━━═━═━━━═━═━═━═━━━
┄┅✿﷽✿┄┄
تنهاترین امام (امام مجتبی ع)
اي لاله اي که داغ دلــت از مـديـــنه بود
داغي پس ازتوچون توکه رازخم سينه بود
ميراث دار غربت و مظلومـــيت حســـن
تنهاتريــــن امـــام، غريـــب مدينـــه بود
يا فاطمه حسـين تو شـد کشـــتي نجات
امــا حســـن چـــراغ ره اين سفيــنه بود
با صــبر خــويش پردهي نيـرنگ را دريـد
صلحش قيام کــرب و بـلا را رهــينه بود
در پيش سيل زخــــم زبان خودي و غير
چون جدخويش کوه ووقار وسکينه بود
در شهـر خود غـريـــب و به منزل غريبتر
با سنگ خـــود شکــسته ترين آبگينه بود
حتــي علي کــه اول مظلوم عـــالـم است
در خـــانه ميهمـــان صـــفاي بهينـــه بـود
دردا عزيـــز فاطمــــه مظلــوم مجــتبـي
در غربت و غريبي و غــم بيقـــرينه بود
عمـــري کريــم آل نبـــي را کـــرم به خلق
ديـدي چگــــونه پاســـخ اهل مدينــه بود
ديگر چه جـاي تير جـــفا داشــت اي دريغ
قلبي که پاره پاره خـــود از زهر کينه بود
آن تن که گشـت بعـد شــهادت نشـــان تير
جايش گهي به دوش نبي که به سينه بود
جانها فـداي قـبــــر خــــرابش که در بقيع
بر اهل بيت گنـــج (امــــيد) و دفيـنه بود
اثر حاج محمد موحدیان قمی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
〖 کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث 〗
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
┄┅✿﷽✿┄┄
#امام_رضا_علیه_السلام
«جان جوادت»
با حــالِ بـد؛ بر ســر کشــیـدی تا عبایت را
زهــــرا(س) مهـــیّا کـرد خـرمایِ عزایت را
قلبش چـه تیــری میکشـیـد و بیقرارت شد
بر کنـج حجـــره میکشیـدی تا کـه پایت را
زهری که از انگـــورهای لعـنــتی خـــوردی
بالا نمـی آورد از ســـینـه صـــدایـــت را
از درد پیچـیدی به خود، جـانت به لب آمد
ســـر داد مادر نالۂ «جـــانم فـــدایــت» را
جان جوادت(ع) باز کــن با رأفتـی سرشار
آن چشــــم های تا ابـد مشکل گشـــایت را
دست أباصلت ازغمت برسینه اش میخورد
دور و بـرِ تو داشـــت با گــریه هــوایـت را
لب های تویخ کرده بودو سخت می لـرزید
امّا نمیکـــردی رهـا ذکــــر و دعــایـــت را
در آخـرین لحظات، با جـــدّ غــریبِ خــود
گفتـــی بـه یادم هسـت داغِ کـــربلایـت را
شد قاتل جانم همان دسـتی که در گــودال
انگشــترت را بـرد و بـعــد از آن عبایت را!
اثر:مرضیه عاطفی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
〖 کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث 〗
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
┄┅✿﷽✿┄┄
#امام_رضا_علیه_السلام
«تشنه ی دیدار»
ای کاش که خـــاک ره زوار تو باشم
تا آن کـه مقـــیـم تـو و دربار تو باشم
ای کاش که مثل همه در مشهد قدست
مهمان حـــریـم تو و زوار تو باشــــم
برگنبـد و گلدسته ی تو چـشــم بدوزم
با شـــوق ،«تماشــایی گلزار توباشــم»
ای کــوثـر رأفـت ،به زلالی تو سـوگـند
چون تشنه لبان،تشنه ی دیدار توباشم
یک لحظه رهایم مکن ای کعبـه ی امید
آزادیـم این اســت گـرفتـار تو باشــم
تا آن که نصیبم بشود نور تو ،ای کاش
چون اینه ها ، نقــش به دیوار توباشم
وقتی که طـبیـب دل بیمــار تو باشی
من صحتم این است که بیمار توباشم
نیکوست که باوعده ی تو،در سفرمرگ
دلباخـتـه ی دیـدن رخـســـار تو باشم
بگذار که مانند «وفایـی» هـمه ی عمر
سیراب زسرچشمه ی سرشار تو باشم
اثر:حاج سید هاشم وفایی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
〖 کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث 〗
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
┄┅✿﷽✿┄┄
#امام_رضا_علیه_السلام
«یا ضــامن آهـو»
چشم تو نوازشگـر و مهــر افروز است
در عمق نگاه تو غمـی جـان سوز است
یک روز به دست تونگاهـش را دوخت
«زیبایی چشـــم آهـو» از آن روز است
در طوس، امام آســـمان سـیر شماست
صد فوج فرشــته زائرش غیر شماست
حــیرت مکـــن از ضــــامن آهــو بودن
او ضــامن رستـگاری و خیـر شــماست
در طـوس به جــز زمــزمۀ یاهو نیست
آیینه به غیــر «لَیــس اِلاّ هُـــو» نیست
تو ضــــــامن آهـویـی و در سیـــــنۀ ما
یک دل که به بی‌گـنـــــاهی آهو نیست
ای مهـر تو دلنــــــواز پیــوســــــــتۀ ما
بگـشــــــــا گــــره از کار فــرو بسـتۀ ما
یک جلـــوۀ مهــــــربانی‌ات مــــا را بس
ای ضـــــــامن آهـــــوی دل خســــتۀ ما
دستی به ضـــــریح مهـــــــربانی زده‌ام
قفلــــی به لب از غـــم نهــانی زده‌ام
خرسندم از این که چون کبوتر،بادوست
حـــــرفـی بـه زبـان بی‌زبـانـــی زده‌ام
غـــم‌ها، نگـــران حـس و حــــالم بودند
شـــــفــاف‌تـر از اشـک زلالـــم بودند
حـرف از «حرم و کبوتر و پرواز» است
ای کاش دو دسـت مـن دو بالــم بودند
اثر: محمد جواد غفورزاده شفق
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
〖 کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث 〗
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
━━═━═━━━═━═━═━═━━━
┄┅✿﷽✿┄┄
#امام_رضا_علیه_السلام
بی بال و پر بود
آهسته می آمــد ولی بی بال و پر بود
یک دست بر پهلو و دستی برجگر بود
زیر ســـر مهمـــانی اجـــباری اش بود
وقتی که می آمدعبایش روی سر بود
از بس میان کوچــه ها افتاد بر خاک
روی لباســـــش ردپای هـر گـــذر بود
با آه می افــتاد و بر می خواست اما
آهش زمان راه رفتـــن بیشـــتــر بود
وقـــتی عصــــای پیـــری آدم نباشـد
باید به زیر منــــت دیـــوار و در بود
آری شبیــــه قصــــه آن کوچـــه تنگ
فرسـنگها انگار خــــانه دورتـــــر بود
بال پرش زخمی شدازبس دست وپازد
هر جای حجــره رد و پاهای جگر بود
سختی کشـید اما چقدر آرام جان داد
آخـر ســـرش بر رو پاهای پســــر بود
باید که اهل کشــف باشی بین روضه
باید میان روضــــه ها اهل نظــر بود
وای ازحسین از آن دمی که چشم واکرد
پا روی زخـم سینه اش پر دردسر بود
وای از دمی که رفـت بالا خنجری کُند
وای از کسی که شاهدش باچشم تربود
اثر کربلایی موسی علیمرادی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
〖 کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث 〗
━━═━═━━━═━═━═━═━━━