. #تولا_به حجت_خدا فقیر اوست که قلبش تهی ز مهر شماست گرفتم آنکه جهان، پُر ز سیم و زر دارد مردی از شیعه خدمت امام صادق(ع) آمد و عرض کرد: آقا، من فقیر شده‌ام. امام فرمود: «اَنْتَ مِنْ شیعَتِنا وَ تَدَّعِی الْفَقْرَ»؛ «تو شیعه‌ی ما هستی و اظهار فقر می‌کنی»؟ و حال آن که: «شیعَتُنا کُلُّهُمْ اَغْنِیاء»؛ «همه‌ی شیعیان ما اغنیا هستند». فقیر میانشان نیست. گفت: آقا، چه طور فقیر در میانشان نیست؟ من فقیرم. فرمود: بگو ببینم اگر تمام دنیا را پر از نقره كنند و به تو بدهند، حاضری آن محبّتی را که به ما داری از دل بیرون كنی؟ گفت: نه، به خدا قسم، اگر همه را هم طلا كنند، من حاضر نیستم محبّت و ولایت شما را از دست بدهم. امام(ع) فرمود: پس تو ثروتمندی؛ سرمایه‌ای داری که از همه‌ی کره‌ی زمین که پر از طلا و نقره باشد بالاتر است. پس آن كسی فقیر است كه آنچه تو داری ندارد، مسائل مادّی چیزی نیست که بگویی من فقیرم. آنگاه مقداری پول عنایت فرمودند تا جنبه‌ی ظاهرش هم درست بشود. یونس‌بن‌یعقوب می‌گوید، عرض كردم: «لَوِلایی لَکُمْ وَ ما عَرَّفَنِیَ اللهُ مِنْ مَحَبَّتِکُمْ اَحَبُّ اِلَیَّ مِنَ الدُّنْیا بِحَذافِیرِها»؛ «[آقا] به خدا قسم، این ولایت و محبّتی كه به شما دارم، از تمام دنیا و آنچه در آن است نزد من محبوب‌تر است». او خیال می‌كرد حرف خوبی زده است. امام(ع) اندکی از این حرف ناراحت شد و فرمود: «یا یُونُسُ قِسْتَنا بِغَیْرِ قِیاسٍ»؛ «ای یونس، تو در مورد ما مقایسه‌ی نادرستی کردی». محبّت ما را با دنیا و ما فیها مقایسه كردی؟ مگر دنیا چیست؟ «مَا الدُّنْیا وَ ما فیها اِلّا سَدُّ فَوْرَةٍ اَوْ سَتْرُ عَوْرَة»؛ «دنیا مگر چیست؟ با غذایی شكم را سیر كردن و با لباسی عورت خود را پوشاندن». این چیزی نیست كه آن را با محبّت ما مقایسه می‌كنی. «وَ اَنْتَ لَکَ بِمَحَبَّتِنَا الْحَیاةً الدّائِمَة»؛[۱] «محبّت ما حیات ابدی برای تو می‌آورد».   پی نوشت   [۱]ـ بحارالانوار، جلد ٧٨، صفحه‌ی ٢٦٥، حدیث ١٧٧. دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی #تولی #ولایت_اهلبیت ........... اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد #گریز_زیارت_عاشورا . امام صادق (ع) مى‏فرماید: «رَحِمَ اللّه شیعتنا خُلِقُوا مِن فاضِلِ طِینَتِنا و عُجنوا بماء وِلایتنا یَحزَنُونُ لِحُزننا و یفرَحُون لِفَرحِنا(6)؛ خداوند شیعیان ما را رحمت کند که از زیادى سرشت ما آفریده شده‏اند و با آب ولایت ما عجین گشته‏اند، آنان به خاطر اندوه (و غصه‏هاى) ما غمناک مى‏شوند و شاد مى‏شوند بخاطر شادى ما».