دزدِ نگرفته
از ایرج میرزا
هر که ز خزانه بُرد چیزی
گفتند: مَبَر که این، گناه است
تعقیب نموده و گرفتند
دزد نگرفته، پادشاه است
قطعه و قطعه‌سرایی در شعر فارسی، ص ۴۳۶.
#دزد‌نگرفته
#ایرج‌میرزا
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
مهمان
از فروغی بسطامی
تا درون آمد غمش، از سینه بیرون شد نفَس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحب‌خانه را
مشاعره، تیموری، ص ۹۴.
#غم
#فروغی‌بسطامی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
کالای بی‌بها
از رهی معیّری
سراینده‌ای، پیش داننده‌ای
فغان کرد از جورِ خونخواره دزد
که از نظم و نثرم، دو گنجینه بود
ربود از سرایم، ستمکاره دزد
بنالید مسکین که : بیچاره من
بخندید دانا که : بیچاره دزد!
بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۲۸۲ و ۲۸۳.
#گنجینه
#رهی‌معیری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
عقل و عشق
از محمدجان قُدسی مشهدی
رمزی است حدیثِ عشق، دریافتنی
این رشته نیامد از ازل، تافتنی
ای عقل، مکن ستیزه با عشق که نیست
سرپنجه‌ی آفتاب، برتافتنی
تاریخ ادبیات در ایران، دکتر صفا، ج ۵، بخش ۲، ص ۱۱۵۸.
#عقل‌و‌عشق
#قدسی‌مشهدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شاعر
از عبدالعلی خسروی
من شاعری بودم
اما نه چون حافظ، فراتر از زمان خویش
اما نه چون روح حماسی‌خیزِ فردوسی
اما نه چونان ناصرِ خسرو
تا سر زند شعرم چو خورشیدی
بالاتر از دیواره‌ی یمگان
آتش در نخلستان، خسروی، ص ۳۰۹ و ۳۱۰.
#شاعر
#عبدالعلی‌خسروی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دلِ آگاه
از کلیم کاشانی
دل آگاه می‌باید؛ و گر نه
گدا، یک لحظه بی نام خدا نیست
شاهکارهای صائب تبریزی و کلیم کاشانی، سهیلی، ص ۲۸۶.
#خدا
#کلیم‌کاشانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
موسم گل
از خواجوی کرمانی
مگر به موسم گل، باغبان نمی‌داند
که منع بلبل شیرین‌سخن، نشاید کرد؟
مشاعره‌ی جدید، ص ۴۳۹.
#گل‌و‌بلبل
#خواجوی‌کرمانی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
بهترین گل
از محمود شاهرخی
ای دوست، ز روزگار، افسرده مباش
از گردش آسمان، دل‌آزرده مباش
هستی تو بِهین گلِ گلستانِ وجود
لب بازگشا به خنده، پژمرده مباش
رباعی‌نامه، بهشتی شیرازی، ص ۲۹۱.
#خنده
#محمود‌شاهرخی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae