باران
از جلیل صفربیگی
زنبیل پر از ترانه در دستش بود
یک نامه‌ی عاشقانه در دستش بود
ختم صلوات داشت باران انگار
تسبیح هزار‌دانه در دستش بود
هَزَج مُثمَّن اَخرب مکفوف مجبوب، گزیده‌ی رباعی‌های جلیل صفربیگی، ص ۱۰۹.
#باران
#جلیل‌صفربیگی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
رهِ رستگاری
از فردوسی
پرستیدن دادگر پیشه کن
ز روزِ گذر کردن اندیشه کن
به نیکی گرای و میازار کس
رهِ رستگاری، همین است و بس
هزار اندرز، محمدرضا فراهی، ص ۱۶۴.
#رستگاری
#فردوسی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
سوداگران
از محمدرضا سهرابی‌نژاد
همین سوداگران، اصحاب مُشتَند
به ظاهر ریز، در باطن دُرُشتند
"ابوزر"های در جلد "ابوذر"
حقیقت را میان راه کُشتند
نیلوفرهای مهتابی، گزیده‌ی اشعار محمدرضا سهرابی‌نژاد، ص ۵۲.
#سوداگران
#ابوذر‌و‌ابوزر
#محمدرضا‌سهرابی‌نژاد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
دل دردمند
از عطار نیشابوری
دلی کز عشق جانان دردمند است
هم او داند که قدر عشق، چند است
مشاعره‌ی جدید، ص ۲۱۷.
#عشق‌جانان
#عطار‌نیشابوری
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
بلاگردان
از حافظ
حریم عشق را درگه، بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد، که جان در آستین دارد*...
بلاگردان جان و تن، دعای مستمندان است
که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه‌چین* دارد؟
*جان در آستین داشتن: کنایه از آماده‌ی جانبازی بودن.
*خوشه‌چین: گدای سرِ خرمن.
شاخ نبات حافظ، ص ۲۹۱، غزل ۱۲۱.
#بلاگردان
#حافظ
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
مبادا
از محمدرضا سهرابی‌نژاد
مبادا خاطری هرگز پریشان
مبادا هیچ چشمی پُر ز باران
مبادا هیچ گه مردی تهی‌دست
مبادا هیچ دل را غصّه‌ی نان!
نیلوفرهای مهتابی، سهرابی‌نژاد، ص ۵۹.
#تهی‌دست‌ونان
#محمدرضا‌سهرابی‌نژاد
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae
تُرشی رو
از تأثیر تبریزی
مگر خدا کند اصلاح طبعِ بدخو را
که چاشنی نتوان کرد ترشی رو را!
شعله‌ی آواز، ص ۹۲.
#بدخو
#تأثیرتبریزی
https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae