راه عشق و صداقت
از سنایی (پدر شعر عرفانی)
هر که در راه عشق، صادق نیست
جز مُرائی و جز منافق نیست
آن که در راه عشق، خاموش است
نکته‌گویی است، اگر چه ناطق نیست
مرائی: ریاکار.
دیوان حکیم سنایی، دکتر برزگر خالقی، ج ۱، ص ۵۲۳.
#عشق
#صادق
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سرزمین عشق
از سنایی (پدر شعر عرفانی)
چشمِ دل باز کن که جان بینی
آن چه نادیدنی است، آن بینی
گر به اقلیم عشق، روی آری
همه آفاق، گلسِتان بینی
گلبانگ سربلندی، دکتر آذرمینا و دیگران، ص ۷۹.
#اقلیم‌عشق
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
برهان محبت
از سنایی (پدر شعر عرفانی)
برهان محبت، نفس سرد من است
عنوان نیاز، چهره‌ی زرد من است
میدان وفا، دل جوانمرد من است
درمان دلِ سوختگان، درد من است
دیوان حکیم سنایی، دکتر برزگر خالقی، ج ۱، ص ۷۸۴.
#محبت
#دل
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
زن و وفا
از سنایی
زن، زن ز وفا شود؛ ز زیور نشود
سر، سر ز خرد شود؛ ز افسر نشود
افسر: تاج.
دیوان حکیم سنایی، ج ۱، ص ۸۰۱.
#زن‌و‌وفا
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عدل و ظلم
از سنایی
هر کجا عدل روی بنموده است
نعمت اندر جهان بیفزوده است
هر کجا ظلم رخت افکنده است
مملکت را ز بیخ برکنده است
مشاعره، تیموری، ص ۵۲۳.
#عدل‌و‌ظلم
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
طمع
از سنایی
طمع را نباید که چندان کنی
که صاحب‌کرَم را پشیمان کنی
مشاعره، خرّمی، ص ۱۹۹.
#طمع
#سنایی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae