شمع و پروانه
از عباس نهضت
شمع اگر سوزد پرِ پروانه را
عاقبت، خود نیز می‌سوزد ز سوز
دلی که جا مانده، گرانمایه، ص ۲۵۵.
#شمع‌و‌پروانه
#عباس‌نهضت
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
خرمن پروانه
از حافظ
آتش آن نیست که از شعله‌ی او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
مشاعره با اشعار حافظ شیرازی، ص ۱۰.
#شمع‌و‌پروانه
#حافظ
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شمع و پروانه، گل و بلبل
از ملک‌الشعرای بهار
در طواف شمع می‌گفت این سخن پروانه‌ای
سوختم زین آشنایان، ای خوشا بیگانه‌ای
بلبل از شوق گل و پروانه از سودای شمع
هر یکی سوزد به نوعی، در غم جانانه‌ای!
کجاوه‌ی سخن، گزیده‌ی نظم و نثر فارسی، اسدالله بقایی نایینی، ص ۳۴۳.
#شمع‌و‌پروانه
#گل‌و‌بلبل
#ملک‌الشعرای‌بهار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شمع و پروانه
از هادی رنجی
به استقبال جانان، عاشق دیوانه می‌آید
به هر جا شمع روشن می‌شود، پروانه می‌آید
مشاعره‌ی جدید، صادقی اردستانی، ص ۶۱.
#شمع‌و‌پروانه
#هادی‌رنجی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
ِآتش جانانه
از صحبت لاری
سوخت پروانه اگر، ز آتش جانانه بسوخت
شمع را بود چه بر سر که چو پروانه بسوخت؟
کتاب مشاعره، ص ۳۵۶.
#شمع‌و‌پروانه
#صحبت‌لاری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
پروانه و شمع
از عطار
پروانه به شمع گفت: می‌سوزم خویش
شمعش گفتا که: نیستی دوراندیش
یک لحظه تو سوختی و رَستی از خویش
من، شب تا روز، سوختن دارم پیش
مشاعره با رباعی، کرمی، ص ۳۱.
#شمع‌و‌پروانه
#عطار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شمع و پروانه
از حافظ
جنگ هفتاد و دو ملت، همه را عذر بِنِه
چون ندیدند حقیقت، رهِ افسانه زدند...
آتش آن نیست که از شعله‌ی او خندد شمع
آتش آن است که در خَرمنِ پروانه زدند!
شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۴۳۰، غزل ۱۸۴.
#شمع‌و‌پروانه
#حافظ
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
آیین وفاداری
از صائب تبریزی
ز شمع انجمن آموز آیین وفاداری
که تا دارد نفَس، بر تربت پروانه می‌سوزد!
کتاب مشاعره، ص ۳۲۹.
#شمع‌و‌پروانه
#وفاداری
#صائب‌تبریزی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شمع و پروانه
یک رباعی از خاقانی
مسکین تنِ شمع، از دلِ ناپاک بسوخت
زرّین تنش از دلِ شَبَه‌ناک بسوخت
پروانه چو دید کُاو ز دل، پاک بسوخت
بر فرق سرش فشاند جان، تاک بسوخت!
نکات:
شَبَه: سنگی سیاه و برّاق.
دل ناپاک و شبه‌ناک: استعاره از نخ و فتیله‌ی شمع.
تاک: کوتاه‌شده‌ی تا که.
شرح دیوان خاقانی، دکتر برزگر خالقی، ج ۵، ص ۲۷۶۳، رباعی ۱۶.
#شمع‌و‌پروانه
#خاقانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
حُرمت پروانه
از وحشی بافقی
پروانه بر آتش زند ازبهرِ تو خود را
ای شمع، تو هم حرمت پروانه نگه دار!
مشاعره، خرّمی، ص ۷۶.
#شمع‌و‌پروانه
#وحشی‌بافقی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شمع و پروانه
از پروین اعتصامی
گر شمع را ز شعله رهایی است آرزو
آتش چرا به خَرمن پروانه می‌زند؟
سرمست، ای کبوترک ساده‌دل، مَپَر
در تیهِ آز،* راه تو را دانه می‌زند!
*تیه آز: بیابان طمع.
کلیات دیوان پروین اعتصامی، به کوشش محمدتقی بابایی، ص ۳۹۱.
#شمع‌و‌پروانه
#پروین‌اعتصامی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
پروانگی
از مهدی الهی قمشه‌ای
چون شمعِ روی افروختی، اول دل ما سوختی
آن گه ز شوق آموختی، پروانه را پروانگی!
کتاب مشاعره، دکتر آذر، ص ۲۲۷.
#پروانگی
#شمع‌و‌پروانه
#مهدی‌الهی‌قمشه‌ای
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae