ترتیل استاد طبلاوی 🌸

🔸ترتیل صفحه ۲۹۱ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

🔸ترتیل صفحه 291 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

قرآن ترجمه المیزان سوره 17 سوره مبارکه الاسراء صفحه 291 إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا (87) ليکن رحمتى است از پروردگار تو [که قرآن را نزد تو محفوظ مى دارد] بى شک فضل او بر تو، همواره بزرگ است. (87) قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا (88) بگو: به يقين اگر جن و انس گرد آيند براى اين که مانند اين قرآن را بياورند، نمى توانند مانند آن را بياورند، اگر چه بعضى از آنان پشتيبان بعضى ديگر باشند. (88) وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (89) و همانا در اين قرآن از هر مَثَلى به شيوه هاى گوناگون آورديم; ولى بيشتر مردم [در برخورد با قرآن] جز انکار[کارى] نکردند. (89) وَقَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنْبُوعًا (90) و گفتند: هرگز [سخن] تو را باور نمى کنيم مگر اين که از اين سرزمين (مکّه) براى ما چشمه اى روان سازى، (90) أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهَارَ خِلَالَهَا تَفْجِيرًا (91) يا براى تو باغى باشد از درختان خرما و انگور که در ميان آن نهرها روان سازى، (91) أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ قَبِيلًا (92) يا آسمان را آن گونه که ادّعا کرده اى، پاره پاره بر ما بيفکنى يا خدا را با فرشتگان روبه روى ما بياورى، (92) أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِنْ زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَىٰ فِي السَّمَاءِ وَلَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَقْرَؤُهُ ۗ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنْتُ إِلَّا بَشَرًا رَسُولًا (93) يا خانه اى از جنس طلا براى تو باشد، يا در آسمان بالا روى، و بالا رفتنِ تو را باور نمى کنيم تا اين که نوشته اى بر ما نازل کنى که آن را بخوانيم. بگو: سبحان ربّى (عجبا!) آيا من جز بشرى هستم که فرستاده شده ام؟! (93) وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَسُولًا (94) و [هيچ چيز] مردم را آن گاه که هدايت براى آنان آمد، از ايمان آوردن باز نداشت جز اين که گفتند: آيا خدا بشرى را به رسالت برانگيخته است؟! (94) قُلْ لَوْ كَانَ فِي الْأَرْضِ مَلَائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَسُولًا (95) بگو: اگر در زمين [به جاى بشر] فرشتگانى بودند که به آرامى راه مى رفتند، قطعاً بر آنان فرشته اى از آسمان به پيامبرى نازل مى کرديم. (95) قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (96) بگو: کافى است که خدا ميان من و شما شاهد باشد; زيرا او به بندگانش آگاه و بينا است. (96) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۹۱🌷 پیامبری از خودتان: همه می دانیم که خداوند هزاران پیامبر را به سوی انسان ها فرستاده تا آنان را از تاریکی های جهل و گمراهی بیرون آورند و به نور ایمان و حقیقت برسانند؛ امّا متأسّفانه بیشتر مردم برخورد مناسبی با دعوت پیامبران نکردند و آنان را به باد تمسخر گرفتند و دروغ گویشان شمردند. این رفتار نادرست مردم با پیامبران، علل متفاوتی داشت؛ ولی به فرموده ی آیات قرآن، مهم ترین علت این بود که مردم از این که فرستاده‏ ی خدا، شخصی مانند خودشان است، تعجّب می کردند و قبول نمی کردند پیامبر خدا یک انسان باشد. شاید آنان توقّع داشتند پیامبر خدا، موجودی آسمانی و خارق العاده باشد و نه فردی معمول که مانند آنان غذا می خورد، ازدواج می کند، بیمار می شود و می میرد. قرآن در آیات متعددی، به این اندیشه‏ ی باطل اشاره کرده و سخن مشرکان را در این باره بازگفته است. به فرموده‏ ی قرآن، اشراف و کافرانِ قوم نوح در مخالفت با آن حضرت گفتند: «این فقط انسانی مانند خودتان است که می خواهد بر شما برتری یابد. اگر خدا می خواست، فرشتگان را [برای هدایت ما] نازل می¬کرد.» اقوام بی ایمانی که در زمان پیامبرانی همچون هود و صالح می زیستند نیز چنین بهانه جویی می کردند. کافرانِ زمانِ پیامبر اسلام نیز می گفتند: «این دیگر چه پیامبری ست که غذا می خورد و در بازارها راه می رود؟ چرا فرشته ای بر او نازل نشده تا همراه او مردم را هشدار دهد؟!» آری، مخالفانِ پیامبران، انسان بودن فرستادگان خدا را عیب می دانستند؛ در حالی که این امتیاز بسیار مهمّی برای راهنمایان راه سعادت بشر است؛ زیرا کسی مردم را به راه خدا دعوت می کند که از دردهای آنان آگاه است و نیازهایشان را کاملاً درک می کند، و مردم به روشنی حس می کنند که می توانند در جای پای آن انسانِ کامل قدم گذارند. فرض کنید عدّه ای از مردم باید از جاده ا‏ی پرپیچ وخمی عبور کرده، به مقصد مشخّصی برسند، و برای طیِ این راه، به راهنمایی راه‏آشنا نیاز دارند. حالا اگر راهنمای این گروه، اتومبیل تندروی بی سرنشینی باشد که از راه دور کنترل می شود، چه اتّفاقی می افتد؟ بی شک همه‏ ی آن افراد اعتراض کرده، از ادامه‏ ی حرکت خودداری می کنند؛ زیرا اتومبیل، بدون خستگی و با سرعت زیاد حرکت می کند و از خستگی و گرسنگی مردم خبری ندارد، و حتّی اگر به فرضِ محال خبر هم داشته باشد، نمی‏تواند مردم را برای حرکت و نشاط قانع کند. اگر اما راهنمای راه، انسانی مانند خود آن مردم باشد، به خوبی درک می کند که گروهش چه نیازهایی دارند، کجا می توانند با سرعت حرکت کنند و کجا باید استراحت کنند و به چه مقدار مواد غذایی نیاز دارند. پیامبران، مانند ما به آب، غذا، خواب، تشکیل خانواده و ... نیاز داشتند و به خوبی از دردها و رنج¬های ما آگاه بودند. خداوند نیز این انسان های پاک را از جنس خودمان برای هدایت ما برگزید تا ما آنان را سرمشق خود قرار دهیم و مانند ایشان زندگی کنیم. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

#صوت_تفسیر #صفحه_۲۹۱ سوره مبارکه #إسراء