صبح شد ... گنجشک ها آواز می خوانند و من ؛ در سرِ دیوانه ام ، سودایِ خوابی دیگر است ... #نرگس_صرافیان_طوفان‌

زمان مناسبی برای از عشق گفتن نیست، ولی من دلم برای تو تنگ شده! برای تویی که شریف‌ترین و ناب‌ترین انسانی هستی که می‌شناسم. تو شایسته‌ی دوست‌داشتن هستی، مانند مزرعه‌ی انگورها در صبحی خنک، مانند طلوع آفتاب، پس از هزار سال تاریکی و مانند هوا، که حیاتی‌ترین عنصر برای زیستن است. من بعد از تو قادر نیستم دل به هیچ انسان خوبِ دیگری بسپارم. تو بگو؛ آدمی که از آغوش خورشید بازگشته را چطور می‌توان به همنشینیِ زمین و ماه و ستاره‌ها قانع کرد؟! ✍ #نرگس_صرافیان_طوفان‌ 🧡🕊

شروع کردم به خوبی کردن و سالم زیستن و جهان، تمام آدم‌های خوبش را مقابل راه من قرار داد. شروع کردم به دوست داشتن خودم و دوست داشتنی‌تر شدم، شروع کردم به دید مثبت داشتن به ماجراهای جهانم و اتفاقات خوب‌تری افتاد. من دیر فهمیدم، اما درست فهمیدم؛ همه چیز از من آغاز می‌شد، همه چیز... ✍️ #نرگس_صرافیان_طوفان‌

حال و هوای ماه رمضان جور عجیبی دلنشین است ... آدم یادِ کودکی اش می افتد ... یادِ سادگیِ آن روزها ... یک سفره ی بی ریا ، یک جمع صمیمی ، و یک عالمه اشتیاق و بیتابی ... دلم برایِ آدم هایِ نابِ آن روزگار تنگ شده ، برایِ تمامِ حالِ خوبی که داشتیم ... برایِ هرچیزِ کوچکی که دنیایمان را قشنگ تر می کرد ... آخ که یک استکان چای و خرما موقع افطار چقدر می چسبید ... هیچوقت یادم نمی رود ؛ بچه که بودم دلم میخواست همه فکر کنند طاقتِ روزه گرفتن دارم ، موقعِ افطار ، من سیر بودم و جعبه های خرما ، زولبیا و بامیه ، نصفه بود ،،، هیچ کس به رویم نمی آورد ، همه می گفتند قبول باشد ... و شک ندارم خدا هم با لبخندی پدرانه ، حاضریِ روزه هایم را می زد ... ! خدا مهربان تر از این حرف هاست ، همین که سرِ سفره ی کرامتش نشستی ، ارادتت را می پذیرد ... ولی کاش در این فرصتِ بینظیر ؛ خوبی هایمان را تمدید می کردیم ، برایِ خدا ، خوردن یا نخوردنِ ما فرقی نمی کند ... عمیق تر نگاه کنیم ... رمضان ؛ تمرینِ انسانیت و بردباری است ، نه تمرینِ گرسنگی ... ! #نرگس_صرافیان_طوفان‌