بسم الله الرحمن الرحیم
🌹: حکمت ۱۱۴ تا ۱۲۲ #نهج_البلاغه
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت114 : هرگاه نيكوكاری بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر كسی به ديگری گمان بد برد در حالی كه از او عمل زشتی سرنزده، ستمكار است و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود و كسی به ديگری خوش گمان باشد، خود را فريب داد.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت115 : (شخصی از امام پرسيد حال شما چگونه است؟ حضرت فرمود:) چگونه خواهد بود حال كسی كه در بقای خود ناپايدار، و در سلامتی بيمار است، و در آنجا كه آسايش دارد مرگ او فرامی رسد!.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت116 : چه بسا كسی كه با نعمتهایی که به او رسيده، به دام افتد، و با پرده پوشی گناه، فريب خورد، و با ستايش شدن، آزمايش گردد، و خدا هيچ كس را همانند مهلت دادن، نيازمود.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت117 : دو تن به خاطر من به هلاكت رسيدند: دوست افراط كننده و دشمن دشنام دهنده.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت118 : از دست دادن فرصت، باعث اندوه می شود.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت119 : دنيای حرام چون مار سمی است، پوست آن نرم ولی سم كشنده در درون دارد، نادان فريب خورده به آن می گرايد و هوشمند عاقل از آن دوری گزيند.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت120 : (از قريش پرسيدند) فرمود: اما بنی مخزوم، گل خوشبوی قريشند، كه شنيدن سخن مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم، اما بنی عبد شمس (امويان) دورانديش، و در حمايت مال و فرزند توانمندند كه به همين جهت بدانديش تر و بخيل تر می باشند، و اما ما (بنی هاشم) آن چه در دست داريم بخشنده تر، و برای جانبازی در راه دين سخاوتمندتريم، آنها شمارشان بيشتر اما فريبكارتر و زشت روی ترند، و ما گوياتر و خيرخواه تر و خوش روی تريم.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت121 : چقدر بين دو عمل فاصله دور است : عملی كه لذتش می رود و كيفر آن می ماند، و عملی كه رنج آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است.
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
📒 #حکمت122 : (در پي جنازه ای می رفت و شنيد كه مردی می خندد) فرمود: گویی مرگ بر غير ما نوشته شد، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانی هستند كه به زودی باز می گردند، در حالی كه بدنهايشان را به گورها می سپاريم، و ميراثشان را می خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه ايم! آيا چنين است؟ كه اندرز هر پنددهنده ای از زن و مرد را فراموش مي كنيم؟ و خود را نشانه تيرهای بلا و آفات قرار داديم؟
─┅•═༅𖣔✾🍃🌼🍃✾𖣔༅═•┅─
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث
🌼بسم الله الرحمن الرحیم 🌼
🌺 حکمت ۱۴۸ تا ۱۵۵ #نهج_البلاغه 🌺
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت148 : انسان زير زبان خود پنهان است.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت149 : نابود شد كسی كه ارزش خود را ندانست.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت150: (مردی از امام درخواست اندرز كرد) و درود خدا بر او فرمود: از كسانی مباش كه بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است و توبه را با آرزوهای دراز به تاخير می اندازد، در دنيا چونان زاهدان سخن می گويد، اما در رفتار همانند دنياپرستان است، اگر نعمتها به او برسد سير نمی شود و در محروميت قناعت ندارد، از آنچه به او رسيد شكرگزار نيست و از آنچه مانده زياده طلب است، پرهيز می دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبرداری امر می كند اما خود فرمان نمی برد، نيكوكاران را دوست دارد، اما رفتارشان را ندارد، گناهكاران را دشمن دارد اما خود يكی از گناهكاران است و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمی دارد، اما در آنچه كه مرگ را ناخوشايند ساخت پافشاری دارد، اگر بيمار شود پشيمان می شود و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانی هاست. در سلامت مغرور و در گرفتاری نا اميد است. اگر مصيبتی به او رسد به زاری خدا را می خواند اگر به گشايش دست يافت مغرورانه از خدا روی برمی گرداند، نفس به نيروی گمان ناروا بر او چيرگی دارد، و او با قدرت يقين بر نفس چيره نمی گردد، برای ديگران كه گناهی كمتر از او دارند نگران است و بيش از آنچه كه عمل كرده اميدوار است، اگر بی نياز گردد مست و مغرور شود و اگر تهيدست گردد، مايوس و سست شود. چون كار كند در آن كوتاهی ورزد و چون چيزی خواهد زياده روی نمايد، چون در برابر شهوت قرار گيرد گناه را برگزيده، توبه را به تاخير اندازد و چون رنجی به او رسد از راه ملت اسلام دوری گزيند. عبرت آموزی را طرح می كند اما خود عبرت نمی گيرد، در پند دادن مبالغه می كند اما خود پندپذير نمی باشد، سخن بسيار می گويد، اما كردار خوب او اندك است. برای دنيای زودگذر تلاش و رقابت دارد اما برای آخرت جاويدان آسان می گذرد، سود را زيان و زيان را سود می پندارد، از مرگ هراسناك است اما فرصت را از دست می دهد، گناه ديگری را بزرگ می شمارد، اما گناهان بزرگ خود را كوچك می پندارد، طاعت ديگران را كوچك و طاعت خود را بزرگ می داند، مردم را سرزنش می كند، اما خود را نكوهش نكرده با خود رياكارانه برخورد می كند، خوشگذرانی با سرمايه داران را بيشتر از ياد خدا با مستمندان دوست دارد، به نفع خود بر زيان ديگران حكم می كند اما هرگز به نفع ديگران، بر زيان خود حكم نخواهد كرد، ديگران را هدايت اما خود را گمراه می كند، ديگران از او اطاعت می كنند و او مخالفت می ورزد، حق خود را به تمام می گيرد اما حق ديگران را به كمال نمی دهد، از غير خدا می ترسد اما از پروردگار خود نمی ترسد.
(اگر در نهج البلاغه نبود جز اين حكمت، برای اندرزدادن كافی بود. اين سخن حكمتی رسا، و عامل بينایی انسان آگاه و عبرت آموز صاحب انديشه است)
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت151: هر كس را پايانی است تلخ يا شيرين.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت152 : آنچه روی می آورد، باز می گردد و چيزی كه باز گردد گویی هرگز نبوده است.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت153 : انسان شكيبا پيروزی را از دست نمی دهد هر چند روزگار آن طولانی شود.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت154 : آنکس كه از كار مردمی خشنود باشد، چونان كسی است كه همراه آنان بوده و هر كس كه به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه كردار باطل و گناه خشنودی به كار باطل.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
💠 #حکمت155: عهد و پيمانها را پاس داريد به خصوص با وفاداران.
┄┄┅┅✿❀🍃🌼🍃❀✿┅┅┄┄
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
http://eitaa.com/gom121
┄┅═══••↭••═══┅┄
کانال اشعار ۱۴ معصوم (ع) واحادیث