شد. دو تا ذبح اینجا واقع شده است. اسماعیلی که درون ابراهیم بود و اسماعیلی که درون اسماعیل بود. با یک تیر دو نشان زد و از این جهت ابراهیم شد الگو برای امامت.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت پانزدهم 🔊 بشنوید | اگر شما دنیا را بهشت نکنی، نمیتوانی آخرت را بهشت کنی اگر شما دنیا را بهشت نکنی، نمی‌توانی آخرت را بهشت کنی. آقای الیجاه محمد، مسلمان‌های سیا پوست آمریکا را تربیت می‌کند، خب او چه میگوید: We invite you to heaven here and now [یعنی] ما شما را به بهشت همین جا و همین اکنون دعوت می‌کنیم. ما باید بدانیم تمدن یعنی این. اینطور نیست که اینجا جهنم باشد، بعد بهشت؛ نقدا این جهنم را تحمل کن تا آن نسیه را به تو بدهند.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت هفدهم 🔊 بشنوید | علم و عمل «الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ» شما وقتی مطلبی را دانستی و عمل نکردی این علم از شما رحلت می‌کند. شما همراه با علم و عمل خودت هستی، به مجرد اینکه آسیب به عمل وارد می‌شود به علم آسیب وارد می شود.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت هجدهم 🔊 بشنوید | تو با تقوا باش تا من به تو توجه کنم مقدمۀ اول «إِنَّما يَتَقَبَّلُ اَللّهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ» «وَ اسْمَعْ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ» یعنی دعایم را قبول کن. بشنو یعنی قبولش کن. یعنی من از روی تقوا دعا کنم تا تو به آن توجه کنی. «واسمع» را به «توجه» ترجمه کنید. به ندای من توجه کن وقتی صدایت می کنم. «وَ أَقْبِلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ» این هم یعنی به من توجه کن به من وقتی می‌خواهم با تو مناجات کنم. می‌گوید: تو با تقوا باش تا من به تو توجه کنم. چون عملی که از روی تقوا صورت بگیرد، به خدا وصل می‌شود و به خدا ارتباط پیدا می‌کند. لَنْ يَنالَ اَللّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لكِنْ يَنالُهُ اَلتَّقْوى مِنْكُمْ تقوا اینقدر بالا است که می‌تواند به خدا برسد.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت نوزدهم 🔊 بشنوید | خدا دارد صدایش می‌زند امام زمان علیه السلام کسانی که تربیت شدند را صدا می‌زند. صدا زدن او، صدا زدن خدا است. صدایش که می‌زند اجابت می‌کند، دیگر آن آدم اولی نیست. مثال واضح برای تان بزنم. حضرت موسی در شب کوه طور، تاریکی همه جا را گرفته بود، زنش هم حامله بود، گوسفندها هم در سرما بودند و راه به هیچ جا نمی‌برد. آدم با جرئتی بود. یک آتشی دید؛ گفت بایستید من بروم آتش بیاورم یا آدرسی بگیرم که باید از کدام راه برویم، یا اینکه مقداری آتش بیاورم گرم بشویم. این نادیته است.خدا دارد صدایش می‌زند که بیا اینجا، «نادیته فاجابک» این همه مدت که موسی گوسفند داری کرده، با تقوا کار کرده، همه کار کرده، حالا موقعی است که صدایش بزنند. نُودِيَ مِنْ شاطِئِ اَلْوادِ اَلْأَيْمَنِ فِي اَلْبُقْعَةِ اَلْمُبارَكَةِ مِنَ اَلشَّجَرَةِ أَنْ يا مُوسى ﴿القصص‏، 30﴾ «یا موسی» حرف عادی نیست، یعنی او را صدا زد؛ «فاجابک» عین همین برای انسان‌ها در سلوک شان واقع می‌شود. متحول می‌شود، دگرگون می‌شود.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت بیستم 🔊 بشنوید | وقتی جانورِ انسان با خدا صحبت می‌کند وقتی انسان حرف نزده، خدا دعای چه کسی را مستجاب بکند؟ فرق است بین این که جانور انسان صحبت بکند یا انسان انسان. اولیاء الله انسانِ انسان‌شان شکفته شده است و این برای شأن مقام است که انسانیت‌شان حرف می‌زند، دیگری که این مقام را پیدا نکرده همیشه وجۀ جانوری‌اش حرف می‌زند، الا در حال اضطرار، در حال اضطرار انسانِ انسان صحبت می‌کند، حقیقت انسان صحبت می‌کند. معرفت زیاد می‌شود خودیت محو می‌شود، اما وقتی در معرفت سیری نکرده و به جایی نرسیده خود، حجاب است. وقتی نبض حرف انسان را بگیرند، صدای آدمی‌زاد نیست، صدای هوی است، صدای جانور انسان است. جانور انسان که در شأنی نیست که خدا جوابش را بدهد. انسان در حین اینکه مضطر است خودش صحبت می‌کند، خودش یعنی انسانیتش حرف می‌زند.

آشنایی با برخی مضامین دلنشین مناجات شعبانیه #آیة_الله_حائری_شیرازی قسمت بیست و یکم 🔊 بشنوید | من مجرم هستم، آمدم خودم را تسلیم کنم این قسمت‌ها را که در مناجات شعبانیه گفت می‌خواهد بگوید ریشۀ دعای من ذو ابعاد است. ریشۀ دعای من کلاه گذاشتن و دل خوش کردن و این طور نقش‌ها نیست. ببینید از اول دلیل آورد که «وَ اسْمَعْ دُعَائِي إِذَا دَعَوْتُكَ وَ اسْمَعْ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ ...» تا برسد به این قسمت: «كَأَنِّي بِنَفْسِي وَاقِفَةٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ» من مجرم هستم، آمدم خودم را تسلیم کنم. حالا هر کاری می‌خواهی بکن.