(میلاد امام محمدباقر (ع) مبارک باد) #باقرالعلوم در مدینه آسمان امشب درخشان می‌شود کهکشان تا کهکشان ، آیینه بندان می‌شود غنچه‌ای گل می‌کند، از بوستان مصطفیٰ کز شمیمش رَشکِ گل‌های بهاران می‌شود چارمین ماه ِ سماوات ولا بعد از علی (ع) زیب عرش اعظم و آیینه‌ی جان می‌شود باقر آل محمد (ص) ، مفخر شرع نبی ـ بر امام ساجدین اِعطا ز یزدان می‌شود مالک المُلک علوم دهر و سرّ کائنات موشکافِ جمله‌ی احکام قرآن می‌شود می‌شکافد پرده‌های عِلم را با تیغ عقل تا که اسرار نهان بر او نمایان می‌شود برترین دانشور عالَم که باشد بی بدیل نزد او درمانده چون طفل دبستان می‌شود هر سؤالی را دهد پاسخ از اسرار جهان کز فصاحت، مثنوی‌های فراوان می‌شود کاخ جهل و برج عِصیان و بنای ارتداد از نسیم دانشش از پایه، ویران می‌شود هر که دارد شبهه‌ای در راز هستی بی‌درنگ از کلامش مورد ایمان و ایقان می‌شود آنکه باشد دردمند دانش و جویای علم در کلاس درس او بی پرده درمان می‌شود آنکه سر ساید به خاک مکتب جانپرورش ذرّه‌ای باشد اگر ، خورشیدِ تابان می‌شود آنکه نوشد قطره‌ای از بحر علم و دانشش ناخدای کشتی دریای عرفان می‌شود گرچه او بی بارگاه است و ندارد قبّه‌ای خاک کویش توتیای اهل ایمان می‌شود چون شدی نادم ز کردارت بخواه از او که چون یک نگاهش موجب عفو گناهان می‌شود بار می‌گیرد ز دوشی که شده خم از گناه شافع درماندگان ، در روز میزان می‌شود (ساقیِ) میخانه ی علم است و عرفان و حِکم جرعه‌نوش مکتبش مست و غزلخوان می‌شود شایگان آورده‌ام گر قافیه ـ در این غزل... در مضامین سخن گهگاه ، شایان می‌شود سید محمدرضا شمس (ساقی) 1391 http://eitaa.com/shamssaghi