گریه‌ی غریبانه
از عباس باقری
این نیلی سوگوار، غم‌خانه‌ی کیست؟
آیینه‌سرای عکس جانانه‌ی کیست؟
این چشم که ردّ پای باران در اوست
خلوتگهِ گریه‌ی غریبانه‌ی کیست؟
از کلمه تا کبوتر، گزیده‌ی رباعی-دوبیتی، ص ۱۱.
#گریه
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
کوچه‌ی بن‌بست
از عباس باقری
در پای اجاق سرد، نان می‌طلبم
از "قاضی بلخ" حِرز جان می‌طلبم
پندار من از سخن، فراتر نرود
در کوچه‌ی بن‌بست، جهان می‌طلبم
از کلمه تا کبوتر، گزیده‌ی رباعی - دوبیتی، ص ۲۸.
#کوچه‌ی‌بن‌بست
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
قالیچه‌ی صبح
از عباس باقری
قالیچه‌ی صبح را چه کس بافته است؟
کز هر گِره‌اش، سپیده‌ای تافته است
گوید مرغی آینه‌پَر، گُل‌پیرا
آن را به سراچه‌ی خدا یافته است
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰.
#صبح
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
وطن
از عباس باقری
مگر این سرزمین، ایران من نیست؟
بهارستانِ آیین کهن نیست؟
چرا پس دین و داد و رادمردی
طراز قامتِ نام وطن نیست؟
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰۵.
#وطن
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
فیض عشق
از عباس باقری
دشتیم و شقایق است زیب تن ما
باغیم و حریر زخم، پیراهن ما
ابریم و ز خون لاله، تر، دامن ما
این است ز فیض عشق در خرمن ما
از کلمه تا کبوتر، ص ۳۴.
#شقایق
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شهنامه‌خوانی
از عباس باقری
نه مولانا به ذهنم ریشه کرده
نه بیدل، قاب دل را شیشه کرده
در این غربت‌سرای شهر خاموش
دلم، شهنامه‌خوانی پیشه کرده
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰۳.
#شهنامه‌خوانی
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شعر بیدار
از عباس باقری
دلم، خون شد به پای شعر بیدار
دلم، خونین شد و آهم، شَرَربار
دریغا یک تن از این خَلق بیمار
نشد بیدار از این خوابِ دل‌آزار
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰۱.
#شعر‌بیدار
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
درخت شوره‌زار
از عباس باقری
پریشان روزگارم کردی ای شعر
به غربت رهسپارم کردی ای شعر
میان آن همه سرو و صنوبر
درخت شوره‌زارم کردی ای شعر
از کلمه تا کبوتر، باقری، ص ۱۰۰.
#شعر
#عباس‌باقری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae