فقر
از پروین دولت‌آبادی
فقر، حرفی است درخور توصیف
وصف آن هیچ را نیاری کرد
خالی از هر چه نام گیرد "بود"
کی توان با نبود، کاری کرد؟
مهرتاب، مجموعه اشعار پروین دولت‌آبادی، ص ۱۸۵.
#فقر
#پروین‌دولت‌آبادی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
آشنا با فقر
از سهراب سپهری
ما گروه عاشقان بودیم و راه ما
در کنار قریه‌های آشنا با فقر
تا صفای بیکران می‌رفت
(حجم سبز، ص ۳۶۷.)
تصویرها و توصیفها در شعر معاصر ایران، ص ۱۶۸.
#عاشقان
#فقر
#سهراب‌سپهری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
فقر
از محمد پیرحیاتی
دشمنم
دوستانم را
به من معرفی کرد
فقر!
سه بال پرنده، ص ۱۴۳.
#فقر
#محمدپیرحیاتی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
فقر
از محمدرضا سهرابی‌نژاد
با فقر، چگونه می‌شود عمری ساخت؟
خون خورد و خجل شد و ز حسرت بگداخت
اندیشه‌ی نان بود که در روز نخست
آدم را از بهشت، بیرون انداخت
گوشه‌ی تماشا، ص ۱۷۴.
#فقر
#محمدرضا‌سهرابی‌نژاد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
آبروی فقر
از محمدرضا محمدی نیکو
دریغا، آبروی فقر در شهری که رنگِ نان
تبارِ سربلند عشق را بدنام خواهد کرد
مگر چون حافظ و بیدل، ازل‌مستی کنم، ور نه
غم و حیرت، مرا همکاسه‌ی خیّام خواهد کرد
خلوت انس، ج ۳، ص ۴۵۸.
#فقر
#محمدی‌نیکو
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
فقر و نیاز
از صادق سرمد
لغزش ایمان، بُوَد زاییده‌ی فقر و نیاز
ور نه هیچ آلوده‌دامن، دزد مادرزاد نیست
گلچینی از اشعار زبانزد فارسی، دکتر خواجه‌وند و امیردیوانی، ص ۱۱۱.
#فقر
#صادق‌سرمد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
مناجات
از دکتر شفیعی کدکنی
یا رب، به هر کرانه‌ی این شهر بنگرم
گلدسته‌ها برآمد و تارَک* به ابر سود*
معماریِ کُنِشت* و کلیسا و مسجدت،
با فقر اگر ستیزه ندارد، مرا چه سود؟
تارک: سر، اوج.
سود: سایید.
کُنِشت یا کِنِشت: عبادتگاه یهودیان، صومعه.
نامه‌ای به آسمان، شش دفتر شعر، زیر این برگ‌های پوسیده، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۱۲.
#مناجات
#فقر
#شفیعی‌کدکنی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae