سِرّ عشق یار از هاتف اصفهانی سرّ عشق یار، با بیگانگان "هاتف" مگو گوش این ناآشنایان، محرم اسرار نیست مشاعره‌ی جدید، ص ۲۹۳. #عشق #محرم https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

سنگ یک دوبیتی از هوشنگ ابتهاج(ه. ا. سایه) سحرگه، در چمن، خوش‌رنگ شد گل نگاهش کردم و دل‌تنگ شد گل به دل گفتم که: نازست این، میندیش چو دستی پیش بردم، سنگ شد گل سیاه مشق، ابتهاج، ص ۳۳۲. #گل #سنگ #هوشنگ‌ابتهاج https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

شمع و پروانه از صغیر اصفهانی یافت وصل شمع، چون پروانه از خود درگذشت درگذر از جان تو هم، جویی اگر جانانه را مشاعره‌ی جدید، ص ۵۰۴. #شمع #پروانه #جان #جانانه https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

بیداری از دکتر سید حسن حسینی آه، ای عالم ربّانی عشق در کتابی ابدی شرح منظومه‌ی بیداری ما را بنویس سِرّ دلبران، دکتر ذوالفقاری، ص ۶۵۴. #عشق #کتاب #بیداری https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

گهواره‌ی دروغ از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی هم روزنامه، غرق دروغ و دریدگی است هم ماهواره‌های درین بیکران رها گهواره‌ی دروغ، زمین بود پیش ازین وَ اکنون فضای خالیِ بین ستاره‌ها طفلی به نام شادی، دکتر شفیعی کدکنی، ص ۱۵۹. #ماهواره #دروغ #زمین https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

سور😂😂 از ابوالقاسم حالت سور، چیزی است که از ارزش آن غافل نیست آدمیزاد، هر اندازه که باشد هالو! سفره‌ی سور، کند خُرد و کلان را مسحور چون طلسمی که کند پیر و جوان را جادو! دیوان شوخ، حالت، ص ۱۸۲. #سور #سفره #ابوالقاسم‌حالت https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

وطن‌دوستی از علی‌اکبر دهخدا هنوزم ز خُردی به خاطر در است که در لانه‌ی ماکیان بُرده دست به منقارم آن سان به سختی گَزید که اشکم چو خون، از رگ آن دم جهید پدر، خنده بر گریه‌ام زد که: هان وطن‌داری آموز از ماکیان! ماکیان: مرغ خانگی. شکفتن‌ها و رُستن‌ها، منتخب شعر معاصر ایران، فریدون مشیری، ج ۱، ص ۱۷۷. #وطن‌داری #ماکیان #دهخدا https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

نیمایی‌‌واره‌ی گنجشکها از مرتضی امیری اسفندقه ... گنجشکهای شادِ مُنجّم از روی بُرج و بامِ رصدخانه‌ی درخت فصل بهار را نزدیک کرده‌اند. نِماشُم(نیمایی‌واره‌ها)، امیری اسفندقه، ص ۲۱. #گنجشک #بهار https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae

مقام فردوسی از استاد بدیع‌الزمان فروزانفر اگر که حشمت جویند شاعران ز ملوک فزون ز جاهِ ملوک است، جاهِ فردوسی خرد که پایه‌ی مردان، دُرُست سنجد و راست فرازِ عرش نهد پایگاه فردوسی دیوان بدیع‌الزمان فروزانفر، با مقدمه‌ی دکتر شفیعی کدکنی، به کوشش عنایت‌الله مجیدی، ص ۲۲۷. #فردوسی #فروزانفر https://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae