زمین
از عبدالرضا رضایی‌نیا
پیش‌ترها مهربان بودی، زمین
هم‌زبان آسمان بودی، زمین
عاشق خورشید و باران و نسیم
فرصت رنگین‌کمان بودی، زمین
بر زبانت آه... اکنون زخم‌هاست
تو که با ما بی‌زبان بودی، زمین
بخوان عین باران، رضایی‌نیا، ص ۴۰۶.
#زمین
#عبدالرضا‌رضایی‌نیا
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
راه
از عطّار
گر مرد رهی، میان خون باید رفت
از پای فتاده، سرنگون باید رفت
تو پای به راه در نِه و هیچ مگوی
خود راه بگویدت که چون باید رفت
شعر پارسی، کاظمی، ص ۲۶۷.
#راه
#عطّار
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
نیکی
از امیرخسرو دهلوی
کسانی که بد را پسندیده‌اند
ندانم ز نیکی چه بد دیده‌اند؟
با شهریاران شعر، حمیدرضا قلیچ‌خانی، ص ۲۸۴.
#نیکی
#امیرخسرودهلوی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شاعر
از محمدرضا طهماسبی
به یاد قیصر امین‌پور
شاعر، مراقب باش جانت را
بیرون نریز آتشفشانت را
با سنگ عقل مردمان مشکن
آیینه‌های ناگهانت را
با خاکیان، از خاک صحبت کن
شاید نفهمند آسمانت را
گزاره‌ها، طهماسبی، ص ۴۱.
#شاعر
#محمدرضا‌طهماسبی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سنگ و اشک
از محمد خرّمشاهی
ظالم، حذر ز ناله‌ی درویش کی کند؟
در سنگ خاره، اشک روان، کی کند نفوذ؟
دلی که جا مانده، گرانمایه، ص ۳۱۷.
#ظالم
#محمد‌خوارزمشاهی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دوست
از سعدی
آن‌ها که خوانده‌ام، همه از یاد من برفت
الّا حدیث دوست که تکرار می‌کنم
مشاعره، مریم‌السادات صفاییان، ص ۶.
#دوست
#سعدی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
شعر
از سعید بیابانکی
تو بی‌دلیل، به دنبال شعر تازه مگرد
همین که می‌چکد از چشم آسمان، شعر است
از این که دفتر شعرش، هزار برگ شده‌ست
بهار نه، به نظر می‌رسد خزان، شعر است
خلاصه این که به فتوای شاعرانه‌ی من
زبان مشترکِ مردم جهان، شعر است
نامه‌های کوفی، بیابانکی، ص ۸۱.
#شعر
#سعید‌بیابانکی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
انتظار
از سعید بیابانکی
بیا که آینه‌ی روزگار، زنگاری است
بیا که زخم‌زبان‌های دوستان، کاری است
به انتظار نشستن، در این زمانه‌ی سخت
برای منتظران، چاره نیست، ناچاری است
نامه‌های کوفی، ص ۱۳.
#انتظار
#سعید‌بیابانکی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae