eitaa logo
کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
4.3هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
9.5هزار ویدیو
1هزار فایل
ارسال مطالب ناب آموزشی و اخلاقی و امام رضایی، تلاوت قاریان مصری و ایرانی #آموزش_تجوید #آموزش_صداسازی_سلفژ #آموزش_نغمات_قرآنی اینجاست 👇👇 👇 https://eitaa.com/gooorrrran به ما بپیوندید👌 ادمین @alirezazarearnan
مشاهده در ایتا
دانلود
صفات حروف دو نوع اند : صفات ذاتى و عارضى صفات ذاتی برای تمام حروف ده صفت ذاتی می باشد که پنج صفت ضدّ پنج صفت دیگرند . بنابراین هر حرف بیش از پنج صفت ندارد . https://eitaa.com/gooorrrran 1 ـ شدّت : یعنی سخت اداء شدن . 2 ـ رخوت : یعنی نرم و سست اداء شدن . 3 ـ استعلا : یعنی میل ببالا نمودن . 4 ـ استفلا : یعنی میل بپائین دادن . 5 ـ اصمات : یعنی سنگین اداء شدن . 6 ـ اذلاق : یعنی به آرامی اداء کردن . 7 ـ جهر : یعنی بلند خواندن . 8 ـ همس : یعنی آهسته خواندن . 9 ـ انفتاح : یعنی باز نمودن دهان . 10- اطباق : یعنی طبق نمودن زبان . 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 اینک شرح آنها : 🔺شدت : یعنی هر حرفی که هنگام اداء شدن از غایت شدت سدّ محل می کند و تا زبان ازمحل برداشته نشود صوت خارج نشود که تعداد آنها هشت حرفند و عبارتند از : ء ب ت ج د ط ق ک . ودر سه جمله خلاصه می شود : « قطب ، جد ، اکت » و بقیه حروف تماماً « رخوه » می باشند . 🔺استعلاء: یعنی طلب بلندی کردن و در موقع تلفظ دهان پر می شود . تعداد آنها هفت حرفند و عبارتند از: خ ص ض ط ظ غ ق و بقیه حروف تماماً صفت استفلا دارند . 🔺اذلاق : بمعنی تیزی و سبکی است که بسرعت از محل خود اداء می شود و تعداد آنها شش حرفند که عبارتند از ب د ف ل م ن و بقیه حروف صفت اصمات را دارند . 🔺همس : بمعنی آواز خفیف و بی جوهر را گویند و تعداد آنها ده حرفند و عبارتند از : ت ث ح خ س ش ص ف ک ه و بقیه حروف صفت جهر دارند . 🔺اطباق : بمعنی طبق کردن و گود کردن زبان هنگام تلفظ می باشد که فقط چهار حرفند و عبارتند از : ص ض ط ظ و بقیه حروف صفت انفتاح را دارند . 🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/gooorrrran و اما صفت عارضی : یعنی صفتی که جزء و ذات حروف نیست و دانستن آنها لازم است تعداد آن چهارده حرف و بشرح زیر می باشد . 1 ـ قلقله : یعنی جنبانیدن حرف . 2 ـ صفیر : یعنی صوت . 3 ـ لین : یعنی نرم اداء نمودن . 4 ـ مخفیه : یعنی آهسته و پنهان . 5 ـ انحراف : یعنی منحرف نمودن . 6 ـ تکریر : یعنی تکرار حرف . 7 ـ نبّره : یعنی اظهار همزه 8 ـ تفّشی : یعنی پاشیدن حرف . 9 ـ استطال : یعنی طلب درازی کردن . 10 ـ نفخ :یعنی دمیدن . 11 ـ بحّه : یعنی فشار در گلو . 12 ـ غنّه : یعنی صوتی که از بینی خارج میشود . 13 ـ اشباع : یعنی سیر نمودن حرف . 14 ـ اماله: یعنی دهان را میل ببالا نمودن .https://eitaa.com/gooorrrran 🌸اینک شرح صفت عارضی: 🔺قلقله : یعنی جنباندن و حرکت دادن زبان از محل حرف ، بدین معنی که هر حرفی را که بخواهیم اداء کنیم به محض رسیدن زبا ن به محل حرف اداء می شود ولی قلقله تا زبان از محل حرف برداشته نشود و صوت خارج نگردد حرف اداء نمی شود و این تکان کوچک که باعث شنیدن جزئی صدای کسره می شود و مستلزم اکمال اداء حرف است قلقله نام دارد فقط پنج حرف این صفت را دارند و عبارتند از ق ط ب ج د و در دو جمله خلاصه می گردد : « قطب جد » . 🔺صفیر : بمعنی صوتی است که از درز دندانها خارج میشود و دارای سه حرف است و عبارتند از : « ص س ز » 🔺لین : بمعنی نرمی صوت است که حروف ی و واو ساکن ما قبل مفتوح میباشد که در موقع تلفظ به نرمی ادا می شود .https://eitaa.com/gooorrrran 🔺مخفیّه : یعنی آهسته و پنهان گفتن است که چهار حرف میباشد : « ه . ا . و . ی » 🔺انحراف : یعنی منحرف شدن زبان بطرف جلو و کام بالا و مخصوص دو حرف است : « ل ، ر » 🔺تکریر : عبارتست از تکرار حروف در محل خود و آن مخصوص حرف ( ر ) میباشد و باید خفی و ریز انجام گردد نه آنکه آنقدر درشت و آشکار باشد که چند ( ر ) شنیده شود . 🔺نبره : مخصوص همزه می باشد که در حال سکون عارض میشود و باید کاملاً ظاهر گردد . 🔺تفشی : یعنی پاشیده شدن حرف در دهان و آن مخصوص « ش » می باشد . استطلال : یعنی طلب درازی کردن در محلّ خود مخصوص حرف « ض » می باشد . 🔺نفخ : یعنی دمیدن است که مخصوص حرف : ( ث ـ ف ) می باشد . 🔺بحّه : یعنی گرفتگی و خفگی صوت است هنگام ادا شدن و مخصوص حرف ( ح ) می باشد که باید در موقع تلفظ در گلو فشار داده شود . 🔺غنّه : عبارت از صوتی است که در سوراخ بینی پیچیده می شود و آن مخصوص حرف ( م ) و ( ن ) میباشد . 🔺اشباع : سپر کردن حرف می باشد مثل : جآؤ ، فآؤ ، لهُ 🔺اماله : در تجوید اماله مخصوص یک کلمه می باشد : مجریها ( در سوره هود ) الف میل به فتحه و سپس میل بکسره می کند و دهان باز می شود .
صفات حروف دو نوع اند : صفات ذاتى و عارضى صفات ذاتی برای تمام حروف ده صفت ذاتی می باشد که پنج صفت ضدّ پنج صفت دیگرند . بنابراین هر حرف بیش از پنج صفت ندارد . 1 ـ شدّت : یعنی سخت اداء شدن . 2 ـ رخوت : یعنی نرم و سست اداء شدن . 3 ـ استعلا : یعنی میل ببالا نمودن . 4 ـ استفلا : یعنی میل بپائین دادن . 5 ـ اصمات : یعنی سنگین اداء شدن . 6 ـ اذلاق : یعنی به آرامی اداء کردن . 7 ـ جهر : یعنی بلند خواندن . 8 ـ همس : یعنی آهسته خواندن . 9 ـ انفتاح : یعنی باز نمودن دهان . 10- اطباق : یعنی طبق نمودن زبان . 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 اینک شرح آنها : 🔺شدت : یعنی هر حرفی که هنگام اداء شدن از غایت شدت سدّ محل می کند و تا زبان ازمحل برداشته نشود صوت خارج نشود که تعداد آنها هشت حرفند و عبارتند از : ء ب ت ج د ط ق ک . ودر سه جمله خلاصه می شود : « قطب ، جد ، اکت » و بقیه حروف تماماً « رخوه » می باشند . 🔺استعلاء: یعنی طلب بلندی کردن و در موقع تلفظ دهان پر می شود . تعداد آنها هفت حرفند و عبارتند از: خ ص ض ط ظ غ ق و بقیه حروف تماماً صفت استفلا دارند . 🔺اذلاق : بمعنی تیزی و سبکی است که بسرعت از محل خود اداء می شود و تعداد آنها شش حرفند که عبارتند از ب د ف ل م ن و بقیه حروف صفت اصمات را دارند . 🔺همس : بمعنی آواز خفیف و بی جوهر را گویند و تعداد آنها ده حرفند و عبارتند از : ت ث ح خ س ش ص ف ک ه و بقیه حروف صفت جهر دارند . 🔺اطباق : بمعنی طبق کردن و گود کردن زبان هنگام تلفظ می باشد که فقط چهار حرفند و عبارتند از : ص ض ط ظ و بقیه حروف صفت انفتاح را دارند . 🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/gooorrrran و اما صفت عارضی : یعنی صفتی که جزء و ذات حروف نیست و دانستن آنها لازم است تعداد آن چهارده حرف و بشرح زیر می باشد . 1 ـ قلقله : یعنی جنبانیدن حرف . 2 ـ صفیر : یعنی صوت . 3 ـ لین : یعنی نرم اداء نمودن . 4 ـ مخفیه : یعنی آهسته و پنهان . 5 ـ انحراف : یعنی منحرف نمودن . 6 ـ تکریر : یعنی تکرار حرف . 7 ـ نبّره : یعنی اظهار همزه 8 ـ تفّشی : یعنی پاشیدن حرف . 9 ـ استطال : یعنی طلب درازی کردن . 10 ـ نفخ :یعنی دمیدن . 11 ـ بحّه : یعنی فشار در گلو . 12 ـ غنّه : یعنی صوتی که از بینی خارج میشود . 13 ـ اشباع : یعنی سیر نمودن حرف . 14 ـ اماله: یعنی دهان را میل ببالا نمودن . 🌸اینک شرح صفت عارضی: 🔺قلقله : یعنی جنباندن و حرکت دادن زبان از محل حرف ، بدین معنی که هر حرفی را که بخواهیم اداء کنیم به محض رسیدن زبا ن به محل حرف اداء می شود ولی قلقله تا زبان از محل حرف برداشته نشود و صوت خارج نگردد حرف اداء نمی شود و این تکان کوچک که باعث شنیدن جزئی صدای کسره می شود و مستلزم اکمال اداء حرف است قلقله نام دارد فقط پنج حرف این صفت را دارند و عبارتند از ق ط ب ج د و در دو جمله خلاصه می گردد : « قطب جد » . 🔺صفیر : بمعنی صوتی است که از درز دندانها خارج میشود و دارای سه حرف است و عبارتند از : « ص س ز » 🔺لین : بمعنی نرمی صوت است که حروف ی و واو ساکن ما قبل مفتوح میباشد که در موقع تلفظ به نرمی ادا می شود . 🔺مخفیّه : یعنی آهسته و پنهان گفتن است که چهار حرف میباشد : « ه . ا . و . ی » 🔺انحراف : یعنی منحرف شدن زبان بطرف جلو و کام بالا و مخصوص دو حرف است : « ل ، ر » 🔺تکریر : عبارتست از تکرار حروف در محل خود و آن مخصوص حرف ( ر ) میباشد و باید خفی و ریز انجام گردد نه آنکه آنقدر درشت و آشکار باشد که چند ( ر ) شنیده شود . 🔺نبره : مخصوص همزه می باشد که در حال سکون عارض میشود و باید کاملاً ظاهر گردد . 🔺تفشی : یعنی پاشیده شدن حرف در دهان و آن مخصوص « ش » می باشد . استطلال : یعنی طلب درازی کردن در محلّ خود مخصوص حرف « ض » می باشد . 🔺نفخ : یعنی دمیدن است که مخصوص حرف : ( ث ـ ف ) می باشد . 🔺بحّه : یعنی گرفتگی و خفگی صوت است هنگام ادا شدن و مخصوص حرف ( ح ) می باشد که باید در موقع تلفظ در گلو فشار داده شود . 🔺غنّه : عبارت از صوتی است که در سوراخ بینی پیچیده می شود و آن مخصوص حرف ( م ) و ( ن ) میباشد . 🔺اشباع : سیر کردن حرف می باشد مثل : جآؤ ، فآؤ ، لهُ 🔺اماله : در تجوید اماله مخصوص یک کلمه می باشد : مجریها ( در سوره هود ) الف میل به فتحه و سپس میل بکسره می کند و دهان باز می شود . https://eitaa.com/gooorrrran
صفات حروف دو نوع اند : صفات ذاتى و عارضى صفات ذاتی برای تمام حروف ده صفت ذاتی می باشد که پنج صفت ضدّ پنج صفت دیگرند . بنابراین هر حرف بیش از پنج صفت ندارد . 1 ـ شدّت : یعنی سخت اداء شدن . 2 ـ رخوت : یعنی نرم و سست اداء شدن . 3 ـ استعلا : یعنی میل ببالا نمودن . 4 ـ استفلا : یعنی میل بپائین دادن . 5 ـ اصمات : یعنی سنگین اداء شدن . 6 ـ اذلاق : یعنی به آرامی اداء کردن . 7 ـ جهر : یعنی بلند خواندن . 8 ـ همس : یعنی آهسته خواندن . 9 ـ انفتاح : یعنی باز نمودن دهان . 10- اطباق : یعنی طبق نمودن زبان . 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 اینک شرح آنها : 🔺شدت : یعنی هر حرفی که هنگام اداء شدن از غایت شدت سدّ محل می کند و تا زبان ازمحل برداشته نشود صوت خارج نشود که تعداد آنها هشت حرفند و عبارتند از : ء ب ت ج د ط ق ک . ودر سه جمله خلاصه می شود : « قطب ، جد ، اکت » و بقیه حروف تماماً « رخوه » می باشند . 🔺استعلاء: یعنی طلب بلندی کردن و در موقع تلفظ دهان پر می شود . تعداد آنها هفت حرفند و عبارتند از: خ ص ض ط ظ غ ق و بقیه حروف تماماً صفت استفلا دارند . 🔺اذلاق : بمعنی تیزی و سبکی است که بسرعت از محل خود اداء می شود و تعداد آنها شش حرفند که عبارتند از ب د ف ل م ن و بقیه حروف صفت اصمات را دارند . 🔺همس : بمعنی آواز خفیف و بی جوهر را گویند و تعداد آنها ده حرفند و عبارتند از : ت ث ح خ س ش ص ف ک ه و بقیه حروف صفت جهر دارند . 🔺اطباق : بمعنی طبق کردن و گود کردن زبان هنگام تلفظ می باشد که فقط چهار حرفند و عبارتند از : ص ض ط ظ و بقیه حروف صفت انفتاح را دارند . 🍃🍃🍃🍃 و اما صفت عارضی : یعنی صفتی که جزء و ذات حروف نیست و دانستن آنها لازم است تعداد آن چهارده حرف و بشرح زیر می باشد . 1 ـ قلقله : یعنی جنبانیدن حرف . 2 ـ صفیر : یعنی صوت . 3 ـ لین : یعنی نرم اداء نمودن . 4 ـ مخفیه : یعنی آهسته و پنهان . 5 ـ انحراف : یعنی منحرف نمودن . 6 ـ تکریر : یعنی تکرار حرف . 7 ـ نبّره : یعنی اظهار همزه 8 ـ تفّشی : یعنی پاشیدن حرف . 9 ـ استطال : یعنی طلب درازی کردن . 10 ـ نفخ :یعنی دمیدن . 11 ـ بحّه : یعنی فشار در گلو . 12 ـ غنّه : یعنی صوتی که از بینی خارج میشود . 13 ـ اشباع : یعنی سیر نمودن حرف . 14 ـ اماله: یعنی دهان را میل ببالا نمودن . 🌸اینک شرح صفت عارضی: 🔺قلقله : یعنی جنباندن و حرکت دادن زبان از محل حرف ، بدین معنی که هر حرفی را که بخواهیم اداء کنیم به محض رسیدن زبا ن به محل حرف اداء می شود ولی قلقله تا زبان از محل حرف برداشته نشود و صوت خارج نگردد حرف اداء نمی شود و این تکان کوچک که باعث شنیدن جزئی صدای کسره می شود و مستلزم اکمال اداء حرف است قلقله نام دارد فقط پنج حرف این صفت را دارند و عبارتند از ق ط ب ج د و در دو جمله خلاصه می گردد : « قطب جد » . 🔺صفیر : بمعنی صوتی است که از درز دندانها خارج میشود و دارای سه حرف است و عبارتند از : « ص س ز » 🔺لین : بمعنی نرمی صوت است که حروف ی و واو ساکن ما قبل مفتوح میباشد که در موقع تلفظ به نرمی ادا می شود . 🔺مخفیّه : یعنی آهسته و پنهان گفتن است که چهار حرف میباشد : « ه . ا . و . ی » 🔺انحراف : یعنی منحرف شدن زبان بطرف جلو و کام بالا و مخصوص دو حرف است : « ل ، ر » 🔺تکریر : عبارتست از تکرار حروف در محل خود و آن مخصوص حرف ( ر ) میباشد و باید خفی و ریز انجام گردد نه آنکه آنقدر درشت و آشکار باشد که چند ( ر ) شنیده شود . 🔺نبره : مخصوص همزه می باشد که در حال سکون عارض میشود و باید کاملاً ظاهر گردد . 🔺تفشی : یعنی پاشیده شدن حرف در دهان و آن مخصوص « ش » می باشد . استطلال : یعنی طلب درازی کردن در محلّ خود مخصوص حرف « ض » می باشد . 🔺نفخ : یعنی دمیدن است که مخصوص حرف : ( ث ـ ف ) می باشد . 🔺بحّه : یعنی گرفتگی و خفگی صوت است هنگام ادا شدن و مخصوص حرف ( ح ) می باشد که باید در موقع تلفظ در گلو فشار داده شود . 🔺غنّه : عبارت از صوتی است که در سوراخ بینی پیچیده می شود و آن مخصوص حرف ( م ) و ( ن ) میباشد . 🔺اشباع : سیر کردن حرف می باشد مثل : جآؤ ، فآؤ ، لهُ 🔺اماله : در تجوید اماله مخصوص یک کلمه می باشد : مجریها ( در سوره هود ) الف میل به فتحه و سپس میل بکسره می کند و دهان باز می شود . 🌑🌸🌑🌸🌑🌸🌑🌸🌑